Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα βιβλίο σε ύφος ντοκιμαντέρ που καταγράφει τις ελπίδες, τις υπερβολές και τα ψέματα γύρω από την βιομηχανία των κοσμητικών επεμβάσεων ταυτόχρονα είναι ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό.

Θέλει να "βλεπόμαστε", αλλά όχι να "βγαίνουμε". Νομίζει πως "μάλλον με αγαπάει", αλλά δεν ξέρει αν είναι "ερωτευμένος". Ίσως είναι και ο Μαξ -ο γοητευτικός, ο επιτυχημένος, ο ένας και μοναδικός- ένας ακόμα άντρας που... φοβάται τις δεσμεύσεις. Λέει "ναι", αλλά κατά βάθος εννοεί "όχι"· νιώθει πως πιέζεται και χρειάζεται χρόνο για να σκεφτεί· θέλει να "κάνει παιχνίδι" τώρα που μπορεί· έχει παρανοήσει ή μήπως όλα τα παραπάνω; Η Μπενζαμίνα Φράνκλιν, είκοσι επτά ετών, συντάκτρια σε γυναικείο περιοδικό και αυθεντία σε θέματα ερωτικών σχέσεων, περνάει κρίση ταυτότητας από τότε πο...

Με τη λέξη "τοπίο" αναφερόμαστε ταυτόχρονα σε μια καθορισμένη γεωγραφική ενότητα αλλά και στην πρόσληψή της από το βλέμμα μας, δηλαδή σε μια νοητική κατασκευή που επιλέγει, ερμηνεύει και ανασυνθέτει τα δεδομένα αυτής της ενότητας. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε στοιχεία του περιβάλλοντος ως τοπίο εκφράζει τη φαντασιακή μας σχέση με τη φύση και αντιπροσωπεύει τελικά τον τρόπο με τον οποίο ορίζουμε τον εαυτό μας μέσα στον κόσμο. Στόχος του βιβλίου αυτού είναι να εξετάσει πτυχές του τοπίου που θα φωτίσουν τη σημερινή του υπόσταση, να προσδιορίσει τις συνθήκες ορατότητ...

Με ανησυχεί τελευταία η αδιατάρακτη κοινωνική ειρήνη είπες ενώ δοκίμαζες άλλη μια μπάλα παγωτό φιστίκι στο παραλιακό ζαχαροπλαστείο Κι επίσης δεν μου πολυαρέσει η jazzzz όποτε ακούω στο ραδιόφωνο τις σωστές επιλογές αρχίζει να βρέχει και αυτό μου φέρνει υπνηλία Και μετά θυμάμαι το νορβηγικό πουλόβερ της κυρίας Ν. που είχε στο κέντρο ένα πράσινο μοτίβο σαν λαβύρινθο -maze θα το ονόμαζαν στην αγγλική εξοχή- με σφιχτοκουρεμένους κάκτους κι ένα παγκάκι στη μέση της διαδρομής να ξαποστάσει -αν ποτέ το βρει- ο νικητής και ύστερα να επιστρέψει -αν μπορέσει- στο...

Όλοι έχουμε τις αγαπημένες μας εκφράσεις. Είτε πρόκειται για αρχαία ρητά, είτε για ένα γνωμικό που ταξίδεψε από γενιά σε γενιά, οι ωραίες φράσεις προσδίδουν μία ακαταμάχητη γοητεία στα κοινωνικά δείπνα, στο φλερτ, στα επαγγελματικά συμβούλια. Διότι τι άλλο είναι αυτά τα όμορφα πλεγμένα λόγια από απόσταγμα συσσωρευμένης γνώσεως, από συμπύκνωση σοφίας, από ενέσεις ζωής; Χρήστος Κ. Ζαμπούνης

Σε ένα μέλλον τόσο αληθινό και κοντινό που θα μπορούσε να είναι το παρόν, αρχίζει να συμβαίνει το εξής παράδοξο: Όταν οι γυναίκες κοιμούνται, τυλίγονται σε κάτι που μοιάζει με κουκούλι και...δεν ξυπνούν ξανά. Αν κάποιος προσπαθήσει να σκίσει τον ιστό, αντιδρούν με αφάνταστη βιαιότητα. Στη μικρή πόλη του Ντούλινγκ, ο ιός εξαπλώνεται σε μια γυναικεία φυλακή προσβάλλοντας όλες τις τροφίμους εκτός από μία, την Ιβ Μπλακ. Είναι, άραγε, η Ιβ μια ιατρική ανωμαλία που πρέπει να μελετηθεί ή ένας δαίμονας που πρέπει να θανατωθεί; Έρμαια των αρχέγονων παρορμήσεών τους, οι άντρες...

Οι μακαρονάδες, η μεγάλη αγκαλιά που χωράει μέσα της σχεδόν κάθε προϊόν της μάνας φύσης και ζευγαρώνει μαζί του γεννώντας γευστικά αριστουργήματα σε ατελείωτες ποικιλίες, εδώ συνδυάζονται με το μέγα δώρο των θεών στον άνθρωπο: τις ελιές. Τον καρπό του δέντρου που κυριαρχεί για αιώνες πολλούς ανάμεσα στα γεννήματα της ελληνικής γης, της γενέτειρας τόσων πολιτισμών. Κι αν απορήσουμε πως μπορούν τέτοιοι συνδυασμοί να καλύψουν ολόκληρο βιβλίο, ας θυμηθούμε ότι ο καρπός του ελαιόδεντρου, οι ίδιες οι ελιές, εμφανίζουν δυνατότητες κυριολεκτικά απεριόριστες στην άσκηση της "αρχαίας...

H Ωραία φάση είναι η ιστορία τριών συμφοιτητών και συγκατοίκων που είναι δύο. O εξής ένας: Tρεις μεσήλικες φίλοι απ' τα παλιά που είναι δύο. O εξής ένας: Tρεις συμφοιτητές - συγκάτοικοι που είναι δύο. O εξής ένας: Όλοι. Eίναι η ιστορία τους.

Τα τελευταία λίγα χρόνια, κι είναι πανελλήνιο το φαινόμενο, άρχισαν πολλοί να γράφουν τις αναμνήσεις τους για την Θεσσαλονίκη, για τις πόλεις τους. Ο καθένας για την γειτονιά του κυρίως αλλά και με επέκταση σε άλλες περιοχές. Όλα είναι κείμενα από καρδίας και θα φάνουν χρήσιμα στο μέλλον. Από τα μπαΐρια του Σουρούνη μέχρι τους ανθόκηπους του Κάτου στην κάτω γραμμή. Και νάναι ανάμεσα τους ο Λυσσαρίδης με τα μάρμαρα του Διοικητηρίου κι ο Ζαφείρης με τις ερωτικές γωνιές. Σ' αυτούς τους πειρασμούς φαίνεται ότι υπάκουσα κι εγώ και περπάτησα λίγο πιο πέρα. Στις περισσότερες σε...