Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποιος ήταν πραγματικά ο Χάουαρντ Χιουζ; Ήταν μόνο ο περίφημος παραγωγός που κέρδισε τον λαμπερό κόσμο του Χόλιγουντ, γυρίζοντας διάσημες ταινίες; Ο ατρόμητος αεροπόρος που κατόρθωσε να κάνει τον γύρο του κόσμου με θεαματικό τρόπο και να καταρρίψει όλα τα ρεκόρ; Ο περίφημος πλέι μπόι που είχε ερωτικές σχέσεις με μύθους του Χόλιγουντ, όπως η Κάθριν Χέπμπορν και η Μπέτι Ντέιβις; Ή μήπως ένας αδίστακτος Κροίσος που χρησιμοποιούσε την περιουσία του για να επιβάλλει τη δύναμή του στις επιχειρήσεις του, στην καθημερινότητά του, στην ιδιωτική του ζωή, ακόμη και στην πολ...

Η Χάννα Άρεντ (1906-1975), η Γερμανοεβραία φιλόσοφος και πολιτειολόγος, αφοσιώθηκε με το έργο της στη ζωή, το ύστατο αγαθό που απομένει μετά την κρίση των ιδεολογιών. Η ζωή που απειλείται, η ζωή που επιθυμούμε· αλλά ποια ζωή; Απέναντι στα στρατόπεδα των δύο ολοκληρωτισμών, του ναζισμού και του σταλινισμού, αντέταξε το όραμά της για μια πολιτική δράση που προσέφερε ένα καταφύγιο στην ξενότητα· μια πολιτική δράση που ορίζεται από τα εξής στοιχεία: γεννιέμαι, δίνω ζωή, συγκατατίθεμαι στη μοναδικότητα κάθε γέννησης, αναγεννιέμαι συνεχώς στη ζωή του πνεύματος. Η θεματική της ζωή...

Η Νόρμα και η Ντάλια δε διαφέρουν από τις άλλες κοπέλες της Μέσης Ανατολής. Ζουν κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των πατεράδων τους και των αδελφών τους. Έχουν όμως ένα σχέδιο: ν' ανοίξουν κομμωτήριο, πράγμα που θα τους επιτρέψει να εργάζονται έξω από το σπίτι κι έτσι να ξεφεύγουν λίγο από τις βαριές υποχρεώσεις που τους επέβαλλε ο αρχαίος πολιτισμός τους. Εκπληρώνουν το όνειρό τους και σύντομα πανηγυρίζουν για την επιτυχία τους. Ώσπου εμφανίζεται ο Μαχαΐλ, ένας νεαρός καθολικός της Βασιλικής Φρουράς. Η ζωή και των τριών αλλάζει με τρόπο που κανένας τους δε θα μπορούσε να προβλ...

[...] Δεν ήθελα να δημιουργήσω κάποιο λογοτέχνημα, διήγημα, νουβέλα ή μυθιστόρημα. Ήθελα απλά τις μνήμες μου να καταγράψω και να τις μεταφέρω στα αγαπημένα μέλη της οικογένειάς μου, στα παιδιά μου, στην Αθηνά και στον Πάνο και στην εγγονή μου. [...] Γιώργος Μουσικίδης Μάιος 2004

Κατά την περίοδο του νεοελληνικού διαφωτισμού, ο κλήρος κατηγορήθηκε ότι υπηρετεί τις προλήψεις και τη δεισιδαιμονία, ότι είναι απαίδευτος, μισεί την παιδεία, ότι η συμπεριφορά του λίγο διαφέρει του βάρβαρου τυράννου, ότι καλλιεργεί την ηττοπάθεια και υπηρετεί τον ξένο δυνάστη, ότι η συναλλαγή έχει εισχωρήσει στο σύστημά του. Έπρεπε να αποτινάξει κανείς από πάνω του την παράδοση για να του δοθεί ο τίτλος του προοδευτικού Διαφωτιστή. Διαφορετικά, όσο φιλοπρόοδα κι αν δρούσε, θα χαρακτηριζόταν συντηρητικός. Αναμφίβολα, υπάρχει μια δόση αλήθειας, που τροφοδότησε αυτές τις απ...

Αποφάσισα ν' αφήσω τις σκέψεις και τα έργα μου σαν ένα είδος πληροφόρησης γύρω από την Τέχνη - και μάλιστα σε "εύχρηστη εκδοχή". Με πλήρη επίγνωση αλλά και απόλυτη ειλικρίνεια, φωτίζω τη διαδρομή μου. Μέσα από τα γραφόμενα προσπάθησα να σκιαγραφήσω το περιβάλλον μου και να αγγίξω τις κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις που έζησα μέσα από την τέχνη μου. Ίσως το υπερβολικό μου παράδειγμα να κινητοποιήσει τους νέους... Πάντως είναι σίγουρο ότι διαβάζοντας και παρατηρώντας τις σελίδες αυτού του βιβλίου διασκεδάζεις με την "τρέλα" μου...

Ο Φώτης Μεταξόπουλος, μοναδικός χορευτής και χορογράφος, πέρασε την τέχνη του χορού στο πλατύ κοινό. Ως σκηνοθέτης της επιθεώρησης επίσης για πάνω από σαράντα χρόνια, συνδέθηκε με τις καλύτερες στιγμές του είδους. Δίπλα στους σημαντικότερους συγγραφείς, ηθοποιούς και χορευτές, κατέγραψε τις πιο λαμπερές εικόνες. Όσο για το φλογερό ταμπεραμέντο του, ήταν η αφορμή για πάμπολες συναρπαστικές... περιπέτειες.

Πως ο Αγγουλές ήταν απλά "ένας λαϊκός τροβαδούρος του πόνου, της αγάπης, της ανθρωπιάς" θα πρέπει να το ξεχάσουμε. Τα συναισθήματα που διατρέχουν τα ποιήματά του είναι κάπως κοινά, με την έννοια που δίνουμε στον όρο "κοινή αίσθηση", αλλά η νοοτροπία του απέχει πολύ από τον κοινό νου. Το έργο του έχει βέβαια τα όριά του, αλλά είναι φανερό πως ανήκει σ' εκείνον τον τύπο ποιητή που γέννησε ο Καρυωτάκης: ο ανένταχτος διανοούμενος, που αδυνατεί να αναγνωρίσει δικαιώματα στην αρχή της πραγματικότητας και χάνεται στην προσωπική του άβυσσο, υπερασπίζοντας μιαν άδολη ηθική. Τέτοιος...

Μια σημερινή φωτογραφική περιπλάνηση στα μέρη που σύχναζε ο Καραβάτζο όσο ζούσε και δημιουργούσε στη Ρώμη, με οδηγό ανέκδοτα μέχρι τώρα στην Ελλάδα κείμενα και ντοκουμέντα της εποχής του (βιογραφίες συγχρόνων του, αστυνομικά αρχεία, επιστολές κλπ). Μέσα από τα ντοκουμέντα φωτίζεται η ταραχώδης ζωή του ζωγράφου Μικελάντζελο Μερίζι, γνωστότερου ως Καραβάτζο, την περίοδο που δημιουργούσε στη Ρώμη (1596-1606): Οι έντονες σχέσεις με τους άλλους ζωγράφους και με τον υπόκοσμο της Παπικής πρωτεύουσας, οι καθημερινές συνήθειές του, όσα έβλεπε και αποτύπωνε μαεστρικά στους καμβάδε...

Τα κείμενα του τόμου αυτού, πρωτοδημοσιευμένα μεταξύ 1998 και 2008, είναι η νοσταλγική μαρτυρία, διατυπωμένη με γλώσσα γλαφυρή, του φανατικού Ανδριώτη που υπήρξε ο Αντώνης Πολέμης (1925-2012). Έζησε στο νησί όλα του τα χρόνια, τυπογράφος και έμπορος, βιβλιοχαρτοπώλης και πράκτορας εφημερίδων, προνομιούχος κληρονόμος δύο πλούσιων σε μνήμες οικογενειακών παραδόσεων: των καραβοκύρηδων Πολέμηδων από τις Στενιές και των Καραουλάνηδων της Χώρας, τυπογράφων και εμπόρων. Στα χρονογραφήματα της συναγωγής, αντλώντας αφορμές κυρίως από τη "Φωνή της Άνδρου", την εφημερίδα που εκδιδόταν...

Το σημείωμα έφτασε στο γραφείο του Κιμ Φίλμπυ στην Ουάσιγκτον, τον Ιούλιο του 1950. Τρεις μήνες αργότερα, ο Μπρούνο Ποντεκόρβο, ένας φυσικός στο Harwell, ένα εργαστήριο ατομικής ενέργειας της Βρετανίας, εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Θα εμφανιστεί μετά από έξι χρόνια από την άλλη πλευρά του Σιδηρού Παραπετάσματος. Ένα από τα πιο λαμπρά επιστήμονικά μυαλά της γενιάς του, ο Ποντεκόρβο ήταν μυημένος σε πολλά μυστικά: είχε εργαστεί για το αγγλο-καναδικό σκέλος του Σχεδίου Μανχάταν, και ανακάλυψε έναν τρόπο για για τον εντοπισμό του ουρανίου που ήταν τόσο περιζήτητο...

Τα κείμενα του Δημήτρη Θεολόγου τόσο τα πεζά, όσο και τα έμμετρα, ανακατεύουν μνήμες και εποχές, "χρωματίζουν" μια πορεία ζωής, με στίχους, τραγούδια και έντονες βιωματικές αναφορές, δοσμένες με ευαισθησία και αφηγηματικό λόγο. Στο βιβλίο του καταγράφει δυνατές στιγμές της διαδρομής του, από τις φτωχογειτονιές της Νέας Ιωνίας στο Βόλο στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, στο Νέο Ψυχικό της δεκαετίας του ’60, το Νέο Ψυχικό των μικρασιατών προσφύγων , με τα μικρά σπιτάκια και τις αυλές. Και διατηρεί ζωντανή και δεμένη με όμορφα τραγούδια στιχάκια, αυτή τη διαδρομή με το δικό το...

Ονομάζομαι Σίγκμουντ Φρόυντ. Γεννήθηκα σε μια μικρή πόλη της Αυστροουγγαρίας, έζησα στη Βιέννη και πέθανα το 1939 στο Λονδίνο. Αλλά δεν είμαι πραγματικά νεκρός... Ποιος ήταν ο Σίγκμουντ Φρόυντ; Εφηύρε την ψυχανάλυση, θέλησε να απελευθερώσει την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του εικοστού αιώνα.

Η εξωτερική βιογραφία του Sigmund Freud - σε αντίθεση με την εσωτερική του, η οποία φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του τραγικού - δεν ήταν, αν τη δει κανείς συνολικά, ούτε πολύ ασυνήθιστη ούτε πολύ θεαματική. Δέκα χρόνια πριν από τον θάνατο του εξήγησε ενώπιον του Edward Bernay ότι η ζωή του "κύλησε εξαιρετικά ήσυχα και χωρίς περιεχόμενο, και με λίγα στοιχεία προς ταξινόμηση". Ο βιογράφος του Freud, ο Peter Gay, συμπλήρωσε αυτή τη δήλωση με τρόπο λακωνικό: "Γεννήθηκε, σπούδασε, ταξίδεψε, παντρεύτηκε, άσκησε την ιατρική, έκανε τις διαλέξεις του, δημοσίευσε, συγκρούστηκε, γέρασε...

"Έχω περάσει πράγματι μεγάλο μέρος της ζωής μου προσπαθώντας να διαλύσω και τις δικές μου αυταπάτες κι εκείνες της ανθρωπότητας". Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντι...

Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1936) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. Αυτή η βιογραφία του ανθρώπου Φρόυντ είναι "αναλυτική" με την έννοια ότι η φροϋδική μέθοδος αλλάζει όχι μόνο τον τρόπο γρα...