Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Όμως το πνεύμα τους είναι ένα πνεύμα πιο ευγενικό απ' το δικό μας. Εμείς σπέρνουμε πολύ, αλλά θερίζουμε ένα τίποτα. Όμως αυτοί αυτό που σπέρνουν το θερίζουν κιόλας. Εμείς είμαστε οι σκλάβοι των ορέξεών μας. Αυτοί τα παιδιά της ικανοποίησής τους". Ο Χαλίλ Γκιμπράν γεφυρώνει με την πένα του την αραβική κληρονομιά με τον δυτικό ελληνοχριστιανικό ανθρωπισμό, θυμίζοντας στον άνθρωπο των πολέμων, της επιστήμης και της ταχύτητας την ξεχασμένη σοφία που υπάρχει μέσα του.

"Και στη γη ήρθε ζωή και στη ζωή ήρθε το πνεύμα, η φτερωτή μελωδία του κόσμου. Και εξουσιάσαμε τη ζωή και το πνεύμα, και κανείς, εκτός από εμάς, δεν έμαθε το μέτρο των καιρών ούτε το βάρος των νεφελώδικων ονείρων των καιρών (...)". Ο Χαλίλ Γκιμπράν γεφυρώνει με την πένα του την αραβική κληρονομιά με τον δυτικό ελληνοχριστιανικό ανθρωπισμό, θυμίζοντας στον άνθρωπο των πολέμων, της επιστήμης και της ταχύτητας την ξεχασμένη σοφία που υπάρχει μέσα του.

Ο Γκιμπράν δέν ήταν ούτε επαναστάτης αλλά ούτε και σοφός. Ηταν ένας άντρας, όπως όλοι μας - κουβαλούσε στην ψυχή του τους ίδιους πόνους και χαρές που κι εμείς κουβαλάμε. Επιπλέον, μέσα από τα βιβλία του, κατάφερα να φανερώσει το μεγαλείο του Θεού. Ετσι, μας έδωσε ένα καλό παράδειγμα. Ολοι μας μπορούμε να γευτούμε ό,τι εκείνος κατάφερε, γιατί ακολουθούμε-με τον τρόπο μας - το δύσκολο και ωραίο δρόμο των Απλών Ανθρώπων.

Σε ένα κόσμο εγκλωβισμένο στο τετράγωνο βάθρο της Λογικής, ο Τρελός αντιπροσωπεύει το παράδοξο, ό,τι δε συμφωνεί με τους κανόνες της κατεστημένης τάξης πραγμάτων. Από αυτή την άποψη είναι μια ιδέα που φοβίζει, γοητεύει και παράλληλα δίνει μια νέα ώθηση στα φαντασιακά περιεχόμενα της ψυχής. Φοβίζει, γιατί τα βήματά του οδηγούν στο άγνωστο. Γοητεύει, γιατί προσφέρει νέες ευκαιρίες, νέους ορίζοντες. Δίνει μια νέα ώθηση, γιατί η αρχέτυπη εικόνα του είναι ταυτισμένη με την ίδια την εικόνα της Δημιουργίας. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζει ο ποιητής τούτη την εικόνα και την κάνει...

"Ήττα, ήττα μου, αθάνατο θάρρος μου, συ κι εγώ θα γελάμε μαζί με την καταιγίδα και θα σκάβουμε τάφους για κείνα όλα που πεθαίνουν μέσα μας και θα στεκόμαστε αποφασιστικά στον ήλιο και θα είμαστε επικίνδυνοι". Ο Χαλίλ Γκιμπράν γεφυρώνει με την πένα του την αραβική κληρονομιά με τον δυτικό ελληνοχριστιανικό ανθρωπισμό, θυμίζοντας στον άνθρωπο των πολέμων, της επιστήμης και της ταχύτητας την ξεχασμένη σοφία που υπάρχει μέσα του.

Σ' έναν τόπο μακρινό, ζει χρόνια ο Αλ Μουσταφά, ο "Προφήτης", κι όταν φτάνει η στιγμή να γυρίσει στο νησί του, οι κάτοικοι του τόπου ζητούν από αυτόν το δώρο της σοφίας του. Ρωτούν για όσα βαραίνουν την καρδιά τους κι αυτός απαντά για όλα τ' ανθρώπινα: την αγάπη, την ελευθερία, τα παιδιά, το γάμο, τη δουλειά, τον πόνο, τη φιλία, το χρόνο, το θάνατο, με λόγια τόσο καθαρά και διαυγή που σε άλλες εποχές θα θεωρούνταν θεϊκής έμπνευσης. Ο Γκιμπράν έγραψε και ξαναέγραψε πολλές φορές τον "Προφήτη" μέχρι να τον εκδώσει. Είναι το αριστούργημά του, το βιβλίο που τον έκανε διάσημο στη...

Ο "Προφήτης" είναι ένα ρομαντικά επαναστατικό βιβλίο που αφορά τον καθένα και την καθεμιά από μας σε κάθε του σελίδα. Πρόκειται για ένα κείμενο που αντανακλά κάθε πτυχή της ζωής μας, αντιμετωπίζοντάς τη σαν κάτι ιερό αλλά ταυτόχρονα τόσο απλό. [...] Σε μια εποχή που κατακλύζεται από βιβλία αυτοβοήθειας με εύκολες και εύπεπτες λύσεις για τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, ο Προφήτης μάς αποκαλύπτει το βάθος των απλών πραγμάτων της ζωής όλων μας. Μας συνδέει εκ νέου με τις αξίες που έχουμε χάσει ή έχουμε λησμονήσει, φωτίζοντας έναν δρόμο προβληματισμού με στόχο το κοινό κα...

Ο Προφήτης είναι το αριστούργημα του Γκιμπράν. Η πρώτη εκδοχή του έργου γράφτηκε στην αραβική γλώσσα όταν ο συγγραφέας ήταν δεκαπέντε ετών. Στη συνέχεια το ξαναέγραψε και το συμπλήρωσε δύο φορές. Μετά την τρίτη γραφή του κειμένου στην αραβική, το ξαναδούλεψε και το έγραψε στην αγγλική γλώσσα. Το κείμενο αυτό το δούλεψε τέσσερις φορές πριν το εγκρίνει για δημοσίευση, διότι, όπως είπε "ήθελα να σιγουρευτώ απόλυτα πως κάθε λέξη ήταν η καλύτερη που θα είχα να προσφέρω". Ο Προφήτης κυκλοφορησε το 1923 και έκανε τον Γκιμπράν διάσημο σε όλο το δυτικό κόσμο.

[...] Ο Γκιμπράν είναι ο πλέον επιτυχημένος και διάσημος Άραβας συγγραφέας του κόσμου. Παρά την "άνεση" που της παρέχουν τα τεχνολογικά επιτεύγματα και τη διορατικότητα που έρχεται με την ανάλυση (μολονότι τα πλεονεκτήματα αμφότερων αμφισβητούνται έντονα), ο σύγχρονος άνθρωπος συνεχίζει να έχει μια πληγή στην ψυχή του. Το μήνυμα του Γκιμπράν έχει τη δύναμη να την επουλώσει και, στον αγώνα του να κατανοήσει τις εντάσεις μεταξύ πνεύματος και εξορίας, προέβλεψε τις ανάγκες μιας εποχής που στέκεται αυτόπτης μάρτυρας του πνευματικού και διανοητικού αδιεξόδου της ίδιας της νεωτερ...

Ο "Προφήτης" εκδόθηκε το 1923 και θεωρείται δικαίως το αριστούργηµα του Γκιµπράν. Με επιρροές από τον χριστιανισµό, τον σουφισµό, τον ινδουισµό και τη θεοσοφία, επικεντρώνεται στη σηµασία της πνευµατικής αγάπης που µπορεί να συνδέσει τους ανθρώπους, ενώ είναι παράλληλα ένα από τα πιο ευπώλητα ποιητικά βιβλία όλων των εποχών. Στον "Προφήτη" αλλά και σε άλλα βιβλία του, που έχουν εικονογραφηθεί από τον ίδιο µε µυστικιστικά σχέδια, εκφράζονται οι βαθύτερες ορµές της ανθρώπινης ψυχής και του πνεύµατος, ενώ η ανθρώπινη επικοινωνία και συνύπαρξη γίνεται το κύριο αντικείµενο του π...

"Ανατράφηκε στη σκιά των ιερών κέδρων του Λιβάνου τούτος ο ποιητής. Τον αποκάλεσαν Μυστικιστή, Φιλόσοφο, Αιρετικό, Θρησκευόμενο, Πράο, Επαναστάτη, Αιώνιο. Είναι δυνατόν να συγκεντρώνονται σ' ένα πρόσωπο όλ' αυτά τα αντιφατικά χαρακτηριστικά; Είναι δυνατόν άλλοι να καίνε τα βιβλία του γιατί είναι "επικίνδυνα, επαναστατικά και δηλητηριώδη για τους νέους" και άλλοι να γράφουν πως "ο Γκιμπράν αντανακλά το θείο μες στα λόγια του"; Είναι δυνατόν όταν αυτό το πρόσωπο είναι ο Τζουμπράν Καλίλ Τζουμπράν, ή Καλίλ Γκιμπράν όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, ένας από τους μεγαλύτερ...

"Ο Προφήτης" του Χαλίλ Γκιμπράν δεν είναι ένα δογματικό βιβλίο. Απευθύνεται σε όλους ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους, την κοινωνική τους τάξη ή τα πλούτη τους. Είναι η ιστορία ενός σοφού ανθρώπου, του Μουσταφά, που μένει μακριά από την πατρίδα του 12 χρόνια σε ένα νησί. Όταν έρχεται η ώρα να φύγει, μαζεύονται όλοι οι κάτοικοι του νησιού με λύπη να τον αποχαιρετήσουν. Μια ιέρεια, η Αλμίτρα, που ήταν κοντά του από την ημέρα του ερχομού του, του λέει: "Δάσκαλε, μοιράσου μαζί μας μερικές από τις αλήθειες σου και φανέρωσε εμάς σε μας τους ίδιους και ό,τι έχεις νιώσει, ό,τι βρίσκ...