Ψυχανάλυση

Φύση και λόγος στην ψυχανάλυση

Ίκαρος (2011)

Το πώς η Φύση ορίζει τις δυνατότητες του Λόγου, το πώς ο Λόγος ορίζει τις δυνατότητες της νόησης να αναπαραστήσει και να αντιληφθεί τη Φύση, βρίσκει μέσα στην ψυχανάλυση μια εκρηκτική συνθήκη που το οδηγεί στα άκρα. Το ένα άκρο ορίζεται από την έκπτωση του ψυχικού που ως αδέσμευτη άλογη ενέργεια χτυπά το σώμα. Το άλλο άκρο ορίζεται από τον άσαρκο ψευδαισθησιακό λόγο. Στο ένα άκρο η ψυχοσωματική νόσος, στο άλλο το παραλήρημα. Στο ενδιάμεσο, πλήθος σωματοψυχικών λειτουργιών, όπως το όνειρο, η αντιληπτική εικόνα, η αναπαράσταση, η ανάμνηση, η φαντασίωση, η συνειδητή σκέψη, επι...

Φύση και λόγος στην ψυχανάλυση

Ίκαρος (2011)

Το πώς η Φύση ορίζει τις δυνατότητες του Λόγου, το πώς ο Λόγος ορίζει τις δυνατότητες της νόησης να αναπαραστήσει και να αντιληφθεί τη Φύση, βρίσκει μέσα στην ψυχανάλυση μια εκρηκτική συνθήκη που το οδηγεί στα άκρα. Το ένα άκρο ορίζεται από την έκπτωση του ψυχικού που ως αδέσμευτη ά-λογη ενέργεια χτυπά το σώμα. Το άλλο άκρο ορίζεται από τον άσαρκο ψευδαισθησιακό λόγο. Στο ένα άκρο η ψυχοσωματική νόσος, στο άλλο το παραλήρημα. Στο ενδιάμεσο, πλήθος σωματοψυχικών λειτουργιών, όπως το όνειρο, η αντιληπτική εικόνα, η αναπαράσταση, η ανάμνηση, η φαντασίωση, η συνειδητή σκέψη, επ...

Φρόυντ και Ντοστογιέφσκι. Από τον φόβο στην αγάπη

Αρμός (2004)

Το τρίτο αυτό βιβλίο της σειράς "Ψυχολογία της Θρησκείας" αποτελεί κριτική της θεωρίας του Φρόυντ, σύμφωνα με το οιδιπόδειο σύμπλεγμα", για την επιληψία του Ντοστογιέφσκι ως σύμπτωμα νεύρωσης (υστερική επιληψία) εξαιτίας της ενοχής που ένιωθε για τις πατροκτονικές του τάσεις. Την ίδια ενοχή που ένιωθε και ο ήρωάς του Ντιμίτρι στο τελευταίο του έργο Αφελφοί Καραμάζοφ. Το ζήτημα όμως είναι: Μπορεί να εξηγηθεί, με βάση το "οιδιπόδειο", η ενοχή του Ντοστογιέφσκι για το φόνο του πατέρα του; Κι ακόμα περισσότερο, η καταγωγή της θρησκείας; Η ενοχή δηλαδή που ένιωσε ο πρωτόγονος γ...

Φρόυντ

Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1993)

Φρόυντ

Ελληνικά Γράμματα (2006)

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ ανέτρεψε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τους ευατούς μας. Από μια απλή θεωρία της νεύρωσης, ο Φρόυντ ανέπτυξε την ψυχανάλυση σε μια γενική ψυχολογία που έγινε ευρέως αποδεκτή ως ο κυρίαρχος τρόπος με τον οποίο συζητείται η προσωπικότητα και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Ο Άντονυ Στορ προχωρά περαιτέρω και ερευνά την κληρονομιά που άφησε ο Φρόυντ, καθώς και τις αμφισνητήσεις που εκφράστηκαν γύρω από αυτήν. Ο Άντονυ Στορ αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή το 1944. Στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική, σταδιοδρόμησε ως ψυχαναλυτής και δίδαξε ψυχοθεραπεία σ...

Φρόυντ

Εκδόσεις Πατάκη (2008)

Σε αυτήν τη γοητευτική εισαγωγή, ο Josh Cohen υποστηρίζει ότι ο Φρόυντ καταδεικνύει προπάντων ότι κάθε σκέψη, λέξη ή πράξη μας, όσο ασήμαντη κι αν μοιάζει επιφανειακά, επιδέχεται προσεκτική ανάγνωση. Ίσως μάλιστα αυτή ακριβώς η ανακάλυψη να είναι η αιτία για τη μεγάλη αντίδραση που γνώρισε η ψυχανάλυση. Μέσα από σύντομα αποσπάσματα απ’ όλο το έργο του Φρόυντ, σχετικά με τις νευρώσεις, το ασυνείδητο, τη γλώσσα, το θάνατο και το σεξ, το βιβλίο αυτό φέρνει στο φως τον παράδοξο πυρήνα της ψυχαναλυτικής σκέψης: οι πιο μύχιες αλήθειες για τον εαυτό μας εμφανίζονται πάντοτε μασ...

Φρόιντ και φροϊδισμός

Εκδοτική Θεσσαλονίκης (2007)

"Αυτό που φλόγισε αμέσως την φαντασία μου είναι η ιδέα σου για ένα μυστικό συμβούλιο που θα το αποτελούν οι πιο καλοί και πιο έμπιστοι άνθρωποι μας, για να αναλάβει την παραπέρα ανάπτυξη της ψυχανάλυσης και να υπερασπίζεται την υπόθεση μας από πρόσωπα και πράγματα όταν δεν θα υπάρχω πια... Πρώτα από όλα, η επιτροπή αυτή θα πρέπει να είναι αυστηρά μυστική ως προς την ύπαρξη και τις ενέργειες της". Sigmund Freud

Φρόιντ

Ενάλιος (2006)

Ο Φρόϊντ είναι αναμφισβήτητα ο πιο αιρετικός φιλόσοφος του εικοστού αιώνα. Είναι ο άνθρωπος που έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης ψυχοανάλυσης. Λίγοι φιλόσοφοι επηρέασαν και άλλαξαν τόσο δραστικά και καταλυτικά τον ρου της σύγχρονης πολιτιστικής ιστορίας της Ευρώπης αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ελάχιστοι ήταν οι στοχαστές που προκάλεσαν τόσο πολύ με τις ιδέες τους όσο αυτός. Τώρα, για πρώτη ίσως φορά μέσα σε εκατό χρόνια είναι πλέον δυνατόν να γίνει μια καθαρή και αντικειμενική κριτική της μεγάλης αξίας τόσο της σκέψης του Φρόιντ όσο και του κινήματος που αυτός ίδρυσε...

Φόβος κατάρρευσης

Άγρα (2005)

Tελευταίο γραπτό του μεγάλου Άγγλου ψυχαναλυτή Nτόναλντ Γουντς Oυίννικοτ (1896-1971) λίγο πριν από το θάνατό του, στο οποίο υπενθυμίζει με τρόπο περιληπτικό και συμπυκνωμένο μερικές από τις βασικές του θέσεις, για να αναπτύξει την υπόθεση του φόβου κατάρρευσης. Tο κείμενο του Oυίννικοτ -πέρα ασφαλώς από τον ανεξάντλητο κλινικό του πλούτο- μπορεί να διαβαστεί ως η προσπάθεια ενός διανοουμένου να μιλήσει για το έργο του. Έργο υπό μορφή διαθήκης. «Oι κλινικές μου εμπειρίες με οδήγησαν τελευταία, πιστεύω, σε μια νέα κατανόηση του τι σημαίνει φόβος κατάρρευσης. »O σκοπός μο...

Φοβίες

Ροές (2010)

Όλοι βιώνουμε φοβίες, ελαφρές ή σοβαρές, που αποκρυσταλλώνουν τους φόβους μας και την επιθετική συμπεριφορά μας απέναντι σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή κατάσταση. Ορισμένες χαρακτηριστικές φοβίες θεωρούνται φυσιολογικό μέρος της παιδικής ηλικίας - ο φόβος για το σκοτάδι, για τα άγρια ζώα, για κάθε είδους εισβολείς. Ο Ivan Ward πραγματεύεται τις ποικίλες ερμηνείες της φοβίας. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από κοινά βιώματα, ιστορίες τρόμου, ταινίες του Alfred Hitchcock κ.ο.κ., το βιβλίο αυτό φωτίζει τον εφιαλτικό κόσμο των φοβικών φαινομένων στο επίπεδο του ατόμου αλλ...

Φθόνος και μνησικακία

Πόλις (2006)

Συγκινήσεις: οικείες κι όμως τόσο παραγνωρισμένες. Λόγω του θετικισμού, η κοινωνική θεωρία απώθησε από νωρίς την ύπαρξη του διχασμένου υποκειμένου, ως κάτι "ενοχλητικό" και "παράλογο". Αποτέλεσμα αυτής της στάσης υπήρξε ο εξοστρακισμός των συναισθημάτων. Η επαγγελία του διαφωτισμού προϋπέθετε το ξεπέρασμα των "παθών", τα οποία δυσφημίστηκαν και υποβαθμίστηκαν τόσο, ώστε ορθός λόγος να θεωρείται ό,τι έχει μείνει από την ανθρώπινη σκέψη μετά την αποστράγγισή τους. Ο ρομαντισμός υπέπεσε στο εξ αντιθέτου παράπτωμα: στην πλήρη αυτονόμηση των συναισθημάτων ενάντια σε κάθε συμβολι...

Φθόνος και ευγνωμοσύνη και άλλα κείμενα

Μεταίχμιο (2009)

Τα άρθρα της Melanie Klein που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, γραμμένα στις δεκαετίες του 1940 και του 1950, συνιστούν την πληρέστερη έκθεση των θεωριών της. Θέματα όπως οι σχιζοειδείς μηχανισμοί, η θεωρία του άγχους και της ενοχής, η συναισθηματική ζωή του βρέφους, η ταύτιση αναλύονται με τον μοναδικό τρόπο της Klein. H ελληνική έκδοση περιλαμβάνει εισαγωγή της ψυχαναλύτριας Hanna Segal.

Υστερία

Εκδόσεις Καστανιώτη (2003)

Ο Σταύρος Μέντζος προσφέρει στον αναγνώστη μια πολύπλευρη προσέγγιση των υστερικών φαινομένων αναφερόμενος σε πολλές κλινικές περιπτώσεις. Τον απασχολούν τόσο η συχνότητα εμφάνισής τους, όσο και ο σχηματισμός των συμπτωμάτων, ο αμφιλεγόμενος υστερικός χαρακτήρας, το αμυντικό περιεχόμενο του υστερικού τρόπου επίλυσης της σύγκρουσης, το πρωτογενές και δευτερογενές όφελος του υστερικού, οι σχέσεις μεταξύ υστερικών και ιδεοψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων. Αναφέρεται επίσης διεξοδικά σε συγκεκριμένες μορφές υστερικής επικοινωνίας και υστερικών σχέσεων, καθώς και στις θεραπευτικές ό...

Υποχόνδρια

Άγρα (2020)

Το παρόν τετράδιο αφιερώνεται στο αίνιγμα της υποχονδρίας. Νόσος, άγχος, ψυχικό σύμπτωμα; Στο πρώτο άρθρο η Μαρίλια Αιζενστάιν-Αβέρωφ και ο Alain Gibeault χτίζουν μια μεταψυχολογική μελέτη του υποχονδριακού φαινομένου, απομακρυνόμενοι από την εμμονική εικόνα της νόσου και του συμπτώματος. Η Μαρίλια Αιζενστάιν-Αβέρωφ στο δεύτερο άρθρο, ως συνέχεια του πρώτου, εμβαθύνει στην έννοια της ψυχικής υποχονδριακής λύσης, που βρίσκει μια θέση ανάμεσα σε μια τραυματισμένη ανήμπορη ψυχή και σε ένα σώμα υπό το διαρκές επεξηγηματικό ψυχικό άκουσμα. Ο Γιώργος Σταθόπουλος την προσε...

Υποσχέσεις που δίνουν οι εραστές όταν είναι πια αργά

Πόλις (2002)

Τι κρύβουν οι υποσχέσεις που δίνουν οι εραστές; Γιατί ορκίζονται αιώνια πίστη; Μπορούμε να λέμε την αλήθεια όταν είμασε ερωτευμένοι; Γιατί όλες οι ερωτικές ιστορίες τελειώνουν κάποτε; Με χιούμορ και πλήθος απολαυστικών αναφορών στον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την ψυχαναλυτική πρακτική ο Λήντερ μας εξηγεί ότι το πάθος έχει ελάχιστη σχέση με την ηδονή αλλά μεγάλη συγγένεια με τον μαζοχισμό.

Τρώει τίποτα

Εξάντας (2004)

Την πρώτη θέση στο βιβλίο αυτό την έχει το κλινικό υλικό. Παρατίθεται αυτούσιο και λεπτομερές, αφήνοντας τον αναγνώστη να κάνει τους δικούς του συνειρμούς, τις δικές του σκέψεις και εκτιμήσεις. Το σπάνιο κλινικό υλικό και η εμπειρία επιτρέπουν το πέρασμα σε μια θεωρία για τη νευρογενή ανορεξία πρωτότυπη, που όμως δεν καταργεί, αλλά συμπληρώνει, πολλές από τις προγενέστερες ψυχαναλυτικές απόψεις. Το βιβλίο δεν απευθύνεται μόνο στους ειδικούς. Γραμμένο σε ύφος απλό, απευθύνεται εξίσου σε κάθε αναγνώστη που τον ενδιαφέρει η ψυχανάλυση, η ανορεξία ή και τα δύο.

Τρώει τίποτα

Νήσος (2014)

Η νευρογενής ανορεξία τι είναι; Από που προέρχεται; Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια ζωντανή απάντηση, τη μαρτυρία των ψυχαναλύσεων νεαρών ανορεξικών κοριτσιών, καθώς και των γονιών τους. Τα λόγια τους απαντούν στο ερώτημα. Αυτό το "τίποτα" που τρώνε οι ανορεξικές δεν είναι σχετικό με την τροφή ούτε με τη μόδα. Αποτελεί μια απελπισμένη προσπάθεια να εισάγει μια έλλειψη στην τελειότητα που τους επιβάλουν οι πρόγονοί τους. Προσπαθούν να αποτινάξουν αυτό το φορτίο υποχρεώσεων που τις θέλει τέλειες, αξιοθαύμαστες χωρίς όριο, χωρίς τέλος. Οι ανορεξικές θεραπεύονται, με την προϋπό...

Τρόμος επί σκηνής

Ίκαρος (2013)

Στο εξαιρετικό, και μοναδικό στη διεθνή ψυχαναλυτική βιβλιογραφία, αυτό βιβλίο ο Stephen Aaron μελετά το θέμα του τρόμου που κατακλύζει τους ηθοποιούς πάνω στη σκηνή. Γνωρίζει πολύ καλά το ζήτημα μια και ο ίδιος υπήρξε για πολλά χρόνια, παράλληλα, σκηνοθέτης θεάτρου, ψυχαναλυτής και καθηγητής στην περίφημη σχολή Juilliard. Αν και η ψυχαναλυτική του προσέγγιση τον οδηγεί στο να ανιχνεύσει τους σκοτεινούς, παιδικούς και απωθημένους φόβους που ενεργοποιούνται, ο Stephen Aaron λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν τη συγκεκριμένη στιγμή που εκδηλώνεται ο σκηνικός τρόμος στον ηθοποιό. Θεω...

Τρία ιστορικά ασθενείας

Επίκουρος (1995)
Συνολικά Βιβλία 730
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου