Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "Φιλοσοφική γραμματική" τοποθετείται περίπου στο μέσον της εξελικτικής πορείας της σκέψης του Wittgenstein. Ανήκει, μαζί με τις "Φιλοσοφικές παρατηρήσεις", στα λεγόμενα μεταβατικά κείμενα, στα οποία λαμβάνει χώρα η μεταστοιχείωση της φιλοσοφίας του λογικού ατομισμού του Tractatus στη γλωσσαναλυτική μέθοδο που βρίσκει την πιο ολοκληρωμένη της έκφραση στις "Φιλοσοφικές έρευνες". Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο ασχολείται με τη φιλοσοφία της γλώσσας και το δεύτερο με τη φιλοσοφία των μαθηματικών. Και τα δύο μέρη τα συνδέει η ιδέα ότι το νόημα των σημείων πρέ...

[...] Η κατανόηση και η ερμηνεία της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσα από τις δημηγορίες των πολιτικών ανδρών στην ιστορία του Θουκυδίδη, είναι έργο επίπονο και σ' ένα βαθμό αποτελεί μέρος ενός ασαφούς αμαλγάματος από καθιερωμένες γενικότητες που προέρχονται από την κοινή εμπειρία και επιβεβαιώνονται λίγο πολύ. Ο Θουκυδίδης όμως ως πολιτικός φιλόσοφος γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν στατικές αλήθειες για τον άνθρωπο και να υπάρξουν, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί απέναντι σε κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Το βιβλίο αποτελεί ένα βοήθημα που οδηγεί τον κάθε αναγνώστη με ένα τρόπο όχι κοπιώδη και στριφνό στον υπέροχο κόσμο της φιλοσοφίας και των άξιων εκπροσώπων της, από την γένησή της μέχρι τον Σωκράτη.

Ρητορεύουμε ασταμάτητα κατά των παθών. Τους καταλογίζουμε τα βάσανα του ανθρώπου και ξεχνούμε πως είναι επίσης πηγή όλων του των απολαύσεων. Αποτελούν ένα στοιχείο της συγκρότησής του, για το οποίο δεν μπορούμε να πούμε ούτε πάρα πολλά καλά ούτε πάρα πολλά κακά. Όμως αυτό που με κάνει να αγανακτώ, είναι ότι δεν τα βλέπουμε ποτέ, παρά μόνον από την κακή τους πλευρά. Λες και θα αποτελούσε προσβολή για τη λογική, αν λέγαμε μια λέξη υπέρ των αντιπάλων της. Ωστόσο, μόνο τα πάθη, και μάλιστα τα μεγάλα πάθη, είναι αυτά που μπορούν να ανεβάσουν την ψυχή στο ύψος των μεγάλων πραγμάτ...

Το βιβλίο αναφέρεται στη φιλοσοφία του Επίκουρου και σε άλλα σημαντικά θέματα της σύγχρονης εποχής. «Σήμερα, υπάρχουν πολλές πνευματικές τοξίνες τις οποίες η φιλοσοφία του Επίκουρου βοηθά ν’ αποβληθούν και να εξουδετερωθούν. Αντί να ασχολούμαστε περί ανέμων και υδάτων, καλόν είναι να ασχολούμαστε με τον εαυτό μας και γενικά με τον άνθρωπο. Η φιλοσοφία είναι το βάλσαμο που θεραπεύει τα προβλήματα του ανθρώπου» μας αναφέρει ο συγγραφέας.

Ένα κεντρικό σημείο κάθε έρευνας πάνω στο έργο του Βιτγκενστάιν είναι η μετάβαση της σκέψης του από την πρώιμη φιλοσοφία της Λογικοφιλοσοφικής Πραγματείας στα όψιμα πορίσματα των Φιλοσοφικών Ερευνών. Οι "Φιλοσοφικές Παρατηρήσεις" είναι χρονολογικά τοποθετημένες ανάμεσα στα δύο παραπάνω έργα και δίνουν στον ερμηνευτή το κλειδί ή τα κλειδιά για να κατανοήσει τη μετάβαση αυτή και συνάμα να εμβαθύνει στις απόψεις του φιλοσόφου πάνω στην υφή της γλώσσας, του πνεύματος και των μαθηματικών. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες φιλοσοφικές μελέτες του αιώνα μας.

Η σχέση του κάθε ανθρώπου με τον εαυτό του είναι αυτονόητα προσωπική. Συγχρόνως όμως η ίδια σχέση είναι και ανοιχτή, από την άποψη ότι θα πάρει τη μία ή την άλλη τροπή ανάλογα με την ενεργοποίηση της δυνατότητας να διακρίνουμε και να συγκεκριμενοποιήσουμε την κατεύθυνση της ουσίας μας, τον ορίζοντα της ιδιαιτερότητάς μας, τον τρόπο της συνάντησής μας με το(ν) άλλο, ο οποίος υπαγορεύεται από τη φύση μας. Μια τέτοια δυνατότητα (εν)υπάρχει σε εμάς, αποτελώντας την κίνηση που στοχεύει στην επίτευξη της επαφής μας με το βαθύτερο είναι μας, με τον αυθεντικότερο εαυτό μας, χωρίς τ...

Και η αίσθηση της προσωπικής μας ταυτότητας; Το γεγονός ότι αισθανόμαστε πως υπάρχουμε, ως διαρκούσες (αν και όχι ακριβώς αναλλοίωτες) συνειδήσεις, πού εδράζεται; Πώς γνωρίζουμε ότι είμαστε ακριβώς εμείς, που υπήρχαμε και πριν, και πώς, όχι απλώς προσδοκούμε, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι θα είμαστε εμείς οι ίδιοι, που θα υπάρχουμε μετά; Μα το γνωρίζουμε γιατί η μνήμη μας του πριν είναι η μνήμη όχι ενός γενικού και απρόσωπου πριν, αλλά η μνήμη του δικού μας πριν, που χρωματίζεται από το γεγονός ότι είναι προσβάσιμο μόνον από μας τους ίδιους και κανέναν άλλον, ανήκοντας στα περιε...

Το βιβλίο "Φιλοσοφικές έννοιες στη Φυσική" παρουσιάζει την ανάπτυξη της επιστήμης της Φυσικής σε σχέση με το ιστορικό και φιλοσοφικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτή συντελέστηκε. Μέσα από τις σελίδες του, δίνεται η ευκαιρία στον αναγνώστη να στοχαστεί σχετικά με τη φύση του επιστημονικού εγχειρήματος την οποία μπορεί να είχε προσεγγίσει νωρίτερα μέσα από το πρίσμα της παραδοσιακής ιστορίας της επιστήμης και μέσα από μια σειρά μαθημάτων στις φυσικές επιστήμες. Στόχος του είναι να εντυπώσει στον αναγνώστη τον ουσιαστικό ρόλο τον οποίο έχουν διαδραματίσει οι φιλοσοφικές θεωρήσει...

Στις 6 Απριλίου του 2009, ο σημαντικός Γάλλος φιλόσοφος, δημοσιογράφος και ακτιβιστής Μπερνάρ-Ανρί Λεβί εκφώνησε στην αίθουσα Ντισάν της Ecole normale - στην ίδια αίθουσα όπου παρακολούθησε τις διαλέξεις κορυφαίων στοχαστών και στην οποία επίσης είχε μιλήσει ο Ζακ Λακάν - μια διάλεξη με τίτλο "Πώς φιλοσοφώ". Στη διάλεξή του ο Λεβί πήρε το ρίσκο να περιγράψει το έντονα φορτισμένο πεδίο των μαχών στο σύγχρονο φιλοσοφικό τοπίο, καθώς και να αποσαφηνίσει τη φύση της διαμάχης του με τους μοντέρνους φιλοσόφους. Παράλληλα, θέλησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς όλους εκεί...

Στις 13 Ιουνίου 1844 ο Κίρκεγκωρ εκδίδει τα "Φιλοσοφικά ψιχία ή κνήσματα και περιτμήματα", υπό το ψευδώνυμο Ιωάννης ο της Κλίμακος. Δανείζεται τον τίτλο από τον Ιππία τον μείζονα του Πλάτωνα (κνήσματά τοι έστι και περιτμήματα των λόγων, κατά βραχύ διηρημένα). Το σύντομο και δυσνόητο αυτό έργο πραγματεύεται τις έννοιες της αλήθειας και της γνώσης, όπως και το κατά πόσο αυτές είναι διδακτές, στους αρχαίους Έλληνες και στον χριστιανισμό, συγκρίνοντας τον Σωκράτη με τον Χριστό. Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το έργο ανάγκασαν τον συγγραφέα του να εκδώσει, δύο χρόνια αργότερα, το...

Codex Baroccianus graecus 131, a thirteen century miscellany, contains among other things a rare sample of philosophical teaching material (fols. 397v-446r) which can be dated in its compilation stage to the eleventh and twelfth centuries A. D. The collection as a whole seems to be unique and its importance has been recognized as such for some time. Its similarity with other collections of the eleventh century, necessitated a comparative study with them and in particular M. Psellos' "Omnifaria doctrina". After a careful analysis of the material of both collections one iclin...

Στον παρόντα τόμο ο συγγραφέας επεξεργάζεται επιστημολογικές απόψεις της κριτικής θεωρίας, η οποία, ως γνωστόν, κατανοείται ως η φιλοσοφία της εκάστοτε ιστορικο-κοινωνικής πραγματικότητας. Στον τόμο περιλαμβάνονται βιβλιοκριτικές, οι οποίες καλύπτουν όλες τις φιλοσοφικές επιστήμες (π.χ. γνωσιοθεωρία, πολιτική φιλοσοφία, αισθητική θεωρία κ.α.). Επίσης περιλαμβάνονται δοκίμια και μελέτες για όλες τις φιλοσοφικές εθνικότητες (π.χ. την αγγλοσαξωνική, την γερμανική, την γαλλική, την ελληνική κ.α.). Κοινός επιστημολογικός παρονομαστής όλων των εργασιών του τόμου είναι το θεωρητικ...

Ο στόχος αυτού του εκλαϊκευμένου βιβλίου που τιτλοφορείται "Φιλοσοφικά ρεύματα και φιλοσοφία του δικαίου στην αρχαιότητα και στον μεσαίωνα", είναι τριπλός. Η πρώτη του φιλοδοξία είναι να παραθέσει τα βιογραφικά στοιχεία των σπουδαιότερων φιλόσοφων της αρχαίας και μεσαιωνικής εποχής, έτσι ώστε να διευκολύνει τους ιστορικούς της φιλοσοφίας του μέλλοντος να γνωρίσουν καλύτερα τον τρόπο σκέψης, όσο και την προσωπικότητα των μεγάλων σοφών του παρελθόντος. Η δεύτερη του επιδίωξη είναι να παρουσιάσει μια καλή εισαγωγή στα κυριότερα φιλοσοφικά ρεύματα των δυο τόσο σημαντικών περι...