Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συλλογή κριτικών κειμένων που προτείνονται ως ερμηνευτικά κλειδιά για την ανάγνωση του έργου του Πατρίκιου. Δοκιμές, γραμμένες στο διάστημα 1975-2004, που αποτυπώνουν τη θερμή συνομιλία ενός αναγνώστη με έναν ποιητή στους διαδοχικούς σταθμούς της συντροφικής πορείας τους.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΚΟΡΥΦΕΣ βάθη άσε σήμερα σήμερα έλα να πάμε αλλού έχουμε χρόνο κι ανάμνηση και γλυκιά λησμονιά θέλω μόνο να πάμε λίγο παρέα να πάμε κι ας μην τραβά συνομιλία καμιά πια τόσα χρόνια τώρα ξέρω ασφαλώς έχεις δίκιο αφού είμαστε σαν γράμματα παλιά γιατί να τα ξαναδιαβάζεις λόγια στα λόγια και πώς να τα ξεδιαλύνεις τόσες σκιές πάνε ακολουθώντας άλλες σκιές δε σταματάει κανείς πουθενά κι ας ρωτάνε τι λέει εδώ τι λέει εκεί και τι θέλει να πει σκοντάφτουμε όμως στο τι να κάνεις τι γίνεται στην αναστάτωση της απρόσκλητης χειραψίας στο τσάκισμα της φωνής που ολοέ...

Το απέραντο της θάλασσας πώς να τ’ αγκαλιάσω; Μήτε στ’ όνειρο, μήτε στη φαντασία φθάνω· μόν’ ένιωθα να χάνομαι στα κρύα κύματά της.

Κάτι θαρρείς και λιγοστεύει στον αέρα, κάτι αφαιρείται από τα σωματίδιά του, όταν η ανάσα ενός ανθρώπου παύει να θολώνει το κρύσταλλο της ζωής. Τότε ο λόγος, παρ’ όλες τις εξαγγελίες και τις πλείστες διαβεβαιώσεις περί των ανατρεπτικών του ιδιοτήτων, αποδεικνύεται ελάχιστα ισχυρός -ανίκανος θα λέγαμε- να θέσει σε λειτουργία την πλέον αναγκαία και ανακουφιστική του ιδιότητα, την παραμυθητική. Οι καλές προθέσεις απλώς προθέσεις παραμένουν και η απώλεια θεόρατο βουνό αδιαπέραστο. Κάποτε όμως συμβαίνει αυτός που αναχωρεί να είναι ποιητής. Και τότε σημειώνεται η μία και μοναδική...

Στα μελετήματα που συγκεντρώνονται εδώ, η ποίηση αντιμετωπίζεται πρωτίστως ως πεδίο συνάντησης του λόγου των δημιουργών της. Κι ακόμη ως τεχνική και τέχνασμα· ως ματιά πάνω στην κοινωνία και τον κόσμο- ως τρόπος αυτοσύστασης και αυτοβιογράφησης των ποιητών αλλά και ως ένα είδος λανθάνουσας λογοτεχνικής κριτικής. Πλάι στις φιγούρες του Καβάφη, του Σικελιανού και του Καρυωτάκη, με το έργο των οποίων αναμετρώνται πολλοί από τους ομοτέχνους τους, εμφανίζονται ο Λαπαθιώτης, ο Ουράνης, ο Σκαρίμπας, ο Κοτζιούλας, ο Εγγονόπουλος, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Λάσκαρης, ο Βαγενάς, η Φραντζή...

Οι Συνομιλίες Μη+ είναι μια ποιητική συλλογή που ο έρωτας την διατρέχει από άκρη σ' άκρη. Η ποιητική συλλογή αποτελείται από τρία μέρη: Διαπεραστικό Σκότος, Συνομιλίες σε Μη+ και Δεκατρία γράμματα του πάθους. Ο έρωτας που ξεκινάει από το διαπεραστικό σκοτάδι συνεχίζει συνομιλώντας μεταξύ αρνήσεων και απαντήσεων που δίνονται σιωπηλά και με με τρόπο αινιγματικό πολλές φορές για να καταλήξει στα γράμματα του πάθους, όπου ο έρωτας εκφράζεται άμεσα αλλά και με τραγικότητα πολλές φορές. Ο Ερωτικός λόγος -με νεανική φρεσκάδα που συνοδεύεται από το δραματικό αναπόφευκτο της πραγμ...

Ανθολόγιο διηγημάτων και ποιημάτων 29 σύγχρονων δημιουργών.

Ο Αναστάσιος Παντελεήμων Λειβαδίτης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς και αγαπητούς ποιητές στην χώρα μας και αποτέλεσε αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τους μετέπειτα δημιουργούς της ποίησης και της Τέχνης γενικότερα. Το παρόν Ανθολόγιο "Συνομιλώντας με τον Τάσο Λειβαδίτη" αποτελεί το τρίτο μέρος της Τριλογίας με πρώτο τον Κ. Π. Καβάφη και δεύτερο τον Ν. Καζαντζάκη. Συμμετέχουν 36 ποιητές, άλλοι καταξιωμένοι στο Χώρο της ποίησης και άλλοι νέοι ακόμη που θα σας καταπλήξουν με την τόλμη κι αγάπη τους γι’ αυτήν, δημιουργώντας έναν διάλογο μαζί του. Καλό ταξίδι στη μαγεία της π...

Στο σύνορο θάλασσας και στεριάς, εκεί όπου σμίγουν δυο κόσμοι τόσο κοντινοί και τόσο απόμακροι συνάμα, ακροβατεί τούτη δω η ποιητική συλλογή. Ένας σύγχρονος "Οδυσσέας'' περιδινείται στους ωκεανούς του κόσμου αρνούμενος να βυθίσει την ύπαρξή του στα βρόμικα νερά της λήθης, της απομόνωσης και της εσωστρέφειας. Καβαλά το κύμα για να πλησιάσει και να αφουγκραστεί τους κολασμένους όπου γης. Η περιπλάνηση τον έμαθε να νιώθει δικό του τον ιδρώτα, το δάκρυ, το αίμα κάθε κατατρεγμένου σε θάλασσα και στεριά. Έχει το ίδιο πείσμα με τον Ομηρικό Οδυσσέα: Ξορκίζει αυτό που του επιφυλ...

ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΚΡΙΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΤΣΑΣ ΣΤΕΛΛΑ ΒΡΑΚΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΑΚΙΛΑΣ ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΤΡΑΣ ΜΑΡΙΑ ΓΚΟΥΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΟΥΡΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΑΧΟΣ ΤΑΚΗΣ ΗΛΙΟΥ Γ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΞΟΥΓΚΑ KΑΝΑΚΗ Ν.ΚΑΤΣΙΚΑΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΔΥΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΗΠΟΥΡΙΔΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΠΑΝΟΣ ΜΕΓΑΣ ΤΑΚΗΣ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΧΑΣ G. MIKALEF ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΣΙΜΩΝΟΣ ΡΈΝΑ ΠΈΤΡΟΥ ΛΟΥΚΙΑ ΠΛΥΤΑ ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ.Χ.ΠΑΡΑΒΑΛΟΣ GIWRGOS PAPAMIXELAKIS TECHNERGON ΕΛΕΑΝΑ ΤΣΕΣΜΕΛΗ

ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ Βαθύβια όντα και φτερωτά την υπέβλεπαν, μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε ξηρά να στεριώσει το κορμί της Τα αιωνόβια γερόντια, οι μαθηματικοί, την κοιτούσαν αναστατωμένοι καθώς έπλενε σκάλες. Το σώμα της θύμιζε οκτώ σκυμμένο -ένα καλοσχηματισμένο μηδέν Άστεγη, μόνη κι όμως ευτυχισμένη, καθώς κοίταζε τη χύτρα να βράζει την πανσέληνο του Μολδάβα για ύστατο δείπνο.