Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Η τέχνη του πολέμου ξεπέρασε τα στενά όρια των πολεμικών επιχειρήσεων και επεκτάθηκε σε τομείς όπως η πολιτική, η οικονομία και η αγροτική ζωή. Πολλοί σπουδαίοι άνδρες, ηγεμόνες, υπουργού, στρατιωτικοί και αξιωματούχοι διδάχτηκαν πολλά από τα 13 κεφάλαια της "Τέχνης του πολέμου", με αποτέλεσμα η φήμη του Sun Tzu να αποκτήσει παγκόσμιο χαρακτήρα "...το να υποτάξεις τον στρατό του εχθρού χωρίς να πολεμήσεις είναι η κορυφή της ικανότητας..." Sun Tzu

Θεωρούμενη ως η αρχαιότερη και μια από τις καλύτερες πραγματείες περί πολέμου και στρατιωτικής διοίκησης, η Τέχνη του Πολέμου είναι ένα κείμενο που αγαπήθηκε όσο ελάχιστα από τους στρατιωτικούς, όχι μόνο της Ασίας, δια μέσου των αιώνων, αλλά και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου. Γραμμένη κάπου στον 6ο ή 5ο αιώνα π.Χ. η πραγματεία, η οποία καθοδηγεί έναν στρατηγό στον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να διαχειριστεί τον στρατό του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, επιθετικά ή αμυντικά, λέγεται πως αποτέλεσε ένας από τους λόγους των μεγάλων νικών του Μάο Τσε Τουνγκ, των Βιετκόνγκ, ακ...

Το βιβλίο αυτό δηλώνει με τόλμη ότι η τέχνη έχει μία ξεκάθαρη χρησιμότητα: πρόκειται για θεραπευτικό εργαλείο που μας βοηθά να βιώνουμε πιο ολοκληρωμένα τη ζωή μας.

Η γερμανίδα χαράκτρια και γλύπτρια Καίτε Κόλλβιτς (1867-1945) υπήρξε αναμφίβολα μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες στην Τέχνη του 19ου και του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα χρόνια της νεοσύστατης αυτοκρατορικής Γερμανίας και πέθανε λίγες ημέρες πριν τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η διαδοχή των γεγονότων συμβαδίζει με την προσωπική ιστορία της, από την ξέγνοιαστη νιότη ως την σοβαρή ωριμότητα. Έζησε την πορεία της χώρας της από την αθωότητα ως τον παραλογισμό του εθνικοσοσιαλισμού αλλά και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης στους δύο μεγάλους πολέμο...

18 μικρά κείμενα δημοσιευμένα τα περισσότερα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Aποτυπώνουν τη βαθιά αίσθηση και συναίσθηση της ποιητικής συνάφειας του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ελληνική καλλιτεχνική παράδοση και το ελληνικό τοπίο. Kαι αναδεικνύουν με γνώση και με ευαισθησία τη βαθύτερη ευθύνη του δημιουργού-ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον που τον ενέπνευσαν. 18 μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης.

Παραλλάσσοντας το Πως και γιατί διαβάζουμε, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε Πως και γιατί γράφουμε; Είναι ασθένεια το γράψιμο; Φάρμακο ή φαρμάκι; Τρόπος εσωτερικής έκφρασης και αυτογνωσίας ή μέσο κοινωνικής αναγνώρισης και προβολής; Ένας νέος ποιητής γίνεται αντικείμενο θαυμασμού από έναν παλιότερο, ένας πετυχημένος συγγραφέας προσπαθεί να επιβιώσει στην περίοδο της Κρίσης, ένας παθολογικός ψεύτης προσπαθεί να διαχειριστεί τα πολλά προσωπεία του με το γράψιμο, μια φιλόδοξη πεζογράφος πουλάει την ψυχή της στον δαίμονα του τυπογραφείου για ν' αποκτήσει φήμη και χρήμα. Υπαρξιακέ...

Ο εν λόγω θύλακας είναι ένας μικρός θύλακας αντίστασης. Ένας θύλακας σχηματίζεται όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι ενωθούν σε μια συμφωνία. Η αντίσταση είναι απέναντι στην απανθρωπιά της νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Οι άνθρωποι που ενώνονται είναι ο αναγνώστης, εγώ και εκείνοι στους οποίους αναφέρονται τα δοκίμια - ο Ρέμπραντ, οι παλαιολιθικοί ζωγράφοι των σπηλαίων, ένας Ρουμάνος χωρικός, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, ένας ειδικός στη μοναξιά ορισμένων δωματίων ξενοδοχείων, σκυλιά το σούρουπο, ένας άντρας σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Και, αναπάντεχα, οι ανταλλαγές μας δυναμώνου...

[...] Η έκδοση ενός αναμνηστικού αφιερώματος δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις οφειλές του Ιδρύματος και τη μνήμη της Λασκαρίνας Μπούρα, όχι τόσο γιατί θα ήταν δύσκολο να βρεθούν κάποια ποσοτικά αντικρίσματα για να ζυγίσουν την προσφορά της, όσο γιατί οι σχέσεις που ανέπτυξε μέσα στο χώρο του και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το δυναμικό του - η αβρότητα δηλαδή της επικοινωνίας της με τους ανθρώπους και η αμεσότητα της αφοσίωσής της στο υλικό - ξεπέρασαν ποιοτικά τα μέτρα κάθε συμβατικού χρέους. Άγγελος Δεληβορριάς

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε σπουδαστές Ανωτέρων και Ανωτάτων σχολών όπως Καλών Τεχνών, Θεάτρου, Μουσικής, Χορού και γενικά εικαστικών σχολών. Το αντικείμενο του εντάσσεται στα πλαίσια των θεωρητικών μαθημάτων για την έρευνα και την λειτουργία της καλλιτεχνικής φόρμας ως κοινό οργανικό στοιχείο σε όλες τις τέχνες, καθώς και στη μορφική αντιστοιχία από το ένα είδος τέχνης στο άλλο (η βιωματική παιδεία ως μέθοδος εκπαίδευσης ).

Η Νίκη Λοϊζίδη υπηρετεί την ιστορία της τέχνης στην Ελλάδα και την Κύπρο για σχεδόν σαράντα χρόνια. Ο τόμος αυτός αποτελεί έναν φόρο τιμής σε αυτή τη μακρά πορεία. Το ερευνητικό και διδακτικό έργο της Νίκης Λοϊζίδη περιλαμβάνει την επιστημονική της δραστηριότητα (δημοσιεύσεις, επιμέλειες βιβλίων, διδασκαλία, οργανωτικό και διοικητικό έργο, επίβλεψη διατριβών, συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα αλλά και επιμέλειες εκθέσεων, επιφυλλιδογραφία και τεχνοκριτική) και εμπλουτίζεται με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ακαδημαϊκών προγραμμάτων ιστορίας της τέχνης σε προπτυχιακό κ...

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται 36 ανακοινώσεις που παρουσιάστηκαν στο Ε΄ Συνέδριο Ιστορίας της Τέχνης, με τίτλο "Ζητήματα ιστορίας, μεθοδολογίας, ιστοριογραφίας", το οποίο οργανώθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης το 2016 και πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη. Το βιβλίο δεν επιδιώκει μόνο να αποτυπώσει τις εργασίες του συνεδρίου, αλλά κυρίως να αποτελέσει μια βάση προβληματισμού για περαιτέρω μελέτη και έρευνα από όσους ασχολούνται με την ιστορία της τέχνης και παράλληλα ένα βιβλίο ενδιαφέρον για το ευρύτερο κοινό. Οι ιστορικές μελέτες που παρουσιάζονται κ...