Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το μικρό αυτό βιβλίο δεν είναι μια εγκυκλοπαίδεια του δημοτικού τραγουδιού. Έχει ορισμένο στόχο. Δεν ασχολείται για παράδειγμα, με θέματα μετρικής, ή θέματα τραγουδιού και χορού -στοιχεία βεβαίως αναπόσπαστα δεμένα με το δημοτικό ποίημα- ούτε με ζητήματα της λαογραφικής επιστήμης στην περιοχή του δημοτικού τραγουδιού, παρά εντελώς συμπτωματικά και περιστασιακά. Κύριος στόχος είναι τα προβλήματα μιας "αισθητικής του κοινού", έτσι όπως αυτά φανερώνονται μέσα από το δημοτικό τραγούδι. Σε συνέχεια, σύντομη συγκριτική σπουδή με τις σημερινές αισθητικές θεωρίες (στρουκτουρα...

... Η φιλοτέχνηση της γυναικείας ομορφιάς στα δημοτικό τραγούδι δεν απομακρύνεται από τις βασικές αρχές της επικής και αρχαϊκής τέχνης. Αναφέρεται με μια γενική, συγκεντρωτική λέξη (όμορφη, λυγερή, ξανθή κ.λπ.), για να προστεθεί στη συνέχεια και να προβληθεί μια χαρακτηριστική λεπτομέρεια στη συνέχεια και να προβληθεί μια χαρακτηριστική λεπτομέρεια της ομορφιάς στα επιμέρους στοιχεία του σώματος (μάτια, κόμη, στήθος, μύτη, χέρια, κ.λπ.). Αξιοσημείωτος είναι ο ρόλος του χρώματος στην απόδοση της ομορφιάς. Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ολοκληρώνεται με πυκνό σύστημα παρομοιώσεων...

Στο βιβλίο αυτό γίνεται λόγος τόσο για την Αρχαία Ελληνική Λυρική ποίηση όσο και για τη μουσική παράδοση των Αρχαίων προγόνων μας, οι οποίοι φώτισαν το νου και το πνεύμα τους με το ίδιο Απολλώνιο φως που φώτισε και τους Απεραθίτες, πλάτυναν τους ορίζοντες της ψυχής τους στα ίδια ουρανοπέλαγα μ' εκείνους, οι ίδιες χαρμολύπες ανέβασαν το τραγούδι και το μέλος στα χείλη τους. Γι' αυτό και το φάσμα της θεματογραφίας της λαϊκής Μούσας της Απειράνθου προσιδιάζει στο αντίστοιχο της αρχαίας Ελληνικής Λυρικής ποιήσεως. Ακούγοντας κανείς τους αρχαίους να ομιλούν για τις χαρές κ...

Τα αρβανίτικα κείμενα και τραγούδια, όπως και τα αρβανίτικα γλωσσάρια που εκδίδω, εκτός από την γλωσσική τους σπουδαιότητα και μοναδικότητα, ξεδιπλώνουν ένα κόσμο που ζει έντονα και που αγωνίζεται, αφήνοντας μέσα από τη γλώσσα του το χρονικό της ιστορικής του διαδρομής και πορείας. Τ. Γ.

Τα αρβανίτικα κείμενα και τραγούδια, όπως και τα αρβανίτικα γλωσσάρια που εκδίδω, εκτός από την γλωσσική τους σπουδαιότητα και μοναδικότητα, ξεδιπλώνουν ένα κόσμο που ζει έντονα και που αγωνίζεται, αφήνοντας μέσα από τη γλώσσα του το χρονικό της ιστορικής του διαδρομής και πορείας. Τ. Γ.

Λάμπει ο ήλιος στα βουνά, λάμπει και στα λαγκάδια, λάμπει και στ' Αρκουδόρεμα, στο έρμο Λαμποβίσι. Όπου είν' οι κλέφτες οι πολλοί, οι Κολοκοτρωναίοι. Φορούν τα πόσια τα χρυσά, τις ασημοκουμπούρες τις πέντ' αράδες τα κουμπιά, στα τιρτιροτσαπράζια, που 'χουν τα δαμασκιά σπαθιά, τ' αλάθευτα ντουφέκια, τα γιαταγάνια τα μπηκτά, που στάζουν όλο αίμα. Που 'χουν του λιονταριού καρδιά κια του αϊτού το μάτι, όπου δεν καταδέχονται τη γης για να πατήσουν.

...Η ανθρώπινη ομορφιά, το κάλλος, κατέχει ιδιάζουσα θέση στην ιστορία του πολιτισμού, εν πολλοίς ως αξία καθ' εαυτήν. Η ωραία γυναίκα ως κόρη, νύφη, σύζυγος, αδελφή, αλλά και ο ωραίος άνδρας, στους πολλαπλούς ρόλους του, θαυμάστηκαν για τα κάλλη τους. Η εξωτερική ομορφιά, η εικόνα, λειτουργούσε και λειτουργεί, ιδιαίτερα σήμερα, ως μέσον κοινωνικής καταξίωσης και αποδοχής. Το ωραίο αποτελεί ουσιαστικό γνώρισμα της εμφάνισης και της προσωπικότητας. Το κάλλος είναι η καλύτερη συστατική επιστολή. Στην παρούσα έκδοση ερευνάται πως ο λαός είδε και ύμνησε την ανθρώπινη ομορ...

Η εθνική μας μουσική παράδοση αφ' ενός μεν τρέφει και γαλουχεί ασματικά από γενιά σε γενιά όλους εμάς τους νεοέλληνες ως τροφοδότρια πατρογονική κληρονομιά, αφ' ετέρου δε διαπλάθει το ήθος και το χαρακτήρα μας, προσδίδοντάς μας ένα ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό πολιτισμικό γνώρισμα. Αυτή η εθνική μας μουσική παράδοση, που επί αιώνες μεταδίδεται από το στόμα στο αφτί κι από τ' αφτί στο στόμα κάθε έλληνα, είτε ως νανούρισμα της μάνας στο παιδί, είτε ως τραγούδι της χαράς ή της λύπης, είτε ως ηρωικός παιάνας, είτε ως μοιρολόι και θρήνος, είτε ως παράκληση και ικεσία, είτε ως...

Ήδη από τα προεπαναστατικά χρόνια μέχρι και σήμερα οι περισσότεροι ειδικοί επιστήμονες, ερευνητές και διανοούμενοι, έλληνες και ξένοι, διακηρύσσουν ότι η ελληνική δημοτική ποίηση εκφράζει την ψυχή και το πνεύμα των Ελλήνων και αποτελεί την ισχυρότερη απόδειξη για τη συνέχεια του Ελληνισμού. Όμως αυτό, μετά το 1974, αμφισβητείται από μερικούς έλληνες επιστήμονες, μέσα στο πλαίσιο της πολεμικής τους όχι μόνον εναντίον του εθνικισμού, όπως αυτός εκφράστηκε μέσω της ελληνοχριστιανικής ρητορικής και συνθηματολογίας κατά την περίοδο της δικτατορίας, αλλά και της ίδιας της ένν...

Το νέο πολυσέλιδο βιβλίο του φίλου Ηλία Π. Τουτούνη "Η Ηλείας στο δημοτικό τραγούδι" αποτελεί μια ακόμη ευπρόσδεκτη προσφορά του στην προσπάθεια καταγραφής, διάσωσης, δημοσίευσης και προβολής του πλούσιου του λαϊκού πολιτισμού της Ηλείας και ευρύτερα της Β.Δ. Πελοποννήσου. Έρχεται στη δημοσιότητα μετά την σημαντική συλλογή του "333 ηλιακές παροιμίες και παροιμιώδεις εκφράσεις", σημαντική προπαντός για τις τοπικές - και όχι τις πανελλήνιες ή ευρύτερα γνωστές - ηλιακές παροιμίες που αποτυπώνουν στοιχεία του χαρακτήρα των ανθρώπων της Ηλείας και γειτονικών περιοχών, αλλά και δ...

[...] "Η Καρύτσα του Κίσσαβου: Ιστορία, λαογραφία, τραγούδια", είναι προσπάθεια καταγραφής της ιστορίας του τόπου μας, της πολιτιστικής κληρονομιάς των Καρυτσιωτών ανά τους αιώνες. Στις περιπτώσεις που η αναφορά εστιάζεται σε γεγονότα επιδεχόμενα κι άλλων διαφορετικών εκτιμήσεων, χωρίς να υπεισέρχομαι στην ουσία, περιορίζομαι να διακινδυνεύσω πως αυτά εάν δεν είναι η ίδια η ιστορία του τόπου μας, είναι μια τουλάχιστον, πλευρά της ιστορίας, που ως πολίτης αλλά και ως δήμαρχος αυτή τη στιγμή της περιοχής, είμαι υποχρεωμένος να τιμώ και να σέβομαι. [...] Δημήτριος Τσιτσές Δ...

Λαογραφία είναι η επιστήμη που έχει ως αντικείμενο την σπουδή του λαού. Τον λόγο και τη δραστηριότητα, του λαού. Την παράδοση, τις δοξασίες, τα ήθη, τα έθιμα, την άγραφο και γραπτή φιλολογία, την κοινωνική ανθρωπολογία, την ομαδική ψυχολογία, τη συλλογική σκέψη και γενικά τον λαϊκό πολιτισμό. Άλλοι όροι: Δημώδης φιλολογία (Popularliterature), Αγγλία Δημώδεις παραδόσεις (Populairestraditions), Γαλλία Γνώσεις του λαού (Folklore), Αγγλία Λαογνωσία (Volkskunde), Γερμανία - Ιστοριοδίφης = αντικειμενικ...

Όσα και να γράψει κανείς για τη Λαϊκή Παράδοση, πάντα και πάντοτε θα είναι λίγα και ελλιπή, γιατί έχει να παλέψει με μια ασύνορη θάλασσα ζωής που δεν γεωμετρείται και δεν εξαντλείται. Η Λαϊκή παράδοση μοιάζει με αγλαόκαρπο δέντρο και ταυτόχρονα με δάσος, μοιάζει με απέραντη πεδιάδα, πολύανθη και πολύχρωμη. Γεννιόμαστε και ζούμε μέσα σ' αυτή, τρεφόμαστε και μεγαλώνουμε, σπουδάζουμε και σταδιοδρομούμε επαγγελματικά, δημιουργούμε οικογένεια και νέους βιολογικούς βλαστούς. Γίνεται, όχι πάντα διακριτικά, η μοίρα, που μας αλυσοδένει αλλά και μας ελευθερώνει, μας προσφέρει ασφάλει...

Ένα πολύτιμο έργο, η "Λάστα και τα μνημεία της ή Λάστας πανόραμα", του αείμνηστου λαογράφου Νικολάου Λάσκαρη, που για πολλές δεκαετίες ήταν εξαντλημένο, ξαναβλέπει το φως από τις εκδόσεις "Βιβλιοπανόραμα", καθώς έχει πολλά ακόμη να προσφέρει στη γνώση και στην έρευνα της λαογραφίας και της ιστορίας τόσο της Ηλείας, όσο και της ευρύτερης Πελοποννησιακής περιοχής. Μέσα στις αρχικές 1.250 σελίδες του κρύβονται ατίμητοι πνευματικοί θησαυροί, λαογραφικοί και ιστορικοί, ένας μεγάλος όγκος ηθών και εθίμων του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Ενδεικτικά σημειώνουμε...

[...] Αρχικά, ως μια μικρή δοκιμιογραφική μελέτη με τον τίτλο "Η μάνα στο δημοτικό τραγούδι", που αναφερόταν στο νεότερο δημοτικό, είχε δημοσιευθεί το 1953 σε πέντε μεγάλες συνέχειες στην εφημερίδα "Πελοπόννησος" της Πάτρας. Το 1958 εκδόθηκε το Α΄μέρος, διευρυμένο, με τον τίτλο "Η μάνα στη δημοτική μας ποίηση", ενώ το 1962 είδε το φως της δημοσιότητας και το Β΄μέρος που αναφερόταν στα τραγούδια του Ακριτικού Κύκλου. Οι δυο αυτές μικρές μελέτες είχαν αποσπάσει τότε τα πιο ευμενή σχόλια της κριτικής. Σήμερα αυτές, ενωμένες σ' έναν τόμο και επαυξημένες με ενδιαφέρουσες περ...