Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα πάθη (συναισθήματα) και τα αισθητικά αποτελέσματα που μπορούν να παραγάγουν. Τα ήθη. Σύνδεση του χαρακτήρα του ρήτορα με τα τεχνικά αποδεικτικά μέσα. Γενικές μορφές στις οποίες ανάγεται η ρητορική αμφισβήτηση.

Μετά τα 10 δώρα του δημιουργού προς τον κόσμο και μετά τη δημιουργία των αστέρων, η οποία περιγράφηκε στο προηγούμενο βιβλίο, ο Πρόκλος, ακολουθώντας την πορεία του πλατωνικού Τίμαιου, ασχολείται στο Ε΄ και τελευταίο βιβλίο του "Υπομνήματος στον Τίμαιο" με τους γενεσιουργούς θεούς, δηλαδή τους θεούς οι οποίοι είναι πλέον συνδεδεμένοι με τη γένεση, τον υποσελήνιο κόσμο του γίγνεσθαι, και οι οποίοι παράγουν τα θνητά όντα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Τεχνικό και φιλοσοφικό σύγγραμμα με το οποίο αναπτύσσονται επιστημονικά οι νόμοι της ρητορικής και τα φαινόμενα που οφείλονται σ’ αυτούς. Βιβλίο Α΄: Συνάφεια ρητορικής και διαλεκτικής. Η ρητορική ως ικανότητα εύρεσης πειστικών επιχειρημάτων για δεδομένο ζήτημα. Συμβουλευτικός, πανηγυρικός και δικανικός ρητορικός λόγος. Σχέση ρήτορα και ακροατηρίου.

Όπως ήδη έχει αναφερθεί στον πρόλογο του Γ΄ βιβλίου και το Δ΄ βιβλίο αποτελούν μία ενότητα και ασχολούνται με τα 10 δώρα που προσέφερε ο δημιουργός στον κόσμο. Για τον λόγο αυτό το Δ΄ βιβλίο δεν έχει πρόλογο. Αναφέρεται μάλιστα στα τελευταία τρία δώρα προς τον κόσμο εκ μέρους του δημιουργού, και πιο συγκεκριμένα στον χρόνο (8ο δώρο) που αποτελεί εικόνα της αιωνιότητας, στους αστέρες (9ο δώρο) οι οποίοι αποκαλύπτουν τον χρόνο, και στην πληρότητα του κόσμου (10ο δώρο), η οποία κάνει τον κόσμο όμοιο με το νοητό υπόδειγμά του. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Η επιστημολογική μεθοδολογία του Αριστοτέλη. Η απόκτηση της γνώσης μέσω της απόδειξης και του ορισμού. Ο αποδεικτικός συλλογισμός.

Συνέχεια στην περί ψυχής εξέταση. Η αρμονία της ψυχής. Το είδος (σχήμα-μορφή) της ψυχής. Οι δυνάμεις και οι ενέργειες της ψυχής.

Η γενική διδασκαλία για τον παραγωγικό συλλογισμό, διατύπωση και απόδειξη των νόμων του και των μορφών που μπορεί να λάβει. Όψεις και ιδιότητες του συλλογισμού και αντίστοιχες συλλογιστικές μέθοδοι.

Το Γ΄ και το Δ΄ βιβλίο του Υπομνήματος του Πρόκλου στον Τίμαιο αποτελούν μία ενότητα και περιέχουν τα 10 δώρα που, κατά τον Πλάτωνα και κατά την ερμηνεία του Πρόκλου (τόμ. ΙΙ, σελ. 5.17-31 Diehl), δώρισε ο δημιουργός στο σύμπαν. [...] Με άλλα λόγια τα 6 πρώτα δώρα αφορούν το σώμα του σύμπαντος, το 7ο δώρο την ψυχή του σύμπαντος, και τα υπόλοιπα τρία δώρα τους αστέρες και τον χρόνο. Τα πρώτα 7 δώρα περιέχονται στο Γ΄ βιβλίο του Υπομνήματος, το οποίο ασχολείται με τη δημιουργία του σώματος και της ψυχής του σύμπαντος, ενώ τα υπόλοιπα 3 στο Δ΄ βιβλίο, το οποίο αφορά τους αστέ...

Συνέχεια περί του διαλεκτικού συλλογισμού και του τρόπου παραγωγής του. Αποκλείεται από τη λογική ο συλλογισμός που δεν μπορεί να υποστηριχτεί ηθικά. Περί των σοφιστικών ελέγχων Συνέχιση της προβληματικής των Τοπικών. Αντίθεση στην επιχειρηματολογία των Εριστικών.

Το β΄ μέρος του Β΄ βιβλίου, το οποίο πραγματεύεται το τμήμα του Τίμαιου από το 29b έως το 31b, χωρίζεται σε δύο μεγάλες ενότητες: Α) Ο καθορισμός του είδους των λόγων που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την τελετή του σύμπαντος, καθώς και του τρόπου με τον οποίο πρέπει να αποδεχτούν τους λόγους αυτούς οι ακροατές (348.13-355.15). Β) Η τελική αιτία για την οποία συνέστησε ο δημιουργός τον κόσμο, καθώς και η φύση του υποδείγματος με βάση το οποίο τον συνέστησε (355.18-458.11). Η δεύτερη αυτή ενότητα χωρίζεται σε τρεις επιμέρους υποενότητες, εκ των οποίων η τρίτη αποτελεί ουσ...

Βιβλία Α΄-Ε΄: Η πρώτη θεωρητική συστηματική προσέγγιση της διαλεκτικής. Πώς μπορεί να φτάνει κάποιος διαλεκτικά σε πιθανές θέσεις για κάθε ζήτημα, χωρίς να αντιφάσκει κατά την τεκμηρίωση των θέσεων αυτών. Η τέχνη της λογικής επιχειρηματολογίας.

Το Β΄ βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη: στο προοίμιο και στην κυρίως πραγματεία περί κόσμου. Το προοίμιο με τη σειρά του χωρίζται σε τρία μέρη, που αντιστοιχούν σε ανάλογα χωρία του Τίμαιου: α) στην προσευχή, που ερμηνεύει το χωρίο του Τίμαιου 27c 1 - d 2. β) στην παράκληση των ακροατών που αντιστοιχεί στο χωρίο 27d 2-4 του Τίμαιου. γ) στη διατύπωση των υποθέσεων (αξιωμάτων, δεδομένων) που αντιστοιχεί στο χωρίο 27d 5 - 28b 5 του Τίμαιου. Ο Τίμαιος, ακολουθώντας την αποδεικτική μέθοδο των γεωμετρών, ξεκινά τη μελέτη του κόσμου και της φύσης από κάποιες δεδομένες υποθέσεις-α...

Κατηγορίαι: Είδος εισαγωγής στην αριστοτελική Λογική. Έκφραση του είναι και καταγραφή των μορφών του όντος που περιέχονται στην πραγματικότητα. Οι ομάδες τού είναι, οι ομάδες των ιδιοτήτων που αποδίδονται σε ένα υποκείμενο. Ουσία, ποσότητα, ποιότητα, αναφορά, χώρος, χρόνος, στάση, κατοχή, ενέργεια, πάθηση. Περί ερμηνείας: Το δεύτερο σύγγραμμα του Οργάνου. Φιλοσοφία της λογικής, φιλοσοφία της γλώσσας, οντολογία, γνωσιολογία. Εξετάζονται τα μέρη και οι μορφές των λογικών προτάσεων και οι τρόποι έκφρασης που συνδέονται με τις προτάσεις αυτές.

Συνέχεια στον σχολιασμό του Τίμαιου. Ο μύθος της Ατλαντίδας.

Βιβλία Γ΄-Ε΄: Συνέχεια των παρατηρήσεων για την αναπαραγωγή. Γένεση του αρσενικού και γένεση του θηλυκού. Οι απόγονοι σε σχέση με τους γεννήτορες. Κληρονομικότητα, τερατογένεση, ιδιότητες ως προς τις οποίες διαφέ¬ρουν τα μέρη των ζώων. Διαφορές στα αισθητήρια όργανα.

Το μεγαλύτερο σωζόμενο έργο του Πρόκλου. Η έκθεση της δημιουργίας του ορατού σύμπαντος από τον καθολικό δημιουργό νου.

Βιβλία Α΄, Β΄: Ζωολογικό έργο στο οποίο εξετάζονται τα «μέρη» που εμπλέκονται στις (κοινές σώματος και ψυχής) λειτουργίες της αναπαραγωγής. Βιβλία Α΄, Β΄: Η γνώση των αιτιών θεμελιώδης για τις θεωρίες περί αναπαραγωγής και ανάπτυξης των ζώων. Όργανα αναπαραγωγής. Σπέρμα, έμμηνα, κύηση.

[...] Πνεύμα οξύ και πολυμαθές ο Πρόκλος, χωρίς, όμως, αυστηρή επιστημονική επιχειρηματολογία, θα συνδυάσει σε ένα λεπτομερές και πλήρες, ιδιαίτερα όμως πολύπλοκο και δυσνόητο σύστημα ολόκληρη τη νεοπλατωνική φιλοσοφία, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί ως τις μέρες του. Με αριστοτεχνικό τρόπο θα πλάσει ένα ενιαίο σύστημα στο οποίο θα συμπεριλάβει τον έναν ύψιστο θεό (το Ένα ή Αγαθό), τους επιμέρους θεούς, τους αγγέλους, τους δαίμονες, τις ψυχές και άλλες ανώτερες και κατώτερες υπάρξεις. Δεν μπορούμε να του αποδώσουμε πρωτοποριακές ιδέες μέσα στον νεοπλατωνισμό, (ίσως αυτό να μην...

Περί ζώων μορίων Δ΄: Συνέχεια των παρατηρήσεων σχετικά με τα μέρη των ζώων, τη διάταξή τους και τις λειτουργίες που επιτελούν. Εμβρυολογία. Περί ζώων κινήσεως Σύντομο βιολογικό σύγγραμμα με αντικείμενο την κίνηση των ζώων σε σχέση με την κίνηση του κόσμου. Ερευνάται γενικά η κοινή αιτία της κίνησης οποιουδήποτε είδους. Εκούσιες και ακούσιες κινήσεις των ζώων. Από την κίνηση των ζώων η διερεύνηση μεταβαίνει στο ζήτημα του πρώτου κινούντος ακινήτου. Περί πορείας ζώων Θεωρητικό βιολογικό έργο που εξετάζει τα μέρη που χρησιμεύουν στα ζώα για την κίνησή τους, τη φύση του καθενό...

Το τέλος του σωζόμενου μέρους από το υπόμνημα του Πρόκλου στον Παρμενίδη. Οι ιδιότητες που αφαιρεί από το Ένα ο πλατωνικός διάλογος.