Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ζωγραφικός πίνακας του S. Dali στο εξώφυλλο χρησιμοποιείται συμβολικά. Το θέαμα δεν εμφανίζει ποτέ το οντολογικό πρόσωπο και αποστερεί την πνευματικότητα. Το πρόσωπο του Χριστού στον πίνακα του Dali δεν φαίνεται ποτέ. Η πνευματικότητα δεν φαίνεται οντολογικά και μετατρέπεται σε τέχνη. Έτσι το πρόσωπο του Χριστού κρύβεται γιατί το θέαμα είναι πάντα κάλπικη φανέρωση. Αλλά ακριβώς μέσα στη μαρτυρική αποστέρηση ή πνευματικότητα αναδύεται στο διπλάσιο μεγαλείο της, όχι πια ως διαλεκτική σύγκρουση, παρά ως αντικειμενική Σάρκωση, ως κένωση του οντικού, που είναι παράλληλα και έ...

Το βιβλίο περιλαμβάνει όλα τα Εγκώμια του Επιταφίου και τις Τρεις Στάσεις, στο πρωτότυπο και σε αντικριστή μετάφραση, καθώς και τα Αναγνώσματα και τα Ευλογητάρια της Μ. Παρασκευής. Το πνευματικό αυτό έργο περιλαμβάνει και άλλα βοηθητικά κείμενα και ένα αποκαλυπτικό Επίλογο (Υστερόγραφο) για τους δύο ληστές, που σταυρώθηκαν μαζί με τον Θεάνθρωπο και το πνεύμα και η ψυχολογία τους βρίσκεται μέσα στους περισσότερους ανθρώπους. Το «Ω, γλυκύ μου έαρ» συνοψίζει όλη τη διδασκαλία της Εκκλησίας για τη Μ. Εβδομάδα και βοηθά τον αναγνώστη να κατανοήσει το βαθύτατο νόημα των ημερών αυ...

Επιστολή του Πάπα Ιωάννη ΧΧΙΙΙ "Cum itaque sicut accepimus carissimus in Christo filius noster Janus rex Cipri illustris ad sanctum Uarionen gloriosum confessorem sincere et specialis gessit prout et gerit devocionis affectum et ad eius gloriam et honorem quendam benorem officii eiusdem sancti studiose et laudabiliter composuit et eum nobis destinari fecit...". Η παρούσα έκδοση δεν έχει την αξίωση ν' ασχοληθεί με το βαθύτερο νόημα της θρησκείας και της τέχνης στο σύνολο τους. Στην ουσία περιορίζεται στον προβληματισμό των θρησκευτικών μειονοτήτων στην Τουρκία, κυρίω...

Το αίσθημα που έχουμε όταν ανακαλύπτουμε τη χριστιανική αλήθεια, μοιάζει με εκείνο του ανθρώπου, ο οποίος, ενώ πριν ήταν εγκλωβισμένος σ' έναν πνιγηρό, σκοτεινό πύργο, ανεβαίνει τώρα στο υψηλότερο επίπεδο των επάλξεων, και από εκεί βλέπει έναν όμορφο κόσμο που δεν έχει ξαναδεί. Η συνείδηση ότι υποτασσόμαστε στον ανθρώπινο νόμο, σκλαβώνει· η συνείδηση ότι υπακούμε στο λόγο του Θεού, απελευθερώνει. Τα τρία κείμενα του Τολστόι που περιέχονται σ' αυτό τον τόμο, αποτελούν το απόσταγμα της ώριμης σκέψης του συγγραφέα. Πραγματεύονται μια εκδοχή της θρησκείας που αναζητά την αγάπη...

Περιέχονται τα κείμενα: "Γεννήθηκα Έλληνας", "Η τάση για την αναβίωση της αρχαίας ελληνικής θρησκείας", "Πέντε ερωτήματα", "Υπάρχουν τελικά οι Έλληνες θεοί;", "Ζευς", "Άρτεμις", "Καρναβάλι: μια πανάρχαιη ελληνική γιορτή", "Ω γλυκύ μου έαρ", "Αττική πρωτοχρονιά", "Η έννοια του κακού", "Υπήρχαν 'Μεσσίες' στην Αρχαία Ελλάδα;", "Τα ερωτήματα του έρωτος", "Ψυχή: η υπέροχη ερωμένη" και "Εμείς οι επικούρειοι", τα οποία δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα περιοδικά "Άβατον", "Ανιχνεύσεις", "Ατραπός", "Ελλάνιον Ήμαρ", "Ερμείον", "Ιερά Ελλάς", κ.ά., κατά τη διετία 1998-2000.

Το βιβλίο "Έρως: ερμηνεία μιας μορφής της προϊστορικής και ορφικοδιονυσιακής θρησκείας" αποτελεί μια μελέτη μεγάλης σημασίας στο συνολικό έργο του Παναγή Λεκατσά. Με εργαλεία του την ανθρωπολογία, την εθνολογία και τη θρησκειολογία ο συγγραφέας ερευνά στο βάθος του χρόνου και αναδεικνύει το χαρακτήρα του Έρωτα "όχι ως αφηρημένης προσωποποίησης, αλλά ως συγκεκριμένου στοιχειακού θεού μιας αρχαιότερης κοσμολογικής θρησκείας", δηλαδή ως Έρωτα Δημιουργού. Ο Λεκατσάς διατήρησε αμείωτο το ενδιαφέρον του γύρω από το θέμα αυτό αφού πρωτοδημοσίευσε το βιβλίο το 1963 και αμέσως μετά...

Ο παρών τόμος, προϊόν διετούς σεμιναριακού κύκλου (1999-2001) της Εταιρείας Θρησκειολογικών Ερευνών, είναι αφιερωμένος στους τρόπους με τους οποίους οι ανθρώπινες κοινότητες, οι πολιτισμοί και οι θρησκείες αντιμετώπισαν πρακτικά το θάνατο και στους μύθους που κατασκεύασαν για τη μεταθανάτια μοίρα της ψυχής. Οι συγγραφείς - θρησκειολόγοι, θεολόγοι, ανθρωπολόγοι, ιστορικοί και ειδικοί ερευνητές - ξετυλίγουν το κουβάρι μιας δαιδαλώδους αναζήτησης που ξεκινάει από τις φυλετικές κοινωνίες της Ωκεανίας και της Αφρικής, περνάει από τις αρχαίες αυτοκρατορίες του Μεξικού, της Αιγύπτ...

Οι θεοί δεν έχουν πεθάνει. Αντίθετα. Σήμερα, ξαναγεννιούνται παντού. Στη Δύση, με τη μεγάλη αγορά των καινούργιων πίστεων. Αλλού, υπαγορεύοντας το νόμο τους πιο πολύ από ποτέ. Όπως χθες, οι θρησκείες εξακολουθούν να διαπλάθουν τον τρόπο της ζωής μας, την πολιτική και την ηθική, τον πόλεμο και την ειρήνη, την επιστήμη και το σεξ. Αλλά δεν ευπρεπίζουν τους ίδιους πολιτισμούς, τις ίδιες κοινωνίες. Και κυρίως όχι τις ίδιες ελευθερίες. Έχουμε εδώ ένα ιστορικό πανόραμα χωρίς παραχωρήσεις που θα επιτρέψει σε όλους να συλλογιστούν τα αινίγματα της ύπαρξης. Ένας καθαρός ισολογισμός...

Είναι εντελώς αδύνατο να ερευνηθεί σωστά και να μελετηθεί λογικά η σημερινή θρησκεία, ο χριστιανισμός, εάν το τολμών να το επιχειρήσει δεν έχει μπροστά στα μάτια του την πανάρχαιη ελληνική θρησκεία. Είναι καθήκον κάθε Έλληνα να μελετήσει την θρησκεία των προγόνων μας πατέρων και την τωρινή για να συγκρίνει, το τι πίστευαν αυτοί και το τι πιστεύουμε εμείς. Εγώ σας λέω ότι ούτε θεολόγος είμαι ούτε φιλοδοξώ να γίνω ο κάποιος με τούτο το γραφτό μου. Μα ούτε στις προθέσεις μου είναι να σκανδαλίσω τους χριστιανούς αδελφούς μου, αλλά, ό,τι θα διαβάσετε, πιο κάτω, γίνεται διότι σα...

Αποτελεί, άραγε, ο πόλεμος επινόηση του ανθρώπου; Δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν, στις απαρχές του πολιτισμού, έλαβαν χώρα οι Πόλεμοι των Θεών, που καθόρισαν την τύχη της ανθρωπότητας. Στο τρίτο βιβλίο της σειράς " Τα Χρονικά της Γης", ο Ζαχαρίας Σίτσιν σηκώνει το πέπλο της λήθης και του χρόνου και ζωντανεύει μέσα από αρχαίες πηγές την εποχή των πρώτων μεγάλων πολέμων σε κάποιον άλλον πλανήτη και κατόπιν στη Γη. Με αναφορές στη θεογονία πολλών λαών ξεναγούμαστε στην κοιτίδα των πολιτισμών της αρχαιότητας, σε ιστορικές στιγμές όπως οι Πόλεμοι των Πυραμίδων, η Τιτανομαχία, ο Τρ...

Η θρησκεία ως φορέας συλλογικού νοήματος αποτελεί στοιχείο της παράδοσης που κληροδοτείται από τη μία γενιά στην άλλη. Πολλοί είναι εκείνοι που πίστεψαν ότι με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των κοινωνιών, η επιρροή της θρησκείας θα αμβλυνόταν σταδιακά. Ωστόσο η θρησκεία ως κοινωνικό φαινόμενο επιδεικνύει εντυπωσιακή αντοχή και σε αρκετές περιπτώσεις εξακολουθεί να αποτελεί στοιχείο προσδιορισμού συλλογικών ταυτοτήτων, παρά την πρόοδο της επιστήμης και του πολιτισμού. Η σχέση θρησκείας και πολιτικής στις σύγχρονες κοινωνίες είναι ένα από τα ζητήματα που αναδεικνύουν...

Δεσπόζουσα θέση του S. Freud είναι ότι η επιστήμη (και μαζί της και η ψυχανάλυση) δεν μπορεί να εξεταστεί ούτε ν' αξιολογηθεί με τους όρους της πίστης. Επειδή δεν αφήνει έδαφος και δυνατότητα στην αυταπάτη. Επειδή η επιστήμη απλά δεν είναι... πίστη. Είναι εμπειρία και μόχθος, έρευνα και γνώση με στόχο την προσαρμογή μας στην πραγματικότητα. Θα γινόταν όμως και αυτή μια αυταπάτη εάν έδινε απαντήσεις σε όλα. Η επιστήμη, ακριβώς επειδή δεν επιχειρεί να δώσει εύκολες και καθησυχαστικές απαντήσεις σε όλα, κινδυνεύει λιγότερο από την πίστη να μπορεί μόνο ν' αναπαράγει εύκολα και...

Όλες οι θρησκείες θεμελιώνονται σε κοσμογονικούς μύθους που αποτελούν απάντηση στα ερωτήματα: Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν; Γιατί έχει αυτή και όχι άλλη μορφή; Οι απαντήσεις ταυτίζονται συχνά με μερικές παραλλαγές που οφείλονται στη φαντασία των μυθογράφων, που συνήθως επιδιώκουν την ενδυνάμωση των εξουσιών με την ευθυγράμμιση γήινων αρχόντων και "θεϊκών δυνάμεων"! Πριν από χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι, αγνοώντας ολότελα, εξαιτίας της απουσίας των επιστημών, τη λειτουργία του φυσικού περιβάλλοντος, τρομοκρατημένοι από τους κινδύνους που αντιμετώπιζαν -θύελλες, καταιγίδες, κε...

Υπάρχει μια αντινομία στη σημερινή ελληνική κοινωνία. Από τη μια μεριά βλέπουμε -σε σχέση με την πρώιμη μεταπολεμική περίοδο- μια γενικευμένη ευημερία, καθώς η τηλεόραση, το αυτοκίνητο και οι διακοπές έχουν γίνει -για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού- αγαθά πρώτης ανάγκης. Από την άλλη μεριά όμως, παρατηρούμε έναν άκρατο ατομισμό, μια έλλειψη ανθρωπιάς σε θέματα βοήθειας και αλληλεγγύης που εκτείνονται πέρα απ' το στενό κύκλο της οικογένειας. Κατά το συγγραφέα ένας από τους παράγοντες που εξηγεί αυτόν τον έντονο αμοραλισμό, έχει να κάνει με τον ξενοφοβικό, σωβινιστικό, και σ...

Εκατό χρόνια πριν, οι προοδευτικοί υπέρμαχοι της εκκοσμίκευσης πίστευαν ότι η νεωτερικότητα και ο εκσυγχρονισμός θα οδηγούσαν στην περιθωριοποίηση της θρησκείας. Η πίστη θα αποσυρόταν βαθμιαία από τη δημόσια σφαίρα και θα γινόταν αποκλειστικά ιδιωτική υπόθεση. Στον κόσμο του 21ου αιώνα η πρόβλεψη αυτή έχει διαψευστεί θεαματικά. Η οργανωμένη θρησκεία παραμένει μια ισχυρή δύναμη στα περισσότερα μέρη του κόσμου, σε ορισμένα μάλιστα η πολιτική σημασία της έχει αυξηθεί. Στην Ινδία, το Ισραήλ και τις αραβικές χώρες, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες -την παραδειγματική, για πολλού...

[...] Κεντρική πρόταση και συνέπεια του βιβλίου είναι να εγκεντριστεί καθ' ένας μας στην ενορία του. Πρόκειται για το μεγάλο κενό που υπάρχει ανάμεσα στο άτομο και το όραμα της παγκοσμιότητας. Για ένα κενό που από το βιβλίο αυτό κατανοείται ως ο χώρος της όντως ποιοτικής εξέλιξής μας. [...]

Το έργο αυτό είναι μία καταγγελία του φανατισμού και ορισμένων ενεργειών διχαστικών του Ελληνισμού. Ο φανατισμός είναι ιδιότης ξένη προς την Ελληνικότητα. Οι φανατικοί ενεργούν αν-ελληνικώς. Τούτο ισχύει για ορισμένους αρχαιόθρησκους και για κάποιους εκ των Χριστιανών. Οι ακραίοι και των δύο πλευρών κηρύσσουν μεταξύ των πόλεμο. Οι μεν κατηγορούν τον Χριστιανισμό ως ανθελληνικό. Οι δε τους αρχαιόθρησκους ως ειδωλολάτρες. Σφάλλουν αμφότεροι. Και καλλιεργούν τον διχασμό. Ο λυσσαλέος αντιχριστιανισμός και οι αντιειδωλολατρικές σταυροφορίες είναι εξ ίσου βλαπτικές του Ελληνισμο...