Σονέτα

Σονέτα

34 Προμηθέας - Θεός εγώ και όλο σκοτεινιάζω. Κορμί από πηλό που σε προσβάλλω, ξύλο εσύ γίνεσαι και σε χαράζω κι ύστερα πέτρα που χτυπώ· σε σάλο φτιάχνεσαι μέσα σίδερο· σου κράζω: Μπορείς λοιπόν να γίνεις τίποτ' άλλο; Αέναα σε κυκλώνω, σε ρημάζω, μ' αν "έλεος" πεις, σε θρόνο θα σε βάλω… Εσύ που όλο τινάζεις το κεφάλι, ποιο μέταλλο θα γίνεις, πού θα φτάσεις, άτι και ταύρος από ατόφιο ατσάλι, δεν έχει άλλα η γη για να δαμάσεις... - Εγώ, που θειάφι πάντοτε ανασαίνω, όσο θα σκοτεινιάζεις, θα σκληραίνω.

Το βιβλίο δεν υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη

Σχετικά Βιβλία

Γιουβενάλης

Γιουβενάλης

Παρισιάνου Α.Ε.
Τα ποιήματα του 2015

Τα ποιήματα του 2015

Κοινωνία των (δε)κάτων
Sexus

Sexus

Γαβριηλίδης
Versus

Versus

Παρισιάνου Α.Ε.
243.185 Βιβλία
122.584 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου