Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Επιθυμείτε, αγαπητέ μου φίλε, ένα σημείωμα για τον βίο του Μότσαρτ. Αναζήτησα ό,τι καλύτερο υπήρχε σχετικά με τον επιφανή αυτόν άνδρα, και είχα ακολούθως την υπομονή να σας μεταφράσω τη βιογραφία που μας έδωσε ο κύριος Schlichtegroll. Μου φαίνεται γραμμένη με θέρμη. Σας την παρουσιάζω, και να συγχωρήσετε το απλό της ύφος. Αντίθετα από τα λεγόμενα του Σταντάλ, η βιογραφία του Μότσαρτ, όπως και η βιογραφία του Χάυδν και του Μεταστάσιου, που είδαν το φως στο διάστημα 1814-1817, είναι προϊόντα "σχεδόν" λογοκλοπής. Στην προκειμένη περίπτωση, πηγή του δεν είναι ο Schlichtegroll,...

Η επιλογή αυτή από τα γράμματα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ καλύπτει ολόκληρη τη ζωή του, από την παιδική ηλικία του μέχρι τον πρόωρο θάνατό του. Τα περισσότερα γράμματα απευθύνονται στον πατέρα του, την αδελφή του και τη σύζυγό του. Για την όσο το δυνατόν πληρέστερη σκιαγράφηση της ιστορίας της ζωής του συνθέτη, παρατίθενται ενδιάμεσα και ορισμένα γράμματα του πατέρα του. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου) Αυτή η επιλογή γραμμάτων του Μότσαρτ καλύπτει όλη τη ζωή του από τότε που ταξίδευε με τον πατέρα του ως παιδί-θαύμα, καταπλήσσοντας και κερδίζοντας το θαυμ...

Σε επιστολή του προς τη βαρόνη Ν. φον Μεκ, ο Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι έγραφε: «...Η ιδέα ότι μια μέρα οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να ερευνήσουν την προσωπική μου ζωή και να κατανοήσουν τις σκέψεις και τα αισθήματα μου, αναλύοντας γεγονότα που με τόση φροντίδα έκρυψα κατά την διάρκεια των ημερών μου, με τρομάζει...». Στο βιβλίο του αυτό, ο Γιώργος Ν. Δρόσος, ερεύνησε όχι μόνο τα γεγονότα τα οποία υπαινίσσεται ο συνθέτης, αλλά ένα τεράστιο υλικό από επιστολές, σημειώσεις, ημερολόγια, άρθρα, κριτικές, βιογραφικά σημειώματα, μονογραφίες και μελέτες που είδαν το φως της δημοσιότη...

Συνεχίζοντας την ξέφρενη πορεία του "ανέσυρε στην επιφάνεια τους θρύλους του αμερικάνικου Νότου, το λιντσάρισμα, τους σκλάβους που δραπετεύουν, τους φανατικούς ιεροκήρυκες και τους εγκληματίες με τις ψυχοπαθητικές ορμές" (Q). Θα μπορούσε ίσως κανείς να τον κατηγορήσει ότι προσπαθεί να ρομαντικοποιήσει μια κουλτούρα που του είναι άγνωστη, ο ίδιος όμως φαίνεται να έχει εντρυφήσει στις καταστάσεις που περιγράφει, δεν πέφτει σε παγίδες ανάπλασης εξωτικών μύθων, ίσα ίσα, ακούγεται όλο και πιο Αμερικάνος από δίσκο σε δίσκο. Ο τραγουδιστής "που βγήκε από την κόλαση του Δάντη...

"Πώς είστε εκεί κάτω;" φωνάζει καθώς καρφώνει το δεξιό του πόδι πάνω στη σκηνή δίπλα στο μικρόφωνο, το αριστερό του να κινείται πέρα-δώθε ρυθμικά καθώς βάζει μπρος με τις πρώτες χορδές στην κιθάρα του και αρχίζει να τραγουδάει με την βαριά φωνή του. Ενώ η ατμόσφαιρα είναι από την πρώτη στιγμή υψηλά πυρετώδης, το άρωμα παράνομων ουσιών που επικρατεί σε όλες τις συναυλίες γίνεται περισσότερο πυκνό. Αυτός είναι ο ήχος της επιτυχίας. Ο Μπράιαν Άνταμς έχει καθιερωθεί ως ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του διεθνούς κυκλώματος: απ' το Λονδίνο στο Λος Άντζελες, απ' το Παρίσι στο Τ...

Σπανίως, πιστεύω, η επίδραση του Βάγκνερ ήταν τόσο δυνατή και καθοριστική πάνω σ’ έναν μη μουσικό όσο σ’ εμένα... Το πάθος μου για το μαγευτικό έργο του δε με εγκατέλειψε ποτέ απ’ την ημέρα που, ανακαλύπτοντάς το, αποφάσισα να το μελετήσω και να το αναλύσω. Οι απολαύσεις που αυτό το έργο μού προσέφερε, τα διδάγματα που του οφείλω, είναι πράγματα που δε θα ξεχάσω ποτέ, όπως δε θα ξεχάσω τις ώρες της βαθιάς χαράς που ένιωσα, μόνος με τον εαυτό μου, μέσα στο πλήθος των θεατών. Ώρες γεμάτες υπέροχα ρίγη του μυαλού και των νεύρων. Στιγμές σημαντικές, που αποκάλυπταν τις...

"Οι Smiths μπορεί να μην υπάρχουν αλλά στη δισκοθήκη όλων των σοβαρών ακροατών δίσκων υπάρχουν οι δίσκοι τους. Δεν θά 'ταν υπερβολή να τους χαρακτήριζε κανείς μνημείο, μπροστά στα σκουπίδια της εποχής μας. Όταν λέμε Smiths εννοούμε τον Μορισέυ ή Μόρισυ, τον τραγουδιστή τους και συνθέτη τους. Λεπτός σαν να έχει βγει από πίνακα του Μοντιλιάνι, κάτοχος της τέχνης του Ουάιλντ και της λογοτεχνίας με σημασία, θαυμαστής του Τζαίημς Ντην, - μπορεί να είναι και μετεμψύχωσή του, μία από τις μετεμψυχώσεις του ειδώλου, -αρέσκεται στα πουλόβερ με V και στα ελαφριά ενδύματα ακόμα και ότα...

Στο βιβλίο ταυ αυτό, ο Γιώργος Ν. Δρόσος ρίχνει άπλετο φως στη ζωή του μεγάλου Γερμανού συνθέτη κι αναμορφωτή του Λυρικού Θεάτρου. Ο συγγραφέας παραθέτει με ακρίβεια και αντικειμενικότητα τα σημαντικότερα γεγονότα που σημάδεψαν την εποχή του Ριχάρδου Βάγκνερ και επηρέασαν το έργο του. Υπεύθυνα και χωρίς ίχνος υπερβολής, βασιζόμενος μόνο σε διεσταυρωμενα ιστορικά στοιχεία, ο Γιώργος Ν. Δρόσος δίνει την εικόνα της ταραγμένης εποχής του συνθέτη, μιλάει για την αγάπη του για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, τις επαφές του με τις προσωπικότητες του αιώνα του και για το μεγάλο του όραμ...

... Με βαθιές ρίζες στην ιταλική παράδοση, αλλά και πνεύμα ανοιχτό προς όλα τα νέα μηνύματα, ο Βέρντι αφομοίωσε επιδράσεις, είτε αυτές προέρχονταν από τους Ροσσίνι, Ντονιτσέτι, Μπελλίνι είτε από τους Μέγιερμπερ, Μπερλιόζ, Βάγκνερ, με τρόπο δημιουργικό, έτσι ώστε το έργο του φέρει την προσωπική του σφραγίδα. Η πορεία του είναι μια πορεία εξελικτική, με στόχο την εξισορρόπιση των απαιτήσεων του δράματος και της μουσικής, τη δραματοποίηση της όπερας: προετοιμάστηκε στον Μάκβεθ, άρχισε ουσιαστικά με τον Ριγκολέττο και τέλειωσε με τον Οθέλλο και τον Φάλσταφ... Απόστολος Κώστι...

Η Τζάνις Τσόπλιν, που πέθανε στις 4 Οκτωβρίου του 1970, ήταν ένα ακόμα τραγικό θύμα στο χορό των βίαιων θανάτων που επιστρφραγίζουν την σύντομη ζωή όλων των "μαρτύρων" του ροκ της δεκαετίας του '60: Ο Τζιμ Μόρισον, ο Τζίμι Χέντριξ, η Τζάνις Τσόπλιν, ο Μπράιν Τζόουνς έζησαν έντονα, δοξάστηκαν, δημιούργησαν και πέθαναν (ή αν θέλετε αυτοκτόνησαν), από υπερβολικές δόσεις ηρωίνης, αλκοόλ, βαρβιτουρικών, όλοι, πριν κλείσουν τα τριάντα. Η ίδια υπερβολή σημάδεψε την ζωή και επέφερε το τέλος του Έλβις Πρίσλεϋ στα σαράντα του, του Κιθ Μουν, ντράμμερ των Who, και, στην εποχή μας, τ...

Στις 5 Ιουλίου 1971, έξη άνθρωποι, φίλοι του Τζίμ Μόρισον στο Παρίσι, τον οδηγούν νεκρό στην τελευταία του κατοικία. Η ημέρα δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, κανείς δεν ξέρει πως βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στο Παρίσι με την φίλη του Πάμελα, και η τελευταία του πορεία δεν έχει τίποτα από τη λάμψη και τη φωτιά της σκηνικής του παρουσίας. Οι φύλακες καθαρίζουν τους τάφους, κάποιοι άλλοι μαζεύουν τα σκουπίδια και ποτίζουν τα λουλούδια και το γκαζόν. Οι λιγοστοί επισκέπτες του νεκροταφείου δεν ξέρουν ποιον κηδεύουν. Η Ανιές Βαρντά, ο Άλαιν Ρόναιη, η Ρόμπιν Έρτλ, ο Εβρέ Μύλερ,...