Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Παιδαγωγική του Χιούμορ δεν παραπέμπει σε έναν ακόμα κλάδο της Παιδαγωγικής, αλλά αναδεικνύει την παιδαγωγική σημασία του χιούμορ στο σχολικό περιβάλλον. Υπ’ αυτό το πρίσμα εξετάζεται η παρουσία του χιούμορ στη διδασκαλία και στις διαδικασίες διαπαιδαγώγησης και κοινωνικοποίησης που λαμβάνουν χώρα στο σχολικό περιβάλλον, όπως και οι επιδράσεις του στο κλίμα της τάξης, στη σχέση εκπαιδευτικού-μαθητών και τελικά στη μάθηση. Σε αντίθεση με παραδοσιακές απόψεις για τη διδασκαλία, υποστηρίζεται ότι το χιούμορ και η διδασκαλία δεν συνιστούν δύο ασύμβατες έννοιες και πρακτικές....

Η παρούσα έκδοση αποτελεί απάνθισμα μελετών και κειμένων που έχουν δημοσιευτεί την τελευταία εικοσαετία από τη συγγραφέα στο χώρο της επιστημολογίας και μεθοδολογίας της Συγκριτικής Παιδαγωγικής. Παρουσιάζονται επίσης οι κυριότεροι εκπρόσωποι / θεμελιωτές της επιστήμης αυτής με βασικά κείμενα / πηγές. Περιεχόμενα : Μέρος Α' Εισαγωγή Πρώιμος Ιστορικός Συγκριτικός Λόγος Η Γαλλόφωνη Προσέγγιση της Συγκριτικής Παιδαγωγικής Αναζητήσεις στη Συγκριτική Παιδαγωγική Σήμερα Αντί Προλόγου Βιβλιογραφία Μέρος Β' Πρόλογος Εισαγωγή Marc-Antonie Jullien: Βίος και Έργα Το...

Στον τόμο αυτό περιέχονται επιλεγμένες εργασίες που παρουσιάστηκαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο "Ιστορία, Φιλοσοφία και Διδακτική των Επιστημών", το οποίο έγινε στην Αθήνα από τις 5 έως και τις 10 Μαΐου 2010, υπό την επιστημονική εποπτεία της Ελληνικής Εταιρεία Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Διδακτικής των Επιστημών - ΕΕΙΦΔΕ. Οι βασικοί θεματικοί άξονες του Συνεδρίου στόχευαν στο να δοθεί βήμα στην πρωτογενή έρευνα που διεξάγεται στην Ελλάδα στους τομείς επιστημονικής δραστηριοποίησης της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Διδακτικής των Επιτημών. Συγκεκριμένα, οι εργασίες π...

Πολύ σημαντικούς παράγοντες για την ψυχοκοινωνική προσαρμογή και την κοινωνικοποίηση του παιδιού αποτελούν η οικογένεια και το σχολείο. Κατά την προσχολική ηλικία τον πιο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η οικογένεια, αφού σε αυτήν τίθενται τα θεμέλια της προσωπικότητας του ατόμου και της μελλοντικής προσαρμογής του. Στο σχολείο, και ειδικότερα στη σχολική τάξη, συνεχίζεται η διαμόρφωση της προσωπικότητας και η κοινωνικοποίηση του παιδιού, και ο εκπαιδευτικός οφείλει να συμβάλει στην προσπάθεια αυτή εξευρίσκοντας τρόπους προσαρμογής, οι οποίοι θα τη διευκολύνουν. Το βασικό ε...

"Η παιδαγωγική έχει χάσει σήμερα τον οικουμενικό της χαρακτήρα τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο", αυτό αναφέρει ο Gaston Mialaret στον πρόλογο του παρόντος τόμου. Σε μια προσπάθεια να τονιστεί αυτός ο οικουμενικός χαρακτήρας της Παιδαγωγικής και στο χρόνο και στο χώρο, επιχειρείται η έκδοση αυτή η οποία ουσιαστικά αποτελεί μία "ανθολογία" κειμένων, μελετών, ομιλιών, διαλέξεων και σκέψεων του γνωστού γάλλου μελετητή, ο οποίος μας παρέδωσε και μας εμπιστεύτηκε τα κείμενά του - αφού πρώτα τα επέλεξε ο ίδιος - με βάση τη βαρύτητα και την αντιπροσωπευτικότητά τους κατά την κρίση...

Το βιβλίο αυτό διερευνά τον ρόλο που διαδραμάτισαν πολλοί και έγκυροι 'Ελληνες παιδαγωγοί στην εξέλιξη της Παιδαγωγικής ως Επιστήμης στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα. Η ενασχόληση με το έργο και με την προσωπικότητα αυτών των Ελλήνων παιδαγωγών (μεταξύ των οποίων οι Χαρ, Παπαμάρκου, Σπυρ. Μωραίτης, Παν. Οικονόμου, Δ. Ζαγγογιάννης, Ν. Καπετανάκης, Ν. Εξαρχόπουλος, Δ. Γληνός, Μαν. Τριανταφυλλίδης. Αλ. Δελμούζος, Θ. Κάστανος, Β. Τατάκης, Ρόζα Ιμβριώτη, Μίλτος Κουντουράς, Γεώργιος Παλαιολόγος], οι οποίοι σχετίζονται άμεσα κυρίως με τη γερμανική αλλά και με την παγκόσμια παιδαγωγική...

Ο Τζορτζ Στάινερ επιχειρώντας μια επισκόπηση του χώρου της διδασκαλίας, πηγαίνει κατευθείαν στην καρδιά του θέματος διακρίνοντας τρεις απόψεις για τη γνήσια διδασκαλία: η πρώτη μιλάει για τη μετάδοση ενός εξ αποκαλύψεως λόγου (ο δάσκαλος της Τορά, ο ερμηνευτής του Κορανίου, ο σχολιαστής της Καινής Διαθήκης). Η δεύτερη άποψη είναι ακριβώς η αντίθετη: η διδασκαλία γίνεται μόνο μέσα από το προσωπικό παράδειγμα (ο Σωκράτης, ο Χριστός και οι απόστολοι διδάσκουν με την ίδια τους την ύπαρξη). Η τρίτη άποψη θέλει τη διδασκαλία σχέση δύναμης, μορφή βίας, όπου ο δάσκαλος έχει ψυχολογ...

Βιβλία εισαγωγής στην "Παιδαγωγική επιστήµη" δεν απουσιάζουν από την ελληνική βιβλιογραφία. Εκείνο όµως που δεν φαίνεται να προωθείται είναι η ελληνική παιδαγωγική σκέψη και πράξη. Όχι πως η επιστήµη έχει σύνορα. Μια τέτοια θεώρηση θα ήταν λάθος. Οι Κοινωνικές όµως Επιστήµες έχουν συγκεκριµένο πεδίο αναφοράς και µε την έννοια αυτή τα πορίσµατα και οι διαπιστώσεις τους είναι χωροχρονικά προσδιορισµένα. Γι’ αυτό εξάλλου η αβασάνιστη αποδοχή και η «µεταµόσχευση» ξένων παιδαγωγικών αντιλήψεων και ιδεών έβλαψαν συχνά το ελληνικό σχολείο και οδήγησαν σε απρόβλεπτες εκπαιδευτικές...

Δύο διάσημοι εκπαιδευτικοί συζητούν με πάθος για τον ρόλο της εκπαίδευσης σε διάφορα πολιτισμικά και πολιτικά πλαίσια. Αναδεικνύουν την αποτελεσματικότητα του ζωντανού διαλόγου, με τη χρήση του οποίου δάσκαλοι και μαθητές μπορούν να γίνουν ενεργοί συμμέτοχοι στη μαθησιακή διεργασία. Σε μια ανταλλαγή απόψεων γεμάτη ζωντάνια, οι συγγραφείς ρίχνουν φως στα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν στην ευρύτερη κοινωνία και υποστηρίζουν την άμεση ανάγκη του μετασχηματισμού των αιθουσών διδασκαλίας τόσο στον Τρίτο Κόσμο όσο και στον αναπτυγμένο. Ο Sh...

Ο μεθοδολογικός οδηγός ''ΕΡΑΤΩ'', αποτελεί εργαλείο πολυδιάστατης ανάλυσης δράσεων και πρακτικών που υλοποιούνται σε διαφορετικές παιδαγωγικές συνθήκες. Ο οδηγός προτείνει προσεγγίσεις και μεθοδολογικά εργαλεία για την ανάλυση και την αξιολόγηση της εμπειρίας των παιδιών και των οικογενειών τους. Μελετά, επίσης, τις συνθήκες που πρέπει να εξασφαλίσουν οι εκπαιδευτικές δομές που αποβλέπουν στην αναβάθμιση της ποιότητας υποδοχής των παιδιών. Ο μεθοδολογικός οδηγός στοχεύει να ενισχύσει το στοχασμό, τον προβληματισμό και την ικανότητα εμβάθυνσης του προσωπικού των εκπαιδευτικώ...

Στην ιερή μνήμη του υποδιοικητή του 6ου Συντάγματος Πεζικού Κορίνθου, Γεωργίου Μπέλτσιου και του λοχαγού του 3ου λόχου του Ιου Τάγματος Ευάγγελου Κατσάνα. Στον λόχο αυτόν είχα διακηρύξει ως υποψήφιος έφεδρος αξιωματικός (Υ.Ε.Α.) με στεντόρια φωνή και μέγιστο θάρρος να μη βλασφημεί κανένας τα θεία ονόματα της Ορθοδοξίας! Το μανιφέστο αυτό διαδόθηκε παντού! Ένας συνάδελφος επιστρέφοντας από το "Δίωρο": άδεια εξόδου του, μεθυσμένος μου επιτέθηκε βλασφημώντας -απειλώντας τη ζωή μου! Αντιστάθηκα με ανδρεία και τον προκάλεσα να παρουσιαστούμε στον υποδιοικητή Γεώργιο Μπέλτσιο. Πο...

"Με πολλή χαρά παραδίδουµε στο φως της δηµοσιότητας τον τιµητικό αυτό τόµο για τον δάσκαλό µας Γιάννη Πυργιωτάκη. Η προσπάθεια αυτή είναι το ελάχιστο που θα µπορούσαµε να κάνουµε, είναι ένας ακόµα τρόπος για να πούµε ένα µεγάλο ευχαριστώ στον δάσκαλο για όλα όσα µάθαµε δίπλα του". Από το προλογικό σηµείωµα των επιµελητών του τόµου

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια θεαματική αριθμητική αύξηση των χορωδιών, η μεγαλύτερη στην ιστορία της ελληνικής χορωδιακής τέχνης, μέσα από την οποία διαμορφώνεται ένα σύγχρονο ρεύμα χορωδιακής έκφρασης, συνυφασμένο με τις ιδιαιτερότητες της νεοελληνικής μουσικής και κουλτούρας γενικότερα. Η τέχνη της ευρωπαϊκής χορωδίας, με εξαίρεση κάποια από τα Επτάνησα, άρχισε να αναπτύσσεται στον ελλαδικό χώρο στις αρχές του 20ο αιώνα. Πρόκειται για ένα μουσικό νεοτερισμό που δε συνδέεται άμεσα με την ελληνική φωνητική παράδοση, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά τους προηγούμενους αιώ...

Η πολυτροπική διδακτική είναι ουσιαστικά μία διαπί­στωση για τη φύση του μαθήματος. Προσδιορίζεται ως νέα γιατί αναλύθηκε σε μεθόδους και τεχνικές που την εξηγούν και συγχρόνως την υποστηρίζουν. Δεν αποτελεί απλή θεωρία, αλλά πράξη που θεμελιώνεται στη θεωρία. Πηγή αυτής της πρότασης είναι το ίδιο το σχολείο και η καθημερινή διαδικασία του. Έγινε βιβλίο, γιατί μπορεί πάνω απ’ όλα στην εκπαίδευση να είναι ο μαθητής, αλλά πίσω απ' όλα είναι ο εκπαιδευτικός. Για τους εκπαιδευτικούς γράφτηκε, τους φιλολόγους, θεολόγους, δασκάλους, κοινωνιολόγους κ.ά., που αναζητούν διόδους επικ...

Η διαθεματικότητα στην προσέγγιση της γνώσης δεν αποτελεί αυτοσκοπό ή κανόνα για τη διδακτική. Με στόχο την αυθεντική επικοινωνία του μαθητή με το περιβάλλον, έχει μια δυναμική ευέλικτης προσαρμογής σε ανάγκες τις οποίες προκαλεί η φυσική διαδικασία προσέγγισης της γνώσης, συνδυαζόμενες πάντα με τις ιδιαίτερες ανάγκες και δυνατότητες των μαθητών. Ως εκ τούτου, η προσπάθεια για υιοθέτηση διαθεματικής μεθοδολογίας θα μπορούσε να ταυτιστεί με την προσπάθεια αυθεντικής προσέγγισης της γνώσης, έτσι όπως αυτή αναδύεται στην πραγματική καθημερινή ζωή. Τίθεται το θέμα προς αναζή...

Από τη μελέτη της ιστορικής εξέλιξης του νηπιαγωγείου προκύπτει, ότι τη σπουδαιότητα της προσχολικής αγωγής είχαν επισημάνει πολλοί σπουδαίοι παιδαγωγοί. Ωστόσο το νηπιαγωγείο τις περισσότερες φορές μέχρι πρόσφατα-θερήθηκε από το κοινωνικό περιβάλλον ως ένας χώρος που προσέφερε φύλαξη και αγωγή, αλλά όχι εκπαίδευση. Αυτό συνέβαινε διότι στο νηπιαγωγείο η γνώση προσφέρεται μαζί με την αγωγή μέσα από ευέλικτα αναλυτικά προγράμματα και παιδοκεντρικές διδακτικές προσεγγίσεις. Με την θεσμοθέτση της υποχρεωτικής φοίτησης στο νηπιαγωγείο αρχίζει μια νέα εποχή για την Προσχολική...

"...Ο δάσκαλος, με την ευρεία του όρου έννοια, μπορεί να δημιουργήσει όρους καλής συνεργασίας, μεταξύ των μαθητών του, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Ας προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τα χτυποκάρδια των μαθητών μας, να διεγείρουμε την παρατηρητικότητά τους, να δώσουμε επιχειρήματα, λόγο, διότι η δημοκρατική παιδεία αρθρώνεται και δομείται στον ορθό λόγο και όχι στην αδράνεια, την αδιαφορία και την απάθεια...". (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Αυτό το βιβλίο έχει ως αντικείμενο την παραγωγή και χρήση ενός φάσματος μοντέλων και στρατηγικών διδασκαλίας με βάση τα "προγράμματα" διδακτικής δράσης του συμπεριφορισμού, του κοινωνικο-γνωστικού συμπεριφορισμού, του γνωστικισμού/δομισμού και του εποικοδομισμού. Αποτολμάται η κατασκευή μοντέλων και στρατηγικών διδασκαλίας με τη μορφή "πολυπρογράμματος", θεωρητικού και μεθοδολογικού, ώστε η διδακτική πράξη να αντιμετωπίζεται πολύπλευρα. Τα μοντέλα και οι στρατηγικές για τη διδασκαλία να μπορούν να λειτουργούν ανταγωνιστικά, αλλά και συμπληρωματικά μεταξύ τους.

Η ύπαρξη ποικιλόμορφων παιδαγωγικών προβλημάτων δεν επιτρέπεται να αγνοηθεί, αλλά ούτε και να αμφισβητηθεί. Η παρατηρούμενη καθημερινά ραγδαία μεταβολή των ορίων της επιστημονικής γνώσης καθιστά επιβεβλημένη την αναγκαιότητα διεπιστημονικής προσέγγισης των αναφυόμενων προβλημάτων της παιδαγωγικής πράξης και τη διατήρηση της εγρήγορσης των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Παραθέτοντας ως παραδείγματα τις "πολύμορφες εκφάνσεις" των μαθησιακών δυσκολιών και την πολυπλοκότητα της γλωσσικής κατανόησης, αποδεχόμαστε συνειδητά τη δυσκολία που χαρακτηρίζει...