Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σεμινάριο με θέμα "Από την ψυχαναλυτική θεωρία στις ψυχιατρικές πρακτικές", που οργανώνουν οι Γ. Αμπατζόγλου και Χ. Αποστολακέας στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, συμπληρώνει το 2003 τα 10 συνεχή χρόνια ύπαρξής του. Ο τόμος αυτός περιέχει τα κείμενα ή τις εισηγήσεις των προσκεκλημένων ομιλητών κατά την περίοδο 1999-2002, καθώς και κάποια προγενέστερα κείμενα που δεν είχαν περιληφθεί στην προηγούμενη έκδοση. Επίσης περιέχει ένα κείμενο εκτός σεμιναρίου, γραμμένο αντί επιλόγου για την παρούσα έκδοση, που αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στον εκλιπόντα Κορνήλιο Καστοριάδη.

Από την τοξοβολία έως τη διαμόρφωση του εν τω γίγνεσθαι ψυχαναλυτή και την ψυχική του λειτουργία στην ανάλυση και στη ζωή, τίθενται πολλά ζητήματα. Κατά τον Φρόυντ, "φαίνεται σχεδόν ότι το αναλύειν αποτελεί το τρίτο από τα ανέφικτα επαγγέλματα στα οποία μπορεί κανείς να είναι εκ προοιμίου βέβαιος για την ανεπαρκή επιτυχία του. Τα δύο άλλα που είναι γνωστά από πολύ παλιά είναι το εκπαιδεύειν και το κυβερνάν". Τι να σκεφτεί κανείς για τους δρόμους που οδηγούν στην άσκηση ενός "σχεδόν ανέφικτου"επαγγέλματος, αν όχι ότι είναι δύσβατοι, δύσκολοι, επώδυνοι, κι ότι απαιτούν υπομον...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων του Ντόναλντ Βίννικοτ που δημοσιεύθηκαν αρχικά υπό τον τίτλο "Συγκεντρωμένα γραπτά", το 1958, και απευθύνονται σε ειδικούς και μη. Επανεκδόθηκαν το 1975 με εκτεταμένη εισαγωγή του Μάσουντ Καν, που συνδέει τα κείμενα αυτά με κατοπινές δημοσιεύσεις του Βίννικοτ, και έτσι παρουσιάζονται σήμερα στην ελληνική γλώσσα. Η αξία του έργου του Βίννικοτ αναγνωρίζεται πλέον όλο και περισσότερο μεταξύ ψυχαναλυτών, ψυχολόγων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών λειτουργών, αλλά και όλων όσοι ασχολούνται στην εργασία τους με τη φροντίδα παιδιών. Μεγάλ...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων του Ντόναλντ Βίννικοτ που δημοσιεύθηκαν αρχικά υπό τον τίτλο "Συγκεντρωμένα γραπτά", το 1958, και απευθύνονται σε ειδικούς και μη. Επανεκδόθηκαν το 1975 με εκτεταμένη εισαγωγή του Μάσουντ Καν, που συνδέει τα κείμενα αυτά με κατοπινές δημοσιεύσεις του Βίννικοτ, και έτσι παρουσιάζονται σήμερα στην ελληνική γλώσσα. Η αξία του έργου του Βίννικοτ αναγνωρίζεται πλέον όλο και περισσότερο μεταξύ ψυχαναλυτών, ψυχολόγων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών λειτουργών, αλλά και όλων όσοι ασχολούνται στην εργασία τους με τη φροντίδα παιδιών. Μεγάλο...

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη: (α)μία ανάγνωση των λεγόμενων κοινωνιολογικών έργων του Φρόυντ και (β) μία ανάλυση των μορφών της εξουσίας στις νεοτερικές κοινωνίες. Κοινωνιολόγοι και ψυχαναλυτές θεωρούν ότι τα έργα του Φρόυντ που μελετούν την κοινωνική ζωή ("Τοτέμ και ταμπού", "Ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ", "Το τέλος μιάς αυταπάτης", "Η δυσφορία μέσα στον πολιτισμό", "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία") δεν ανήκουν στο κυρίως έργο του. Ο Ενρίκεζ διαφωνεί και προχωρεί σε λεπτομερή και μεθοδική εξέταση των παραπάνω κειμένων, που καθιστά...

Ο ψυχαναλυτής και δάσκαλος Πιερ Φεντιντά στο δοκίμιο "Από πού αρχίζει το ανθρώπινο σώμα;" μας ξεναγεί στις απαρχές της ψυχανάλυσης και μας ταξιδεύει στον χώρο της, μέσα από γόνιμες συναντήσεις και διαλόγους με συναδέλφους και ανθρώπους της τέχνης, της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας. "Το "κτηνώδες" όργανο των "σπαραχτικών κραυγών" και της ξέφρενης απόλαυσης, τέτοιο είναι το ανθρώπινο στόμα... Πίσω από τον ξαπλωμένο ασθενή, το άνοιγμα του στόματος του λόγου είναι άνοιγμα στην καταγωγή του σώματος, για το οποίο δεν θα είναι, οριστικά πλέον, εφικτό να ειπωθεί από πού αρχίζει"....

Η επιστροφή στο νόημα του Φρόυντ δεν έχει την έννοια μιας επιστροφής στον Καρτέσιο. Το cogito είναι ένα κακό όνειρο, η ψυχαναλυτική εμπειρία, μια εξερεύνηση που επιφέρει στην αντίληψή μας για τον άνθρωπο αυτό που ο Φρόυντ ονομάζει ναρκισσιστική πληγή. Γιατί αυτό το ομιλούν ον που το κατοικεί η γλώσσα, απ' την "κοσμολογική ταπείνωση" που του επιβάλλει η κοπερνικανή αντιστροφή μιας ναρκισσιστικής ψευδαίσθησης, βλέπει να γεννιέται η ελπίδα μιας καινούργιας ενότητας. Μη όντας πια αφέντης του κόσμου - με πόση αυταρέσκεια κάνει πως το δέχεται! - το ομιλούν ον ξυπνώντας από έναν ε...

Ο συγγραφέας επιτίθεται στον θεμελιωτή της ψυχανάλυσης Σ. Φρόιντ, του οποίου προσπαθεί να αποδείξει τον διπλό χαρακτήρα: Ο Φρόιντ από τη μία επεξεργάζεται μια θεωρία από τις πιο πλούσιες και πιο υποσχόμενες για την κατανόηση και τη θεραπεία των ανθρώπινων όντων, αλλά, συγχρόνως, εισάγει το αντίθετο, δηλαδή μια θεωρία -αυτή του ασυνείδητου- και μια μέθοδο -τη μέθοδο της ερμηνείας-, που κατά τη διάρκεια των εκατό περίπου χρόνων που μας χωρίζουν από την εμφάνισή τους, έχουν παίξει ένα ρόδο οπισθοδρομικό και ολέθριο. Το βιβλίο στοχεύει στην εξήγηση αυτής της αντίφασης και στην...

Περιεχόμενα: Εισαγωγή Vladimir Marinov - Joyce McDougall, "Η ψυχική οικονομία του εθισμού," - Vladimir Marinov, "Ο ναρκισσισμός στις διαταραχές διατροφικής συμπεριφοράς " - Francoise Brelet-Foulard, "Η συνάντηση με τον αλκοολικό: η παρανόηση " - Pierre Noaille, "Η τοξικομανία ως οριακή οργάνωση" - Antonio Francisco Mendes Pedro, "Ναρκισσισμός και καταστάσεις τοξικομανίας: η απρόσωπη σχέση" - Jacqueline Lanouziere, "Το υστερικό άτομο και ο "εθισμός" του" - Marie - Madeleine Jacquet και Alan Rigaud, "Ανάδυση της έννοιας του εθισμού στην ιστορία της ψυχανάλυσης"

Ένα από τα πιο σημαντικά κλινικά κείμενα το οποίο έγραψε ο Freud στα 70 του χρόνια, αναθεωρώντας τις ως τότε απόψεις του για το ακανθώδες ζήτημα του άγχους. Εδώ διατυπώνει τη λεγόμενη δεύτερη θεωρία του για το άγχος, αναφερόμενος σε παιδικό άγχος, άγχος επί πραγματικού, νευρωτικό άγχος, αυτόματο άγχος και κυρίως στο άγχος ως σήμα κινδύνου απέναντι σε κάθε απειλητική κατάσταση, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή ή σε διαμόρφωση συμπτώματος έχοντας ως ενέδρα του το εγώ.

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας γράφτηκε από τον Φρόυντ τον Ιούλιο του 1925, αναθεωρήθηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και δημοσιεύτηκε για πρώτη φόρα (τουλάχιστον ένα απόσπασμα του) στα τέλη Φεβρουαρίου του 1926. Τα θέματα που πραγματεύεται καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα και υποδηλώνουν ότι ο Φρόυντ αντιμετώπισε δυσκολία στο να ενοποιήσει τη δουλειά του. Ωστόσο, το βέβαιο είναι ότι, παρά τα δευτερεύοντα θέματα που θίγει, το κεντρικό ζήτημα είναι το πρόβλημα του άγχους, ένα ζήτημα που απασχόλησε συστηματικά τον πατέρα της ψυχανάλυσης σε όλη τη διάρκεια της επιστημονικής του...

Ένα από τα πιο σημαντικά κλινικά κείμενα το οποίο έγραψε ο Freud στα 70 του χρόνια, αναθεωρώντας τις ως τότε απόψεις του για το ακανθώδες ζήτημα του άγχους. Εδώ διατυπώνει τη λεγόμενη δεύτερη θεωρία του για το άγχος, αναφερόμενος σε παιδικό άγχος, άγχος επί πραγματικού, νευρωτικό άγχος, αυτόματο άγχος και κυρίως στο άγχος ως σήμα κινδύνου απέναντι σε κάθε απειλητική κατάσταση, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε αναστολή ή σε διαμόρφωση συμπτώματος έχοντας ως ενέδρα του το εγώ.