Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στον "Πολιτικό" για τη φροντίδα της ψυχής είναι απαραίτητη η γνήσια, καθαρή επιστημονική γνώση, αλλά χρειάζεται, για την επιμέλεια των αμέτρητων ατομικών παραλλαγών, και η προσωπική τέχνη, κατά το παράδειγμα του υφαντουργού, ο οποίος ξέρει να διαπλέκει αρμονικά τις αντίρροπες τάσεις. Ο Φρόυντ λέει, το 1910, ότι η ψυχαναλυτική τεχνική δεν είναι ίδια για τη θεραπεία κάθε νεύρωσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι για κάποιες ψυχικές δομές ή για ορισμένες φάσεις της θεραπείας είναι απαραίτητη μια πιο ενεργητική, ενισχυτική παρουσία εκ μέρους του ψυχαναλυτή, τ...

Το πρόβλημα της φύσης της νόσου ή παθολογικότητας εν γένει, και ειδικότερα αυτό της φύσης της ψυχικής νόσου ή ψυχοπαθολογικότητας, συνιστούν θεμελιώδη προβλήματα της Φιλοσοφίας της επιστημονικής Ιατρικής και Ψυχιατρικής αντίστοιχα. Στο ανά χείρας βιβλίο επιχειρείται ακριβώς η συστηματική έκθεση και κριτική εξέταση των μειζόνων συγχρόνων φιλοσοφικών προσεγγίσεών τους. Στο πρώτο -γενικό- μέρος του έργου ο συγγραφέας πραγματεύεται το πρόβλημα της φύσης της νόσου εν γένει, ενώ στο δεύτερο -ειδικό- μέρος το εξειδικεύει στο πρόβλημα της φύσης της ψυχικής νόσου.

Όταν με κάλεσαν να μιλήσω περί "Ψυχανάλυσης και πίστης", ένιωσα στην αρχή μια διάθεση να κάνω πίσω. Ο συσχετισμός των δύο όρων και των δύο τομέων που αυτοί δηλώνουν, μοιάζει να συνεπάγεται τη συμφιλίωση ή την αντίθεσή τους, ενώ η ψυχανάλυση αντλεί απεναντίας την επιστημολογική της αξία και την πρακτική της αποτελεσματικότητα με τη διακήρυξη της αυτονομίας της. [...] Ο αναλυτικός λόγος μιλάει για μια ανθρωπότητα που δέχεται να χάνει, για ν' αναγνωριστεί στην κατάσταση της καθαρής απώλειας και να ξεπληρώσει κατ' αυτό τον τρόπο τα χρέη της στον Παντοκράτορα, με σκοπό να συνάψ...

Η έκφραση "η νεκρή μητέρα" είναι μια μεταφορά. Δεν πρόκειται για τον πραγματικό θάνατο της μητέρας, αλλά για τη μητέρα με κατάθλιψη κατά το διάστημα που το παιδί της βρίσκεται στην κρίσιμη περίοδο της βρεφικής ηλικίας. Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του παιδιού που ζει με μια "νεκρή" μητέρα; Ποιες ενδοψυχικές-υποκειμενικές και διαπροσωπικές-διυποκειμενικές διεργασίες συμβαίνουν; Υπάρχουν παραλλαγές ή αποχρώσεις στις διεργασίες αυτές που να οδηγούν σε ποικίλα αναπτυξιακά αποτελέσματα; Πώς αυτά τα αναπτυξιακά αποτελέσματα εκδηλώνονται στην ψυχοθεραπευτική διαδικα...

Το 1974 ο Ντιντιέ Ανζιέ δημοσίευσε στο περιοδικό Nouvelle Revue de Psychanalyse ένα άρθρο με τίτλο "Το Εγώ-δέρμα", του οποίου η επιρροή στον κόσμο των πανεπιστημιακών δασκάλων και όσων ασχολούνται με την κλινική πράξη υπήρξε έκτοτε καθοριστική. Το 1985 εκδόθηκε ένα βιβλίο με τον ίδιο τίτλο, όπου ο συγγραφέας παρουσίασε το σύνολο των ερευνών του και πρότεινε μαι θεωρητικοποίηση των λειτουργιών του Εγώ-δέρματος. Η παρούσα έκδοση είναι αναθεωρημένη και εμπλουτισμένη. Το δέρμα είναι το περίβλημα του σώματος, όπως ακριβώς και το Εγώ τείνει να περιβάλλει το ψυχικό όργανο. Από αυ...

Η επιρροή του D. W. Winnicott (1896-1971), ψυχαναλυτή προερχόμενου από την παιδιατρική, ανανέωσε βαθιά την ψυχαναλυτική πρακτική και την κατανόηση της ανάπτυξης του παιδιού. Γοητευτική προσωπικότητα, περιέγραψε με αληθινή κλινική ευφυΐα τη γέννηση του ψυχισμού στο παιδί και την ανάπτυξή του με όρους ταυτόχρονα απλούς και προσωπικούς. Οι εξαιρετικά πρωτότυπες έννοιές του, που αναγνωρίζουν τις οφειλές τους στον Freud και στη Melanie Klein, διατρέχουν σήμερα την ψυχαναλυτική σκέψη, και η ανεξαρτησία του πνεύματός του τον τοποθετεί πέραν κάθε δογματισμού. Οι θεωρητικοποιήσεις τ...

Πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν, όταν ήταν παιδιά, να μάθουν να κρύβουν πολύ επιδέξια τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονέων τους και να κερδίσουν την "αγάπη" τους. Ως ενήλικες μπορεί να κυνηγούν την επιτυχία, έχουν όμως ταυτόχρονα μια υποβόσκουσα αίσθηση ότι δεν αξίζουν τίποτα. Χωρίς ποτέ να τους έχει επιτραπεί να εκφράσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, και έχοντας χάσει την επαφή με τον αληθινό τους εαυτό, εκδραματίζουν τα καταπιεσμένα σναισθήματά τους με επεισόδια κατάθλιψης ή καταναγκαστικής συμπεριφορ...

Οι "Τρεις πραγματείες για τη θεωρία της σεξουαλικότητας", μαζί με την "Ερμηνεία των ονείρων", θεμελιώνουν την ψυχανάλυση, αποτελώντας την σημαντικότερη προσφορά του Φρόιντ στην ανθρώπινη γνώση και κατά κάποιον τρόπο το πνευματικό στίγμα του 20ού αιώνα. Η φροϊδική ψυχανάλυση, από θεραπευτική μέθοδος αρχικά της ψυχικής νόσου, διευρύνεται εν συνεχεία σε γενική θεωρία του ασυνείδητου, σε μεθοδολογικό όργανο ερμηνείας των ανθρώπινων σχέσεων, σε ιδεολογία και κοσμοαντίληψη. Πρόκειται για την ανακάλυψη μιας νέας επιστημολογικής ηπείρου.

Δύο μεγάλα πνεύματα της αμερικανικής λογοτεχνίας αναλαμβάνουν να αναλύσουν τις περί σεξουαλικότητας θεωρίες του Φρόυντ με τρόπο εύληπτο και βατό (με κείμενο και εικόνες), ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιούν μια βαθιά τομή στο ζήτημα, θέτοντας το τολμηρότερο των ερωτημάτων: Τελικά, συγγνώμη δηλαδή, αλλά είναι αναγκαίο το σεξ;

Καθώς εισερχόμαστε στον 21ο αιώνα, με τις νέες προκλήσεις, με τους νέους επιστημονικούς ορίζοντες και τις νέες απειλές, ποιες είναι οι προτάσεις της ψυχαναλυτικής κοινότητας; Είναι η υποχώρηση στο παρελθόν και το αναμάσημα των επιτεύξεών της; Ή είναι η δημιουργική και συνθετική εργασία πάνω στις νέες ψυχοπαθολογίες, η επανεξέταση πλευρών της θεωρίας και της πρακτικής και η επανένταξή τους στο συλλογικό γίγνεσθαι (τόσο στο επιστημονικό πεδίο όσο και στο κοινωνικό); Το βιβλίο αυτό περιέχει κείμενα που θέτουν θεωρητικά και κλινικά προβλήματα, υπό το φως της νέας αυτής πραγμ...

Ο Σταύρος Μέντζος προσφέρει στον αναγνώστη μια πολύπλευρη προσέγγιση των υστερικών φαινομένων αναφερόμενος σε πολλές κλινικές περιπτώσεις. Τον απασχολούν τόσο η συχνότητα εμφάνισής τους, όσο και ο σχηματισμός των συμπτωμάτων, ο αμφιλεγόμενος υστερικός χαρακτήρας, το αμυντικό περιεχόμενο του υστερικού τρόπου επίλυσης της σύγκρουσης, το πρωτογενές και δευτερογενές όφελος του υστερικού, οι σχέσεις μεταξύ υστερικών και ιδεοψυχαναγκαστικών συμπτωμάτων. Αναφέρεται επίσης διεξοδικά σε συγκεκριμένες μορφές υστερικής επικοινωνίας και υστερικών σχέσεων, καθώς και στις θεραπευτικές ό...

Το σεμινάριο με θέμα "Από την ψυχαναλυτική θεωρία στις ψυχιατρικές πρακτικές", που οργανώνουν οι Γ. Αμπατζόγλου και Χ. Αποστολακέας στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, συμπληρώνει το 2003 τα 10 συνεχή χρόνια ύπαρξής του. Ο τόμος αυτός περιέχει τα κείμενα ή τις εισηγήσεις των προσκεκλημένων ομιλητών κατά την περίοδο 1999-2002, καθώς και κάποια προγενέστερα κείμενα που δεν είχαν περιληφθεί στην προηγούμενη έκδοση. Επίσης περιέχει ένα κείμενο εκτός σεμιναρίου, γραμμένο αντί επιλόγου για την παρούσα έκδοση, που αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στον εκλιπόντα Κορνήλιο Καστοριάδη.

Ως ενορμητική διαδικασία θα μπορούσε να ορισθεί η διαπλοκή των ασυνείδητων αναπαραστάσεων και των συναισθημάτων που εκδηλώνονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, "εκ των υστέρων", στην καθημερινή πρακτική όπου το υποκείμενο συναντά το αντικείμενο, αλλά και ως αυτή καθαυτή η τρέχουσα ενόρμηση του αυτόνομου υποκειμένου που συναντά το αντικείμενο. Πρόκειται για τη διαδικασία που εμπεριέχει ταυτόχρονα το διφορούμενο και το ξεκάθαρο, το όλο και το ανολοκλήρωτο, το φυσιολογικό και το παθολογικό. Πρόκειται τελικά για τη δυναμική της συγκρουσιακής σύνθεσης αντιθετικών συναισθημάτων, παρα...

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αναπτύχθηκε ένας έντονος προβληματισμός γύρω από τη φύση του φαινομένου και τους τρόπους αντιμετώπισής του, με αποκορύφωμα την κατάθεση πρότασης νόμου στο γαλλικό κοινοβούλιο και την εισαγωγή του όρου στο γαλλικό Εργατικό Κώδικα. Στο βιβλίο Ηθική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας η συγγραφέας εμβαθύνει την ανάλυσή της, επικεντρώνοντας την προσοχή της σε φαινόμενα ηθικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας. Προσδιορίζει λεπτομερώς το περιεχόμενο του όρου και απαντά με σαφήνεια και ακρίβεια σε ερωτήματα που σχετίζονται με το φαινόμενο. Ταυτό...

Τι κρύβουν οι υποσχέσεις που δίνουν οι εραστές; Γιατί ορκίζονται αιώνια πίστη; Μπορούμε να λέμε την αλήθεια όταν είμασε ερωτευμένοι; Γιατί όλες οι ερωτικές ιστορίες τελειώνουν κάποτε; Με χιούμορ και πλήθος απολαυστικών αναφορών στον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την ψυχαναλυτική πρακτική ο Λήντερ μας εξηγεί ότι το πάθος έχει ελάχιστη σχέση με την ηδονή αλλά μεγάλη συγγένεια με τον μαζοχισμό.

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων του Ντόναλντ Βίννικοτ που δημοσιεύθηκαν αρχικά υπό τον τίτλο "Συγκεντρωμένα γραπτά", το 1958, και απευθύνονται σε ειδικούς και μη. Επανεκδόθηκαν το 1975 με εκτεταμένη εισαγωγή του Μάσουντ Καν, που συνδέει τα κείμενα αυτά με κατοπινές δημοσιεύσεις του Βίννικοτ, και έτσι παρουσιάζονται σήμερα στην ελληνική γλώσσα. Η αξία του έργου του Βίννικοτ αναγνωρίζεται πλέον όλο και περισσότερο μεταξύ ψυχαναλυτών, ψυχολόγων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών λειτουργών, αλλά και όλων όσοι ασχολούνται στην εργασία τους με τη φροντίδα παιδιών. Μεγάλ...

Η Ilse Grubrich-Σημίτη δίνει το λόγο στα παραγνωρισμένα έως τώρα βουβά χειρόγραφα. Με οξύνοια, διακριτικότητα και στόχαση, εκφράζει τη βούλησή της να συμβάλει στον αναγκαίο αγώνα ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη άγνοια που τα περιβάλλει. Revue Francaise de Psychanalyse (για την πρώτη, γερμανική έκδοση του βιβλίου) Η Ilse Grubrich-Σημίτη διερευνά έναν νέο Freud, τον Freud γράφοντα, σκεπτόμενο με λέξεις που συναρμολογεί σε προτάσεις, τις οποίες προορίζει για φορείς των ιδεών του. Ακόμη, μας αποκαλύπτει έναν Freud άγνωστο, έναν Freud στον οποίο κανείς δεν έχει εμβαθύνει και...

Το 1891, αν και "σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις έχει πια στραφεί προς την ψυχοπαθολογία", ο Freud τολμά να ξιφουλκήσει εναντίον των μεγαλύτερων ονομάτων της νευρολογίας. Το Για την ερμηνεία των αφασιών είναι το πρώτο του βιβλίο. Η εμπορική του αποτυχία θα τον απογοητεύσει οικτρά. Πολλοί πιστεύουν - εντελώς απλοϊκά - πως μετά την αποτυχία αυτή εγκατέλειψε το παιχνίδι και η νευρολογική του φλέβα στέρεψε. Το βιβλίο αυτό, που έχει θέμα το λόγο και τις διαταραχές του , αγνοήθηκε από τους ψυχαναλυτές ως κάτι που δεν τους αφορούσε. Στην Αγγλία μεταφράζεται μόλις το 1953, στη Γαλλί...

Από το 1975 ο Αντρέ Γκριν, με μια ανακοίνωση που έκανε στο Διεθνές Συνέδριο Ψυχανάλυσης και η οποία άφησε εποχή, έδειξε πως η ψυχανάλυση, τόσο στη θεωρία της όσο και στην πρακτική της, δεν μπορούσε πλέον να αρκεστεί στα φροϋδικά "μοντέλα" που δεν επιτρέπουν, τελικά, να κατανοήσουμε τις περιπτώσεις που έχουν ονομαστεί οριακιές, τις οποίες, ωστόσο, συναντάμε όλο και συχνότερα στην κλινική εργασία στις μέρες μας. Οι περιπτώσεις αυτές τοποθετούνται μεταξύ των κλασικών νευρώσεων και των αποδεδειγμένων ψυχώσεων: στα σύνορα. Δεν μπορούν να περιοριστούν σε μια νοσογραφική κατηγορί...

[...] Στον τόμο αυτόν παρουσιάζονται οι απόψεις των E. Bleuler, G. Benedetti, W. Dilthey, S. Freud, K. Jaspers, O. Kernberg, P. C. Racamier και H. Searles, καθώς και κείμενα όπου επιχειρείται μια συνθετική παρουσίαση των ψυχοπαθολογικών φαινομένων και των οδών κλινικής προσέγγισης των σχιζοφρενών ασθενών, όπως αυτές έχουν καταγραφεί και επεξεργαστεί από την ομάδα εργασίας στην οποία συμμετέχουν οι συγγραφείς. Περιλαμβάνονται επίσης κείμενα τα οποία μελετούν το πλαίσιο φροντίδας των ασθενών μέσα από μία ψυχαναλυτική οπτική, καθώς αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την τελική έκ...