Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Βία της ερμηνείας εξεδόθη για πρώτη φορά το 1975 στο Παρίσι. Προϊόν πολλών ετών κλινικής έρευνας και σεμιναριακής εργασίας, αποτελεί μια θεμελιακή αποκρυστάλλωση στην πορεία διατύπωσης του συνολικού ψυχαναλυτικού έργου της Πιέρα Ωλανιέ. Οι μεταψυχολογικές υποθέσεις που προτείνονται χαρακτηρίζονται από εξαιρετική συνοχή και ακρίβεια και πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από την μακρόχρονη ψυχαναλυτική εμπειρία της συγγραφέως με ψυχωτικούς ασθενείς, σχιζοφρενείς και παρανοϊκούς. Η Βία της ερμηνείας αποτελεί μια αξεπέραστη συνεισφορά στην ψυχαναλυτική έρευνα της ψύχωσης ή, ακόμη καλύ...

Η ανάλυση του Καροτενούτο εντάσσεται στο θεωρητικό πλαίσιο της ψυχολογίας του ασυνειδήτου, ειδικά του γιουνγκιανού ρεύματος. Δεν αρκείται στη λεπτή περιγραφή της φαινομενολογίας της ερωτικής εμπειρίας - όπως επιχείρησαν να κάνουν κάποιοι κοινωνιολόγοι σε βιβλία που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία - αλλά εμβαθύνει αναζητώντας τα αίτια, συχνά υποσυνείδητα, που την προκαλούν και συλλαμβάνει - με παραδεκτό τρόπο και χωρίς δογματισμούς - τις βάσεις των πρωταρχικών εμπειριών του παιδιού. Είναι προσεκτικός με τις διαστάσεις της ατομικότητας, της εσωτερικότητας, του φανταστικού, των αισθη...

Ένα εμπεριστατωμένο βιβλίο αναφοράς, με παραστατικότητα και σαφήνεια, ένα βιβλίο σπάνιο. Ο συγγραφέας έχει μια ασυνήθιστη ικανότητα να ανάγεται από το απλό στο περίπλοκο, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Αναπτύσσοντας με λεπτομέρειες τις αναλυτικές διαδικασίες, ο Ρ. Γκρίνσον δεν ορίζει κανόνες· περισσότερο αναπτύσσει γενικές αρχές ή κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες θα πρέπει να ταιριάζουν στον ασθενή, στον αναλυτή και στην αναλυτική κατάσταση. Με πολλά παραδείγματα περιγράφει πώς ο αναλυτής φέρνει εις πέρας τη θεραπευτική ψυχανάλυση, σεβόμενος την ποικιλομορ...

-Σίγκμουντ Φρόυντ σχεδίασα αυτή την αναζήτηση μελετώντας την εσωτερική έκφραση των ματιών αμέτρητων ανθρώπων. Εκεί, στο βάθος τους πέρα από την περιστασιακή έκφραση, βρίσκονταν οι απωθημένες παρορμήσεις, οι νευρώσεις, οι φοβίες, ο ψυχαναγκασμός, η παράνοια, η libido... Αυτή ίσως πριν απ' όλα, που συχνά γίνεται η βασική αιτία για όλα. ...Η ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 1939 ήταν το Τέλος και παράλληλα η Αρχή. Στη Γερμανία του Χίτλερ ο Φρόυντ δεν είχε καμιά θέση. Ο ολοκληρωτισμός είναι απόλυτος, μετενσαρκώνει τους ανθρώπους σε ξενοκίνητες μηχανές... Οι ψυχικές παρορμήσεις αλλά...

Όποιος διαβάσει αυτό το βιβλίο, καταλαβαίνει, πως ο ερευνητής της ανθρώπινης ψυχολογίας-ψυχοπαθολογίας Γιάννης Γαλανός, έχει καταθέσει ολόκληρο τον θεωρητικό δυναμισμό του, και τη βαθιά και πολύχρονη κλινική του πείρα σ' αυτό. Με αυτή την έννοια είναι ένα βιβλίο ζωής. Το βιβλίο διακρίνεται γιατί δένεται αρμονικά η θεωρία με την πράξη γύρω από το φαινόμενο άνθρωπος - σαν η ψυχολογία και η παθολογία της, καθώς και οι προσπάθειες για τη θεραπεία των ψυχικά αρρώστων. Για πρώτη φορά δίνονται με σαφήνεια τα όρια, οι ομοιότητες, αλλά και οι διαφορές ανάμεσα σε τέσσερις επιστημον...

"Η αποπλάνηση λειτουργεί παντού, έχει πολλές μορφές και ονόματα, δεν μπορούμε να την περιορίσουμε στο φαινόμενο της ερωτικής έλξης ανάμεσα σε δύο υπάρξεις, αλλά πρέπει να της δώσουμε μια σημασία πολύ πλατιά, που να περιλαμβάνει κάθε αναζήτηση την οποία παρακινεί ο Έρως: από εκείνη του επιστήμονα στο εργαστήριό του, ως τις εξερευνήσεις των ταξιδευτών προς νέους στόχους, το διαρκές ταξίδι προσκυνήματος των μοναχών, τους ερωτικούς θρήνους των παλιών τροβαδούρων. Όπου υπάρχει Έρως, υπάρχει αποπλάνηση. Αλλά, όπως θυμούνται οι παλιοί, η αποπλάνηση δεν είναι μια αρμονική έλξη του...

Δύο πρωτοπόροι γιατροί και πέντε γυναίκες ασθενείς συναντήθηκαν σε μια ευτυχή για την επιστήμη στιγμή και από αυτή προέκυψε τούτο το βιβλίο. Η μία ήταν ασθενής του Μπρόυερ, οι άλλες τέσσερις του Φρόυντ. Δίπλα σε ένα θεωρητικό μέρος, οι δυο γιατροί πραγματεύονται στον πυρήνα του βιβλίου ο καθένας χωριστά τις ιστορίες αυτών των πέντε γυναικών, που με τα ψυχικά τους προβλήματα θα μπορούσαν να είναι γυναίκες της διπλανής μας πόρτας. Παρά την ασθένειά τους, την υστερία, ή ίσως και εξαιτίας αυτής, ήταν τόσο ευφυείς και κατά κάποια έννοια υγιείς, ώστε συνέβαλαν τα μέγιστα στη γέν...

Η έντονη διαμάχη γύρω από τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού έχει χαρακτηρίσει το πνευματικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών και έχει οδηγήσει στην αντίληψη ότι κατά κάποιον τρόπο έχουμε μεταβεί στη λεγόμενη "μεταμοντέρνα" κατάσταση. Τα ερωτήματα που έχουν αναδειχθεί από τη διαμάχη αυτή αφορούν κυρίως το λόγο και το υποκείμενο, την έκφραση μέσα από τις πράξεις των σύγχρονων υποκειμένων, τη σχέση με την εσώτερη και εξώτερη φύση, την ιστορική περίοδο και βέβαια την ελπίδα για κοινωνικοπολιτική συμφιλίωση.

Μια μελέτη, σε βάθος, του ζωντανού αρχέτυπου της Τριάδας το οποίο δρα ως θεμέλιο για τη σχέση του ανθρώπου με τη θεότητα, είτε αυτή εξετάζεται ως αντικειμενική ύπαρξη, είτε ως εγγενής ποιότητα της ανθρώπινης ψυχής. Ταυτόχρονα παρουσιάζεται ο ρόλος του ασυνείδητου ως αγωγού για την εκδήλωση της θεμελιακής δύναμης της Τριάδας μέσα στην ύλη. Μιας δύναμης ικανής να ιεροποιήσει την ύλη και να συμβάλλει τα μέγιστα στην εξέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης.

[...] Στον τόμο αυτόν παρουσιάζονται οι απόψεις των E. Bleuler, G. Benedetti, W. Dilthey, S. Freud, K. Jaspers, O. Kernberg, P. C. Racamier και H. Searles, καθώς και κείμενα όπου επιχειρείται μια συνθετική παρουσίαση των ψυχοπαθολογικών φαινομένων και των οδών κλινικής προσέγγισης των σχιζοφρενών ασθενών, όπως αυτές έχουν καταγραφεί και επεξεργαστεί από την ομάδα εργασίας στην οποία συμμετέχουν οι συγγραφείς. Περιλαμβάνονται επίσης κείμενα τα οποία μελετούν το πλαίσιο φροντίδας των ασθενών μέσα από μία ψυχαναλυτική οπτική, καθώς αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την τελική έκ...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων του Ντόναλντ Βίννικοτ που δημοσιεύθηκαν αρχικά υπό τον τίτλο "Συγκεντρωμένα γραπτά", το 1958, και απευθύνονται σε ειδικούς και μη. Επανεκδόθηκαν το 1975 με εκτεταμένη εισαγωγή του Μάσουντ Καν, που συνδέει τα κείμενα αυτά με κατοπινές δημοσιεύσεις του Βίννικοτ, και έτσι παρουσιάζονται σήμερα στην ελληνική γλώσσα. Η αξία του έργου του Βίννικοτ αναγνωρίζεται πλέον όλο και περισσότερο μεταξύ ψυχαναλυτών, ψυχολόγων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών λειτουργών, αλλά και όλων όσοι ασχολούνται στην εργασία τους με τη φροντίδα παιδιών. Μεγάλ...

Η Ilse Grubrich-Σημίτη δίνει το λόγο στα παραγνωρισμένα έως τώρα βουβά χειρόγραφα. Με οξύνοια, διακριτικότητα και στόχαση, εκφράζει τη βούλησή της να συμβάλει στον αναγκαίο αγώνα ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη άγνοια που τα περιβάλλει. Revue Francaise de Psychanalyse (για την πρώτη, γερμανική έκδοση του βιβλίου) Η Ilse Grubrich-Σημίτη διερευνά έναν νέο Freud, τον Freud γράφοντα, σκεπτόμενο με λέξεις που συναρμολογεί σε προτάσεις, τις οποίες προορίζει για φορείς των ιδεών του. Ακόμη, μας αποκαλύπτει έναν Freud άγνωστο, έναν Freud στον οποίο κανείς δεν έχει εμβαθύνει και...

Το 1891, αν και "σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις έχει πια στραφεί προς την ψυχοπαθολογία", ο Freud τολμά να ξιφουλκήσει εναντίον των μεγαλύτερων ονομάτων της νευρολογίας. Το Για την ερμηνεία των αφασιών είναι το πρώτο του βιβλίο. Η εμπορική του αποτυχία θα τον απογοητεύσει οικτρά. Πολλοί πιστεύουν - εντελώς απλοϊκά - πως μετά την αποτυχία αυτή εγκατέλειψε το παιχνίδι και η νευρολογική του φλέβα στέρεψε. Το βιβλίο αυτό, που έχει θέμα το λόγο και τις διαταραχές του , αγνοήθηκε από τους ψυχαναλυτές ως κάτι που δεν τους αφορούσε. Στην Αγγλία μεταφράζεται μόλις το 1953, στη Γαλλί...

Από το 1975 ο Αντρέ Γκριν, με μια ανακοίνωση που έκανε στο Διεθνές Συνέδριο Ψυχανάλυσης και η οποία άφησε εποχή, έδειξε πως η ψυχανάλυση, τόσο στη θεωρία της όσο και στην πρακτική της, δεν μπορούσε πλέον να αρκεστεί στα φροϋδικά "μοντέλα" που δεν επιτρέπουν, τελικά, να κατανοήσουμε τις περιπτώσεις που έχουν ονομαστεί οριακιές, τις οποίες, ωστόσο, συναντάμε όλο και συχνότερα στην κλινική εργασία στις μέρες μας. Οι περιπτώσεις αυτές τοποθετούνται μεταξύ των κλασικών νευρώσεων και των αποδεδειγμένων ψυχώσεων: στα σύνορα. Δεν μπορούν να περιοριστούν σε μια νοσογραφική κατηγορί...

Τι κρύβουν οι υποσχέσεις που δίνουν οι εραστές; Γιατί ορκίζονται αιώνια πίστη; Μπορούμε να λέμε την αλήθεια όταν είμασε ερωτευμένοι; Γιατί όλες οι ερωτικές ιστορίες τελειώνουν κάποτε; Με χιούμορ και πλήθος απολαυστικών αναφορών στον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την ψυχαναλυτική πρακτική ο Λήντερ μας εξηγεί ότι το πάθος έχει ελάχιστη σχέση με την ηδονή αλλά μεγάλη συγγένεια με τον μαζοχισμό.

Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αναπτύχθηκε ένας έντονος προβληματισμός γύρω από τη φύση του φαινομένου και τους τρόπους αντιμετώπισής του, με αποκορύφωμα την κατάθεση πρότασης νόμου στο γαλλικό κοινοβούλιο και την εισαγωγή του όρου στο γαλλικό Εργατικό Κώδικα. Στο βιβλίο Ηθική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας η συγγραφέας εμβαθύνει την ανάλυσή της, επικεντρώνοντας την προσοχή της σε φαινόμενα ηθικής παρενόχλησης στο χώρο της εργασίας. Προσδιορίζει λεπτομερώς το περιεχόμενο του όρου και απαντά με σαφήνεια και ακρίβεια σε ερωτήματα που σχετίζονται με το φαινόμενο. Ταυτό...

Ως ενορμητική διαδικασία θα μπορούσε να ορισθεί η διαπλοκή των ασυνείδητων αναπαραστάσεων και των συναισθημάτων που εκδηλώνονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, "εκ των υστέρων", στην καθημερινή πρακτική όπου το υποκείμενο συναντά το αντικείμενο, αλλά και ως αυτή καθαυτή η τρέχουσα ενόρμηση του αυτόνομου υποκειμένου που συναντά το αντικείμενο. Πρόκειται για τη διαδικασία που εμπεριέχει ταυτόχρονα το διφορούμενο και το ξεκάθαρο, το όλο και το ανολοκλήρωτο, το φυσιολογικό και το παθολογικό. Πρόκειται τελικά για τη δυναμική της συγκρουσιακής σύνθεσης αντιθετικών συναισθημάτων, παρα...

Οι "Τρεις πραγματείες για τη θεωρία της σεξουαλικότητας", μαζί με την "Ερμηνεία των ονείρων", θεμελιώνουν την ψυχανάλυση, αποτελώντας την σημαντικότερη προσφορά του Φρόιντ στην ανθρώπινη γνώση και κατά κάποιον τρόπο το πνευματικό στίγμα του 20ού αιώνα. Η φροϊδική ψυχανάλυση, από θεραπευτική μέθοδος αρχικά της ψυχικής νόσου, διευρύνεται εν συνεχεία σε γενική θεωρία του ασυνείδητου, σε μεθοδολογικό όργανο ερμηνείας των ανθρώπινων σχέσεων, σε ιδεολογία και κοσμοαντίληψη. Πρόκειται για την ανακάλυψη μιας νέας επιστημολογικής ηπείρου.

Δύο μεγάλα πνεύματα της αμερικανικής λογοτεχνίας αναλαμβάνουν να αναλύσουν τις περί σεξουαλικότητας θεωρίες του Φρόυντ με τρόπο εύληπτο και βατό (με κείμενο και εικόνες), ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιούν μια βαθιά τομή στο ζήτημα, θέτοντας το τολμηρότερο των ερωτημάτων: Τελικά, συγγνώμη δηλαδή, αλλά είναι αναγκαίο το σεξ;