Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Χαρμίδης, ένας γοητευτικός μικρός και συνάμα απαιτητικός διάλογος, "περίεργος και δύσκολος" κατά τον Guthrie είναι ο πρώτος αφηγηματικός διάλογος του Πλάτωνα. Αφηγητής σε αυτόν είναι ο Σωκράτης που περιγράφει σε κάποιον απροσδιόριστο και μη εμφανιζόμενο ακροατή μια συνάντησή του σε αθηναϊκή παλαίστρα με γνώριμους συμπολίτες του και τη συζήτησή του μαζί τους. Αντικείμενο της συζήτησης ήταν η σωφροσύνη: Προσπαθούσαν να προσεγγίσουν μια αρετή που λογιζόταν ως ένα είδος σύνεσης, ορθοφροσύνης, περίσκεψης, και συγκαταλεγόταν στις αρετές που θεωρούνταν βασικές για την αγωγή του...

"H Iστορία επιβεβαιώνει ότι οι Έλληνες, ως λαός υποκείμενος σε μεγάλες εσωτερικές πιέσεις, μετέβαλαν ακόμη και αυτή τη θρησκεία τους στο πλαίσιο μιας νέας Aποκαλυπτικής Mεταφυσικής... Έγιναν Xριστιανοί. Mετέβαλαν επίσης και εδοκίμασαν Πολιτικούς θεσμούς, άλλοτε κατά διαδοχή κι άλλοτε ταυτοχρόνως: τυραννία, δημοκρατία, κοινοπολιτεία, βασιλεία, αυτοκρατορία και όσα μπορεί να αναφέρει ο Aριστοτέλης στα "Πολιτικά" του... Ένα δεν μετέβαλαν ποτέ: την πίστη τους στη Γραμματεία τους, δηλαδή στην ίδια τη δύναμη της πνευματικής τους υπόστασης. Tη ζουν ως αρχέτυπο της ταυτότητάς τους...

Η "Χαραυγή" είναι το τέταρτο βιβλίο του Φρίντριχ Νίτσε. Γραμμένο σε αφοριστικό ύφος, προσπαθεί να αποκαλύψει, με όλη τη δηκτικότητα και την παραδοξότητα που χαρακτηρίζουν τη γραφή του μεγάλου φιλοσόφου, τα προσωπεία και τις ψευδαισθήσεις των ευρωπαϊκών αξιών. Χάρη στις εμπνεύσεις, τις διαπιστώσεις, αλλά και τη λογοκρατική μέθοδό του, το έργο αυτό υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς σύγχρονους στοχαστές, από τον Σίγκμουντ Φρόυντ ως τον Μισέλ Φουκό.

Το έργο αυτό γράφτηκε το 1897. Ο Λένιν αναδεικνύει τον αναπόφευκτο χαρακτήρα των οικονομικών κρίσεων στον καπιταλισμό ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και όξυνσης των αντιφάσεων που τη συνοδεύουν. Ο Λένιν δίνει απάντηση τους σύγχρονούς του που αναπαρήγαγαν τις θεωρητικές αναλύσεις του Ζ. Σισμόντι (1773-1842). Ο Σισμόντι αναγνώριζε τα δεινά του καπιταλισμού και υποστήριζε ότι η υποκατανάλωση είναι που φέρνει τις κρίσεις, ενώ ως λύση πρότεινε την επιστροφή σε παλιότερες μορφές οργάνωσης της παραγωγής σε μικρότερη κλίμακα. Ταυτόχρονα υποστήριζε την αναδιανομή του...

Ο τόμος περιλαμβάνει το σημαντικό έργο χαρακτηρολογίας του σπουδαιότερου από τους μαθητές και φίλους του Αριστοτέλη. Στους «Χαρακτήρες» παρελαύνουν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη ανθρώπινοι τύποι όπως «Ο Κόλακας», «Ο Αδιάντροπος», «Ο Ψευδολόγος», οι οποίοι απαντούν στις κωμωδίες του Μενάνδρου και των άλλων σπουδαίων κωμωδιογράφων της Νέας Κωμωδίας. Ο τόμος συμπληρώνεται με το βίο του φιλοσόφου από το Διογένη Λαέρτιο, καθώς και από τα παπυρικά λείψανα του έργου «Περί του κουφίζειν υπερηφανείας» του Αρίστωνος του Κείου, το οποίο αποτελεί μίμηση των θεοφράστειων «Χαρακτήρω...

Το κείμενο του Βάλτερ Μπένγιαμιν "Χαρακτήρας και πεπρωμένο" γράφτηκε το 1919. Εκατό χρόνια μετά κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις "τέλειος κύκλος". Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο που πραγματεύεται τα θέματα της ηθικής, της φύσης και του δικαίου και γι' αυτό πολλοί το συνδέουν με το δοκίμιό του "Για μια κριτική της βίας" το οποίο ασχολείται επίσης με το δίκαιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τζιόρτζιο Αγκάμπεν αναφέρει το "Χαρακτήρας και πεπρωμένο" στο έργο του "Homo sacer" όπου ασχολείται με το δίκαιο και την εξέλιξή του απ΄τα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι σήμερα. Ανήκει στ...

Ο Γιούργκεν Χάμπερμας είναι ένας από τους σύγχρονους φιλοσόφους που άσκησαν τεράστια επιρροή. Στα συγγράμματά του συνυφαίνονται κοινωνικές, ηθικές, πολιτικές και νομικές θεωρίες, με σκοπό να εξετασθούν ζητήματα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από τον μαρξισμό έως την Ευρωπαϊκή Ένωση, και το ρόλο της επικοινωνίας και του διαλόγου στο σύγχρονο κόσμο. Ο James Gordon Finlayson καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η συνολική θεωρία του Χάμπερμας αποκρίνεται σε ερωτήματα σχετικά με τη φύση της σύγχρονης κοινωνίας. Ο James Gordon Finlayson διδάσκει φιλοσοφία καθώς και πολιτική και κο...

"Είμαστε αφ' εαυτού οντότητες που πρόκειται να αναλυθούν". Με τα λόγια αυτά, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ εξαπέλυσε την ιδιόρρυθμη επίθεσή του στην "κάλπικη διαφάνεια" της παραδοσιακής δυτικής σκέψης. Δεν είμαστε ούτε αθάνατες ψυχές, ούτε εξαϋλωμένες διάνοιες, όπως πρεσβεύει, αλλά ιστορικά μετρήσιμες οντότητες. Και είμαστε δεμένοι με τον κόσμο με νήματα ερμηνείας και παρερμηνείας πιο παράξενα και μπερδεμένα απ' όσο θα μπορούσαμε ποτέ να αντιληφθούμε... Στο αριστούργημα του "Είναι και χρόνος" (1927), ο Χάιντεργκερ χρησιμοποίησε τη δική του τεχνική της "υπαρξιακής ανάλυσης" για να...

Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, για κάποιους ο μεγαλύτερος τσαρλατάνος που διεκδίκησε ποτέ τον τίτλο του "φιλοσόφου", για άλλους ο απολογητής του ναζισμού και για ορισμένους τρίτους ο αναγνωρισμένος ηγέτης της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, είναι ενδεχομένως ο πλέον αμφιλεγόμενος στοχαστής του 20ου αιώνα. Ο Michael Inwood στην εναργή εισαγωγή του στη σκέψη του Χάιντεγκερ επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό έργο του, το "Είναι και χρόνος", καθώς και σε σπουδαία ζητήματα που απασχόλησαν τον γερμανό φιλόσοφο, όπως η ύπαρξη-εν-τω-κόσμω, η μη αυθεντικότητα, η ενοχή, το πεπρωμένο, η αλήθεια και η φύση...

"Εκείνο το απόγευμα δοκίμασα την πρώτη παράγραφο του "Sein und Zeit" ("Είναι και Χρόνος"). Δεν κατάφερα να συλλάβω ούτε καν την πιο σύντομη, την εκ πρώτης όψεως πιο στρωτή πρόταση. Ο στρόβιλος όμως γύριζε, η ανεξάρτητη νύξη ενός κόσμου που το βάθος του ήταν για μένα νέο. Ορκίστηκα να προσπαθήσω ξανά και ξανά." Με αυτόν τον τρόπο ο George Steiner περιγράφει την πρώτη του συνάντηση με τον φιλοσοφικό ογκόλιθο που ονομάζεται Χάιντεγκερ, κατά την περίοδο που, νεαρός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, παρακολουθούσε το σεμινάριο του Leo Strauss, στις αρχές της δεκαετίας το...

Το βιβλίο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε πριν είκοσι χρόνια. Ήταν η πρώτη μου μελέτη που έφτανε στο τυπογραφείο - πρώτος ελάχιστος καρπός στη μέχρι τώρα μακρά πορεία σπουδής και έρευνας. Η έρευνα αφορούσε στη διασάφηση των διαφορών της ελληνικής φιλοσοφίας και Παράδοσης από τη δυτικοευρωπαϊκή. Διαφορών που δεν εξαντλούνται στατικά στον τόπο της θεωρίας, αλλά καθορίζουν τον τρόπο ή την πρακτική του βίου, δηλαδή ό,τι ονομάζουμε πολιτισμό. Με τη συγγραφή των σελίδων που ακολουθούν ξεκίνησα σπουδάζοντας τις διαφορές ανάμεσα στην ελληνική και δυτική κατανόηση του αποφατισμού της γνώσ...

"Εάν βιώνεις το θάνατο διαρκώς, κάθε αυγή κι απόβραδο του βίου σου, είναι σαν να ‘σαι εσαεί νεκρός. Έτσι, αποκτάς εκείνη την αίσθηση ελευθερίας που σου επιτρέπει να πορεύεσαι το δρόμο του μπουσίντο και να εκπληρώνεις το καθήκον σου προς τον οίκο σ’ όλη σου τη ζωή, δίχως να σφάλλεις". Το μπουσίντο- ο Δρόμος του Πολεμιστή- θεωρούνταν ανέκαθεν από τους Ιάπωνες ως μια αισθητική του ζειν, μια φιλοσοφία που προσεγγίζει τη ζωή και το θάνατο όχι ως απλό γίγνεσθαι αλλά ως τέχνη. Η πλέον έγκυρη έκδοση του Χαγκακούρε στη σύγχρονη ιαπωνική γλώσσα είναι αυτή που περιλαμβάνεται σ...

Τα αρχέτυπα σχηματίζονται και μετασχηματίζονται σύμφωνα με τον α-χρονικό τόπο μιας πραγματικότητας που επιλέγει για σύμβολά της τα προϊόντα των υπερβάσεων. Το αρχέτυπο βιώνεται ως αποτέλεσμα ενός άνευ προηγουμένου περιστατικού που συμβολοποιείται. Οι φωτοσκιάσεις του αρχικού τύπου συνδέουν το ασυνείδητο με συνειδησιακές σταθερές. Το αναγνωρίσιμο σημείο διεγείρει την βιωματικότητα των πραγμάτων του επιστητού και συντάσσει την ομοιοπαθητική λειτουργία στη βάση που συγκροτεί τη σχέση θεατή-θεωμένου. Η τέχνη αναγάγει την καθημερινότητα σε φαντασματικό υλικό, από το οποί...