Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ Γέμισα πια απ' τον αέρα σου Με έπνιξε το βλέμμα σου Και τι κρίμα που η πατρίδα σου με όριζε σαν ξένο Η μορφή σου απροσδιόριστη Και μόνο απ' τις σκιές που αφήνεις πίσω σου μαντεύω τα ψήγματα του πόνου σου. Αψήφησες τις ρωγμές σου, σ' αψήφησαν κι αυτές Κι ίσως γι αυτό είσαι ακόμα ζωντανή Όμως τι κι αν μπορείς και περπατάς; Τι κι αν ουρλιάζεις τα τραγούδια που λέγαμε τότε; Αφού από συνήθεια περπατάς και τραγουδάς από συνήθεια Από συνήθεια κλαις και από συνήθεια προσκυνάς Ποιο έρεβος στέκει πάνω στις δάφνες και σε ντύνει με σιωπές; Μας τυ...

ΕΝΑΣ ΣΩΦΡΩΝ ΑΙΑΣ Εδώ ένας Αίας με σώας τας φρένας ενώπιον πλήθους αμνών χωρίς το σπαθί του να βάψει με αίμα ρητορεύει με πάθος για την τιμή να προσφέρεις εκούσια στο βωμό της ιδέας των άλλων τρυφερό αρνίσιο κρέας Τι απόλαυση να ακούει στο τέλος ως έναυσμα αυτοθυσίας αμνών της επευφημίας το γνώριμο βέλασμα Τώρα στο πρυτανείο σιτίζεται χωρίς το σπαθί του να βάψει με αίμα ο Αίας ως μέγας ποιμένας

Ξερίζωνες εντέλειες Με τέτοιες υλακές Οικτρά η νύχτα σε ποθούσε Το ποίημα έλιωνε στα δάκτυλα Και γω κοίταγα ηλίθιος Να στάζει απ' τις φτέρνες Ο εαυτός του.

"Για εκείνον" Ξεράθηκε η φραουλιά/ Κι ο θάνατος με τα φιλιά/ Του στράγγισε το αίμα/ Γιατί/ Στεφάνι τον πεθύμησε/ Με φύλλα ελιάς και δάφνες. (από τη σελ. 15 του βιβλίου)

Ο παρών τόμος περιλαμβάνει δεκαοχτώ Ex Libris, τα περισσότερα των οποίων (15) προέρχονται από την τακτική ανά Κυριακή συνεργασία της Μάρης στην εφημερίδα "Η Εποχή"· ένα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Οδός Πανός" και τα υπόλοιπα δύο είχαν παραμείνει ανέκδοτα· βρέθηκαν στα χαρτιά της σε προχωρημένο, ανολοκλήρωτο πάντως, στάδιο επεξεργασίας. Δύο από τα πιο πάνω κείμενα είναι εκτενείς κριτικές για εκδόσεις έργων του Καβάφη (αλληλογραφία του με τον Ε.Μ. Φόρστερ, λεξικό παραθεμάτων του Αλεξανδρινού), και άλλα δύο κρίνουν καβαφικού ενδιαφέροντος βιβλία τρίτων, του Δημήτρη Παπανικο...