Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η πιο χρωµατιστή ταινία που είδα ποτέ είναι ο ασπρόµαυρος Καθρέφτης, εγώ όµως είµαι της Θυσίας, εγώ είµαι εκείνου του θανάτου που αναβάλλεται, που ακυρώνεται γιατί ο αφέτης έσφαλε στον πυροβολισµό, εγώ είµαι εκείνης της ζωής που επιµένει, πείσµων, τούτο το σώµα θέλω να περάσει άβροχο την ερυθρά του θάλασσα, να φτάσει απέναντι µε όλες τις µνήµες του άτρωτες. Το σώµα µου. Τι θα θυµάται όταν ξεχάσω;" Μετά την πύκνωση της πολύπαθης ελληνικής Ιστορίας στην τρισυπόστατη "Κωµωδία" (2010) και το µατωµένο σταυροδρόµι του "360" (2013), ο Κυριακίδης επιστρέφει µε άλλη µία, επίσης σύντοµη, νουβέλα. Η ζωή ενός ανθρώπου περιγράφεται µε σταθµούς τα πάθη του σώµατός του, δοµείται γύρω από τις περιπέτειες της υγείας του και τα ψυχρά ιατρικά ιστορικά του, και συµβαδίζει µε την εµµονική αναζήτηση µιας παράξενης και ξεχασµένης σήµερα γλώσσας στα βάθη των Βαλκανίων που οµνύει στο σώµα και υπηρετεί µόνο τις ανάγκες του.