Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πολυεθνική συνεύρεση σκιτσογράφων -28 από την Ευρώπη και Αμερική και 28 από τη χώρα μας- που με τον ζήλο και τη δημιουργικότητά τους κατάφεραν να δώσουν εξαιρετικά δείγματα εμπνευσμένου και ευφυούς έργου, αποτελώντας σημαντική περιουσία και παρακαταθήκη για την πόλη της Πάτρας, είναι από μόνο του ένα αξιομνημόνευτο γεγονός. Η Πάτρα, ήδη με την έναρξη των εορτασμών της ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, δίνει το στίγμα της πόλης-κέντρου διεθνών σχέσεων και πολιτιστικών συναντήσεων προς έναν κοινό στόχο, αναδεικνύοντας παράλληλα την ιδιαίτερη πολιτιστική της ταυτότητα....

[...] Χάρη στην τοπική αυτοδιοίκηση, και ακριβέστερα χάρη στον δήμαρχο Κομοτηνής κ. Τάσο Βαβατσικλή, κατέστη δυνατή η πραγματοποίηση, από κοινού με τον Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τον Παναγιώτη Νούτσο, τον Ερατοσθένη Καψωμένο και ασφαλώς τον Νάνο Βαλαωρίτη, του Πρώτου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου για τον Νικόλαο Κάλα, με τη συμμετοχή επιστημόνων όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από τις Η.Π.Α., την Αγγλία, την Αυστραλία και την Κύπρο. Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται οι απόψεις του μεγαλύτερου μέρους των ερευνητών που έχουν ασχοληθεί συστηματικά με όλ...

Θα πρέπει να ήμουνα στο γυμνάσιο (εξατάξιο). Δε θυμάμαι που το διάβασα, είναι όμως από τα πράγματα που παίξανε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησής μου, μια επιλογή η οποία καθόρισε τη σπουδή στην τέχνη μου. Είχα διαβάσει ότι ο Μπέρναρντ Σο σε μια συνέντευξή του είχε πει: "Εγώ είμαι μεγάλος καλλιτέχνης, όμως δεύτερης κατηγορίας". Κάπως έτσι το κατάλαβα. Με απασχόλησε το τι εννοούσε, με βασάνισε πολύ, πολλά χρόνια. Και αποφάσισα ότι εγώ θα γίνω πρώτης κατηγορίας, χωρίς να με νοιάζει αν θα μείνω μικρός καλλιτέχνης. Όλες τις επιλογές μας τις πληρώνουμε με τη ζωή μας. Κ...

Κείμενα, φωτογραφίες και συνεντεύξεις -ψηφίδες μνήμης- που αλληλοσυμπληρώνονται κι επιχειρούν ν' ανασυνθέσουν μια εικόνα του Μάνου Χατζιδάκι. Η επιλογή της ύλης έγινε από κομμάτια που δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο από το 1966 ώς το 2004. Τώρα, παρουσιάζονται, συγκεντρωμένα, σε μια έκδοση, για να δημιουργήσουν ένα αντιστικτικό πλέγμα φωνών, που αποκαλύπτει το οξύ και ανατρεπτικό πνεύμα του μεγάλου συνθέτη.

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι ανάγκη ν' ανατρέχουμε στις αστείρευτες πηγές της γνήσιας ελληνικής δημιουργίας. Ν' αξιοποιούμε δημιουργικά το κεφάλαιο της πνευματικής μας κληρονομιάς, να συνδυάζουμε τη γνώση του παρελθόντος με τα αιτήματα του μέλλοντος. Αλίμονο στον άνθρωπο τον αποκομμένο από τις ρίζες του. Είναι σαν να αρνείται την ίδια την ψυχή του. Οι ζωντανές πηγές της εθνικής μας παράδοσης, παλιές και νεότερες αποτελούν ένα θησαυρό για την παιδευτική μας προσπάθεια. Στηριζόμενοι στο έδαφος που μας προσφέρει η πνευματική μας κληρονομιά μπορούμε να εκτιμούμε...

Το βιβλίο "Είδωλα καμόντων. Μια προσωπική Νέκυια" περιλαμβάνει είκοσι έξι μεγάλους πίνακες του ζωγράφου Χρόνη Μπότσογλου, οι οποίοι με τον ενιαίο τίτλο "Μια προσωπική Νέκυια" θα εκτεθούν από τις 18 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Μπενάκη. Η λέξη Νέκυια, που περιλαμβάνεται στον τίτλο, μας παραπέμπει στην ενδέκατη ραψωδία της Οδύσσειας, στην οποία ο Οδυσσέας, δασκαλεμένος από την Κίρκη, πηγαίνει στον Άδη για να ρωτήσει την ψυχή του μάντη Τειρεσία σχετικά με την επιστροφή στην Ιθάκη. Στον Άδη ο Οδυσσέας συναντά αγαπημένα του πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. Στη Νέκυια του Μπότσογλου, ο δ...

Ο Guy Debord (1931-1994) υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ανατρεπτικά πνεύματα του περασμένου αιώνα. Υπήρξε μια προσωπικότητα γοητευτική, ένας άνθρωπος της περιπέτειας, ένας λαμπρός θεωρητικός, ένας απόλυτα πρωτότυπος δημιουργός. Ήταν ποιητής, αλλά ποιητής του αρνητικού. Όλες του οι δραστηριότητες ήσαν οργανωμένες αυστηρά από τον ίδιο, και δημοσιοποιημένες αυστηρά από τον ίδιο. Εξέδωσε πειραματικά βιβλία σε ελάχιστα αντίτυπα, που άσκησαν σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία τους τεράστια επίδραση στην τέχνη της τυπογραφίας. Δημιούργησε εφτά κινηματογραφικές ταινίες που άλλαξαν άρδ...

Τα δεκαπέντε γράμματα, που προέρχονται από το αρχείο του Μουσείου Μπενάκη και το αρχείο Πικιώνη, συγκεντρώνουν το σύνολο της σωζόμενης αλληλογραφίας του μεγάλου αρχιτέκτονα και στοχαστή με τον κορυφαίο ζωγράφο. Μέσα από αυτά σκιαγραφούνται οι δεσμοί φιλίας που ένωσαν επί 40 χρόνια τους δύο φίλους και συνεργάτες και αποτυπώνονται οι απόψεις τους για ζητήματα τέχνης της εποχής.

Είκοσι τέσσερα κείμενα του γνωστού γλύπτη και ζωγράφου Γιάννη Παππά, καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών ως το 1978, συνθέτουν το προσωπικό στίγμα του καλλιτέχνη, του βιβλιόφιλου, του κριτικού, του διδασκάλου. Τα κείμενα αυτά, γραμμένα από το 1967 μέχρι το 1990 σε διάφορες περιστάσεις, κατανέμονται σε επτά θεματικές ενότητες.

[...] Η έκδοση ενός αναμνηστικού αφιερώματος δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις οφειλές του Ιδρύματος και τη μνήμη της Λασκαρίνας Μπούρα, όχι τόσο γιατί θα ήταν δύσκολο να βρεθούν κάποια ποσοτικά αντικρίσματα για να ζυγίσουν την προσφορά της, όσο γιατί οι σχέσεις που ανέπτυξε μέσα στο χώρο του και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το δυναμικό του - η αβρότητα δηλαδή της επικοινωνίας της με τους ανθρώπους και η αμεσότητα της αφοσίωσής της στο υλικό - ξεπέρασαν ποιοτικά τα μέτρα κάθε συμβατικού χρέους. Άγγελος Δεληβορριάς

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δει κανείς τα επιτεύγματα ξεχωριστών προσωπικοτήτων. Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, ο αναγνώστης θα ανακαλύψει μερικές από τις πλέον διεισδυτικές και ενορατικές παρατηρήσεις του Γιουνγκ στον τομέα της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής δημιουργίας. Τα δοκίμια αφορούν τον Παράκελσο, το Φρόιντ, το Ρίχαρντ Βίλχελμ, τον Πικάσο και το έργο του Τζόις Οδυσσέας. Υπάρχουν επίσης δύο κεφάλαια για την ποίηση και τη λογοτεχνία.