Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O τόμος αυτός είναι ο πρώτος της σειράς των δημοσιεύσεων του αρχαιολογικού υλικού από το Ιερό Κορυφής του Βρύσινα. Ο επόμενος τόμος που βρίσκεται σε στάδιο τελικής προετοιμασίας είναι η "Kεραμεική της ανασκαφής Δαβάρα 1973". Θα ακολουθήσουν τόμοι για τα ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα ειδώλια, και την ανασκαφή που διεξάγεται από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και την ΚE' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. To θέμα του παρόντος τόμου είναι μία σειρά αγγείων με επίθετα πλαστικά στοιχεία που παριστάνουν βράχους και ζώα και καταλαμβάνουν όλη...

Περίοπτη θέση στη Συλλογή Αρχαιοτήτων του Μουσείου Ιστορίας της Τέχνης, στη Βιέννη, κατέχουν οι ελληνικές αρχαιότητες, οι οποίες εκτίθενται στο ισόγειο του ομώνυμου κτηρίου που βρίσκεται στο κέντρο της αυστριακής πρωτεύουσας. Ο φιλότεχνος επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει σπουδαία έργα της πρωτογεωμετρικής, της γεωμετρικής, της αρχαϊκής, της κλασικής, αλλά και της ρωμαϊκής περιόδου. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον σκύφο του Βρύγου, ένα από τα αριστουργήματα της αθηναϊκής κεραμικής, στον Δορυφόρο του Πολυκλείτου, στον ελικωτό κρατήρα με τον Αχιλλέα και την Πενθεσίλεια, καθώ...

[...] Τα αγγεία της συλλογής συντηρήθηκαν, καταγράφηκαν και φωτογραφήθηκαν, κατασκευάστηκε παραδοσιακό καμίνι, συγκεντρώθηκαν και αξιοποιήθηκαν οι μαρτυρίες των τελευταίων αγγειοπλααστών του νησιού. Η μουσειολογική μελέτη σχεδιάστηκε από το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής με στόχο την ανάδειξη αφενός της ντόπιας κεραμικής παραγωγής και αφετέρου των σχέσεων της Τήνου με την ευρύτερη περιοχή. Παραδίδουμε το Μουσείο Παραδοσιακής Κεραμικής Τήνου στην τοπική κοινωνία που το δημιούργησε, με την ευχή να αποτελέσει φορέα προβολής και δυναμικής αξιοποίησης της πολιτιστικής μας...

Ανάμεσα στα τοπικά εργαστήρια του ερυθρόμορφου ρυθμού του β΄ μισού του 5ου αι. π. Χ., το βοιωτικό ξεχωρίζει ως ένα από τα σημαντικότερα. Η εκπροσώπησή του από πολλούς κεραμείς και αγγειογράφους, η στενή σχέση και εξάρτησή του από το μελανόμορφο ρυθμό -που ποτέ δεν έσβησε στη Βοιωτία- και πιο συγκεκριμένα από την καβειρική κεραμική αλλά και τα ανθεμωτά αγγεία, που προσδίδουν έναν ιδιάζοντα χαρακτήρα, διαφοροποιώντας το από τα τοπικά εργαστήρια άλλων περιοχών, τα οποία παραμένουν στενά συνδεδεμένα και εξαρτημένα από τα αττικά πρότυπά τους. Αφορμή για την ενασχόλησή του με το...

Αυτός ο τόμος είναι ένα έργο αγάπης. Όπως εξηγεί η συγγραφέας, το ενδιαφέρον της για τους παραδοσιακούς αγγειοπλάστες ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60, μια περίοδο κατά την οποία πολλοί απ' αυτούς εξασκούσαν ακόμα την τέχνη τους. Κατά τη διάρκεια μιας εικοσαετίας, περίπου, η Μαρία μάζεψε με τόση επιμέλεια και προσοχή ένα μεγάλο αριθμό πληροφοριών για όλες τις πλευρές της ζωής και του έργου αυτών των αγγειοπλαστών, που τώρα συνθέτουν αυτόν τον τόμο. Άξιζε να περιμένουμε ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Μαρία, σαν επαγγελματίας κεραμίστρια, μελέτησε προσωπι...

Η τέχνη του πηλού δεν έπαψε ποτέ να ασκείται στον ελλαδικό χώρο, διαγράφοντας μια μακρά και ενδιαφέρουσα πορεία από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Την περίοδο που ακολούθησε την τουρκική κατάκτηση του Βυζαντινού κράτους, αλλά και πριν, τα κεραμικά αντικείμενα αποτελούσαν απαραίτητα χρηστικά αντικείμενα για κάθε νοικοκυριό ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης. Το μεταβυζαντινό τραπέζι στρωνόταν με εφυαλωμένα επιτραπέζια αγγεία, όπως κούπες και πινάκια, φλιτζάνια και μαστραπάδες. Παρά την ένδεια του υλικού και τις περιορισμένες ανασκαφικές έρευνες, μπορούμε με βεβαιότητα...

Στα περισσότερα μουσεία της Ελλάδας τα πήλινα αγγεία αποτελούν τα πιο συνηθισμένα εκθέματα. Αγγεία εξάλλου είναι τα αντικείμενα που έρχονται στο φως με τη μεγαλύτερη συχνότητα στις ανασκαφές. Μόνο από την Αττική έχουν σωθεί περίπου 80.000 ακέραια διακοσμημένα αγγεία. Περιδιαβαίνοντας λοιπόν ανάμεσα στις προθήκες με την κεραμική στα μουσεία της Ελλάδας και παρατηρώντας τις παραστάσεις, ο επισκέπτης έχει την εντύπωση πως ξεφυλλίζει ένα βιβλίο με φωτογραφίες μαθαίνοντας έτσι πώς ζούσαν, ντύνονταν, διασκέδαζαν, δούλευαν, λάτρευαν τους θεούς τους οι αρχαίοι Έλληνες. Τα πήλινα...

Περιλαμβάνει μελέτες για την αρχιτεκτονική και την πολεοδομική εξέλιξη της πρωτοβυζαντινής Ελεύθερνας, τους τάφους και τα κτερίσματα, τα χρυσά φυλακτά, την εφυαλωμένη κεραμική και τις χάλκινες πόρπες. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πέτρος Θέμελης, Πρόλογος... ii Πέτρος Γ. Θέμελης, Εισαγωγή - Πέτρος Γ. Θέμελης, "Η πρωτοβυζαντινή βασιλική" - Πέτρος Γ. Θέμελης, "Ο πρωτοβυζαντινός οικισμός" - Πέτρος Γ. Θέμελης, "Σύνοψη ιστορικών συμπερασμάτων" - Αναστασία Γιαγκάκη, Οι τάφοι" - Αναστασία Γιαγκάκη, "Τα χρυσά φυλακτά" - Ναταλία Πούλου - Παπαδημητρίου, "Η εφυαλωμένη κεραμική" - Ναταλί...

Περιλαμβάνει μελέτες για την Πρωτοβυζαντινή κεραμική της Ελεύθερνας και τους κεραμουργούς, τεχνολογικές παρατηρήσεις για την κεραμική, τις πρωτοβυζαντινές επιγραφές, τα νομισματικά ευρήματα και παλαιοπαθολογική μελέτη του πληθυσμού. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πέτρος Γ. Θέμελης, Πρόλογος - Christine Vogt, "The Early Byzantine Pottery" - Philippe Gouin, Christine Vogt, "Appendix: Quarrymen and Potters in Ancient Eleutherna" - Eleni Aloupi, Vassilis Kilikoglou, Peter M.Day, "Provenance and Technological Characterisation of Fine Tableware" - Louise Joyner, "Appendix: Petrographi...

Καρπός της πολύχρονης ενασχόλησης του συγγραφέα με το αντικείμενο της Κεραμολογίας, το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη συνολική διαπραγμάτευση της κεραμικής που έχει έρθει στο φως στον ελλαδικό χώρο και χρονολογείται στους τελευταίους ρωμαϊκούς και τους πρώτους βυζαντινούς αιώνες. Μετά από μία σύντομη παρουσίαση της ιστορίας της έρευνας, αποτιμάται η συμβολή διαφορετικών παραγόντων στην αύξηση και διατήρηση του ενδιαφέροντος για την κεραμική αυτή κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Στη συνέχεια εντοπίζονται τα προβλήματα της καθιερωμένης ορολογίας και εξετάζεται η χρήση όρων με β...

Στο βιβλίο "Τα κεραμεικά Ιζνίκ της μονής Παναχράντου Άνδρου" της Κατερίνας Κορρές - Ζωγράφου δημοσιεύονται από την άποψη της τέχνης και της τεχνικής οι κεραμεικές πλάκες της μονής της Παναχράντου στην Άνδρο που ανήκουν στους χρόνους της "χρυσής" εποχής της περίφημης παραγωγής του Iznik (δεύτερο μισό του 16ου αιώνα) ενώ ανιχνεύεται το ζήτημα της ανάθεσής τους με απόδοση από την συγγραφέα στον οικουμενικό πατριάρχη Διονύσιο τον Γ΄.