Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το φιλόδοξο αυτό μυθιστόρημα και ταυτόχρονα ιστορικό πόνημα αποτελεί μια ματιά εκ των έσω στα γρανάζια της μηχανής θανάτου που έθεσε σε λειτουργία η ναζιστική Γερμανία στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο δόκτωρ Μαξιμίλιαν Άουε, αφηγητής και πρωταγωνιστής στις Ευμενίδες, είναι ένα τέρας. Ένα καλλιεργημένο, δίγλωσσο, διανοούμενο τέρας που προσπαθεί να κάνει τον αναγνώστη να κατανοήσει τις αποτρόπαιες πράξεις του. Μέσα από τη δίνη ιστορικών συμβάντων που συντάραξαν την ανθρωπότητα αναδύονται οι μοναχικές, μελαγχολικές σκέψεις ως προς την ενοχή αλλά και το προαποφασισμένο των γεγονότ...

Παρίσι, 2002. Η Τζούλια Τζάρμοντ, Αμερικανίδα δημοσιογράφος, καλύπτει την επέτειο των γεγονότων του Βελ'ντ'Ιβ στο Παρίσι. Ανακαλύπτει με τρόμο το γολγοθά που έζησαν εκατοντάδες οικογένειες Εβραίων, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο Άουσβιτς, και νιώθει να την ελκύει ιδιαίτερα το πεπρωμένο της μικρής Σάρας. Είναι αποφασισμένη να ερευνήσει την υπόθεση μέχρι τέλους, ακόμη και με τίμημα ό, τι αγαπά περισσότερο. Παρίσι, 16 Ιουλίου 1942. Χαράματα, η γαλλική αστυνομία κάνει έφοδο στο σπίτι μιας οικογένειας. Ο μικρός Μισέλ, τρομαγμένος κρύβεται σε μια ντουλάπα. Για να τον προστατέψει,...

Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου, ο Ελί Βιζέλ και η οικογένειά του στάλθηκαν από τους Ναζί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το βιβλίο αυτό είναι ένα ντοκουμέντο αυτής της κτηνωδίας: του χαμού των γονιών του, του τρόμου από τον οποίο κατάφερε να ξεφύγει, του αγώνα του για επιβίωση σ' έναν κόσμο που τον απογύμνωσε από την ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια και την πίστη του. Γραμμένο σε γλώσσα λιτή, με τη ματιά του αυτόπτη μάρτυρα, η "Νύχτα" αποτελεί μία από τις πιο άμεσες και διεισδυτικές αφηγήσεις που γράφτηκαν ποτέ για το Ολοκαύτωμα.

Η διδασκαλία του Ολοκαυτώματος έχει καταχωριστεί ως τμήμα των Αναλυτικών Προγραμμάτων Ιστορίας σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και σε χώρες εκτός Ευρώπης. Είτε ενσωματωμένη στη διδασκαλία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είτε ως ξεχωριστή διδακτική ενότητα με ιδιαίτερο εκπαιδευτικό υλικό και προκαθορισμένες ώρες αυτοτελούς διδασκαλίας, η προσέγγιση του Ολοκαυτώματος υπακούει σε μια παιδαγωγική λογική, η οποία βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με τους πρωτεύοντες γενικούς σκοπούς της διδασκαλίας της Ιστορίας, οι οποίοι αφορούν την καλλιέργεια κριτικής ιστορικής σκέψης, την πολι...

"Τούτες οι σελίδες είναι η περιγραφή μιας πάλης, για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση του Κάφκα. Και σε αυτή την πάλη παίρνουν μέρος όλες οι συνιστώσες της ψυχής: η ανάμνηση του σπιτιού και των γονιών, η διάφανη βουκολική ομορφιά των Καρπαθίων, οι παππούδες μου και τα πολυάριθμα φώτα που έλουζαν τότε την ψυχή μου. Έπειτα, ο πόλεμος, η καταστροφή που έφερε μαζί του και τα σημάδια που άφησε. Και, τέλος, τα χρόνια στο Ισραήλ: η δούλεψη της γης, η αναζήτηση γλώσσας, οι νεανικές ανησυχίες, το πανεπιστήμιο και η γραφή. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια σύνοψη, παρά μάλλον μια προσπ...

Ο τόμος "Το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων: Μνημεία και μνήμες", "λιμήν εν ατυχίαις", όπως τον χαρακτηρίζει στον πρόλογό του δανειζόμενος την έκφραση από αρχαίο συγγραφέα, ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος κ. Μωυσής Κωνσταντίνης, αποτελεί μια "θλιβερή" καταγραφή της ιστορίας και των διάσπαρτων ανά την Ελλάδα εβραϊκών μνημείων που διασώθηκαν από τη λαίλαπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μνημείων με τη διττή έννοια του όρου: Τόσο, δηλαδή, των ιστορικής σημασίας ερειπίων που διατηρούνται 60 και πλέον χρόνια μετά το Ολοκαύτωμα, όσο και των μνημείων που αναγέ...

Το συγκλονιστικό αυτό βιβλίο περιγράφει την ιστορία του στρατοπέδου του Άουσβιτς, του πιο απάνθρωπου και απεχθούς θεσμού απ' όσους δημιούργησαν οι ναζί. Μαθαίνουμε πώς το στρατόπεδο εξελίχθηκε σταδιακά από φυλακή για Πολωνούς πολιτικούς κρατουμένους στο χώρο εκείνο όπου σημειώθηκε η μαζικότερη εξόντωση ανθρώπων στην ιστορία, με θύματα περίπου ένα εκατομμύριο Εβραίους. Με αφορμή το Άουσβιτς, ο συγγραφέας εξετάζει γενικότερα το Ολοκαύτωμα. Απορρίπτει την ιδέα ότι η λειτουργία του στρατοπέδου συνιστούσε παρέκκλιση από την πολιτική των ναζί και υποστηρίζει ότι το Άουσβιτς έπαι...

Σχεδόν εβδομήντα χρόνια έχουν περάσει από τις ζοφερές εκείνες μέρες που άνοιξαν οι πύλες του Άουσβιτς και άλλων στρατοπέδων συγκέντρωσης. Εβδομήντα χρόνια έχουν περάσει και έχουν χυθεί πολύ μελάνι για το τι έγινε εκεί πίσω αλλά και το τι απέμεινε στο σήμερα. Ο Moishe Postone σε αυτό το δοκίμιο προσπαθεί να ενσωματώσει αυτή την περίοδο του πόνου μέσα στις γενικότερες ιστορικές συνθήκες του 20ού αιώνα. Μέσω των σύνθετων και γοητευτικών εργαλείων που χρησιμοποιεί, κυρίως μαρξιστικών και ψυχαναλυτικών, διατυπώνει μια ερμηνεία της ιστορίας του Ολοκαυτώματος ως μιας "κομφορμιστι...

Η "Τζιοκόντα" του Νίκου Κοκάντζη πρωτοκυκλοφόρησε το 1975 και από τότε επανεκδίδεται συνέχεια. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του πρώτου έρωτα δύο νέων στη Θεσσαλονίκη τα χρόνια της γερμανικής Κατοχής, ενός έρωτα που διακόπτεται βίαια όταν η Τζιοκόντα, μαζί με την οικογένειά της παίρνει, όπως και πάρα πολλοί άλλοι εβραίοι της πόλης, το δρόμο χωρίς επιστροφή, το δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η "Τζιοκόντα" παρουσιάστηκε σε σειρά 13 επεισοδίων από το Α' Πρόγραμμα της ΕΡΑ με την Πέμυ Ζούνη και τον Γιάννη Φέρτη. Έχει μεταφραστεί στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα γαλλικ...

Στο αρχαϊκό ρωμαϊκό δίκαιο είναι ξεκάθαρος ο ρόλος του Homo sacer όπως και η σημασία του για τη δόμηση της κυριαρχίας και της βιοπολιτικής. Πρόκειται για μια φιγούρα στην οποία αποτυπώνεται για πρώτη φορά η παράδοξη σχέση εξουσίας/κυριαρχίας και απλής βιολογικής ζωής. Γιατί αυτός ο χαρακτήρας παρουσιάζει τόσο ενδιαφέρον; Μα γιατί πρόκειται για κάποιον που ενώ η κοινότητα τον έχει κρίνει για κάποιο έγκλημα, εντούτοις δεν τον καταδικάζει με τους συνηθισμένους τρόπους, αλλά του αποδίδει μια ιερότητα που απαγορεύει μεν τη θυσία του, επιτρέπει όμως σε οποιοδήποτε άλλο μέλος της...

Μια βαλίτσα, ένα όνομα, μια ημερομηνία και μια αναζήτηση. Τον Μάρτιο του 2000, στο Κέντρο Σπουδών του Τόκιο για το Ολοκαύτωμα παραδόθηκε μια βαλίτσα. Απ'έξω με λευκά γράμματα, ήταν γραμμένες ο λέξεις: Χάνα Μπρέιντι, 16 Μαΐου 1931, Waisenkind που στα γερμανικά σημαίνει ορφανό. Η Φούμικο Ισιόκα - διευθύντρια του κέντρου - καλείται να βρει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που γεννήθηκαν στα παιδιά όταν είδαν τη βαλίτσα στην έκθεση. Έτσι, ξεκινάει ένα συναρπαστικό ταξίδι, αναζητώντας στοιχεία σ΄ όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Η μικρή αυτή βαλίτσα θα τη γυρίσει εβδομή...

Η έκδοση απευθύνεται κυρίως σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, φιλοδοξώντας να τους εισάγει με τρόπο παραστατικό σε ένα θέμα τόσο σύνθετο και πολύπλοκο, όπως το Ολοκαύτωμα στην Ελλάδα. Συγχρόνως προσφέρεται και ως εργαλείο για τους καθηγητές, δίνοντάς τους μία αφετηρία για την οργάνωση της διδασκαλίας του μαθήματος στην τάξη. Για αυτό περιλαμβάνει συνοπτικό χρονολόγιο των γεγονότων και πιο εκτεταμένη βιβλιογραφία, ελληνική και ξενόγλωσση, ενώ παρατίθενται διευθύνσεις έγκυρων σχετικών διαδικτυακών τόπων. Περιγράφοντας συνοπτικά την ιστορία του αντισημιτισμού, αλλά κυρίως τ...

Γιατί άλλο ένα βιβλίο για το Μπούχενβαλντ; "Τώρα έχω περισσότερα πράγματα να πω από πριν αρχίσω, γιατί η γραφή ζωντανεύει τη μνήμη", εξομολογείται ο ογδοντάχρονος πια Χόρχε Σεμπρούν σε μια συνέντευξή του στην El Pais στις 19 Μαΐου 2001. Στο βιβλίο αυτό εστιάζει στην αφήγηση ενός κεντρικού γεγονότος: ο "χρήσιμος" νεκρός είναι αυτός που προβλέπεται ότι θα δανείσει στον Ζεράρ το όνομά του για να ζήσει εκείνος με αυτό, ενώ το πτώμα του ίδιου -που θα βρει φυσικό θάνατο από εξάντληση- θα οδηγηθεί στο κρεματόριο με τον αριθμό του Ζεράρ... Η προβληματική της σχέσης του "εγώ" με τον...

Τι μας κληροδοτεί ο 20ος αιώνας; Ένα καινοφανές πολιτικό καθεστώς, τον ολοκληρωτισμό, δύο εκδοχές του οποίου, ο κομμουνισμός και ο ναζισμός, προκάλεσαν το θάνατο, το βασανισμό, την ταπείνωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Και όλα αυτά προκλήθηκαν κατά την επιδίωξη του καλού, όχι του κακού. Σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, η θριαμβεύτρια δυτική δημοκρατία κάθε άλλο παρά είναι απρόσβλητη στον "πειρασμό του καλού", που την οδηγεί, λ.χ., να ρίχνει "ανθρωπιστικές βόμβες" σε ξένες χώρες. Από την άλλη, ο 20ός αιώνας μάς κληροδοτεί το καλύτερο: Την πίστη στον άνθρωπο, στην αγαθότητά το...

Τι είναι εκείνο που κάνει αυτό το μυθιστόρημα για το Άουσβιτς τόσο βλάσφημο; Να είναι ο αθώος και αισιόδοξος τρόπος ενός νεαρού Εβραίου που διηγείται τον εκτοπισμό του ως ένα ταξίδι στο άγνωστο και την άφιξή του στο Άουσβιτς ως ένα παράξενο θέαμα; Μήπως η βλασφημία έγκειται στο γεγονός ότι κατανοεί με τόση προθυμία τη λογική των στρατοπέδων - ένας ευμαθής μαθητής που θέλει να κάνει τη δουλειά του όσο το δυνατόν καλύτερα; Το μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο δεν είναι μόνο το "διαστροφικό" αριστούργημα του μεγάλου νομπελίστα Ούγγρου συγγραφέα αλλά και ένα από τα σημα...

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1939 ο Βλαντίσλαβ Σπίλμαν, νεαρός τότε πιανίστας στη Βαρσοβία, έπαιζε το Νυκτερινό του Σοπέν σε ντο δίεση ελάσσονα ζωντανά στο ραδιόφωνο. Ήταν οι τελευταίες νότες που αναμεταδόθηκαν στη Βαρσοβία. Λίγο αργότερα μια γερμανική βόμβα κατέστρεψε τους πομπούς του Πολωνικού Ραδιοφώνου. Ο πόλεμος βύθισε τη Βαρσοβία στον τρόμο των γκέτο και της καταστροφής. Μέσα σ' αυτό τον κυκεώνα ο Σπίλμαν έχασε τους περισσότερους φίλους του και όλη του την οικογένεια. Αυτή είναι η συγκλονιστική μαρτυρία ενός ανθρώπου, ενός μουσικού που αντιστάθηκε στο θάνατο αλλά και το η...

Τα κείμενα του τόμου πραγματεύονται τα φιλοσοφικά και αισθητικά αδιέξοδα που προκύπτουν οσάκις οι κλασικές ηθικές και ανθρωπιστικές αξίες και τα ιδεώδη της τέχνης και της λογοτεχνίας εμπλέκονται στον ιστό του νεκρικού κόσμου των Ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, επιχειρώντας σπασμωδικά να επαναπροσδιορίσουν το λόγο ύπαρξης μπροστά σε έναν θάνατο που έχει πάψει πια να είναι θάνατος όντας μια παραλυτική γεγονικότητα θανάτου.

"Ο 20ός αιώνας φτάνει στο τέλος του, και μπαίνουμε όλοι στον πειρασμό να αναρωτηθούμε: ποιά θέση θα καταλάβει στην ιστορία; Πώς θα τον θυμόμαστε αύριο; Όπως όλοι, δεν γνωρίζω τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα· αλλά είμαι βέβαιος ότι μία επινόηση του 20ού αιώνα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας: τα στρατόπεδα του ολοκληρωτισμού. Έχουμε ανακαλύψει το ακραίο πολιτικό καθεστώς, τον ολοκληρωτισμό, και το ακραίο του ολοκληρωτισμού, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Ο μακάβριος αυτός θεσμός προσφέρεται σε όλων των ειδών τα ιστορικά, πολιτικά και ψυχολογικά σχόλια. Τα όσα γράφ...

Ο συγγραφέας άφησε να κυλήσουν δεκαεφτά χρόνια πριν αφηγηθεί αυτή την ιστορία. Τον χειμώνα του 1943 η Γκεστάπο συνέλαβε τον αφηγητή, που είταν τότε δεκαοχτώ χρονών και χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Ζεράρ. Αφού τον κράτησε στη φυλακή της Κομπιένης, τον έστειλε ανατολικά: εκατόν είκοσι άνθρωποι, όρθιοι σ' ένα βαγόνι για ζώα, θα περάσουν πέντε εφιαλτικά μερόνυχτα ώσπου να φθάσουν στο τέρμα του ταξιδιού, ένα στρατόπεδο κοντά στη Βαϊμάρη. Τη διαδρομή διακόπτουν αδιάλειπτα αναφορές στο πολυτάραχο παρελθόν του Ζεράρ και σ' ένα μέλλον που ο αφηγητής βιώνει προκαταβολικά κατά τη διάρκ...