Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στo "Χτυπούν ένα παιδί" ο Φρόυντ αναλύει τις παιδικές διαστροφές που εκφράζουν ασυνείδητα οι φαντασιώσεις των νευρωτικών με βίαιο περιεχόμενο. Στο "Σκοτώνουν ένα παιδί" ο Σερζ Λεκλαίρ ασχολείται με το παιδί που πρέπει να θανατώσουμε μέσα μας, το παιδί που συμπυκνώνει τις κρυφές φιλοδοξίες των γονιών μας, αυτήν την πρωτογενή ναρκισσιστική παράσταση που μας καταδυναστεύει και από την οποία πρέπει να απελευθερωθούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε ως ομιλούντα υποκείμενα, για να μπορέσουμε να ανοιχτούμε στον έρωτα. Σε τούτη την ασυνείδητη εικόνα του αθάνατου παιδιού των ονείρων μ...

Ο προσωκρατικός στοχασμός, απ' τον Ηράκλειτο μέχρι τον Παρμενίδη, ταύτιζε το Είναι του ανθρώπου με τον λόγο και το νοείν. Ήταν ένας "παραγωγικός" στοχασμός. Στην παράδοση αυτή η ψυχαναλυτική σκέψη του αιώνα μας διέκρινε και μιαν άλλη συνέπεια της εκχωρήσεως του ανθρώπου στη γλώσσα: τον διχασμό του υποκειμένου σε είναι της υπάρξεως και είναι της σημασίας. Αυτή η σκέψη είναι πράγματι κάτι πολύ περισσότερο από "θεραπεία" του νευρωσικού συμπτώματος. Είναι προαγωγή των σημασιών -εισαγωγή του ερωτήματος της σημασίας της ανθρώπινης πράξης. Η ψυχανάλυση ειδοποιεί το υποκείμενο ό...

Λίγο πριν το τέλος, η ζωή μοιάζει να είναι σε μια πρωτοφανή αναλαμπή. Σαν ο ετοιμοθάνατος "να αναζητούσε να καταπιαστεί ολοκληρωτικά με τον κόσμο προτού εξαφανιστεί". Ο Michel de M' Uzan είναι ο πρώτος που ακολούθησε "μια πορεία που πήγαινε αντίθετα με το ρεύμα εκείνου που γενικά προτείνεται προκειμένου να αντιληφθούμε την ύστατη περίοδο του τέλους της ζωής: αποεπένδυση του κόσμου, αποδοχή του προσεχούς θανάτου, επιτέλεση του πένθους εαυτού", όλα αυτά προέρχονται, για εκείνον, από μια "ναρκισσιστική παρανόηση". Τέσσερα θεμελιώδη κείμενα του Michel de M' Uzan, όλα με...

Όταν με κάλεσαν να μιλήσω περί "Ψυχανάλυσης και πίστης", ένιωσα στην αρχή μια διάθεση να κάνω πίσω. Ο συσχετισμός των δύο όρων και των δύο τομέων που αυτοί δηλώνουν, μοιάζει να συνεπάγεται τη συμφιλίωση ή την αντίθεσή τους, ενώ η ψυχανάλυση αντλεί απεναντίας την επιστημολογική της αξία και την πρακτική της αποτελεσματικότητα με τη διακήρυξη της αυτονομίας της. [...] Ο αναλυτικός λόγος μιλάει για μια ανθρωπότητα που δέχεται να χάνει, για ν' αναγνωριστεί στην κατάσταση της καθαρής απώλειας και να ξεπληρώσει κατ' αυτό τον τρόπο τα χρέη της στον Παντοκράτορα, με σκοπό να συνάψ...

... Προϊόν των προβληματισμών, που αφορούν την κατανόηση των απαρχών του ψυχικού οργάνου και της εφαρμογής του στην κλινική, είναι αυτό το βιβλίο. Στη συγγραφή αυτού του έργου θα ακολουθήσω την εξέλιξη του ψυχικού οργάνου από τις πρώτες εγγραφές μέχρι την πλήρη εξέλιξή του (ερέθισμα-διέγερση, ένστικτο, ενόρμηση και παράγωγά της). Περιττό να υπογραμμίσω πως η γένεση και η εξέλιξη του ψυχισμού δεν είναι πρωτίστως γραμμικές και για την ύφανσή του στηριζόμαστε κυρίως σε υποθέσεις και "μυθικές αρχές", όπως έλεγε ο Freud. Τόσο η προοδευτική όσο και η παλινδρομική φορά χαρακτηρίζο...

Τι λόγο μπορεί να αρθρώσει ο ψυχαναλυτής απέναντι στο βιττγκενσταϊκό φιλόσοφο; Μπορεί ο φιλόσοφος να διορθώσει τον σοφό; Είναι σε θέση να διαφωνήσουν ή να συμφωνήσουν πάνω στο ίδιο ζήτημα; Πώς τοποθετείται το βιττγκενσταϊκό αίτημα για θεραπεία, καθαρότητα και ακρίβεια απέναντι στην ψυχαναλυτική τεχνοτροπία της "μετέωρης προσοχής"; Από την άλλην, πώς προσλαμβάνεται ο αναλυτικός λόγος μέσα στο γλωσσοαναλυτικό πλαίσιο;

Τα "Σύμβολα της Μεταμόρφωσης" του Καρλ Γιούνγκ είναι η πρώτη εκτενής ψυχοδυναμική μελέτη του και αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τομή στην ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου πνεύματος με το μάτι και τα εργαλεία ενός γιατρού της ψυχής με ευρύτατη κλασική παιδεία. Ο συγγραφέας, με βάση τις φαντασιώσεις μιας νεαρής ασθενούς του, οι οποίες είχαν άφθονο μυθικό και συμβολικό περιεχόμενο, αποδεικνύει ότι στο ψυχικό νόσημα αναδύεται στη θέση της συνείδησης η αρχέγονη ψυχή και επισημαίνει ότι η ερμηνεία των συμβόλων έχει θεραπευτική αξία για την ψυχή. Ο αναγνώστης θα διαπιστώ...

Μέχρι σήμερα είχαμε αφήσει τους ποιητές να περιγράψουν "τις συνθήκες του ερωτεύεσθαι", με βάση τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν το ερωτικό αντικείμενο, και τον τρόπο που εναρμονίζουν τις απαιτήσεις της φαντασίας τους με την πραγματικότητα... ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ Όταν ερωτάται ο ψυχαναλυτής ποια είναι η πάθηση για την οποία του ζητούν συχνότερα τη βοήθειά του, μια απάντηση έχει να δώσει, αν εξαιρέσει το άγχος στις διάφορες μορφές του: η ψυχική ανικανότητα... ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ Όπου...

Το Φεβρουάριο του 1993 ο Γάλλος ηγέτης Φρανσουά Μιτεράν επιστρέφει αεροπορικώς από ένα επίσημο ταξίδι του στην Καμπότζη. Στο αεροπλάνο ζητά από τον ψυχαναλυτή του Αλί Μαγκουντί να δημοσιοποιήσει, δέκα χρόνια μετά το θάνατο του, τις σημειώσεις του από τις συναντήσεις τους που ξεκίνησαν το 1982. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στη Γαλλία στα τέλη του 2005, με την ευκαιρία της δέκατης επετείου του θανάτου του Μιτεράν, και δημιούργησε σάλο. Ο Φρανσουά Μιτεράν κάνει με ευκολία συνειρμούς και έχει μια πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ, δύο θετικά χαρακτηριστικά, όπως σημειώνει ο Μαγκουντί,...

"Δεν μου πάνε καλά τα πράγματα". Μ' αυτήν τη φράση, ο Πιερ Ρέι, διευθυντής για πολλά χρόνια του περιοδικού Marie Claire, κοσμοπολίτης και φίλος πολλών διασημοτήτων, ζητά από τον Ζακ Λακάν να τον δεχτεί για ψυχανάλυση. Είναι τριάντα τριών ετών. Δεν ξέρει ακόμα τι ζητάει, πρέπει όμως να πληρώσει ακριβά για να μάθει τι δεν θέλει πλέον στη ζωή του. Δεν μπορεί να κατονομάσει την επιθυμία του. Δεν μπορεί να απεγκλωβιστεί από τους φόβους του. Επιλέγει τον πιο διάσημο ψυχαναλυτή. Και συνάμα τον πιο ακριβοπληρωμένο. Για δέκα χρόνια, στον αριθμό 5 της οδού Λιλ, θα κάνει το πι...

19 ψυχαναλυτές συνομιλούν με τον Οιδίποδα Υπάρχει ήδη κάτι νοσταλγικό στην επανάκαμψη αυτής της σειράς των συνομιλιών με τους Έλληνες και ξένους ψυχαναλυτές, που δημοσιεύτηκαν στο ψυχαναλυτικό περιοδικό Οιδίπους, από το 2009 και εντεύθεν. Χωρίς η χρονική απόσταση να είναι τόσο μεγάλη, η συμβολική απόσταση που μας χωρίζει από την έναρξη της σειράς αυτής είναι τεράστια. Ζούσαμε σε μια άλλη χώρα, τότε. Το κύριο που φανερώνεται στις συνομιλίες είναι οι συγκλίσεις που αφορούν ανθρώπους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, ως προς τις διαρκείς και προσωπικές σχέσεις τους με τ...

Με αφετηρία την προσωπική θεραπευτική εμπειρία της αλλά και τη ματιά με την οποία η Λώρα Ντετιβίλ προσεγγίζει και κατανοεί το έργο του Γουίνικοτ, η συνομιλία η οποία καταγράφεται σε αυτό το τομίδιο επιχειρεί να αναδείξει την καινοτόμο αλλά και τη νεωτερική διάσταση της συμβολής του μεγάλου βρετανού ψυχαναλυτή και παιδιάτρου, ο οποίος δεν έπαψε μέχρι το τέλος της ζωής του να αναζητά, να αναθεωρεί και να τολμά μέσα σε ένα πνεύμα απόλυτου σεβασμού και πίστης στον άνθρωπο και στις δυνατότητες του, ενώ ως μέλος της Βρετανικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας (της οποίας υπήρξε πρόεδρος γ...

[...] Στον τόμο αυτόν παρουσιάζονται οι απόψεις των E. Bleuler, G. Benedetti, W. Dilthey, S. Freud, K. Jaspers, O. Kernberg, P. C. Racamier και H. Searles, καθώς και κείμενα όπου επιχειρείται μια συνθετική παρουσίαση των ψυχοπαθολογικών φαινομένων και των οδών κλινικής προσέγγισης των σχιζοφρενών ασθενών, όπως αυτές έχουν καταγραφεί και επεξεργαστεί από την ομάδα εργασίας στην οποία συμμετέχουν οι συγγραφείς. Περιλαμβάνονται επίσης κείμενα τα οποία μελετούν το πλαίσιο φροντίδας των ασθενών μέσα από μία ψυχαναλυτική οπτική, καθώς αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την τελική έκ...

Το σημαντικότερο βιβλίο της Τζούντιθ Μπάτλερ, μιας από τις σπουδαιότερες φιλοσόφους της εποχής μας που έχει συμβάλει καθοριστικά στα πεδία της θεωρίας φύλου, της πολιτικής φιλοσοφίας και της ψυχαναλυτικής θεωρίας, είναι το πρώτο της που μεταφράζεται στα ελληνικά. Αυτό το πρωτοποριακό βιβλίο, ορόσημο στη σύγχρονη κοινωνική σκέψη, μελετά τις κοινωνικές και πολιτισμικές διαδικασίες που ορίζουν και περι-ορίζουν τα σώματα που έχουν σημασία, δηλαδή σημαίνουσα υλικότητα. - Μέσα από ποιους περιορισμούς υλοποιείται το φύλο του σώματος; - Πώς οι νόρμες του φύλου συγκροτούν την υ...

Τα κομβικά περάσματα συνιστούν σταθμούς της συμμετοχής του νέου ψυχαναλυτή στην κοινότητα και τομές που δημιουργούν ένα νέο επίπεδο ατομικότητας. Κάθε επίπεδο ταυτότητας χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητα και τη διαφοροποίηση των στοιχείων της ψυχανάλυσης που εμφανίζονται και μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Σε κάθε μετάβαση συντελείται και ένα είδος μυητικής που πιστοποιεί τον νέο τρόπο λειτουργίας του ψυχαναλυτή. Στο κάθε πέρασμα δένονται -με τελετουργίες μύησης- οι άγνωστες άκρες των νημάτων της συνέχειας της ύπαρξης -τις οποίες τέμνει η αλλαγή-, σχηματίζοντας κόμβου...

Πολλές εκφράσεις και δραστηριότητες του ανθρώπου τείνουν σήμερα να ακυρώσουν τις έννοιες του μέτρου και των ορίων, βάζοντας τα άτομα σε πορείες που στρέφονται κατά των άλλων, όσο και κατά εαυτού. Η κοινωνική, η πολιτική και η οικογενειακή ζωή διαμορφώνονται με μορφές και διαστάσεις που δεν λαμβάνουν υπ' όψιν την ανθρώπινη αντοχή και πολλά είναι τα στοιχεία που μαρτυρούν καταστροφικές ψυχικές δονήσεις, συγκλονιστικές για την ανθρώπινη ύπαρξη. Βλέπομε συμπεριφορές που πηγάζουν από μίσος που φωλιάζει μέσα μας εναντίον του εαυτού μας και οι επιλογές μας συχνά δείχνουν διαδρο...

Ο Φρόυντ υποστήριζε τον διαχωρισμό της ψυχανάλυσης από τις νευροεπιστήμες, θεωρώντας ακόμα πρόωρο τον συγκερασμό των δύο πεδίων. Στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, όμως, και μετά την αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος, έννοιες όπως συνείδηση και ασυνείδητο μπορούν πλέον να συζητηθούν όχι μόνο στο πλαίσιο της ψυχανάλυσης, αλλά και στο επίπεδο της νευροβιολογίας. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας προέκυψε από τη συνάντηση των δύο αυτών επιστημονικών κλάδων, η οποία βασίστηκε στην κοινή διαπίστωση ότι κάθε εμπειρία αφήνει πίσω της ένα ίχνος. Η ψυχανάλυση...

Κατά τον Gerard Namer, ο στοχασμός του Halbwachs γύρω από το πρόβλημα της μνήμης γεννήθηκε ήδη το 1912 με το πρώτο άρθρο του για την ταξική συνείδηση, στο οποίο επανεξέταζε τη μαρξιστική ιδέα της αλλοτρίωσης της εργατικής τάξης εισάγοντας την έννοια της τάξης δίχως μνήμη. Ωστόσο, το πρώτο του βιβλίο περί μνήμης εκδίδεται το 1925 και είναι τα "Κοινωνικά πλαίσια της μνήμης", έργο με το οποίο ο Halbwachs διεκδικεί τη διαδοχή του Ντυρκέμ. Εδώ, η μνήμη, ό,τι πιο ατομικό, αποτελεί εντέλει κοινωνική κατασκευή. Ο άνθρωπος δεν σκέπτεται μόνος: όταν ενθυμούμαστε ανακατασκευάζουμε...