Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ernst Bloch (1885 - 1977) είναι ένας από τους σημαντικότερους ριζοσπάστες φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Όχι μόνο το έργο του αλλά και η βιογραφία του αναδεικνύουν τη δυναμική και τις αντιφάσεις αυτής της ιστορικής περιόδου, χωρίς να έχουν χάσει διόλου την επικαιρότητά τους. Από τη ρητή αντίθεση στις πολεμικές προθέσεις και στρατηγικές της αυτοκρατορικής Γερμανίας, στη στράτευση με τη ριζοσπαστική διανόηση στη μεσοπολεμική Ευρώπη· από την εξορία στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος μέχρι τη στελέχωση της έδρας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Λιψίας...

Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε ορόσημο στη μεγάλη συζήτηση που έγινε μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κάτω από τη νωπή εντύπωση των βαρβαροτήτων του: σε ποιον βαθμό η επικρότηση της αντίληψης για τη σχετικότητα των κανόνων του δικαίου και των ηθικών αξιών, όπως υποστηρίχτηκε από το θετικισμό στη νομική επιστήμη και από την κυρίαρχη τάση της νεότερης κοινωνιολογίας, ευνοεί την ηθική αδιαφορία και τελικά την απανθρωπία; Ο Στράους, αρνούμενος τα θεμελιώδη αξιώματα του ιστορισμού και του σχετικισμού, ζητά ν' αποδείξει ότι μια ανθρωπιστική κοινωνία μπορεί να στηριχτεί μόνο στην ιδέα ε...

Στη μονογραφία αυτή εξετάζονται η αιτιότητα και ο αντικειμενικός καταλογισμός ως θεμέλιοι άξονες της γενικής περί αδικήματος θεωρίας, ως αντικειμένου της φιλοσοφίας, της θεωρίας και της ιστορίας του δικαίου. Αναλύονται τα δομικά στοιχεία του αδικήματος, οι θεωρίες περί αιτιότητας και η προβληματική της κανονιστικής αυτοτέλειας του αντικειμενικού καταλογισμού του αδικήματος. Ο συγγραφέας προκρίνει τη θεσμολειτουργική-συστημική θεωρία περί «υπολόγου» ως προσφορότερη θεωρία αντικειμενικού καταλογισμού. Ιδιαίτερο βάρος αποδίδεται στη (δικαιο)φιλοσοφική θεμελίωση του κανονιστικο...

Το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνον στους θιασώτες της σύγχρονης φιλοσοφίας και κριτικής κοινωνικής θεωρίας, αλλά και σε ένα ευρύτερο κοινό το οποίο έχει ευαισθητοποιηθεί έναντι της σαρωτικής καταστροφής της φύσης και αναζητεί μία σχέση συμφιλίωσης ανάμεσα στην κοινωνία και τη φύση. Έχει δε βαρύνουσα σημασία για το ελληνικό αναγνωστικό κοινό, καθώς αποδομεί τα έωλα στερεότυπα της νεοελληνικής κοινωνίας έναντι της αρχαιοελληνικής, και καταδεικνύει την απόσταση ανάμεσα στην σύγχρονη και την αρχαιοελληνική αντίληψη για την φύση.

Η χρήση των νέων μέσων και των νέων τεχνολογιών (πληροφορίας και επικοινωνίας) στη σύγχρονη τέχνη έχουν πολλαπλασιάσει τις δυνατότητες κατασκευής "αφύσικων" πραγματικοτήτων ή "εναλλακτικών" εικόνων της πραγματικότητας. Η εξέλιξη αυτή ανέδειξε νέες όψεις ακόμα και σε εκείνα τα θέματα και τα μονοπάτια της καλλιτεχνικής έρευνας που είχαν εν μέρει εγκαταλειφθεί (π.χ., ο έλεγχος και ο χειρισμός του φωτός, της "άμεσης" εικόνας και της προοπτικής, η αποδόμηση και η ανασυγκρότηση της εντύπωσης, το παιχνίδι με τις διαστάσεις του χώρου και του χρόνου). Τα ευρήματα των σύγχρονων φυσι...

Η φωτογραφία αποτελεί σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Εχει ενσωματωθεί στις συνήθειές μας παίζοντας πρωταρχικό ρόλο σε ότι συμβεί τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Της αποδίδουμε χαρακτήρα ντοκουμέντου γιατί τη θεωρούμε ως την πλέον πιστή μέθοδο αναπαράστασης της κοινωνικής μας ζωής. Η φωτογραφία μπορεί να λειτουργήσει ως πολύτιμο εργαλείο απόκτησης γνώσεων και ως έργο τέχνης, στην πράξη συνήθως αποδεικνύει το ρόλο της ως μέσο επικοινωνίας ικανό να υποστεί κάθε είδους χειραγωγήσεις, παρεμβάσεις και αλλοιώσεις... Γι' αυτό η ιστορία της φωτ...

Τα αναφερόμενα σε αυτό το βιβλίο διαμορφώθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε ο σπουδαστής που έρχεται πρώτη φόρα σε επαφή με το φωτογραφικό μέσο, να κατανοήσει βασικές αρχές πάνω στη τεχνική και τη χρήση της φωτογραφικής μηχανής, του φωτογραφικού εξοπλισμού και των ιδιαιτεροτήτων που χαρακτηρίζουν τον σκοτεινό θάλαμο, στην διάρκεια εμφάνισης και εκτύπωσης των φωτογραφιών . Πιστεύω ότι ο νέος φωτογράφος πρέπει να είναι γνώστης της τεχνικής και των φωτογραφικών υλικών , ώστε να μπορέσει να απελευθερώσει τις όποιες ευαισθησίες του και να τις μετουσιώσει σε αξιόλογες φωτογραφικές εικόν...

Τα αρχέτυπα σχηματίζονται και μετασχηματίζονται σύμφωνα με τον α-χρονικό τόπο μιας πραγματικότητας που επιλέγει για σύμβολά της τα προϊόντα των υπερβάσεων. Το αρχέτυπο βιώνεται ως αποτέλεσμα ενός άνευ προηγουμένου περιστατικού που συμβολοποιείται. Οι φωτοσκιάσεις του αρχικού τύπου συνδέουν το ασυνείδητο με συνειδησιακές σταθερές. Το αναγνωρίσιμο σημείο διεγείρει την βιωματικότητα των πραγμάτων του επιστητού και συντάσσει την ομοιοπαθητική λειτουργία στη βάση που συγκροτεί τη σχέση θεατή-θεωμένου. Η τέχνη αναγάγει την καθημερινότητα σε φαντασματικό υλικό, από το οποί...

"Εάν βιώνεις το θάνατο διαρκώς, κάθε αυγή κι απόβραδο του βίου σου, είναι σαν να ‘σαι εσαεί νεκρός. Έτσι, αποκτάς εκείνη την αίσθηση ελευθερίας που σου επιτρέπει να πορεύεσαι το δρόμο του μπουσίντο και να εκπληρώνεις το καθήκον σου προς τον οίκο σ’ όλη σου τη ζωή, δίχως να σφάλλεις". Το μπουσίντο- ο Δρόμος του Πολεμιστή- θεωρούνταν ανέκαθεν από τους Ιάπωνες ως μια αισθητική του ζειν, μια φιλοσοφία που προσεγγίζει τη ζωή και το θάνατο όχι ως απλό γίγνεσθαι αλλά ως τέχνη. Η πλέον έγκυρη έκδοση του Χαγκακούρε στη σύγχρονη ιαπωνική γλώσσα είναι αυτή που περιλαμβάνεται σ...

Το βιβλίο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε πριν είκοσι χρόνια. Ήταν η πρώτη μου μελέτη που έφτανε στο τυπογραφείο - πρώτος ελάχιστος καρπός στη μέχρι τώρα μακρά πορεία σπουδής και έρευνας. Η έρευνα αφορούσε στη διασάφηση των διαφορών της ελληνικής φιλοσοφίας και Παράδοσης από τη δυτικοευρωπαϊκή. Διαφορών που δεν εξαντλούνται στατικά στον τόπο της θεωρίας, αλλά καθορίζουν τον τρόπο ή την πρακτική του βίου, δηλαδή ό,τι ονομάζουμε πολιτισμό. Με τη συγγραφή των σελίδων που ακολουθούν ξεκίνησα σπουδάζοντας τις διαφορές ανάμεσα στην ελληνική και δυτική κατανόηση του αποφατισμού της γνώσ...

"Είμαστε αφ' εαυτού οντότητες που πρόκειται να αναλυθούν". Με τα λόγια αυτά, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ εξαπέλυσε την ιδιόρρυθμη επίθεσή του στην "κάλπικη διαφάνεια" της παραδοσιακής δυτικής σκέψης. Δεν είμαστε ούτε αθάνατες ψυχές, ούτε εξαϋλωμένες διάνοιες, όπως πρεσβεύει, αλλά ιστορικά μετρήσιμες οντότητες. Και είμαστε δεμένοι με τον κόσμο με νήματα ερμηνείας και παρερμηνείας πιο παράξενα και μπερδεμένα απ' όσο θα μπορούσαμε ποτέ να αντιληφθούμε... Στο αριστούργημα του "Είναι και χρόνος" (1927), ο Χάιντεργκερ χρησιμοποίησε τη δική του τεχνική της "υπαρξιακής ανάλυσης" για να...

Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, για κάποιους ο μεγαλύτερος τσαρλατάνος που διεκδίκησε ποτέ τον τίτλο του "φιλοσόφου", για άλλους ο απολογητής του ναζισμού και για ορισμένους τρίτους ο αναγνωρισμένος ηγέτης της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, είναι ενδεχομένως ο πλέον αμφιλεγόμενος στοχαστής του 20ου αιώνα. Ο Michael Inwood στην εναργή εισαγωγή του στη σκέψη του Χάιντεγκερ επικεντρώνεται στο πιο σημαντικό έργο του, το "Είναι και χρόνος", καθώς και σε σπουδαία ζητήματα που απασχόλησαν τον γερμανό φιλόσοφο, όπως η ύπαρξη-εν-τω-κόσμω, η μη αυθεντικότητα, η ενοχή, το πεπρωμένο, η αλήθεια και η φύση...

"Εκείνο το απόγευμα δοκίμασα την πρώτη παράγραφο του "Sein und Zeit" ("Είναι και Χρόνος"). Δεν κατάφερα να συλλάβω ούτε καν την πιο σύντομη, την εκ πρώτης όψεως πιο στρωτή πρόταση. Ο στρόβιλος όμως γύριζε, η ανεξάρτητη νύξη ενός κόσμου που το βάθος του ήταν για μένα νέο. Ορκίστηκα να προσπαθήσω ξανά και ξανά." Με αυτόν τον τρόπο ο George Steiner περιγράφει την πρώτη του συνάντηση με τον φιλοσοφικό ογκόλιθο που ονομάζεται Χάιντεγκερ, κατά την περίοδο που, νεαρός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, παρακολουθούσε το σεμινάριο του Leo Strauss, στις αρχές της δεκαετίας το...

Ο Γιούργκεν Χάμπερμας είναι ένας από τους σύγχρονους φιλοσόφους που άσκησαν τεράστια επιρροή. Στα συγγράμματά του συνυφαίνονται κοινωνικές, ηθικές, πολιτικές και νομικές θεωρίες, με σκοπό να εξετασθούν ζητήματα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, από τον μαρξισμό έως την Ευρωπαϊκή Ένωση, και το ρόλο της επικοινωνίας και του διαλόγου στο σύγχρονο κόσμο. Ο James Gordon Finlayson καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η συνολική θεωρία του Χάμπερμας αποκρίνεται σε ερωτήματα σχετικά με τη φύση της σύγχρονης κοινωνίας. Ο James Gordon Finlayson διδάσκει φιλοσοφία καθώς και πολιτική και κο...

Το κείμενο του Βάλτερ Μπένγιαμιν "Χαρακτήρας και πεπρωμένο" γράφτηκε το 1919. Εκατό χρόνια μετά κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις "τέλειος κύκλος". Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο που πραγματεύεται τα θέματα της ηθικής, της φύσης και του δικαίου και γι' αυτό πολλοί το συνδέουν με το δοκίμιό του "Για μια κριτική της βίας" το οποίο ασχολείται επίσης με το δίκαιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τζιόρτζιο Αγκάμπεν αναφέρει το "Χαρακτήρας και πεπρωμένο" στο έργο του "Homo sacer" όπου ασχολείται με το δίκαιο και την εξέλιξή του απ΄τα ρωμαϊκά χρόνια μέχρι σήμερα. Ανήκει στ...