Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ψυχόσωμα, ένας νεολογισμός που προτείνω για να αναδείξω με μία συμπαγή λέξη ότι τίποτε δεν χωρίζει το σώμα από την ψυχή. Ένας τρόπος για να τονίσω γλωσσικά τη μονιστική πεποίθησή μου ως προς τη φύση της ψυχοσωματικής ενότητας. Για να πω ότι σε οντολογικό επίπεδο δεν υπάρχει παρά το βιολογικό σώμα, μέρος του οποίου προβάλλεται ως χωριστή οντότητα και το αποκαλούμε ψυχή. Για να παραδεχτώ ότι στον άνθρωπο, από την έναρξη των διαδικασιών σκέψης σχετικά με το "είναι" του μέχρι σήμερα, είναι αδύνατο να βιώνει διαρκώς την υπόστασή του με όρους σωματικής περατότητας. Για τον λόγο α...

Ο ψυχαναλυτής και δάσκαλος Πιερ Φεντιντά στο δοκίμιο "Από πού αρχίζει το ανθρώπινο σώμα;" μας ξεναγεί στις απαρχές της ψυχανάλυσης και μας ταξιδεύει στον χώρο της, μέσα από γόνιμες συναντήσεις και διαλόγους με συναδέλφους και ανθρώπους της τέχνης, της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας. "Το "κτηνώδες" όργανο των "σπαραχτικών κραυγών" και της ξέφρενης απόλαυσης, τέτοιο είναι το ανθρώπινο στόμα... Πίσω από τον ξαπλωμένο ασθενή, το άνοιγμα του στόματος του λόγου είναι άνοιγμα στην καταγωγή του σώματος, για το οποίο δεν θα είναι, οριστικά πλέον, εφικτό να ειπωθεί από πού αρχίζει"....

Γιατί το άτομο εκδηλώνει μέσα στο πλήθος ιδιότητες που δεν εμφανίζει όταν είναι και δρα μόνο του; Γιατί υπό την επίδραση της μάζας, για παράδειγμα, οι νοητικές του ικανότητες υποχωρούν, έχει ακραίες συναισθηματικές αντιδράσεις ή επιδεικνύει ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση; Αυτό θεωρεί ο Φρόυντ ως το ουσιώδες ερώτημα μιας ψυχολογίας των μαζών. Και δεν ασχολείται μαζί του μόνο επειδή τα «μαζικά φαινόμενα» αρχίζουν να δεσπόζουν στην κοινωνία της εποχής του, ούτε επειδή στην ώριμη περίοδο της σκέψης του φιλοδοξεί να διαμορφώσει μιας ευρύτερη ανθρωπογνωστική προσέγγιση, πέρα από τη...

Η φύση απεχθάνεται την ομοιογένεια, ενώ λατρεύει την εκκεντρική ποικιλομορφία. Σε μια υγιή κοινωνία απαιτούνται όλοι οι τύποι ανθρώπου και σε μια γεμάτη ζωή, χρειάζεται ολόκληρη η παλέτα των συναισθημάτων. Ωστόσο, με βάση τα νέα κριτήρια της ψυχιατρικής διάγνωσης, σε λίγο δεν θα υπάρχει άνθρωπος που να μη θεωρείται ψυχικά ασθενής! Πιθανότατα, κάτω από την "ομπρέλα" του DSM-5 θα στοιβαχτούν όλα τα εκκεντρικά, τα απείθαρχα, και τα πολιτικώς ανένταχτα άτομα. Το 1987, ο Allen Frances -διακεκριμένος ψυχίατρος με μεγάλη επιρροή στην ψυχιατρική κοινότητα- ορίστηκε επικεφαλής της...

Θα θέλατε να κάνετε πιο ενδιαφέρουσα μια υγιή σχέση, να διώξετε τη φθορά, να σώσετε μια σχέση που παραπαίει ή να ζητήσετε συγγνώμη για ό,τι πλήγωσε τον ή τη σύντροφό σας; Όλοι έχουμε ανάγκη από μια ζωή γεμάτη αγάπη, όλοι χρειαζόμαστε τη συμπαράσταση και τη συναισθηματική εγγύτητα του ή της συντρόφου μας. Σε αυτό το βιβλίο, η Dr. Sue Johnson μας δίνει απαντήσεις στα πιο πάνω ερωτήματα, παρέχοντάς μας έναν οδικό χάρτη για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Το βιβλίο αυτό βασίζεται στην κλινική εμπειρία της συγγραφέως, είναι γραμμένο με πολύ χιούμορ, σε κατανοητή γλώσσα...

Πολλοί σήμερα μιλούν για το τέλος της ψυχανάλυσης, με την ίδια ευκολία που μιλούσαν κάποιοι για το τέλος της ιστορίας, του πραγματικού ή της πολιτικής. Διαψεύστηκαν. Και τα τρία επανέρχονται δριμύτερα. Ο Lacan το ήξερε: "Το έχω αναγγείλει", υποστήριζε σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, "το πραγματικό θα αποκτήσει και πάλι το πλεονέκτημα. Και θα είμαστε όπως πάντα χαμένοι". Στον ορίζοντα αυτής της πίστης θα εγγράψει και την εμπειρία της ψυχανάλυσης. Μια εμπειρία, που μέσα απ’ το μετεωρισμό του σημείου της, θα κλονίσει συθέμελα όλο το σύμπαν των σημαινόντων, αυτόν...

Το μικρό αυτό σε όγκο βιβλίο είναι το κατ’ εξοχήν βιβλίο του Φρόυντ που εισάγει μια νέα αρχή, και από πολλές απόψεις αποτελεί τομή στο οικοδόμημα της σκέψης του. Βρίθει από ιδέες, πολλές από τις οποίες ήταν νέες, ή τουλάχιστον νέα ήταν η συνύφανσή τους σε μια νέα σύνθεση. Το εξέχον χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι ουσιαστικά η καινοφανής σύμπλεξη της ψυχανάλυσης με την φιλοσοφία και την εξελικτική βιολογία. Έτσι το Πέραν της αρχής της ηδονής, σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Φρόυντ εκπροσωπεί την επιδίωξή του «να προσδιοριστούν σταθερά μερικές από τις σημαντικότερες ιδέε...

Με αφετηρία την προσωπική θεραπευτική εμπειρία της αλλά και τη ματιά με την οποία η Λώρα Ντετιβίλ προσεγγίζει και κατανοεί το έργο του Γουίνικοτ, η συνομιλία η οποία καταγράφεται σε αυτό το τομίδιο επιχειρεί να αναδείξει την καινοτόμο αλλά και τη νεωτερική διάσταση της συμβολής του μεγάλου βρετανού ψυχαναλυτή και παιδιάτρου, ο οποίος δεν έπαψε μέχρι το τέλος της ζωής του να αναζητά, να αναθεωρεί και να τολμά μέσα σε ένα πνεύμα απόλυτου σεβασμού και πίστης στον άνθρωπο και στις δυνατότητες του, ενώ ως μέλος της Βρετανικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (της οποίας υπήρξε πρόεδρος γ...

Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης είναι η εξουσία, ο εξουσιαστικός λόγος, ο «λόγος του κυρίου», όπως τον ονομάζει εδώ ο Ζακ Λακάν. Σε αντίστιξη, ο ψυχαναλυτής αποποιείται τη θέση του κυρίου. Ας μην περιμένουμε ωστόσο ένα αντεξουσιαστικό κήρυγμα. Απέναντι στην εξεγερμένη νεολαία, που σχεδιάζει ανατροπές στον απόηχο του Μάη του 68, ο Γάλλος ψυχαναλυτής δεν διστάζει να πει: «Σαν επαναστάτες προσβλέπετε σ’ έναν κύριο, σ’ έναν αφέντη. Θα τον έχετε!». Προσγείωση. Η ανατρεπτικότητα του δέκατου έβδομου σεμιναρίου εντοπίζεται αλλού. Πρόκειται, όπως υπογραμμίζει ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ, για έ...

Η νευρογενής ανορεξία τι είναι; Από που προέρχεται; Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια ζωντανή απάντηση, τη μαρτυρία των ψυχαναλύσεων νεαρών ανορεξικών κοριτσιών, καθώς και των γονιών τους. Τα λόγια τους απαντούν στο ερώτημα. Αυτό το "τίποτα" που τρώνε οι ανορεξικές δεν είναι σχετικό με την τροφή ούτε με τη μόδα. Αποτελεί μια απελπισμένη προσπάθεια να εισάγει μια έλλειψη στην τελειότητα που τους επιβάλουν οι πρόγονοί τους. Προσπαθούν να αποτινάξουν αυτό το φορτίο υποχρεώσεων που τις θέλει τέλειες, αξιοθαύμαστες χωρίς όριο, χωρίς τέλος. Οι ανορεξικές θεραπεύονται, με την προϋπό...

Συλλογή βραχέων κειμένων του Φρόυντ, τα οποία μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, με προμετωπίδα την περίφημη αναφορά στο "οικογενειακό μυθιστόρημα των νευρωτικών". Θεματικός άξονας των κειμένων αυτών η σχέση του ατομικού με το συλλογικό, δοθείσης της ιδιαίτερης αναφοράς στο σχολείο, την "εγκαταλελειμμένη" νεολαία, την αυτοκτονία, τον γάμο, καθώς επίσης και οι επί μέρους εκφάνσεις της οιδιπόδειας διαλεκτικής, μέσα από τις παραπραξίες και την υποκειμενική θεώρηση της πραγματικότητας. Επίμετρο από τον Σερζ Κοτέ, πανεπιστημιακό και ψυχαναλυτή της Σχολής του Φροϋδικού Αι...

Ο Gellner, φιλόσοφος και κοινωνικός ανθρωπολόγος, υπήρξε πολυγραφότατος. Έγραψε για την ελευθερία, το έθνος, τον εθνικισμό, τη μουσουλμανική κοινωνία. Στο ανα χείρας βιβλίο καταπιάνεται με την Ψυχανάλυση, η οποία τον απασχόλησε επι σειρά ετών. Κατά τον Brunner είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς πιο σαφή και οξυδερκή συγγραφέα, ο οποίος να διαθέτει μοναδικό ύφος και το εξαιρετικό χάρισμα που τον καθιστά ικανό να αποφεύγει την πομπώδη φρασεολογία, να επικεντρώνεται ακριβώς στο θέμα και να παρουσιάζει την άποψή του, όσο περίπλοκη κι αν είναι, με σαφήνεια και πνευματώδες χιούμορ...

Η ψυχανάλυση αποτελούσε και αποτελεί θέμα ταμπού, και ενώ κατέχει εξέχουσα θέση ανάμεσα στις επιστήμες, ωστόσο είναι παρεξηγημένη. Είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας ή αλλιώς ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης, που δίνει ιδιαίτερο βάρος στις παιδικές εμπειρίες. Η ψυχανάλυση μπορεί να βοηθήσει τον αναλυόμενο, και να επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με άλλες μορφές ψυχοθεραπείας. Ανακαλύψτε λοιπόν την Ψυχανάλυση!

Είναι γνωστό ότι η ψυχανάλυση κάνει το ασυνείδητο να μιλάει. Το ότι το ασυνείδητο μιλά για τη σεξουαλικότητα δεν εκπλήσσει πλέον κανέναν, τώρα που πέρασε ο εικοστός αιώνας. Όμως, ό,τι λέει για τους άντρες και τις γυναίκες εξακολουθεί να είναι αγκάθι για τη θεωρία· αλλά και πέτρα του σκανδάλου, όταν υπεισέρχονται οι προκαταλήψεις. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φεμινιστής για να αντιληφθεί τις φροϋδικές προκαταλήψεις, με έντονη άλλωστε τη σφραγίδα του τέλους του 19ου αιώνα. Οι μετα-φροϋδικές συζητήσεις του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, θέλοντας να περιφρουρήσουν την ισοτιμ...

H συγγραφέας, ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια, Dr Welldon,MD DSc(Hon) F.R.C Psych.BPC, πρωτοπόρος στον τομέα της και με κλινική εμπειρία πολλών δεκαετιών, εξερευνά σε βάθος την ονομαζόμενη "σκοτεινή πλευρά της γυναικείας σεξουαλικότητας" , βάζοντας στο επίκεντρο την διαστροφική μητρότητα. Το βιβλίο εκδόθηκε πρώτη φορά το 1988 στην Μεγάλη Βρετανία προκαλώντας με το ρηξικέλευθο θέμα του μεγάλο ενδιαφέρον και διαμάχες. Έκτοτε έχει μεταφραστεί σε 5 γλώσσες και ανατυπώνεται συνεχώς έχοντας κατακτήσει εξέχουσα θέση στις ψυχιατρικές και ψυχαναλυτικές βιβλιογραφίες. ... Ο Fre...

"Η ψυχή είχε, από πάντα", λέει ο Λακάν, "και μ' έναν τρόπο αμνημόνευτο, αποθηκευμένο αυτό που την έχει διαμορφώσει, σε σημείο να την κάνει ικανή να γνωρίζει". Είναι ακριβώς αυτό που βρίσκεται στην αρχή της ιδέας της πλατωνικής ανάμνησης, δηλαδή ότι ο άνθρωπος μπορεί να βρει πρόσβαση σε μια γνώση που έχει ήδη. Ο Φρόυντ αποκάλεσε "σκοτεινή γνώση" αυτήν την εσωτερική πραγματικότητα και χαρακτήρισε την "ενδοψυχική αντίληψη" ως έναν τρόπο γνώσης της. Το υποκείμενο είναι ο τόπος μιας ασυνείδητης γνώσης, που ταυτόχρονα παραγνωρίζει θεμελιακά... Ο αναλυτής, και στο τέλος της διαδι...

Το ένστικτο θανάτου είναι μια θεμελιώδης έννοια του Freud, ο οποίος το θεωρούσε ως πόλο ενάντιο προς το ένστικτο της ζωής. Όσο πιο ισχυρό είναι το ένστικτο θανάτου, τόσο περισσότερες άμυνες αναπτύσσονται για να το κρατούν κατά το δυνατόν κάτω από τον έλεγχο του Εγώ, το οποίο έχει την ευθύνη να μετριάζει την έντασή του, να το αντιρροπεί και να ευοδώνει την έκφραση του ενστίκτου ζωής, προφυλάσσοντας έτσι τον άνθρωπο από καταστροφικές ενέργειες και πράξεις, τόσο προς τον εαυτόν του όσο και προς τους άλλους ανθρώπους, ταυτόχρονα δε, να προάγει τις διαδικασίες προσαρμογής της π...

Για τον Καντ, ο μελαγχολικός συνδέεται με την απουσία της παράστασης, την αδυναμία να την παραστήσουμε, μολονότι μπορούμε να τη σκεφτούμε. Στον Φρόιντ, δεν μπορούμε καν να τη σκεφτούμε. Ο καντιανός μελαγχολικός, ο μπωντλερικός αναρρωνύων, η φροϋδική διατύπωσή του στο Πένθος και μελαγχολία συνδέονται σε ένα πράγμα: η σχέση με την παράσταση είναι προβληματική, δεν μπορεί, πλέον, να στοιβάζεται στην adequatio rei et intellectus. Η νεωτερικότητα βρίσκεται μπροστά σε μία λευκή παράσταση και το φόβο που απορρέει από αυτή. Σε αυτή τη μεγάλη παράδοση διατηρείται, ακόμα, ο πυρήνας τ...