Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο βασίστηκε σε τρεις ανέκδοτες ποιητικές συλλογές με τίτλους: "Κλεψίτυπον" (2002-5), "Αναρρίχηση στο ποτέ" (2007-10) και "Καιροσκόπιο". (2011-2016) Οι πίνακες προέρχονται από την πρώτη ατομική έκθεση στο κτήριο της Αυστροελληνικής στο Κιλκίς με τίτλο Ουτοπία, 4 εποχές, τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο 2016.

"Τα κείμενα της έκδοσης αυτής είναι απόλυτα λιτά στην περιγραφή τους και καθαρά ποιητικά. Είναι όμως τόσο περιεκτικά, που παρά το σύντομο των περιγραφών αμέτρητες εικόνες ξεπηδούν κατά την ανάγνωση. Εικόνες ζωηρές, χαρούμενες και έγχρωμες, γιατί ο Φασιανός είναι ζωγράφος των ζωντανών χρωμάτων, αποφεύγοντας το μαύρο ή το σκοτεινό χρώμα. Το ίδιο χρωματιστές είναι και οι περιγραφές του". ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΡΟΝΗΣ "Επαναφέροντας ως πραγματικότητα τη χορτόπιτα της γιαγιάς στο σιδερένιο τηγάνι, ή μιλώντας για την αξιοποίηση που θα μπορούσε να γίνει στις νεραντζιές της Αθήνας, ο Φασια...

Τα πέντε αυτά ποιήματα δεν τα περιέλαβε σε βιβλίο του όσο ζούσε ο Νίκος Εγγονόπουλος. Δύο όμως από αυτά πρόλαβε να τα δει δημοσιευμένα (τα έτη 1981 και 1983), ενώ στη συνέχεια άλλα δύο φιλοξενήθηκαν σε αθηναϊκά λογοτεχνικά περιοδικά. Το πέμπτο ("Εξομολογήσεις της Στεριάς, της θάλασσας") παρουσιάζεται για πρώτη φορά εδώ. Ενός έκτου ανέκδοτου ποιήματος που βρέθηκε στα κατάλοιπα του ποιητή, με τίτλο "Ο Πιστός ο Στρατιώτης", η δημοσίευση δεν κρίθηκε σκόπιμη, και αφήνεται να γίνει σε ευθετότερο χρόνο. Για τον σύνολο προγραμματισμό σε σχέση με το Αρχείο Εγγονόπουλου εμπιστεύθηκα...

[...] Το βιβλίο αυτό, καρπός πολύχρονης ενασχόλησης μου με το Ναύπλιο των Ευρωπαίων περιηγητών από τη σκοπιά του ιστορικού της τέχνης, εξετάζει όψεις και πτυχές της εικονογραφίας της πόλης με την ευρύτερη περιοχή της, στα ιστορικά, πολιτικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα της κάθε εποχής και σε συνάρτηση με την εξέλιξη του περιηγητισμού όπως αυτή γίνεται αισθητή στο θεματικό περιεχόμενο, στις διαδικασίες δημιουργίας και στη μορφολογία των έργων (χαρακτικών και ζωγραφικών). Σε αρκετές περιπτώσεις τα γραπτά ντοκουμέντα, ο πρωτογενής λόγος των περιηγητών συνεισφέρουν τη διαφωτιστ...

"Τα πορτρέτα αυτά γεννήθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων, χωρίς ακολουθία και ειρμό, ανάμεσα στα διαβάσματα και ξαναδιαβάσματα ποιημάτων και στίχων, σε στιγμές περισυλλογής ή εξωστρέφειας, χαλάρωσης ή αναταραχής, έντασης, νοσταλγίας ή ρεμβασμού. Και πάντα σαν αντίδωρο, μια κρυφή ανταπόδωση στους εικονιζόμενους και στα ζωντανά, βαθιά αυθεντικά αισθήματα που μας χαρίζει το τόσο διαφορετικό ποιητικό τους σύμπαν". (Γιάννης Ψυχοπαίδης). Στην έκδοση αυτή περιλαμβάνονται 118 πορτρέτα νεοελλήνων και ξένων λογοτεχνών που φιλοτέχνησε ο Γιάννης Ψυχοπαίδης. Το βιβλίο συμπληρώνετ...

Η απεικόνιση ενός ορισμένου ανθρώπου ήταν και παραμένει μια δύσκολη υπόθεση τόσο για τη ζωγραφική, όσο και για τη γλυπτική. Η προσωπογραφία, το πορτρέτο, δεν αποδίδει απλά τα χαρακτηριστικά του απεικονιζόμενου, αλλά προπάντων τον ψυχισμό του, τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν ταυτίζονται με τα εξωτερικά γνωρίσματα μιας μορφής, αλλά απορρέουν κυρίως από την έκφρασή της. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο επικεντρώνεται η ιδιαιτερότητα του πορτρέτου. Επιχειρεί να συλλάβει και να αποδώσει την έκφραση του ατόμου, που απεικονίζεται, και η οποία...

Λίγα λόγια και δώδεκα ζωγραφιές συνθέτουν το "Σημειωματάριο" που είναι το πρώτο εκδοτικό εγχείρημα της Γεύσως Παπαδάκη. "Στιγμές μοναχικές όπου η ανάγκη έκφρασης ήταν πολύ έντονη" γέννησαν το μικρό αυτό βιβλίο, μια περιπλάνηση στα τοπία της φαντασίας μέσα από διαδρομές του νου και της ψυχής. Βαριά χρώματα κόκκινα, μπλε και φαιά πλέκουν τον καμβά των εσωτερικών της αναζητήσεων, τους προβληματισμούς και τις αναφορές στα πριν και τα μετά, στις ανθρώπινες σχέσεις, τις εμμονές, την ύπαρξη ολόκληρη. Το υλικό της ζωής που καλύπτει το χάος της ανυπαρξίας είναι ό,τι κυνηγά η Γεύσω...

Οι αφορισμοί του Μπουζιάνη περιέχονται σ' ένα αυτοτελές τετράδιο εμπορίου, διαστάσεων 20Χ14 εκ., με χαρτονένιο μαύρο εξώφυλλο και αριθμημένες σελίδες από το 1 μέχρι το 39. Το "Τετράδιο" το εντοπίσαμε το 1987 στο αρχείο του Γιώργου-Πάνου Μπουζιάνη, γιου του ζωγράφου, στο Μόναχο και το φωτογραφίσαμε τον Απρίλιο του 1988 στο ίδιο μέρος. Οι αφορισμοί καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ύλης του "Τετραδίου", ενώ το υπόλοιπο είναι σκέψεις, σημειώσεις, απόψεις και μερικά ποιήματα (!). Υπάρχουν ακόμη ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα πριν από τους αφορισμούς και μια "νουθεσία" στο...

Αντικρύζοντας τα έργα του Κόρδη, καθίσταται σαφές πως το χρώμα αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της τέχνης του. Αγαπά το χρώμα και η τεχνική του να αναμειγνύει ένα φάσμα αποχρώσεων από τρία ή τέσσερα μόνο χρώματα δίνει ένα αποτέλεσμα αντίστοιχο των απαλών, τριτογενών τόνων που χαρακτηρίζουν τις πιο εκλεπτυσμένες φάσεις της Βυζαντινής τέχνης. Αλλά το χρώμα δεν είναι μόνο μια εντύπωση αλλά θεμελιώδες στοιχείο. Γεμίζει την επιφάνεια της εικόνας με ένα βάθος που δεν μπορεί να οριστεί στον χώρο αλλά που ανταποκρίνεται στην οπτική μας, είναι δε τόσο ζωντανό όσο οι περίκλειστες με χρυ...

Το σημειωματάριο των εκδόσεων Πορφύρα έχει μια μαβιά μελαγχολία που "σπάει" κάπου-κάπου από μερικές φωτεινές πινελιές. Ο τίτλος του είναι "Το φως του μαύρου" και στις σελίδες του θα βρει κανείς αποφθέγματα 40 και πλέον μεγάλων Ελλήνων ποιητών και στοχαστών από διαφορετικές γενιές. Ξεφυλλίζοντας το, μήνα τον μήνα, θα διαβάσετε μεταξύ άλλων στίχους των Κωνσταντίνου Καβάφη, Ζωής Καρέλλη, Γιώργου Σεφέρη, Κικής Δημουλά, Κώστα Καρυωτάκη. Ενδεικτικοί οι στίχοι του Νίκου Καρούζου: «Αν είδατε τη μοναξιά πίσω απ’ το τζάμι/ να σας απειλεί/ μ’ ένα μαχαίρι σιωπή/ που αργά θα σχίσει...

Το λεύκωμα "Τόποι αναφοράς" προέκυψε από την ομότιτλη έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη το 2018. Η έκθεση περιλάμβανε έργα τέχνης από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, οργανωμένα με βάση τρεις κύριες θεματικές ενότητες, που αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν πηγές έμπνευσης ιδεών διαχρονικής σημασίας για τη νεοελληνική τέχνη: την αναφορά στην αρχαιότητα, την προσέγγιση του καθημερινού κόσμου, το τοπίο ως οδηγό για την καλλιτεχνική έκφραση. Η Συλλογή έργων τέχνης της Τράπεζας, που άρχισε να διαμορφώνεται ήδη από το 1928, αριθμεί σήμερα περίπου 3.000 έ...

Αφιερωμένα στη ζωγραφική του Χρόνη Μπότσογλου, ενός πολύ σπουδαίου σύγχρονου δημιουργού, τέσσερα δοκίμια και δύο συζητήσεις πραγματεύονται ενότητες έργων του που εκτέθηκαν τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αντικείμενο αυτών των κειμένων είναι οι τόποι και ο νόστος στη ζωγραφική αυτού του σπουδαίου δημιουργού. Οι τόποι δηλώνουν θεματικούς τόπους της ζωγραφικής, όπως το ανθρώπινο σώμα και η προσωπογραφία, ο εικαστικός χώρος, ο χρόνος και η μνήμη, η ερωτική πράξη, η απεικόνιση του τοπίου. Δηλώνουν επίσης συγκεκριμένους τόπους, όπως το τοπίο στο Πετρί, ή τόπους οριακούς όπως είνα...

Το τετράδιο αυτό, που εκδίδεται με την ευκαιρία της έκθεσης "Τόπος: Εγγονόπουλος", στο πλαίσιο των 100 χρόνων από τη γέννηση του μοναδικού ποιητή και ζωγράφου, υπερρεαλιστή και ελεύθερου ανθρώπου Νίκου Εγγονόπουλου, περιέχει τη μελέτη της Νίκης Λοϊζίδη: "Σχετικά με τον Jef, το μέγα αυτόματον του μεσονυκτίου", μαζί με τα έργα του ζωγράφου στα οποία αναφέρεται.

[...] Μέσα από αυτή την πρώτη προσέγγιση η έκθεση προχωρά σε μια ευρύτερη αναθεώρηση του έργου του Εγγονόπουλου: συγκεντρώνει μια σειρά από εξέχοντα έργα του για να τα φέρει αντιμέτωπα με μια σειρά από έργα νεότερων καλλιτεχνών. Δίχως να αποβλέπει στη συγκρότηση μιας υφολογικής συνέχειας, ενότητας, σχολής ή στιλ παρουσιάζει το γενεαλογικό άλμα μέσα από το οποίο η υπερρεαλιστική προοπτική και ο μοντερνισμός εμφανίζονται στην ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Συγκεντρώνει ενδείξεις και καταδείχνει αινίγματα που αφορούν τη σημερινή κατάσταση της τέχνης και πρακτικές που προσεγγ...

Το νέο έργο του εικαστικού και εικονογράφου Κώστα Μαρκόπουλου περιλαμβάνει 10 πίνακες και είναι βασισμένο στο δημοτικό τραγούδι «Του γιοφυριού της Άρτας».

Κατάλογος της ομώνυμης έκθεσης στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα (Ιούνιος - Σεπτέμβριος 2017, Αίθουσα Ειρήνης Γ. Κατσίγρα). Το σύνολο των έργων που παρουσιάζονται αποτελεί σημαντικό δείγμα της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, καθώς καλύπτει ένα ευρύ φάσμα των εικαστικών τάσεων και ρευμάτων της ιστορίας της τέχνης.

[...] Η συλλογή αυτή των Πολλαπλών του Δημήτρη Τσίτουρα, εκτός του ότι είναι αντιπροσωπευτική, είναι και κατά το δυνατόν πλήρης. Μελλοντική της θέση είναι το Μουσείο Σαντορίνης, όπου θα εκτεθεί κατάλληλα παρουσιασμένη σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, έτσι ώστε ο περαστικός, όσο και ο μόνιμος κάτοικος του Αιγαιοπελαγίτικου νησιού να έχουν τη δυνατότητα μέσα από αυτά τα αντίτυπα να γνωρίσουν ικανοποιητικά το έργο του Γιάννη Τσαρούχη.