Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ολοήμερο νηπιαγωγείο αποτελεί πλέον έναν επιτυχημένο και καταξιωμένο θεσμό στη χώρα μας. Το παρόν βιβλίο, ανταποκρινόμενο στη συνεχή διεύρυνση και καθιέρωση του θεσμού αυτού, επιδιώκει να προσφέρει μια πλήρη εικόνα των σημερινών τάσεων και των μελλοντικών προοπτικών του. Στην αρχή εξετάζεται η εξέλιξη του ολοήμερου νηπιαγωγείου στην Ελλάδα καθώς και η λειτουργία του σε τέσσερις Περιφέρειες Σχολικού Συμβούλου Προσχολικής Αγωγής (Έβρο, Θεσσαλονίκη, Κρήτη και Πέλλα), με έμφαση στα καίρια προβλήματα που ανέκυψαν κατά το πρώτο στάδιο εφαρμογής του και στις παρεμβάσεις που έγ...

Η πράξη της ανάγνωσης είναι μια πράξη γνώσης και δημιουργίας, μια πολύπλοκη ανθρώπινη δραστηριότητα που διευκολύνει την κατανόηση του εαυτού και του περιβάλλοντος. Ωστόσο, η διεθνής μελέτη και η έρευνα παραμέλησαν τις συναισθηματικές πλευρές της ανάγνωσης. Η παραμέληση αυτή χαρακτηρίζει ένα μονόπλευρο εκπαιδευτικό σύστημα που έχει σκοπό μόνο την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων και όχι την ανάπτυξη των στάσεων, των ενδιαφερόντων, των προτιμήσεων, των συνηθειών. Κρίσιμη ηλικία για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας των παιδιών είναι η σχολική ηλικία και ένα μέρος αυτού του έργ...

Το παλιό δημοτικό σχολείο δεν έχει καμία σχεδόν σχέση με το σημερινό "σύγχρονο" δημοτικό σχολείο, εκτός ίσως από την ίδια ονομασία. Για το "σύγχρονο" δημοτικό σχολείο σάς μιλούμε σ' αυτό το βιβλίο. Και θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε με απλό τρόπο πολύτιμες οδηγίες και πληροφορίες. Είμαστε σίγουροι πως αν γνωρίζετε με ακρίβεια πώς λειτουργεί, θα μπορέσετε να επιλύσετε μόνοι σας πολλά προβλήματα πριν ακόμη γιγαντωθούν.

Το παιχνίδι θεωρείται ότι αποτελεί την κύρια δραστηριότητα των παιδιών και παράλληλα κεντρικό ζήτημα στη διεπιστημονική μελέτη της παιδικής ηλικίας. Ο συλλογικός αυτός τόμος διαπραγματεύεται σύγχρονες ερευνητικές και διαδιδακτικές προσεγγίσεις του παιχνιδιού. Τα 11 άρθρα του αναφέρονται στην ελληνική και στη διεθνή εμπειρία και έρευνα, εξετάζοντας: Το παιχνίδι ως διαδικασία συγκρότησης της ταυτότητας της παιδικής ηλικίας, τη διαδικασία του παιχνιδιού ως πλαίσιο μάθησης και το ρόλο των εκπαιδευτικών στο παιχνίδι. Το βιβλίο απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς της προσχολικής και σχ...

Αυτό που ονομάζουμε παιχνίδι, και είναι φαινομενικά κάτι ιδιαίτερα απλό και καθημερινό, έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον φιλοσόφων, ιστορικών, παιδαγωγών, ψυχολόγων, κοινωνιολόγων, ανθρωπολόγων και εθνολόγων, και χαρακτηρίζει την ταυτότητα κάθε λαού. Μπορούμε να διακρίνουμε τη σφραγίδα του παιχνιδιού στη θρησκεία, στην τέχνη και την επιστήμη, στον πόλεμο και την ειρήνη, σε κάθε πτυχή του πολιτισμού. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Το βιβλίο αυτό περιέχει παιχνίδια ειδικά σχεδιασμένα και προσαρμοσμένα στις δυνατότητες και τις ανάγκες παιδιών προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας για ψυχαγωγία και διασκέδαση. Απευθύνεται σε νηπιαγωγούς, δασκάλους και φοιτητές παιδαγωγικών σχολών, και έχει στόχο να τους βοηθήσει να οργανώσουν δραστηριότητες με τους μαθητές στο πλαίσιο της παιδαγωγικής- εκπαιδευτικής τους διαδικασίας. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου γίνεται αναφορά στην ψυχοπαιδαγωγική και εκπαιδευτική σημασία του παιχνιδιού στο νηπιαγωγείο και στη διδακτική μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθήσει ο εμ...

Η Πάντειος Σχολή και τώρα Πάντειο Πανεπιστήμιο είναι επιστημονικός χώρος, στον οποίο η επιλογή των γυναικών δεν αποτελεί πρόβλημα αφού το 1/3 των μελών του είναι γυναίκες. Η συμμετοχή των γυναικών στο ΔΕΠ αυτό θεωρείται αρκετά προωθημένη σε σχέση με άλλους τομείς της δημόσιας ζωής στη χώρα μας όπως λ.χ. το Κοινοβούλιο. Από γενεαλογική εξ άλλου σκοπιά υπερτερούν οι νεώτεροι δηλ. οι ευρισκόμενοι στην ηλικία των 30 και 40 ετών. Εκτός από τα δημογραφικά αυτά χαρακτηριστικά το επιστημονικό προφίλ των μελών ΔΕΠ του Πανεπιστημιακού αυτού ιδρύματος αναφέρεται στον αριθμό πτυχίων κα...

"Επειδή το πανεπιστήμιο είναι ξένο προς την εξουσία, επειδή είναι ετερογενές προς την αρχή της εξουσίας, είναι επίσης χωρίς προσίδια εξουσία. Γι' αυτό και μιλάμε εδώ για το πανεπιστήμιο άνευ όρων.[...] Και λέγω "άνευ όρων" καθώς και "απροϋπόθετο", για να αφήσω να ακουστεί-εννοηθεί η συνδήλωση του "χωρίς εξουσία" ή "χωρίς άμυνα": επειδή είναι απολύτως ανεξάρτητο, το πανεπιστήμιο είναι επίσης ένα εκτεθειμένο προπύργιο.[...] Επειδή δεν δέχεται να του θέτουν όρους, ενίοτε αναγκάζεται -αναιμικό, αφηρημένο- να παραδοθεί επίσης άνευ όρων." (Jacques Derrida). Τον Απρίλιο του 1998,...

Στην παρούσα μονογραφία αναπτύσσονται οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες έχει θεμελιωθεί και λειτουργεί ένα "καλό" πανεπιστήμιο και ο τρόπος που οι αρχές αυτές εφαρμόζονται στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα στην Ελλάδα. Η περιγραφή αυτή αποτελεί απόσταγμα της εμπειρίας του συγγραφέα επί δεκαετίες σε διάφορα πανεπιστημιακά/ακαδημαϊκά κέντρα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού ως φοιτητής, εκπαιδευόμενος, καθηγητής με πολλαπλές διεθνείς συνεργασίες, και τέλος ως μέλος του Συμβουλίου του Α.Π.Θ. Iδιαίτερη προσπάθεια έχει καταβληθεί ώστε η παρουσίαση αυτή να είναι όσο το δυνατόν...

Το βιβλίο αυτό θέτει στο επίκεντρο το πανεπιστήμιο, ως "λόγο" και ως πρακτική, ως θεσμό και ως οργάνωση. Αποτυπώνει τη σταδιακή διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής και ενός συγκροτημένου λόγου για το πανεπιστήμιο και το πολυπλόκαμο σύστημα διακυβέρνησης της ανώτατης εκπαίδευσης που διαμορφώθηκε σταδιακά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρώτο μέρος του βιβλίου αναλύει τον μεταβαλλόμενο ρόλο του κράτους ως υποκειμένου, όχι πλέον κυρίαρχου, αλλά ενταγμένου σε περιφερειακές συσπειρώσεις, και τις επιπτώσεις της εξέλιξης αυτής πάνω στην πολιτική για την ανώτατη...

Περιεχόμενα: - Βάσω Κιντή, "'Πρωτοβουλία' και ευθύνη για το ελληνικό πανεπιστήμιο" - Νίκος Μ. Σταυρακάκης, "Το πανεπιστήμιο σήμερα: Οι θέσεις της ΠΟΣΔΕΠ" - Αχιλλέας Μητσός, "Διακυβεύματα του ελληνικού πανεπιστημίου" Διεθνείς Αναζητήσεις - Helga Nowotny, "Αναζητώντας την ποιότητα: Επισκόπηση της εκπαίδευσης και της έρευνας στα πανεπιστήμια της Ευρώπης τον 21ο αιώνα" - Ase Gornitzka, "Μεταβαλλόμενες πολιτικές συνθήκες για την 'Ευρώπη γνώσης'-Το 'σύμφωνο' του πανεπιστημίου υπό πίεση;" - Anne Corbett, "Η δυναμική της διαδικασίας της Μπολώνια και η δημιουργία του ενια...

Είμαστε ακατατόπιστοι για τη θυελλώδη εποχή της κατοχής με την εφιαλτική πραγματικότητα, όπου βυθιζόμασταν κάθε μέρα και πιο βαθιά στο ματωμένο βούρκο του πολέμου. Το σκοτάδι της σκλαβιάς μας έκλεισε σαν μια πελώρια μήτρα και μας ανάγκασε να ξαναγεννηθούμε. "Η πείνα και η κατοχή" έγραφε το 1945 ο Καζαντζάκης "στάθηκαν δυο μεγάλες πείρες αγνότητας. Θα 'ρθει μέρα που θα ξεχαστούν οι τουφεκισμένοι απ' τους βαρβάρους, θα καταλαγιάσουν τα πάθη. Ένας καινούριος λαός βγήκε. Πρέπει να τον πληροφορήσουμε σωστά..." Σήμερα λοιπόν είναι ανάγκη μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά να αποκα...