Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιητική Συλλογή σε τρία μέρη: Η θάλασσα, Η γη μου, Η πνοή μου. "Πρόκειται για ποίηση που εκκινεί αυτοαναφορικά ως νοσταλγία, λυρική αναπόληση, αλλά στις προεκτάσεις της χρωματίζεται από ηθικούς και μεταφυσικούς ιριδισμούς. Στη βαθύτερη ουσία της, αξιολογείται ως ποίηση στοχαστική, δηλωτική μιας στάσης ζωής: Αναγνωρίζει το νόημα, την αξία, της πεπερασμένης προσωπικής εμπειρίας, "κοιτώντας" στωικά τον πανδαμάτορα χρόνο." Δημήτρης Νικολόπουλος, φιλόλογος, δοκιμιογράφος Στο ταξίδι ετούτο άλλο δεν επόθησα παρά τη θάλασσα τη γαλήνια, με τα φύκια και τα στράλια της,...

Η Ιστορία της ποίησης είναι γεμάτη με παραδείγματα αποκηρυγμένων ποιημάτων. Νεανικές αδεξιότητες, συναισθηματικές εκτροπές, ιδεολογικές αστοχίες… υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι για τους οποίους ένας ποιητής που ενδιαφέρεται για την εικόνα του έργου του μπορεί να οδηγηθεί στην αποκήρυξη ορισμένων συνθέσεών του. [...] Γιώργος Μπλάνας

Η Ιστορία της ποίησης είναι γεμάτη με παραδείγματα αποκηρυγμένων ποιημάτων. Νεανικές αδεξιότητες, συναισθηματικές εκτροπές, ιδεολογικές αστοχίες… υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι για τους οποίους ένας ποιητής που ενδιαφέρεται για την εικόνα του έργου του μπορεί να οδηγηθεί στην αποκήρυξη ορισμένων συνθέσεών του. [...] Γιώργος Μπλάνας

[...]Ονομάζω "Τα αρχαία βρέφη" προσωπικό μου κενοτάφιο. Κενοτάφιο τριάντα ενός χρόνων. Έτσι συσσωρευμένα προκλητικά, τυπογραφικά δηλαδή, σ' αυτό το βιβλίο, μεγαλύτερο από ό,τι είναι οι πλάτες μου, τα κηδεύω. Όπως πτωχεύσας έμπορος τις καρτέλες πελατών του - ακόμα και των επισφαλών πελατών του- τα βάζω στη σειρά και στην θέση περίπου την οριστική. Όπως βρέφη νόθα, που δηλαδή δυνατά και τυχαία συνελήφθησαν, και σε μάντρες βρεφοκομείων ή δίπλα σε ντενεκέδες σκουπιδιών τυλιγμένα μέσα σε εφημερίδες νύχτες διαβατές περνώντας τα βρήκανε. Σαν αιγυπτιακές γάτες ή πουλιά επαρχιακών τ...

Η ποίηση του αιώνα μας περνάει μέσ' από την οργωσιά του Έζρα Πάουντ. Το σκοτεινό και φιλόδοξο έπος του δεν έχει τίτλο. Canto εκ του Cantus σημαίνει άσμα, τραγούδι. "Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο γύρω από τα Άσματα", έγραφε ο ποιητής το 1938, "είναι ο θρύλος του ανθρώπινου γένους". Από το μεγαλόσχημο έργο διάλεξα την ομάδα της Πίζας, πρώτον, γιατί μου επιβλήθηκε με την αλήθεια και την ομορφιά της. Δεύτερον, γιατί η απροσδόκητη αυτή ποιητική ενότητα αποτελεί ένα είδος σύνοψης των προηγούμενων. Εδώ τα belles lettres ή η μανιασμένη προπαγάνδα γίνονται αυθεντική ποίηση: "Δεν μπο...

Κυκλοφόρησε η νέα έκδοση των "Ασμάτων της Πίζας" του ΄Εζρα Πάουντ στην ιστορική μετάφραση του Αντώνη Ζέρβα. Εξαντλημένο από χρόνια, το έργο αυτό που δικαίως θεωρείται ως ένα από τα συνταρακτικότερα ποιήματα του 20ού αιώνα, είχε πρωτοκυκλοφορήσει στα ελληνικά το 1994. Η δημοσίευσή του είχε αποτελέσει τότε γεγονός. Κοντά στους πολυάριθμους επαίνους τους οποίους απέσπασε η αισθητική αξία της μετάφρασης "που θα μείνει και που βρίσκεται στη γραμμή των σπουδαίων μεταφράσεων που έχουμε στη γλώσσα μας ", όπως είχε επισημάνει ήδη από το 1985 ο πεζογράφος Γιώργος Ιωάννου, το βιβλίο θ...

Μόνον αν ο αναγνώστης διαθέτει μια κρίση ατράνταχτη και μιαν υπερένταση της σκέψης, τουλάχιστον ίδια με κείνη που του προκαλεί η δυσπιστία του, τότε μόνο τα θαυμάσια νοήματα τούτου του βιβλίου θα διαποτίσουν την ψυχή του όπως το νερό η ζάχαρη... κι ούτε είναι φρόνιμο, τις σελίδες που θα ακολουθήσουν να τις διαβάσει όλος ο κόσμος. Μόνο λίγοι θα γευτούνε τούτο το φαρμακερό καρπό χωρίς να κινδυνέψουν.

Μέσα από τη ποίηση αυτή που το πρώτο τεύχος της εμφανίστηκε πέρισυ με τίτλο "Συντροφιά" και τούτο είναι μόνο το δεύτερο, ο κόσμος ανακαλύπτεται και εμφανίζεται σαν κάτι πολύ απλό και αισθητό όπως είναι τα πράγματα και τα φυσικά φαινόμενα και ταυτόχρονα σαν κάτι το μυστικό και αναζητήσιμο πνευματικά το οποίο βρίσκεται στο βάθος του βιώματος του. "Μια ποιητική που, μακριά από τον νεοελληνικό αρνητισμό και τη φιλολογία του τραύματος, σώζει τα φαινόμενα συντονίζοντας την ανάσα της με την ασύνορη πνοή του πλατύτερου κόσμου." (Γιάννης Πατίλης, περ. Πλανόδιο, Ιούνιος 2006) «Πλα...

ΦΛΟΓΕΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΣ Φλογέρα στα χέρια σου κρατάς Κάθεσαι στου κοχυλιού την άκρη Αέρας χτενίζει τα μαλλιά κι άνθη σε στολίζουν Βλέμμα κόρης τρυφερής περνά τα σωθικά σου Ελιές, κάμπους, θάλασσες και ουρανούς γυρεύεις Δεν είχες την απάντηση να δώσεις στη γοργόνα Καρδιάς κάνεις ονείρεμα Και φουρτουνιάζει η σκοτεινή ανάσα Ένα τίποτα είναι η αρχή, Ένα τίποτα το τέλος Άσε το μαχαίρι, Έλα Γέμισαν ταυτόχρονα των δυο μας τα φεγγάρια Τώρα είναι η στιγμή Φεύγει η ομίχλη, σκορπά και η πιρόγα φέγγει Αυτά τα κάγκελα ψυχή αεράκι ελαφρό γίνονται Παίρνουν τα σ...