Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο περιστρέφεται γύρω από έναν ζωγραφικό πίνακα, για τον οποίο δούλευα επί τρία χρόνια και τελείωσα τον Αύγουστο του 2012. Μιλά αρχικά για το πώς ξεκίνησε η ιδέα αυτού του έργου και στη συνέχεια πλοηγεί στο περιεχόμενο των τεσσάρων εικόνων του: Πως ξεκίνησε το 1945, αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ένα ταξίδι με πλοίο και πως εξελίσσεται, ποιά είναι τα πρόσωπα που κάθε φορά συμμετέχουν, ποιοί είναι οι τόποι όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα και με ποιό σκοπό συμβαίνουν οι πραγματικές είτε οι φανταστικές συναντήσεις των ανθρώπων που βλέπουμε, ποιά η σχέση τους με...

[...] Το φετινό λεύκωμα του "Ιδρύματος Νικόλαος Δ. Πατέρας" αντλεί από τους "Θησαυρούς της Εθνικής Πινακοθήκης" τα ωραιότερα πλεούμενα της θαλασσογραφίας μας και μας καλεί σ' ένα μαγικό ταξίδι στον κόσμο της ελληνικής ζωγραφικής. Δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερη έμπνευση και πιο ταιριαστή στο Ίδρυμα μας, ένα ίδρυμα αφιερωμένο στη μνήμη ενός έντιμου και τολμηρού ναυτικού, η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, καθηγήτρια Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, που μας πρότεινε αυτό το θέμα για τον Β΄ τόμο των "Θησαυρών της Εθνικής Πινακοθήκης". [...] Νικόλαος Πατέρας, πρόεδρος του "Ιδρύ...

Το φθινόπωρο του 2007 άρχισα να δουλεύω πάνω σε ποιήματα ενός ολλανδού σουρεαλιστή/ντανταϊστή. Ταυτόχρονα διάβαζα ποιήματα ελλήνων ποιητών. Η οριοθέτηση του χώρου εμφανίστηκε σαν ανάγκη πολύ γρήγορα. Την άνοιξη του 2008 η ποίηση του Σπύρου Βρεττού μου έγινε περισσότερο από οικεία. Η ανάγνωση των ποιημάτων του με έβαλε σε απρόβλεπτες περιπέτειες. Αυτό ήταν και το ερέθισμα που χρειαζόμουν για να προχωρήσω. [...] Αλεξάνδρα Ζώη Τα σχέδια, τα χρώματα και τα "γράμματα" της Αλεξάνδρας Ζώη πάνω σε ποιήματά του, μοιάζουν σαν επιπλέοντα πράγματα που έχουν ήδη διασωθεί ή μόλις...

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της έκθεσης των σχεδίων που φιλοτέχνησε ο γλύπτης και ζωγράφος Γιάννης Παππάς στην Αίγυπτο, στα χρόνια 1945-1951. Η έκθεση διοργανώθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (13 Μαρτίου - 7 Μαΐου 2006). Ο Γιάννης Παππάς (1913-2005) βρέθηκε στην Αίγυπτο το 1945, όταν υπηρέτησε για έναν περίπου χρόνο στην "Ανωτέρα Ναυτική Διοίκηση Αλεξανδρείας". Στο διάστημα της παραμονής του στην Αίγυπτο (1945-1952) επιδόθηκε στη μελέτη των μνημείων της αρχαίας αιγυπτιακής τέχνης. Ο ίδιος έγραψε γι...

Έχοντας δοκιμάσει τη ζωγραφική μου όχι μόνο σε μουσαμά, αλλά σχεδόν σε οποιαδήποτε δεδομένη φυσική ή βιομηχανική επιφάνεια και κυρίως επειδή πάντα πίστευα ότι στην τέχνη επιτρέπονται όλα, νωρίς στην δεκαετία του ΄80, ίσως με κάποια σαρκαστική διάθεση, άρχισα να επεμβαίνω ζωγραφικά επάνω σε διάφορα πασίγνωστα αρχαία αντίγραφα. Αποτέλεσμα αυτών των επεμβάσεων είναι οι ζωηρόχρωμοι "Αλέξανδροι", οι "Υγείες" και τα μεγαλύτερα έργα από τη σειρά "Ημέρα και Νύχτα", όπως και τα σχισμένα κορμιά των "Σεβαστιανών" μου και οι κολόνες. Αργότερα ακολούθησαν οι "Κοχλίες - Λαβύρινθοι", η μν...

Στον μύθο της πραγματικότητας η λάμψη των κινήσεων είναι η καινοτομία στον τρόπο που έχει επιλεχτεί μέσα από ποικίλες εκφράσεις. Η μορφή της εξέλιξης στον καλλιτέχνη είναι να φανερώσει για άλλη μια φορά την ευαισθησία του στα ερεθίσματα που δεν τον αφήνουν ανεπηρέαστο. Στον μύθο της πραγματικότητας η λάμψη των κινήσεων είναι η καινοτομία στον τρόπο που έχει επιλεχτεί μέσα από ποικίλες εκφράσεις. Η μορφή της εξέλιξης στον καλλιτέχνη είναι να φανερώσει για άλλη μια φορά την ευαισθησία του στα ερεθίσματα που δεν τον αφήνουν ανεπηρέαστο. Στο τρίτο λεύκωμα - βιβλίο...

[...] Αναμφίβολα η πόλη είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα στη νεοελληνική ζωγραφική και στη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Η πόλη αυτή μπορεί να είναι άλλοτε φανταστική, άλλοτε «πολιτική», άλλοτε απόλυτα ρεαλιστική. Μπορεί, ακόμη, να είναι ονειρική ή συμβολική. Όταν λέμε πόλη στην τέχνη μπορεί να εννοούμε τη γειτονιά, τους ανθρώπους και τις δραστηριότητες που αυτοί αναπτύσσουν, τη ζωή, δηλαδή, μέσα στο αστικό περιβάλλον. Πόλη μπορεί να είναι όμως και χάρτες, σχέδια, προορισμοί και υπόγειες διαδρομές. Εικόνες μοναξιάς και αποξένωσης. Ή μια οποιαδήποτε αναφορά στο θέμα πόλη ή...

"...Η παρουσία των λουλουδιών ήταν μια συμπαράσταση, ένα μέρος από τη συμπαράσταση που έλαβα σ' αυτόν τον κόσμο. Πρέπει να τα καταγράφω στον κατάλογο των φίλων μου..." (Νικηφόρος Βρεττάκος) Αυτά έλεγε ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος, το 1988, όταν "τύχη αγαθή" μας έσμιξε σ' ένα κοινό έργο, τη "Φιλοσοφία των λουλουδιών" (ποιήματα και ζωγραφιές). Αρκετά χρόνια πριν "βασάνιζα" τ' αγριολούλουδα, επειδή είχα ανάγκη από ένα θέμα για να ασκούμαι στη ζωγραφική, θα 'λεγα πως τα λουλούδια στάθηκαν τα πρώτα μου μοντέλα και τα ευγνωμονώ για την αρμονική τους συνεργασία. Σ' αυτά...

Έχω την τύχη να αγαπώ τον Σωτήρη Σόρογκα με διπλή σφοδρότητα, και για την δωρήτρια ευγένειά του, και για όση ανάταση, ή και ανάσταση μας χαρίζει το θείας ευαισθησίας έργο του. Ευγνωμονώ τις πέτρες που ζωγραφίζει ο Σόρογκας, επειδή αυτή η λευκότητα του φωτός εν είδει περιστεράς να τις περιλούει, μεταμορφώνει την σκληρότητά τους σε μια αέρινη μεταμέλεια. Και αυτή η μεταμέλεια είναι σαν να διαχέεται στο σύμπαν και να εισχωρεί σε κάθε μορφή σκληρότητας που μας έχει πετροβολήσει. Χάρη σε μια βάρκα που μου έχει ζωγραφίσει, κατάφερα πολλές φορές κοιτώντας τη, να διαπλεύσω το κυματ...

Τη ζωγραφική τέχνη του Σωτήρη Σόρογκα την έχουν τιμήσει έγκυροι κριτικοί με αναλύσεις που άγγιξαν το στοχαστικό της βάθος. Ανατρέχοντας σ' αυτές τις κριτικές, αναρωτιέσαι ποια αθέατη πλευρά του έργου του μπορεί ακόμη να εξερευνήσει ένα άλλο βλέμμα. Σχεδόν αποθαρρύνεσαι. Δεν σου απομένει άλλη επιλογή από το να ξαναζήσεις αυτήν τη συνάντηση με το έργο, ριψοκινδυνεύοντας μια επανάληψη ή μια κοινοτοπία. Η ζωγραφική του Σωτήρη Σόρογκα ανθίζει μέσα στο κλίμα που δημιούργησαν στη δεκαετία του '70 δύο συγκλίνοντα ρεύματα: η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για το σχέδιο και το μινι...