Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γιώργος Ανωμερίτης ήδη από το προηγούμενο ιστορικό του λεύκωμα "Μοναστήρια των Κυκλάδων με πατριαρχικά σταυροπηγιακά σιγίλλια", είχε παρουσιάσει, χωρίς όμως σχολιασμό, 131 εξ΄ αυτών. Στο νέο του βιβλίο συνέλεξε και παρουσιάζει Πίνακα 214 πατριαρχικών σιγιλλίων γραμμάτων, εκ των οποίων μεταγράφει (α) τα κείμενα 35 σιγιλλίων, τα οποία βρίσκονται στο Αρχειοφυλακείο του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν πρωτοτύπω και (β) τα κείμενα 30 σιγιλλίων από άλλες πηγές, τα οποία επελέγησαν μεταξύ των 214, επειδή εμπεριέχουν θέματα, τα οποία θίγονται στο μέρος του γενικού σχολιασμού. Όπω...

Ό,τι ακολουθεί, γράφτηκε από νοσταλγία για τη γειτονιά των παιδικών χρόνων και τους ανθρώπους της. Τους αλησμόνητους προγόνους και τους παλιότερους απ' τους σημερινούς φίλους. Οδηγός υπήρξε ο συμπατριώτης φιλόλογος Ζαφείριος Δ. Γαβαλάς με τα βιβλία του για τη Σίκινο, που εκδόθηκαν σε λίγα αντίτυπα, το 1884 το πρώτο και το 1931 το δεύτερο, και δεν κυκλοφορούν πια. Μαζί του κι άλλοι, όσοι έγραψαν για το Νησί, ακόμα κι αυτοί που χωρίς να το αναφέρουν στα κείμενα τους φώτιζαν πτυχές και του δικού του παρελθόντος. Δεν πρόκειται βέβαια για Ιστορία γραμμένη από έναν ιστορικό αλ...

Αυτός ο τόμος που περιλαμβάνει τη θερμή τριετία 1989-1991 είναι ουσιαστικά ένα δοκίμιο πολιτικής και εκλογικής ανθρωπολογικής του ελληνικού λαού. Γιατί; Η επιτόπια εθνογραφική έρευνα με συμμετοχική παρατήρηση στο νησί συνέπεσε με το μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τον Κοσκωτά. Αυτό συντάραξε την ελληνική κοινωνία και έστειλε αρκετούς στη φυλακή, κάποιους άλλου στο θάνατο, ενώ απογοήτευσε μια μεγάλη μερίδα δημοκρατικών και ιδεολόγων πολιτικών που μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήταν δυνατόν να πιστέψουν ότι όλα αυτά συμβαίνουν ή είχαν συμβεί. Βέβαια "η εξουσία διαφ...

Οι Κυκλάδες εδώ και χρόνια έχουν στήσει το... χορό τους γύρω από ένα μικρό και βραχώδες νησί, τη Δήλο. Ο ίδιος ο Πίνδαρος σε έναν παιάνα του δίνει ανάγλυφα την εικόνα και τη σημασία αυτού του νησιού: ... Τα σπασμένα νησιά, με τα πλήθια ζωντανά, σπιτοχτίσαν και πήραν την ξακουστή Δήλο... Κάτω από τη σιωπή και το άπλετο φως που της χάρισε ο θεός Απόλλωνας με τη γέννησή του, η Δήλος ξεδιπλώνει το ιερό, λαμπρό και κοσμοπολίτικο παρελθόν της.

1861. Στην Ελλάδα ψηφίζεται ο πρώτος περί μεταλλείων νόμος. Λίγα χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1867, στη Γαλλία ψηφίζεται ο νόμος που επιτρέπει τη σύσταση ανωνύμων εταιρειών. Ο νέος νόμος θέτει τις βάσεις της απόλυτης ελευθερίας του κεφαλαίου δίνοντάς του τη δυνατότητα να αναπτυχθεί με τη μορφή ανωνύμων εταιρειών. Πρόκειται για το πρώτο κείμενο νομοθεσίας το οποίο υποχρεώνει τη δημοσίευση της ετήσιας έκθεσης και του ετήσιου ισολογισμού της εταιρείας και τον έλεγχό τους από ειδικούς, ξένους προς την εταιρεία. Την ίδια χρονιά, στην Ελλάδα τροποποιείται ο υπάρχων περί μετ...

Το βιβλίο αυτό, που είναι αφιερωμένο στο νησί της Αμοργού,δεν αποτελεί μια επιτομή της ιστορίας της, ούτε έναν τουριστικό οδηγό ή μια εκτεταμένη πραγματεία, αλλά μια ψηφίδα του μωσαϊκού που συνθέτει το σύνολο της ιστορίας του νησιού και ταυτόχρονα το κομμάτι μιας προσωπικής ιστορίας. Ανιχνεύοντας τη γεωγραφία, την οικολογία, την ανθρωπολογία, την ιστορία και την αρχιτεκτονική της Αμοργού, ο Giovanni Perotti φωτίζει πτυχές του νησιού λιγότερο γνωστές και αναδεικνύει τον αρχαιολογικό και πολιτισμικό του πλούτο με σαφήνεια και επιστημονική σύνεση.

Γεωγραφική θέσις της Σερίφου- σχήμα- ακρωτήρια- εμβαδόν- φυσική κατάστασις- μεταλλεία- μεταλευτικαί στοαί- όρη- κοιλάδες- λιμένες- ύδατα- κλίμα. Ιστορία της νήσου αρχαία και νεότερη, στατιστικά στοιχεία (πληθυσμού & οικονομικών). Οφφίκια Εκκλησιαστικά, πολιτικά, Δημογέροντες Λόγιοι Σερίφου.

"Πρόκειται για την άγνωστη πλην όμως πολυχιλιετή και καθ 'όλα συγκλονιστική ιστορία της Φολεγάνδρου, κατ΄επέκταση δε και του γένους των Ελλήνων, η οποία αναδύεται σήμερα στην επιφάνεια εξετάζοντας τα ιστορικά ανά τον κόσμον πράγματα, από μια άλλη οπτική γωνία. Με μια μεθόδο, με την οποία και συνεγράφησαν απαξάπαντα τα έργα της αρχαιοελληνικής Γραμματείας. Κυρίαρχα στοιχεία για την συγγραφή αυτής της ενότητας, που μας γυρνάει πολύ πίσω στον χρόνο, υπήρξαν ο λόγος, η πίστη, η τόλμη και η δράση του Ελληνα, του Έλληνα εκείνου που προβληματίζεται περί θεμάτων που οι άλλοι θεωρ...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτευεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ’ έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιο...

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο νησί της Κέας, ή αλλιώτικα Τζιας, έχει μια πλούσια ιστορία που ξεκινάει από τα πρώτα μετά την Επανάσταση χρόνια. Διορίστηκαν στην αρχή Έπαρχοι και το 1834 έγιναν οι πρώτες Δημοτικές εκλογές στο νέο Ελληνικό κράτος. Η εργασία αυτή λόγω της μεγάλης έκτασης θα χωριστεί αναγκαστικά σε 3 φάσεις, που θ’ αποτελέσουν 3 ανεξάρτητους τόμους. Ο παρών Α΄ Τόμος θα περιλάβει τις αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων της περιόδου 1870-1914, που υπήρχε ένας Δήμος για ολόκληρο το νησί. Θα ακολουθήσει ο Β΄ Τόμος της περιόδου 1914-1996, που θα περιλάβει τις αποφάσεις τω...

Περιεχόμενα: - Κώστας Γ. Τσικνάκης, "Η Μύκονος τον 16ο αιώνα. Από την βενετική στην οθωμανική εξουσία" - Αγγελική Πανοπούλου, "Δημογραφικά τεκμήρια για τον καθολικό πληθυσμό της Μυκόνου στην πρώιμη νεότερη εποχή" - Ζήσης Μελισσάκης, "Το αρχείο της Μονής Παναγίας της Τουρλιανής Μυκόνου" - Ευγενία Δρακοπούλου, "Όψεις του πολιτισμικού περιβάλλοντος της Μυκόνου. Εκκλησίες και Μοναστήρια (17ος-18ος αι.)" - Δημήτρης Δημητρόπουλος, "Το Κοινό και τα ήθη, Μύκονος, 18ος - 19ος αι. σκέψεις με αφορμή τρία τεκμήρια" - Ουρανία Πολυκανδριώτη, "Αφηγήσεις και εικόνες της Μυκόνου. Σ...

Μετά την κατάργηση του Δήμου Κέας με τον Νόμο ΔΝΖ΄ του 1912, λόγω του ότι δεν κάλυπτε την προϋπόθεση των 10.000 κατοίκων, η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Κέας συνέχισε την πορεία της με μία Κοινότητα για ολόκληρο το νησί, την Κοινότητα Κέας. Ο διαχωρισμός σε δύο Κοινότητες έγινε αργότερα, το 1925, με την ίδρυση της Κοινότητας Κορησσίας και τη συνέχιση της λειτουργίας των Κοινοτήτων Κέας και Κορησσίας. Πολύ αργότερα η Κοινότητα Κέας μετονομάστηκε σε Κοινότητα Ιουλίδας και η Χώρα του νησιού ονομάστηκε Ιουλίς. Το έτος 1996 οι δύο Κοινότητες Ιουλίδας και Κορησσίας με αποφάσεις των Κο...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ’ έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιού για τον περι...

Μετά από πολύχρονη προσπάθεια παρουσιάζουμε τον τόμο "Τα Μεταλλεία της Αντιπάρου". Το βιβλίο αναφέρεται στην Αντίπαρο του 19ου - 20ού αιώνα (1830 - 1955) και ειδικότερα στην άγνωστη μεταλλευτική ιστορία της. Η μελέτη παρακολουθεί με τεκμηριωμένες λεπτομέρειες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες στο νησί. Αυτές άλλωστε λειτούργησαν ως έναυσμα στην περαιτέρω αναπτυξιακή πορεία της μεταλλείας στην Αντίπαρο και στις Κυκλάδες γενικότερα. Επιχειρήθηκε επίσης να ανασυντεθούν με συνέπεια οι τρόποι παραγωγής - εξαγωγής των μεταλλευμάτων από τα βάθη της γης, όσο και οι οικονομικοκ...

Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, εντούτοις ζωντανή ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ιστορία του νησιο...

Θεωρούμε, ότι ένα κτίσμα είναι αρχοντικό, όταν κατασκευάστηκε, επισκευάστηκε ή κατοικήθηκε από κάποιον άρχοντα. Ως κριτήριο για ν' αποδοθεί σε κάποιο άτομο ο τίτλος του άρχοντα, διευκρινίζουμε, ότι εδώ δεν εννοούμε, ούτε θεωρούμε μόνο το άτομο εκείνο που άρχει ή διοικεί, ούτε μόνο τον πλούσιο, τον προύχοντα και τον προεστό, δηλαδή την άρχουσα ή ανώτερη κοινωνικά ή οικονομικά τάξη, αλλά και το άτομο εκείνο, που χωρίς απαραίτητα να είναι εύπορο και αξιωματούχο, συμπεριφέρεται με αξιοπρέπεια, ευγένεια, γενναιοδωρία, ευπρέπεια, αβρότητα και γενικά το άτομο εκείνο, που έχει φινέ...