Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποια είναι η σχέση μεταξύ ντιζάιν, εφεύρεσης και καινοτομίας; Πού τελειώνει η "τέχνη" και πού αρχίζει το "ντιζάιν"; Η μορφή πρέπει να εμπνέεται από την απόλαυση ή από τη λειτουργία; Τα μυστικά του Design σαν δίνουν όλα τα στοιχεία για τους ανθρώπους που έχουν κάνει τον κόσμο μας να φαίνεται έτσι όπως είναι, και σας βοηθάει να διακρίνετε τη διαφορά μεταξύ ανάγκης, αναγκαιότητας και απόλαυσης. Έχετε στα χέρια σας ένα εντατικό μάθημα για το ντιζάιν που: - Παρουσιάζει όλες τις σημαντικές εξελίξεις στην ιστορία του ντιζάιν - Αναδεικνύει προϊόντα - κλειδιά και διακεκριμένους...

Συχνά οι ζωγράφοι απεικονίζουν στις συνθέσεις τους μουσικά όργανα. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα η απεικόνιση των μουσικών οργάνων αποτελεί μια διαδεδομένη στο χώρο της τέχνης πρακτική. Άλλωστε δεν θεωρείται καθόλου τυχαίο που τα περισσότερα μουσικά όργανα ήταν έργα αυτοτελή, κομψοτεχνήματα, διακοσμημένα με ανάγλυφες ανθρωπόμορφες παραστάσεις, απεικονίσεις ζώων ή άλλα εντυπωσιακά και λεπταίσθητα στολίδια. Σε τοιχογραφίες της Αιγύπτου, της Πομπηίας καθώς και σε μινιατούρες των Μογγόλων του Ιράν, της Αρμενίας, της Ιρλανδίας, τα μουσικά όργανα και οι οργανοπαίκτες κατείχαν ξ...

28 μικρά κείμενα, μεταξύ 1991 και 2008, δημοσιευμένα τα περισσότερα σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Αποτυπώνουν τη βαθιά αίσθηση και συναίσθηση της ποιητικής συνάφειας του Γιάννη Ψυχοπαίδη με τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, την ελληνική καλλιτεχνική παράδοση και το ελληνικό τοπίο. Και αναδεικνύουν με γνώση και με ευαισθησία τη βαθύτερη ευθύνη του δημιουργού-ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία και στο περιβάλλον που τον ενέπνευσαν. 28 μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης. Μ. Δ.

All about Pagration (Pan + Kratos), ancient Greek martial art. The ancient hellenic martial art of Pammachon is the fighter that fights to win in two Olympic Games (Pigmi, Wrestling, Pagration). The one part of Pammachon is known in many names today, such as: Pangkration, Pancraio, Papadosimos, Pankration, Pancratium, Pangratius, Pancrace, Pankratos, Pancrazio, Pagration, Pangration, Sanda, etc. Research includes many ancient scripts from ancient texts from many countries and many archaeological items from many places. Περιέχονται οι ενότητες: - Προλεγόμενα...

Το βιβλίο αυτό - εγχειρίδιο, βίβλος και μανιφέστο μαζί - προσφέρει σε κάθε καλλιτέχνη του θεάτρου, και όχι μόνο, μια ματιά εξαιρετικής οξυδέρκειας επί της δημιουργικής διαδικασίας και των προκλήσεων που αυτή εμπεριέχει. Η Μπόγκαρτ μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια και απέραντη σοφία για το κουράγιο που χρειάζεται ώστε να δημιουργήσει κανείς "τέχνη εξαιρετικής παρουσίας". Κάθε κεφάλαιο ασχολείται με ένα από τα επτά βασικά πεδία που η Μπόγκαρτ ορίζει ως πιθανούς συνεργάτες ή εμπόδια στη θεατρική δημιουργία. Αυτά είναι: - Η Βία - Η Μνήμη - Ο Τρόμος - Ο Ερωτισμός - Το Στε...

[...] Έξι συμπληρωματικά δοκίμια και μια εμπλουτισμένη βιβλιογραφία περιλαμβάνονται στη δεύτερη έκδοση του έργου, η οποία δημοσιεύτηκε το 1980 και αποτελεί τη βάση για την παρούσα έκδοση. Τα δοκίμια αυτά εξετάζουν κριτικά την αποκαλούμενη "θεσμική θεωρία της τέχνης", τον αισθητικό ρόλο που ενδέχεται να παίζουν τα κριτήρια ταυτότητας για τα έργα τέχνης, τη λειτουργία της κριτικής δραστηριότητας, της αναπαράστασης και της διά των αισθήσεων αντίληψης, καθώς και ένα ζήτημα το οποίο είχε σκοπίμως παραλειφθεί από την πρώτη έκδοση: τη φύση της αισθητικής αξίας. Επιπροσθέτως, κα...

Το "Μπουμπίσι", ένα έργο που οι κορυφαίοι δάσκαλοι του Καράτε θεωρούσαν επί αιώνες θησαυρό, είναι ένα κλασικό κείμενο φιλοσοφίας, στρατηγικής, ιατρικής και τεχνικής και της σχέσης τους με τις πολεμικές τέχνες. Επί εκατοντάδες αιώνες, το κείμενο που ο διάσημος δάσκαλος Τσοτζούν Μιγιάγκι αποκαλούσε "η βίβλος του καράτε", θεωρούταν μυστικό και περνούσε από δάσκαλο σε μαθητή τόσο στην Κίνα όσο και, αργότερα, στην Οκινάουα. Όλοι οι θρυλικοί δάσκαλοι του Καράτε το έχουν μελετήσει, έχουν εφαρμόσει τις διδασκαλίες του ή έχουν αντιγράψει αποσπάσματά του. Κανένα άλλο κλασσικό έργο δ...

Παραδοσιακά, ο Νίντζα αποτελούσε ζωντανή έκφραση των Πολεμικών Τεχνών (Μπούντο). Όποτε κρινόταν αναγκαίο, ο Νίντζα προστάτευε τη ζωή του, όχι με θανατηφόρες τεχνικές, αλλά με τεχνικές που απέρρεαν από την οξεία επίγνωση του φυσικού περιβάλλοντος που τον πλαισίωνε. Απέφευγε συστηματικά τις περιττές συμπλοκές, και ακόμα και όταν ήταν οπλισμένος με σπαθί, κατάφερνε να βγει νικητής χωρίς να το λερώσει. Αυτές είναι οι πραγματικές τεχνικές του Νιντζούτσου -αυτές είναι οι αρχές της τέχνης στην οποία οι Νίντζα εντρυφούσαν με περίσσεια αφοσίωση. Οι Νίντζα σκληραγωγούνταν εν μέσω...

Το βιβλίο αυτό είναι ένα πολυχρηστικό εργαλείο για γραφίστες, τεχνολόγους γραφικών τεχνών, τυπογράφους, φωτογράφους, σχεδιαστές και όσους σχετίζονται με το χώρο των γραφικών τεχνών γιατί μέσα στις σελίδες του έχει συγκεντρωθεί και ερμηνευτεί η ορολογία των γραφικών τεχνών στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα. Επιπλέον, πολλοί από τους όρους συνοδεύονται εκτός από την ερμηνεία τους και με εικονογράφηση ώστε να γίνεται ακόμα πιο σαφής η επεξήγηση τους! Το μοναδικό στο χώρο των γραφικών τεχνών!

Ακόμη και σήμερα, ζωή και τέχνη μοιράζονται κάποιο μεγαλείο, αραιά και πού. Κατά πως φαίνεται, το έχουμε ανάγκη. Συχνότερα αλληλοδανείζονται μιζέρια, μετριότητα, οδύνη, αλλά και την εκατέρωθεν αδιαφορία, κι ακόμη πιο πολύ την περιφρόνηση. Συγκοινωνούντα δοχεία ή, αντιθέτως, απομονωμένα νεφελώματα, παθητικοί εραστές ή θανάσιμοι εχθροί, ανακαλύπτουν τη διαλεκτική της σύνθεσης και της ανάλυσης, και μολοντούτο παρασύρονται από την έλξη του Μηδενός που, αν κοιταχτεί απ' το πλάι γίνεται γραμμή, ενώ η περιδίνησή του το καμπυλώνει σε ένα πλαγιασμένο οχτώ. Μηδέν και άπειρο, το...

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 1935 η Καθημερινή αναγγέλλει ότι "την προσεχή Παρασκευήν και ώραν 7 1/4 μ.μ. θα δοθή εις την Λέσχην Καλλιτεχνών διάλεξις με ομιλητήν τον κ. Α. Εμπειρίκον και θέμα "Περί Σουρρεαλισμού". Η περίφημη αυτή διάλεξη, λίγους μήνες πριν από την κυκλοφορία της Υψικαμίνου, είχε χαθεί από τα τέλη της δεκαετίας του '30 και βρέθηκε πρόσφατα. Ο Ελύτης παρακολούθησε τη διάλεξη και μας έδωσε τις δικές του εντυπώσεις. "Την άλλη μέρα, έγινε η διάλεξη μπροστά σε μερικούς βλοσυρούς αστούς που άκουγαν, φανερά ενοχλημένοι, ότι εκτός από τον Κονδύλη και τον Τσαλδάρη, υπήρχαν...

[...] Πρόκειται για μια σημαντικότατη μελέτη, η οποία πραγματεύεται την αγορά της τέχνης στη σύγχρονη εποχή των νέων τεχνολογιών και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Η όχι τυχαία ενσωμάτωση των νέων πληροφοριών που μας δίνει η Ρεϋμόντ Μουλέν στην τρίτη έκδοση αποτελεί συνέπεια -και αδιάσειστη απόδειξη- του γεγονότος ότι στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και αγοράς, τα πάντα -και ανάμεσα σ' αυτά η αγορά της τέχνης- εξελίσσονται με τρομακτικές επιταχύνσεις. Η δραστηριότητα της παγκοσμιοποιημένης πλέον αγοράς της τέχνης, όπως ακριβώς και οι ταχύτατα εξελισσόμενες...

Ο κόσμος παραπονείται για το σύστημα δικαιοσύνης μας και το πώς αντιμετωπίζει όσους διαπράττουν αδικήματα. Όταν δεν παραπονείται η κυβέρνηση για την επιείκεια που δείχνουν οι δικαστές, μεμψιμοιρεί ο Τύπος για τους βιαστές που δεν τιμωρούνται καταπώς πρέπει ή γιατί απελευθερώνονται πρόωρα κρατούμενοι στις φυλακές. Επίσης, συχνά διατυπώνονται προτροπές να φυλακίζονται περισσότεροι εγκληματίες και προβλέπονται μεγάλες καταστροφές αν το δίκαιο συνεχίσει την προσπάθειά του για την εξεύρεση ισορροπημένων λύσεων. Το παρόν είναι ένα διεπιστημονικό δοκίμιο. Εξετάζει την τέχνη και...

Τα κείμενα του βιβλίου προέρχονται από απομαγνητοφωνήσεις τηλεοπτικών εκπομπών στην ΕΤ1. Δεκαοχτώ καλλιτέχνες, διευθυντές μουσείων και επιμελητές τέχνης συζητούν με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου. Είναι όλοι τους βαθιά στοχαστικοί. Και παρότι από τη μορφή με την οποία παρουσιάζονται οι συνεντεύξεις απουσιάζουν τόσο η εικόνα των έργων όσο και η αύρα της ζωντανής παρουσίας τους, ωστόσο αναδεικνύονται οι λόγοι για τους οποίους κάνουν τέχνη, ή είναι μέσα σ' αυτήν.

Από το 1893 έως το 1922, ο Ρίλκε συνέταξε περισσότερα από εκατό κείμενα τα οποία θα μπορούσαμε γενικώς, ανεξάρτητα από το εκάστοτε θέμα, να χαρακτηρίσουμε "δοκίμια". Από αυτό το παραγνωρισμένο ακόμη κριτικό μέρος του έργου του Ρίλκε η παρούσα έκδοση παρουσιάζει μια μικρή -αλλά αντιπροσωπευτική του ύφους και των απόψεων του ποιητή- επιλογή. Πρόκειται για κείμενα στα οποία ο Ρίλκε εκφράζει εκτενώς και απερίφραστα τις απόψεις του τόσο για λογοτέχνες και καλλιτέχνες της εποχής του, όσο και για την προέλευση, την ουσία και την επιρροή της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών....

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και γράφηκαν από το 1934 έως το 1969, είναι γράμματα σε φίλους ζωγράφους (Barnett Newman, Robert Motherwell, Adolph Gottlieb και άλλους), εντυπώσεις από ταξίδια στην Ευρώπη (Παρίσι, Λονδίνο, νότια Ιταλία· γράφει χαρακτηριστικά από την Ποσειδωνία της νότιας Ιταλίας: "ανέκαθεν ζωγράφιζα αρχαιο-ελληνικούς ναούς χωρίς να το ξέρω"), περιγραφή καλοκαιριών που πέρασε με την οικογένειά του σε πανεπιστημιουπόλεις των Η.Π.Α. στις οποίες δίδασκε, τετράδια σημειώσεων στα οποία μιλά για την τέχνη των παιδιών και για τη σημασία του σουρεαλισμού,...

Κάθε δημιουργική εικόνα, από οποιοδήποτε χώρο - σχολή - εφαρμογή και αν προέρχεται ή προορίζεται, ασχέτως μέσου, τεχνικής, περιεχομένου και θεματογραφίας, πρέπει να στηρίζεται σε κάποια διαδικασία δόμησης, περισσότερο ή λιγότερο εμφανή. Το δοκίμιο αυτό επιχειρεί την εισαγωγή στην προβληματική, την αναζήτηση και την μελέτη των συνθετικών αξιών της Εικόνας. Αναλύει με τρόπο απλό και άμεσο, τις περιοχές στις οποίες ο Εικονοποιός θα αναπτύξει τη συνθετική του δραστηριότητα με σκοπό την κατανόηση, την απόκτηση, την προσωπική ερμηνεία και την εφαρμογή ή την υπέρβαση (!) των κ...

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου "Joseph Beuys - Η επανάσταση είμαστε εμείς" της Ρέας Thonges-Στριγγάρη από τις εκδόσεις "Πατάκη" συζητούν για τον Γιόζεφ Μπόυς (Joseph Beuys) οι: Ρέα Thonges-Στριγγάρη, Χρήστος Ιωακειμίδης, Ζάφος Ξαγοράρης και Πάνος Χαραλάμπους. "Με τον Γιόζεφ Μπόυς η τέχνη στον 20ο αιώνα διεκδικεί οικουμενική διάσταση. Κανείς άλλος δεν άπλωσε τόσο σύνθετα τη σκέψη του πάνω στη σχέση τέχνης και κοινωνίας όσο αυτός, επηρεάζοντας σημαντικά τη ροή της ευρωπαϊκής αισθητικής και διανόησης. Στο βιβλίο αυτό, η ιστορικός τέχνης και συνοδοιπόρος του Μπόυς επί σ...

Η ηθική, η πολιτική, η εκπαίδευση και η τέχνη είναι οι τέσσερις τομείς στους οποίους επικεντρώνεται αυτό το βιβλίο. Ο συγγραφέας συμμερίζεται την απαισιοδοξία ή και την απελπισία διανοητών όπως ο Baudelaire, o Nietzche, η Hannan Arendt, ο Charles Taylor ή ο George Steiner κ.α., υποδεικνύοντας -πιο συχνά καταγγέλοντας- την ολέθρια κρίση που πλήττει την ευρωπαϊκή νεωτερική και μετανεωτερική ταυτότητα. Αυτή, έχοντας απελευθερωθεί από τις πάγιες υπερβατικές αρχές, καταλήγει σταδιακά σε έναν γενικευμένο σχετικισμό, ακόμα και μηδενισμό, ο οποίος αποδίδεται με όρους "κρίσης του ν...