Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ελληνικό πρόβλημα, σε συνάρτηση με τις οικονομικο-κοινωνικές και πολιτικές του συνιστώσες, αποτέλεσε την τελευταία 20ετια αντικείμενο ιδιαίτερου επιστημονικού και πολιτικού ενδιαφέροντος. Η προοπτική που διαγράφεται για την ελληνική κοινωνία με αφετηρία το δημογραφικό πρόβλημα στο κατώφλι του 21ου αιώνα, αποτελεί το αντικείμενο της τωρινής διεπιστημονικής έρευνας.

Στο βιβλίο του μιλά για την "ιδεολογία των ευκαιριών και της κοινωνικής ανόδου" στις Η.Π.Α., για την εκπαίδευση, για τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, για τη φυλετική πολιτική σε μια πολυφυλετική κοινωνία, για τη χαμένη τέχνη της συζήτησης, για τον ακαδημαϊκό ψευτοριζοσπαστισμό, για τη θρησκεία της κουλτούρας και για το ψυχικό κενό της εκκοσμικευμένης κοινωνίας μας.

- Πώς διαμορφώνεται το φαινόμενο της επαιτείας στην Ελλάδα της κρίσης; - Πώς άλλαξε το πληθυσμιακό μωσαϊκό της επαιτείας κατά τα τελευταία χρόνια και ποιοι είναι οι ζητιάνοι στη σύγχρονη πόλη; - Ποιες μορφές οργάνωσης ακολουθούν; - Ποιες είναι οι συνήθειές τους και η καθημερινή ζωή τους; - Πώς κατασκευάζονται οι ταυτότητες των ζητιάνων σήμερα; Η παρούσα μελέτη, βασισμένη σε πολυετή επιτόπια εθνογραφική έρευνα, για πρώτη φορά προσεγγίζει το φαινόμενο της επαιτείας στον ελληνικό αστικό χώρο ολιστικά, προσπαθώντας να φωτίσει όλες τις όψεις της καθημερινής επιβίωσης και...

Το παρόν πραγματεύεται την επίδραση των θεατρικών μπουλουκιών στην Ελληνική Κοινωνία στα τέλη του 19ου αιώνα έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Η ερευνητική πορεία έχει ως αφετηρία την ετυμολογική προέλευση της έννοιας μπουλούκι και την προέκτασή της στο χώρο του θεάτρου. Παράλληλα εξετάζονται οι ιστορικές συνθήκες μέσα από τις οποίες γεννήθηκαν τα θεατρικά μπουλούκια και διαμόρφωσαν την κοινωνική τους δράση, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι όταν ξεκίνησε στην Ελλάδα η περιφέρεια του κράτους ξεκίνησε και η περιφέρεια του θεάτρου. Επιπλέον καταγράφονται και εξετάζονται γενικότερ...

Όλες οι θεμελιώδεις αξιακές προδιαγραφές της νεωτερικότητας βρίσκονται σε συνεχή και εκρηκτική μετατόπιση. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει και για μετάλλαξη. Όλες οι μεγάλες λέξεις και έννοιες αλλάζουν. Μεταμορφώνονται. Καθόλου τυχαία, η ελευθερία γίνεται «δικαίωμα στην αυτοδιαφοροποίηση», η ισότητα «ισότητα ατομικών ευκαιριών», η πρόοδος «οικονομική μεγιστοποίηση». Όσο για την αλληλεγγύη και την αδελφότητα, αυτές παραμένουν στα αζήτητα. Και οι μεταλλαγές δεν είναι ποτέ αθώες. Έτσι, η αιφνίδια εισβολή του «δικαιώματος στη διαφορά» και του «πολυπολιτισμού» στο προσκήνιο δεν μπ...

Αναλύοντας τα σπουδαία έργα των κορυφαίων αμερικανών κοινωνιολόγων Νταίηβιντ Ρήσμαν, Κρίστοφερ Λας, Ντάνιελ Μπελ και Ρίτσαρντ Σένετ, ο συγγραφέας καταλήγει στα συμπεράσματά του: Ζούμε σε μία νέα εποχή. Την εξέγερση της δεκαετίας του 1960 διαδέχονται σήμερα η αδιαφορία και ο ναρκισσισμός. Τη λογική της ομοιομορφοποίησης διαδέχονται η αποτυποποίηση και η γοητεία. Την ιδεολογική σοβαρότητα διαδέχεται η γενίκευση του χιούμορ. Μία νέα δημοκρατική εποχή που χαρακτηρίζεται από τον περιορισμό της βίας και την εξάντληση αυτού που εδώ και εκατό χρόνια αποτελούσε την πρωτοπορία. Με α...

"... ο συγγραφέας έχει κάνει πολύ δρόμο στην προσπάθεια να δημιουργήσει μια υγιή θεωρητική βάση για την εξήγηση των προβλημάτων της νότιας Ιταλίας. Η χρήση υλικού από τεστ θεματικής αντίληψης εξασφαλίζει άμεσες και πολύ αποκαλυπτικές εικόνες για το ήθος των κατοίκων. Η εστίαση στην οικογένεια ως μονάδα της κοινωνικής οργάνωσης... είναι μια αναγκαία και πολύ εύστοχη προσέγγιση του θέματος» American Sociological Review "Αυτό το μικρό βιβλίο κρύβει μια δυνατή γροθιά" American Journal of Sociology "...συνδυάζοντας έντονη και συστηματική έρευνα πεδίου, νεο-Φροϋδική ψυχολογία, κα...

Kάθε κοινωνία, προκειμένου να αναπαραχθεί και να μετασχηματισθεί (να ικανοποιήσει δηλαδή τις ανάγκες της], επιδιώκει να ενσωματώσει στη δομή της νέα κοινωνικοποιη-μένα άτομα. Επιδιώκει, με άλλα λόγια, να επιτύχει ένα βαθμό ομοιογένειας και ομοιομορφίας διαθέσεων, με την οποία εξασφαλίζεται η συναίνεση μεταξύ των μελών της. Αυτό το επιτυγχάνει με πολλούς και ποικίλους τρόπους, αλλά κυρίως με το να τα εξανα-γκάζει να υιοθετούν και να ενστερ-νίζονται τις αξίες και τους κανόνες του συστήματος (αυτό ακριβώς κάνει η αγωγή). Με την έννοια αυτή, όταν τα άτομα συνειδητοποιούν τον ε...

Όπως όλοι οι μεγάλοι μύθοι που σέβονται τον εαυτό τους, ο μύθος της "κατανάλωσης" έχει τον λόγο του και τον αντίλογό του: ο εξυμνητικός λόγος για την αφθονία συνοδεύεται από έναν "κριτικό" αντίλογο, σκυθρωπό και ηθικολογικό, για τα κακά της καταναλωτική κοινωνίας και την τραγική κατάληξη στην οποία θα οδηγήσει οπωσδήποτε τον πολιτισμό μας. Η μαγεία της κοινωνίας μας είναι λευκή, δεν είναι πια εφικτή η αίρεση μέσα στην αφθονία. Πρόκειται για την προφυλακτική λευκότητα μιας χορτασμένης κοινωνίας, μιας κοινωνίας χωρίς ίλιγγο και χωρίς ιστορία, χωρίς μύθο άλλον από τον εαυτό...