Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

The more than three hundred Greek folksongs and poems in this collection were dictated from memory by Vasiliki Scotes from her ninety-seventh year until the beginning of her hundred and fourth. The collection comes from a time now long gone, lived out in a remote mountain village in Greece when folk customs and beliefs were still vigorous and unaffected by urban and foreign influences. It also marks the end of an eons-old Greek tradition of oral transmission, which Vasiliki ably personified and maintained and whose riches she passionately and hopefully wanted to convey to f...

Πρόκειται για την πρώτη και ολοκληρωμένη μετάφραση, στα Ελληνικά, από τον Αντώνη Πρωτοπάτση. Επιμέλεια Βάσος Βόμβας "Με τούτη εδώ την έκδοση των "Ανθών του Κακού" σε μετάφραση του Αντώνη Πρωτοπάτση, πέρα από την οφειλόμενη τιμή στο πρόσωπό του, γίνεται και ευρύτερα γνωστή η μεταφραστική του δουλειά πάνω στο έργο τού σπουδαίου Γάλλου ποιητή. Θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά τη μεταφορά από το πρωτότυπο δακτυλογραφημένο κείμενο τηρήθηκε η ορθογραφία, η σύνταξη και η γραμματική που χρησιμοποιεί ο Αντώνης Πρωτοπάτσης, ώστε να διατηρηθεί και να μεταφερθεί το ύφος τού μεταφρασ...

ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΣΕΠΗΣ Άνοιξα ένα μικρό παράθυρο στο στήθος εκεί που είναι η τσέπη του πουκάμισου, να δραπετεύω όταν η θλίψη το επιτρέπει.

Desperate wandering around the mute scenery of abandonment. A love that persists in breathing in the shady space of loneliness, waiting for some light to come in of the closed window left behind by him when he left. Merciless daughter of boundless silence ,a feather trampled by invisible bodies object of wasted desire lashing the body...

Σ' έχω θάψει βαθιά µέσα µου γι' αυτό µη γυρίσεις ποτέ σου να µε κοιτάξεις. Χάσου! Εξαφανίσου. Δεν ακούς; Πάρε τα µάτια σου από πάνω µου. Θα ξυπνήσεις την καρδιά µου και θ' αρχίσει να χτυπάει για σένα και πάλι. Μη γυρίσεις -έλα.

Να ξεκινάς λίγο μετά το μεσημέρι απ' τα Μεστά για το Λιθί και για τη Βολισσό. Στ' αριστερά σου η θάλασσα γεμάτη μενεξέδες Τα πεύκα χτενισμένα, δροσερά Κι εσύ που έκανες τόσες φορές αυτή τη διαδρομή Να ορκίζεσαι πως είναι η πρώτη σου φορά!

Μια επιλογή ποιημάτων της αμερικανίδας δημοσιογράφου, συγγραφέως και ποιήτριας, Dorothy Parker μεταφρασμένα στα ελληνικά από την Ασημίνα Λαμπράκου. Ψηφιακή, δίγλωσση έκδοση σε δωρεάν διανομή.

Ο Σερ Γκοουέην κι ο Πράσινος Ιππότης (Sir Gawain and the Green Knight) είναι ένα Αγγλικό αφηγηματικό ποίημα έκτασης 2530 στίχων του 2ου μισού του 14αι μ.Χ., ή με άλλα λόγια ένα έμμετρο ιπποτικό μυθιστόρημα, κατ’ αναλογία με την ορολογία αντίστοιχων Βυζαντινών έργων της ίδιας περίπου εποχής. Το εν λόγω έργο ανήκει μετρικά στην αποκαλούμενη Αναβίωση της Παρήχησης (Alliterative Revival), στην οποία θα αναφερθούμε παρακάτω. Πρόκειται για ένα από 4 ή 5 αφηγηματικά ποιήματα ανώνυμου συγγραφέα ο οποίος προσδιορίζεται ως ποιητής του Gawain ή του Pearl (Gawain ή Pearlpoet), με το Pe...

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ Αρπάξαμε την τελευταία λέξη του Κινήματος που προπορευόταν της μαύρης ημέρας! "Διωγμένοι απ’ τη χώρα των Θερμοπυλών!" Αλλά εμείς δεν είχαμε γεννηθεί για να ξεχνάμε. Το παρελθόν μας είχε εικονοστάσι. "Τη Φυγή, τη Φυλακή και την Εξορία!" Οι δε γραμματικοί μας φύλαγαν καλά... Τις ληξιαρχικές μας πράξεις "δούναι-λαβείν" "Αντίτιμα μπροστάρηδων, εθελοντών, αγωνιστών!" Οι Εθνικιστές μας φόρεσαν μάσκες! Μας είπαν "Συμμορίτες!" Εμείς όμως ποτέ δεν τις φορέσαμε! Αυτό για μας ήταν σπασμένες ελπίδες του λαού μας! Αμέτοχα συντρίμμια των ονείρω...

ΦΩΤΕΙΝΉ ΣΙΩΠΉ Στα στενά της ανέχειας γνέφει η θάλασσα σε ξεχασμένες οπτασίες, του Άτλαντα τα χέρια κρυφά βαστούν της γης το χώμα κι η φθινοπωρινή βροχή μοσχοβολά, λέξεις σε θαρραλέα κατάστιχα ταξιδεύουν με τον άνεμο, τον τόνο δίνουν μαέστροι ηγήτορες βημάτων στιβαρών. Βοριάς φουσκώνει νεαρά ιστία, ανθίζουν ποντισμένα χρόνια κρυμμένα στις ρωγμές της άνοιξης, αμεριμνησίας μονοπάτια παίρνουν την όψη ξεχασμένου χειμώνα, του ουρανού το αίμα γίνεται διώκτης των θυτών. Χορός ελπίδων στήνεται μέσα σε φωταψίες, φωτίζεται η σιωπή κι ο ποιητής...

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Μετρώ και ξαναμετρώ τη ζωή μου... Ραγισμένοι γυάλινοι βόλοι πάνω στο χώμα. Αχνές πατημασιές που κατάπιε λαίμαργα η φουσκοθαλασσιά. Σπασμένα κοχύλια και νεκρούς αχινούς μετρώ τα ήσυχα βράδια μου.

Πενήντα ένα ποιήματα με σημείο αναφοράς τη βιωματική απεικόνιση καταστάσεων και συναισθημάτων που είναι οικεία σε κάθε αναγνώστη, με ένταση και αμεσότητα.