Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη ετούτη δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Με ένα πρώτο φυλλομέτρημα, θα είχε κανείς την τάση να το κατατάξει στα πονήματα της Ιστορίας του Δικαίου. Αρχίζοντας να διαβάζει το "Finis Iuris", θα μπορούσε να σκεφθεί o αναγνώστης ότι έχει στα χέρια του ένα δοκίμιο σχετικά με τη Φιλοσοφία του Δικαίου ή, καλύτερα, την Ιστορία της φιλοσοφίας του δικαίου -και μάλιστα, της ρωμαϊκής περιόδου. Tο περιεχόμενο του τόμου δεν είναι όμως αυτό μόνο. Η ολοκλήρωση της ανάγνωσης επιβάλλει τη διαπίστωση ότι πρόκειται για ένα πολυδιάστατο, εξαιρετικά σύνθετο, έργο όπου η ιστορία συναντά τ...

Το βιβλίο του J.G. Merquior αποτελεί ένα αμερόληπτο κριτικό δοκίμιο πάνω στο έργο του Φουκό ως "ιστορικού του παρόντος". Ο συγγραφέας, λαμβάνοντας υπόψη του όλα τα δημοσιευμένα έργα του Φουκό, καθώς και ένα μεγάλο αριθμό δευτερογενών κειμένων που έχουν γραφτεί γι' αυτόν, αποτιμά το φουκοϊκό φιλοσφικο-ιστορικό εγχείρημα, διερευνά τις σχέσεις του με το έργο παλαιότερων διανοητών, όπως του Bachelard και του Kuhn, και σκιαγραφεί την περίπλοκη σχέση του με το γαλλικό δομισμό. Παρουσιάζει, τέλος, ένα ιδεολογικό προφίλ του Φουκό, χαρακτηρίζοντάς τον ως ένα νιτσεϊκό νεο-αναρχικό, κ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για τη μελέτη του πιο ανατρεπτικού στοχαστή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής διανόησης. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Paul Valery "Ο Nietzsche δεν είναι τροφή. Είναι διεγερτικό". Για την καλύτερη κατανόηση του έργου του μεγάλου στοχαστή, ενδεικτικά παρατίθενται τα ακόλουθα αποσπάσματα: "Ποιον ονομάζεις κακό; Αυτόν που πάντα θέλει να ντροπιάζει. Τι θεωρείς πιο ανθρώπινο; Να γλυτώσω κάποιον από την ντροπή". (Nietzsche, "Η χαρούμενη γνώση") "Σπάνια θα σφάλλεις, αν αποδίδεις τις ακραίες σου πράξεις στη ματαιοδοξία, τις μέτριες...

Η θητεία μου στον Hegel δεν τελείωσε με την κατάθεση της διδακτορικής διατριβής μου στην Ιστορικο-Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βασιλείας την άνοιξη του έτους 1974· συνεχίστηκε και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και μάλιστα σε δύο πλέον επίπεδα -στο ερευνητικό και στο διδακτικό. Δείγματα της συνέχειας αυτής αποτελούν οι μελέτες, που συνεκδίδονται στον ανά χείρας τόμο. Νίκος Κ. Ψημμένος Περιέχονται τα κείμενα: - Πρόλογος - Η κλασική παιδεία του νεαρού Hegel - Δημήτριος Νικολίδης, ένας φίλος του νεαρού Hegel - "Was ich mir vorgesetzt": ο Hegel ως διάκονος τ...

Ο Hans-Georg Gadamer (1900-2002) αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν από τους σημαντικότερους στοχαστές του προηγούμενου αιώνα. To έργο του "Αλήθεια και μέθοδος" θεωρείται σήμερα ένα από τα ιδρυτικά κείμενα της "φιλοσοφικής ερμηνευτικής", δηλαδή μιας φιλοσοφικής κατεύθυνσης που εξακολουθεί να παίζει στη σύγχρονη φιλοσοφική συζήτηση καίριο και αναντικατάστατο ρόλο. Πρωταρχικό μέλημα του Γερμανού στοχαστή είναι να δείξει ότι κάθε γνήσια κατανοητική προσοικείωση του κόσμου, άλλων ανθρώπων, άλλων πολιτισμών καθώς και του εαυτού μας επιβάλλεται να αναλυθεί ως αποτέλεσμα μιας διαδικ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί την εισαγωγή στις έννοιες και στις μεθόδους του Γάλλου φιλοσόφου Georges Canguilhem (Ζορζ Κανγκιλέμ). Ο Γάλλος διανοητής υπήρξε ο διάδοχος του Gaston Bachelard (Γκαστόν Μπασελάρ) και επηρέασε με τη διδασκαλία και το έργο του για τις έννοιες του κανόνα και του παθολογικού, όπως και για το επιστημολογικό καθεστώς των ιατρικών επιστημών, τη σκέψη γνωστών Γάλλων φιλοσόφων, μεταξύ των οποίων οι Michel Foucault (Μισέλ Φουκώ), Louis Althusser (Λουί Αλτουσέρ), Pierre Macherey (Πιερ Μασερέ). Στο βιβλίο επιχειρείται μια συστηματική προσέγγιση της βα...

Στόχος αυτού του μικρού βιβλίου είναι να προσφέρει στον αναγνώστη μικρά, αλλά μεστά νοήματος δείγματα της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, η οποία αποτέλεσε το θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού, διαχρονικά και επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε. Δεν φιλοδοξεί να καταδείξει το βάθος στο οποίο έφτασε η φιλοσοφική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων - υπάρχει άφθονη βιβλιογραφία γι' αυτό, από πληθώρα λογίων. Ωστόσο, αυτή η σύντομη ανθολογία μπορεί να εμπνεύσει τους ενδιαφερόμενους αναγνώστες ώστε να αγαπήσουν την αναζήτηση περισσότερης γνώσης και σοφίας, το οποίο είναι άλλωστε και το πραγματικό νόημα της...

"Δεν είναι παρά σε στιγμές που το υπάρχον άτομο μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση που ενώνει το άπειρο και το περατό, κατάσταση που οδηγεί πέρα από την ύπαρξη. Αυτή η στιγμή είναι η στιγμή του πάθους (...) το πάθος για έναν υπάρχοντα άνθρωπο είναι ακριβώς η κορύφωση της ύπαρξης - όμως είναι ένα γεγονός το ότι είμαστε υπάρχοντες. Μέσα στο πάθος, το υπάρχον υποκείμενο καθίσταται άπειρο στην αιωνιότητα της φαντασίας και ωστόσο είναι συγχρόνως περισσότερο από ποτέ ο εαυτός του". Soren Kierkegaard

Η Σειρά "Ιδεογραφίες: Στοχαστές για τον 21ο αιώνα" παρουσιάζει διανοητές και ιδέες της νεοτερικότητας και των σύγχρονων ρευμάτων σκέψης μέσα από μία ερμηνευτική προσέγγιση στην οποία δεσπόζει ο αναστοχασμός. Κείμενα και συγκείμενα μελετώνται σύμφωνα με τις αρχές της διακειμενικότητας και της δημιουργικής γραφής, με φόντο τα επιτακτικά αιτήματα της νέας εποχής και με σκοπό να ανασυρθούν στο φως οι λανθάνουσες δυνατότητες της επινόησης. Η Hannah Arendt μας προτρέπει να αναστοχαζόμαστε τις πράξεις μας. Τη στιγμή που κατέρρεε ο Ολοκληρωτισμός και η Παράδοση έπνεε τα λοίσθια,...

Λίγες επιστημονικές προσωπικότητες σημάδεψαν τον 20ο αιώνα όσο ο Hans Kelsen. Το πολυσχιδές έργο του είχε μεν ως επίκεντρο τη νομική επιστήμη, την οποία ανανέωσε σε πολλά επίπεδα (θεωρητικό, διεθνές, ιδεολογικό) αλλά επεκτείνεται σε φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές μελέτες, στις οποίες περιλαμβάνεται εντυπωσιακή γνώση και της αρχαιοελληνικής σκέψης. Ο Kelsen υπήρξε ένα καθολικό και διαχρονικά σημαντικό πνεύμα. Ήταν, όπως προφανώς ελέχθη, φιλόσοφος με την αρχαιοελληνική ονομασία της λέξης και εξ αντικείμενου φιλέλλην. Η πολύπλευρη δράση του υπέρ της δημοκρατίας και της ειρήνη...

Σύμφωνα με τον Hegel, η σκέψη του Spinoza δεν είναι ακόμη αρκετά διαλεκτική. Και αν ήταν πάρα πολύ διαλεκτική; Ή, έστω, αν ήταν διαλεκτική με έναν τρόπο που δεν μπορούσε να αποδεχτεί ο Hegel; Η απάρνηση αυτής της διαλεκτικής -ας πούμε, για να μην χρονοτριβούμε, μιας διαλεκτικής χωρίς τελεολογία- στην οποία προβαίνει ο Hegel μέσω του Spinoza, είναι ο τρόπος με τον οποίο συναντά ένα αξεπέραστο εμπόδιο κατά την ανάπτυξη της δικής του σκέψης: πρόκειται για το εμπόδιο ενός λόγου για τον οποίο πρέπει να πούμε όχι ότι δεν είναι ακόμη εγελιανός, αλλά ότι δεν είναι ήδη πλέον. Ο Heg...

Η παρούσα μελέτη δεν αποτελεί μία γενική και ενδελεχή σύγκριση των ιδεών των Hegel και Κονδύλη, πολλώ δε μάλλον δεν συνιστά μία λελογισμένη απόπειρα ζεύξης κεντρικών τους θέσεων ή -αντίστροφα- βεβιασμένης αντιπαραβολής τους. Αναγνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι -παρά τα σημεία τομής- το έργο των δύο στοχαστών εκκινεί από διαφορετικές προκείμενες και αναγκαία καταλήγει επί βασικών ζητημάτων σε εξίσου διαφορετικά συμπεράσματα, σκιαγραφεί με άξονα ένα συγκεκριμένο και νευραλγικό θέμα, εκείνο της γενεαλογίας του δυϊσμού και του προβλήματος της αμφιθυμικής ή "δυστυχισμένης συνείδησης...

The issues crucial to Hegel's philosophical theory of freedom are neither peculiar nor artificial to us today. Can we reject the truth that human beings still embark on a paideutic quest in order to attain integrity and self-recognition without selling short their sacred belief in freedom? Can we defend individual liberties and rights without lapsing into the myth of the privileged solitary subject? Most traditional accounts of Hegel deny the significance the concept of individual freedom has in his ethics and politics. Some even deny that Hegel has an argument for individu...