Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο παρουσιάζει τις απόψεις του Σίγκμουντ Φρόυντ για την υστερία και τη γυναικεία σεξουαλικότητα. Στέκεται ιδιαίτερα στη διαμάχη μεταξύ ψυχαναλυτών και ψυχαναλυτριών της εποχής του γύρω από το ζήτημα της θηλυκότητας και επιχειρεί να συνδέσει το λόγο της ψυχανάλυσης με το λόγο του φεμινιστικού κινήματος στην Αυστρία και τη Γερμανία. Ταυτόχρονα καταγράφει τις ιστορίες ζωής ορισμένων από τις γυναίκες που ασχολήθηκαν με την ψυχανάλυση είτε ως θεραπεύτριες, είτε ως ασθενείς, είτε και με τις δύο αυτές ιδιότητες. Οι ιστορίες αυτές χρησιμοποιούνται για να φωτίσουν τα θέματ...

Το θέμα πότε τελειώνει μια ψυχανάλυση, πώς τελειώνει, αν τελειώνει, τι εμποδίζει το τέλος της, αν πετυχαίνει τον σκοπό της, τη θεραπεία -την "απαλλαγή ενός ανθρώπου από τα νευρωτικά συμπτώματα, τις αναστολές και τις ανωμαλίες του χαρακτήρα"- και για ποιους λόγους τυχόν αποτυγχάνει, υπερβαίνει κατά πολύ το πεδίο της τεχνικής, γιατί για τον Φρόυντ ούτε οι χειρισμοί, ούτε οι όποιες ιδιαίτερες παρεμβάσεις αποτελούν αντικείμενο του "Περατή και μη περατή ανάλυση". Είτε πρόκειται για τη νόσηση, την ίαση ή εν τέλει την υγεία, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει σε μια υποσημείωση ο...

Το Όνομα του Πατρός, τι μεγάλη επιτυχία! Είναι κάτι που μιλάει σε όλους. Η πατρότητα δεν είναι τόσο προφανές φυσικό δεδομένο, είναι πρωτίστως γεγονός πολιτισμικό. "Το Όνομα του Πατρός", λέει ο Λακάν, "δημιουργεί τη λειτουργία του πατέρα". Τότε όμως, από πού πηγάζει ο πληθυντικός του τίτλου μας; Δεν είναι παγανιστικός, βρίσκεται στη Βίβλο. Εκείνος που μιλάει μέσα από τη φλεγόμενη βάτο, αυτοπροσδιορίζεται λέγοντας πως δεν έχει μονάχα ένα Όνομα. Ας καταλάβουμε: ο Πατέρας δεν έχει κύριο όνομα. Δεν συνιστά μορφή, συνιστά λειτουργία. Ο Πατέρας έχει τόσα Ονόματα όσα είναι και...

Τι είναι η σκέψη; Τι είναι τα όνειρα; Τι είναι η ψυχική νόσος; Οι σκέψεις και τα όνειρα μας οδηγούν σε όσα κάνουμε ή μήπως είναι άγνωστοι οι παράγοντες που δίνουν μορφή στη συμπεριφορά μας; Εάν οι πράξεις ενός ατόμου είναι ελλιπείς ή ενοχλητικές, η αιτία βρίσκεται στην ψυχική του κατάσταση, στο περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε ή στον εγκέφαλό του; Πώς λειτουργεί ο τελευταίος; Τέτοια ερωτήματα, που αφορούν τον εγκέφαλο, τις παθήσεις και την υγεία του, έχουν γοητεύσει τους στοχαστές και τους επιστήμονες σε όλο τον κόσμο, από την αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας μέχρι σήμερα....

Οι ψυχαναλυτές σπανίως αισθάνονται την ανάγκη να επιδοθούν σε αισθητικές αναδιφήσεις, και τούτο ακόμα κι αν δεν περιορίσουμε την αισθητική στη θεωρία για το ωραίο, αλλά την ορίσουμε ως θεωρία για τις ιδιότητες του αισθάνεσθαι. Ο ψυχαναλυτής ασχολείται με άλλες περιοχές του ψυχικού βίου κι ελάχιστα τον απασχολούν οι απροσδιόριστες και εξατμισμένες συναισθηματικές αντιδράσεις, οι οποίες ως επί το πλείστον αποτελούν το αντικείμενο της αισθητικής. Ωστόσο, υπάρχουν περιστάσεις που του επιβάλλουν να στρέψει το ενδιαφέρον του σε ένα συγκεκριμένο πεδίο της αισθητικής, ξεκομμένο κάπ...

Η ψυχανάλυση έχει πλέον πεθάνει, ή µήπως πρέπει να ερµηνεύσουµε τις συχνές επιθέσεις που δέχεται για τα θεωρητικά της "σφάλµατα" και τις κλινικές της "απάτες" ως ενδείξεις για την ανθεκτικότητά της; Σε αυτό το δοκίμιο ο Slavoj Zizek υπερασπίζεται µε πάθος τον Λακάν και αποδεικνύει ότι η ψυχανάλυση εξακολουθεί να είναι ηθικά επίκαιρη. Παραδοσιακά, η ψυχανάλυση υποτίθεται ότι έδινε στον ασθενή τη δυνατότητα να υπερβεί τα εμπόδια που περιόριζαν την πρόσβαση στη "φυσιολογική" σεξουαλική απόλαυση. Σήμερα, όμως, βομβαρδιζόμαστε συνεχώς και από παντού µε διαφορετικές εκδοχές τη...

"Συντηρητικός χωρίς τιμή, ριζοσπάστης εκ προμελέτης, εγκληματίας χωρίς έγκλημα, ο σύγχρονος πατέρας, πατέρας του τεχνικού ορθολογισμού και του αμοραλισμού, βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στον βούρκο της παρακμής. Ο σημερινός πατέρας καλείται όχι τόσο να αποποιηθεί την ενοχή όσο να αποδείξει την αθωότητα του για μια σειρά από εγκλήματα που διέπραξαν οι προκάτοχοι του ως άλλοι θεοί στο όνομα της λογικής και της ιστορίας. Αλλά αυτό είναι παράλογο και, επιπλέον, άδικο. Ως εκ τούτου, ο πατέρας είναι σήμερα αναγκασμένος να συνεχίζει την ιστορία ωθώντας τη λογική στα όρια της πλ...

Το μέλλον και η μοίρα των παιδιών περνάνε μέσα από την κούνια τους. Ήδη από τη στιγμή της γέννησής του, το μωρό αναμετριέται με τις επιθυμίες των γονιών και μαθαίνει να είναι συνεπές με το ρόλο που εκείνοι προσδοκούν από αυτό. Το "επάγγελμά" του δεν είναι βέβαια καθόλου ξεκούραστο. Ο ερχομός του στη ζωή κάνει τους γονείς να νιώσουν μια τρελή αγάπη, αλλά συχνά προκαλεί και την ανησυχία τους. Ο ψυχαναλυτής Μπερτράν Κραμέρ αναλύει στο "Επάγγελμα μωρό" τους μηχανισμούς αυτής της τόσο ξεχωριστής σχέσης που συνδέει το νεογέννητο με τους γονείς του. Με την παράθεση συγκεκριμένω...

Καθεμία από τις τρεις διαλέξεις του παρόντος τόμου είναι μια επιχείρηση κομάντος. Ο Λακάν προσγειώνεται μπροστά σε τυχαία ακροατήρια. Έχει μία ώρα για να τους πει ποιος είναι και τι κάνει. Ευαισθητοποιεί το ακροατήριό του στην ακόλουθη αντίθεση: α) Το ασυνείδητο είναι αποδεκτό, δεν εντυπωσιάζει πλέον κανέναν, όμως αυτό είναι αποτέλεσμα προπαγάνδας. Την ψυχανάλυση τη συνηθίσαμε, αλλά τη συνηθίσαμε όπως μια θεραπεία της μόδας που υπηρετούν "διαλαλήματα" που την ανάγουν σε κάτι ήδη γνωστό. β) Εντούτοις, η ψυχανάλυση εισάγει σε μια ασύγκριτη εμπειρία. Το φροϋδικό ασυνείδητο ε...

Από το 1975 ο Αντρέ Γκριν, με μια ανακοίνωση που έκανε στο Διεθνές Συνέδριο Ψυχανάλυσης και η οποία άφησε εποχή, έδειξε πως η ψυχανάλυση, τόσο στη θεωρία της όσο και στην πρακτική της, δεν μπορούσε πλέον να αρκεστεί στα φροϋδικά "μοντέλα" που δεν επιτρέπουν, τελικά, να κατανοήσουμε τις περιπτώσεις που έχουν ονομαστεί οριακές. Οι περιπτώσεις αυτές τοποθετούνται μεταξύ των κλασικών νευρώσεων και των αποδεδειγμένων ψυχώσεων: στα σύνορα. Δεν μπορούν να περιοριστούν σε μια νοσογραφική κατηγορία, διότι το "όριο" αποδεικνύει επίσης ότι η εύθραυστη γραμμή που χωρίζει το έξω από το...

"Να το πάλι το καταραμένο πρόβλημα του μαζοχισμού!" αναφωνεί μέσα από την καρδιά του ο Ferenczi το 1931, μια εποχή που η ψυχανάλυση έχοντας φτάσει σε μια ωριμότητα είχε όλο τον ελεύθερο χρόνο να σκεφτεί τις δυσκολίες της. Μαζοχισμός... να γιατί η θεωρία μπορεί να κλονιστεί και η γλώσσα που μπορεί να πει να πάντα, να αρχίσει να λέει ό,τι να 'ναι, όπως για παράδειγμα ηδονή της δυσαρέσκειας. Και η πρακτική μπορεί να πέσει εξίσου στην αναπόφευκτη παγίδα όταν η οδύνη (η ψυχική) γίνεται επιδιωκόμενος στόχος αντί να είναι η κινητήριος δύναμη της εξέλιξης της θεραπείας. Περιλ...

Σε μια εποχή όπου καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες εκρηκτικών καταστάσεων και συγκρούσεων, συχνά βίαιων, η ανάλυση της συμπεριφοράς ατόμων και ομάδων μέσα από τις θεωρίες της Ομαδικής Ανάλυσης μας βοηθά να αντιληφθούμε ότι οι ασυνείδητες δυνάμεις παίζουν καθοριστικό ρόλο στη συμπεριφορά του ατόμου, αλλά και στην εκδήλωση δραματικών γεγονότων, φαινομένων καταστολής ή παράλογης ομαδικής συμπεριφοράς. Σε αυτό το σημαντικό και εμπεριστατωμένο βιβλίο, η συγγραφέας ανακινεί και επεξεργάζεται τα πλέον καίρια ερωτήματα που διέπουν τις συλλογικές δυνάμεις και νοηματοδοτούν τα φαινόμεν...

H Mέλανυ Kλάιν με το έργο της συνέβαλε σημαντικότατα στη διαμόρφωση μιας νέας οπτικής σχετικά με την ανθρώπινη ανάπτυξη και προσωπικότητα. H Ίσκα Σάλτζμπεργκερ-Oυίτενμπεργκ μας παρουσιάζει, μέσα από θεωρητικές αναφορές αλλά και αναφορές σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, τους τρόπους με τους οποίους οι βασικές ιδέες και θεωρίες της Mέλανυ Kλάιν διαφωτίζουν την πρακτική της Kοινωνικής Eργασίας με άτομα. Oι θεωρίες αυτές είναι συχνά περίπλοκες και διαφιλονικούμενες. Ωστόσο αυτή η περιεκτική και ευκρινής περιγραφή της κλαϊνικής προσέγγισης θα βοηθήσει τους κοινωνικούς λειτουργούς κ...

Σε αυτό το έργο βρίσκονται συγκεντρωμένα κεφάλαια τα οποία επεξεργάστηκα κατά τη διάρκεια πολλών χρόνων κλινικής έρευνας και ψυχαναλυτικού στοχασμού στο πλαίσιο του μοντέρνου ιατρικού περιβάλλοντος της γυναικολογίας και της μαιευτικής. Σε αντίθεση όμως με τη σύγχρονη ιδεολογία του ελέγχου των γεννήσεων, η μετάδοση της ζωής υπόκειται στην ανεξέλεγκτη δράση του ασυνειδήτου των γονέων. Σε αυτό λοιπόν το βιβλίο περιγράφονται οι γονικές ψυχικές αναπαραστάσεις, οι ασυνείδητες επιθυμίες που συνοδεύουν την εγκυμοσύνη καθώς και ο δεσμός συνέχειας που εγκαθιδρύεται με το νεογέννητ...

Η "διαρκής ψυχιατρική μεταρρύθμιση", πιθανόν, να είναι από τους σημαντικότερους στόχους που οφείλει να θέτει κάθε κοινωνία, αφού κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελέσει τον φύλακα άγγελό της σε κάθε ενδεχόμενο κίνδυνο εσωστρέφειας και φοβικής συμπεριφοράς του εαυτού της εξ αιτίας της εγγενούς σαγηνευτικής της προδιάθεσης. Τα κύρια σημάδια μιας τέτοιας αρνητικής εξέλιξης είναι η κοινωνική συμπεριφορά μη-ανοχής του ψυχωσικού ασθενή. (Μαούτσος Β.: Ενότητα "Πρόσωπα και Ψυχαναλυτικοί θεσμοί στην Ελληνική Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση") Έχει μεγάλη σημασία η επεξεργασία των έντονων "αντιμ...

Η μελαγχολική διάθεση έχει ποικίλες και μεταβλητές μορφές. Από τη νεύρωση ως την ψύχωση, όλες έχουν μία και μόνη υποκειμενική βάση: την αιτία της επιθυμίας και την ελλείπουσα δυναμική της. Ένας πολιτισμός για τον οποίον η ανταγωνιστικότητα και η επιτυχία αναγνωρίζονται ως υπέρτατες αξίες, δεν αγαπά τους καταθλιπτικούς, τους οποίους γεννά και οι οποίοι του θυμίζουν τον παραλογισμό της καπιταλιστικής του παραγωγής. Ο μελαγχολικός προκαλεί ανησυχία, διότι με την αδιαφορία του απειλείται ο Έρως, διότι η έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους του προσβάλλει την κοινωνική συνοχή και παρ...

Ο "Αδελφός του προηγουμένου" (Βραβείο Medicis για το δοκίμιο 2006) δεν είναι κλασικό δοκίμιο. Ο Ζαν-Μπερτράν Πονταλίς και εδώ, όπως στα "Παράθυρα", εμπιστεύεται περισσότερο την "ονειρευόμενη σκέψη" από ό,τι τον κυριαρχημένο λόγο. Ιστορίες με ζευγάρια αδελφών από μυθιστορήματα, βιογραφίες και διηγήσεις με πρωταρχική αναφορά τον Κάιν και τον Άβελ.Έριδες, άλυτες διαφορές και αδελφοκτόνες συγκρούσεις, μίση και πάθη διαπλέκονται με προσωπικές αναμνήσεις, αυτοβιογραφικά στοιχεία, στιγμές αυτοανάλυσης και στοχαστικές παρατηρήσεις. Όλα δοσμένα με απλότητα ύφους, αυθορμησία γραφής κ...

Από τη στιγμή που θα "ανακαλύψουμε" έναν στοχαστή, δεν είναι δύσκολο να τον μάθουμε, να τον καταλάβουμε, να τον "βρούμε". Εδώ είναι που τελειώνει για τους περισσότερους η υπόθεση. Μένουν προσκολλημένοι σ' αυτά που "βρήκαν", δημιουργούν σχολές, όπου τα ιδία επαναλαμβάνονται με επουσιώδεις παραλλαγές και με έντονες έριδες για τη σωστή ερμηνεία. Αυτό συμβαίνει με τον Freud στον χώρο της Ψυχανάλυσης, με τον Heidegger στον χώρο της Φιλοσοφίας - για να περιοριστώ στα καθοριστικά θέματα αυτής της μελέτης. Για τον Nietzsche το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ. Το υποδηλώνει η διπλή τελε...

Σημάδεψαν τον εικοστό αιώνα με την ομορφιά τους, το ταλέντο, την προσωπικότητά τους. Κέρδισαν τον θαυμασμό του κόσμου γιατί ενσάρκωσαν το πνεύμα της εποχής τους. Όμως πολλές φορές πίσω από τη λαμπερή κι αξιοζήλευτη εικόνα τους κρυβόταν, πίκρα, απογοήτευση, πόνος, κατάθλιψη... Ένδεκα διάσημοι ψυχαναλυτές, ψυχίατροι και ψυχολόγοι, αναλύουν τον λαβύρινθο του ψυχισμού και τις εσωτερικές μάχες των ξεχωριστών αυτών γυναικών... Τζόζεφιν Μπέικερ, Σιμόν ντε Μποβουάρ, Μαρία Κάλλας, Κολέτ, Δαλιδά, Λέιντι Ντι, Μάρλεν-Ντίτριχ, Τζάκι Κένεντι, Έντιθ Πιάφ, Φρανσουάζ Σαγκάν, Βιρτζίν...

Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ... Όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε είδους εθισμό από ουσίες... μαίνεται μέσα μας μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ' αυτό που αισθανόμαστε και σ' αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε. Από τη μία πλευρά, υπάρχει το σώμα μας, που διατηρεί ακέραιη την ανάμνηση της προσωπικής μας ιστορίας, και ιδιαίτερα της κακομεταχείρισης που ενδεχομένως έχουμε υποστεί από τους γονείς μας στην παιδική μας ηλικία και, από την άλλη, είναι το πνεύμα μας και η επιθυμία μας - σύμφωνα με τις επιταγές της Ηθικής κ...