Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια πρώτη εικόνα της εκπαίδευσης των γυναικών στις ελληνικές κοινότητες του οθωμανικού χώρου και σκιαγραφεί μέσα από την εξέταση της ηθικής, κοινωνικής και εθνικής διάστασης της εκπαίδευσης την επιδιωκόμενη να διαμορφωθεί γυναικεία προσωπικότητα/οντότητα. Γεωγραφικά εκτείνεται στο σύνολο σχεδόν των ελληνικών κοινοτήτων, ενώ χρονικά οριοθετείται αφενός από το χρόνο έναρξης των προσπαθειών για δημιουργία σχολείων θηλέων στον εν λόγω χώρο (αρχές 19ου αιώνα) και αφετέρου από το χρόνο παύσης της λειτουργίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων υπό το καθεστώς τ...

[...] Η παρούσα εργασία έχει σαν στόχο να διεισδύσει επιστημονικά, αλλά και με λίγη φαντασία, αξιοποιώντας τη μυθοπλασία, σε αυτό το φανταστικό κόσμο και να σκιαγραφήσει τις γυναικείες προσωπικότητες που έζησαν στο περίφημο αυτοκρατορικό χαρέμι της οθωμανικής αυλής. Θα προσπαθήσει να δώσει κάποιες απαντήσεις στο ρόλο που έπαιξαν οι γυναίκες στη διαμόρφωση της πολιτικής ζωής και την επιρροή που άσκησαν στον εκάστοτε σουλτάνο. Το μεγαλύτερο μέρος θα αφιερωθεί στο 16ο και 17ο αίωνα που θεωρούνται η εποχή της γυναικείας διακυβέρνησης. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Ψίθυροι κι αναστεναγμοί, ανομολόγητοι πόθοι, λαγνεία και απομόνωση. Γυναίκες διψασμένες γι' αγάπη και δύναμη. Γυναίκες που μεγαλώνανε μαθητεύοντας τον έρωτα. Ραδιουργίες και νωχέλεια, μάγια και παραμύθια. Ίσκιοι που ζωντανεύουν τις νύχτες και περνούν στα απόκρυφα δώματα. Κορίτσια που γίνανε νεράιδες του βυθού και στοιχειώνουν τα όνειρα... Χαρέμι, ο οίκος της ηδονής. Το βιβλίο προσφέρει με γλαφυρό τρόπο ένα πανόραμα του απαγορευμένου χώρου των γυναικών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ιστορικές και κοινωνικές πληροφορίες, όλες τις παραμέτρους απελπισίας, τρέλας κι ερωτισμού,...

"Δημοσιευμένο το 1947, βασισμένο στη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το βιβλίο του Γεωργιάδη-Αρνάκη προηγήθηκε κατά οκτώ χρόνια εκείνου του Άμαντου, που κυκλοφόρησε το 1955 (χωρίς ποτέ να εκδοθεί ο δεύτερος τόμος του). Από πολύ νωρίς μάλιστα, το έργο του Γεωργιάδη-Αρνάκη προσέχτηκε και μελετήθηκε από πολλούς ερευνητές, περισσότερο ξένους και λιγότερο, ίσως, Έλληνες (!), που το χρησιμοποίησαν ως βασική παραπομπή στα δικά τους δημοσιεύματα μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Στην Ελλάδα, απ' όσο μπορώ να γνωρίζω, δεν έκανε ποτέ κάποια ανατύπωση/επανέκδοση, παρά το...

"Η ιστορία της υποδουλώσεως των Ελλήνων και τόσων άλλων χριστιανών υπό των Τούρκων περιέχει πολλά προβλήματα, που έχουν ανάγκη ερμηνείας. Πώς οι απολίτιστοι μουσουλμανικοί λαοί και κατέστρεψαν τόσον πολιτισμόν; Και ιδιαιτέρως πώς οι Οθωμανοί Τούρκοι και το Βυζάντιον και άλλα κράτη της Χερσονήσου του Αίμου; Η κατακτητική ορμή οφείλεται εις την μαχητικότητα του Μωαμεθανισμού και την στρατιωτική οργάνωσιν των Οθωμανών ή και εις την βιολογικήν δύναμιν των πρώτων σουλτάτων;" Κ. Άμαντος

"Τα τέσσερα χρόνια της παραμονής μου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Κωνσταντινούπολη κυρίως, κατά τη διάρκεια -μάλιστα- της πιο ολέθριας περιόδου της παρακμής της, με οδήγησαν στη συστηματική έρευνα της προέλευσής της. Έγραψα αυτό το βιβλίο, επειδή έχω την αίσθηση ότι τα αποτελέσματα της έρευνά μου προσφέρουν μια νέα οπτική γωνία στον μελετητή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Εγγύς Ανατολή κατά τον 20ο αιώνα, καθώς και σε όποιον ενδιαφέρεται για την Ευρώπη του 14ου αιώνα. Ο λόγος για τον οποίο μελετούμε το παρελθόν, είναι για να κατανοήσουμε το παρόν και να προετοιμαστ...

Τα διοικητήρια αποτελούν μία κατηγορία αστικών κτηρίων, που μαζί με τα άλλα διοικητικά κτίσματα, όπως παλάτια και δημαρχεία, ξεκίνησαν να εφαρμόζονται από τα Μεσαιωνικά χρόνια και μετά, σε Δύση και Ανατολή. Ως κέντρα άσκησης της εξουσίας είχαν συνήθως κεντρική θέση στον αστικό ιστό και μέγεθος, όπως και μορφή, που τα έκαναν να ξεχωρίζουν. Από τα τέλη του 19ου αιώνα άρχισαν να δίνουν τη θέση τους στα βουλευτήρια, τα υπουργεία, τις νομαρχίες και τα υπόλοιπα σύγχρονα διοικητικά κτήρια. Η παρούσα μελέτη αναφέρεται στα οθωμανικά διοικητήρια, τα οποία χτίστηκαν από το 1850 μέχ...

[...] The catalogue that follows is not exhaustive, but it does aim to be representative: it treats all types of buildings in all the areas of Greece where such monuments appear. Also, in order to enable the reader to acquire a complete overview of the architecture of this period, a point has been made of including not only buildings which are unquestionably Ottoman in their function and architecture, such as mosques, imarets, hamams, tekkes etc., but also citadels, bridges or dwellings which were in use by all sections of the population. Ίhe book is divided into three par...

[...] Ο κατάλογος που ακολουθεί δεν είναι εξαντλητικός, κατεβλήθη ωστόσο προσπάθεια να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικός, τόσον όσον αφορά τα είδη των κτηρίων όσο και τις περιοχές της Ελλάδος, στις οποίες αυτά βρίσκονται. Ακόμη, προκειμένου να αποκτήσει ο αναγνώστης μια συνολική εικόνα της αρχιτεκτονικής της περιόδου αυτής, κρίθηκε σκόπιμο να συμπεριληφθούν στον παρόντα τόμο όχι μόνον κτήρια αμιγώς οθωμανικά ως προς τη λειτουργία ή την αρχιτεκτονική τους, όπως π.χ. τζαμιά, ιμαρέτ, χαμάμ, τεκέδες κ.λ.π., αλλά και κάστρα, γεφύρια, χάνια ή κατοικίες που ήσαν σε χρήση...

Παρά το γεγονός ότι η πρωτεύουσα της αχανούς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και περισσότερο από το ένα τρίτο των περιοχών της, βρίσκονταν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η Οθωμανική Αυτοκρατορία θεωρείται ανέκαθεν ένας ιδιαίτερος γεωγραφικός τόπος, αναπόφευκτα αποκομμένος από τη Δύση, εξαιτίας των μεγάλων πολιτισμικών και θρησκευτικών διαφορών της με αυτήν. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλήφθηκαν οι Δυτικοί ιστορικοί τον μιλιταρισμό, τη βαρβαρότητα, την τυραννία, τις σεξουαλικές τάσεις και τον εξωτισμό των ηγεμόνων του οθωμανικού κόσμου, τους οδήγησε αναπόφευκτα στο να συγκρίνουν τον τόσο διαφ...

Το ανά χείρας βιβλίο σκιαγραφεί το πορτραίτο του Έλληνα εμπόρου στην καθημερινή ζωή του, που κυλάει μάλλον παραδοσιακά και που πορεύεται ωστόσο προς τη μεγάλη ανατροπή του 1821. Το πορτραίτο αυτό φιλοδοξεί να απαντήσει σε ορισμένα ερωτήματα: Ποιες ήταν οι προϋποθέσεις συγκέντρωσης του εμπορικού κεφαλαίου στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα; Ποιος ήταν ο ρόλος των εμπόρων στη διαδικασία της αυξανόμενης νομισματικής κυκλοφορίας από τα μέσα του 18ου αιώνα; Και το κρισιμότερο: Γιατί άραγε ο Έλληνας έμπορος φαίνεται μάλλον προσηλωμένος σε παραδοσιακές κοινωνικές στάσεις, την ώρα που θα...

Τα Οθωμανικά χρονικά αφηγούνται ότι ο πρώτος Σουλτάνος, ο Οσμάν, ονειρεύτηκε τη δυναστεία που θα ίδρυε... Οι απόγονοι του Οσμάν συνδύασαν την εφευρετικότητα των νομαδικών καταβολών τους με την αυτοκρατορική άποψη του κόσμου που διέθετε το κατακτημένο Βυζάντιο. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πολυεθνικό κράτος που διαφέντευε για έξι αιώνες περιοχές οι οποίες εκτείνονταν, στο απόγειό του, από την Ουγγαρία μέχρι τον Περσικό Κόλπο, και από τη Βόρειο Αφρική μέχρι τον Καύκασο. Η σταδιακή εξέλιξή του και η τελική καταστροφή του στα πεδία των μαχών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι ένα δ...

Η έκδοση του ταχριριού του Ρεθύμνου, όπως άλλωστε και κάθε βιβλίου, έχει την ιστορία της. Συνδέεται άμεσα με την επίμοχθη έκδοση των δύο ιεροδικαστικών κωδίκων του Ρεθύμνου (1651-1657), όπως και με το ενδιαφέρον μας για την ιστορία του λαδιού και του κρασιού της Κρήτης -ενδιαφέρον που οδήγησε αναπόδραστα στη μελέτη της απογραφής του νησιού μετά την κατάληψή του από τους Οθωμανούς-, το οποίο ξεκινώντας απ' αυτή την πηγή κατευθύνθηκε σε επόμενες. Το ίδιο συνέβη και με τη μελέτη ζητημάτων πληθυσμιακών μεγεθών. Η αναφορά λοιπόν σε ό,τι κέντριζε το ερευνητικό μας ενδιαφέρον ήταν...

The papers in this volume come from a conference entitled "The Ottoman Empire and the Rise of Balkan Nationalisms, 1789-1832: Conflict, Transformation, Adaptation", which was organized by the Department of History and Archaeology of the University of Crete and held in Rethymno, Greece, on 13-14 December 2003. The aim of the conference was to investigate various aspects of the process of de-legitimisation of Ottoman rule in the Balkans in the late eighteenth and early nineteenth centuries up to and including the Greek Revolution.

"Προσπάθησα να κάνω, όπως πιστεύω, μια ευρύτερα περιεκτική παρουσίαση - η οποία συμπεριλαμβάνει όχι μόνο την πολιτική ιστορία, αλλά και την ιστορία της κοινωνίας, της οικονομίας και της εργασίας. Πολύ συχνά, το κράτος έχει υπερεκτιμηθεί στην οθωμανική ιστοριογραφία. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο γεγονός ότι οι πηγές βάσει των οποίων γράφεται η ιστορία παράγονται από το ίδιο το κράτος. Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει και τη φωνή ομάδων που ανήκουν στην κοινωνία των πολιτών, εκτός κυβέρνησης. . . Όποτε κρίθηκε απαραίτητο, έχω τονίσει τα μοναδικά χαρακτηριστικά της οθωμαν...