Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παραδίδω σήμερα στη δημοσιότητα ένα νέο μικρό μου πόνημα. Αναφέρεται σε θέματα ιστορίας του δημοτικιστικού κινήματος, συνδυασμένα καμιά φορά με την ανάγκη να βρει στις μέρες μας το γλωσσικό πρόβλημα την οριστικότερη και τη λογικότερη λύση του.[...]

Πρέπει επί τέλους να γίνει κατανοητό πως για την "αγραμματοσύνη και την άγνοια" κάποια είναι υπεύθυνοι· και οπωσδήποτε δεν ευθύνεται ούτε η καθαρεύουσα, πολύ δε περισσότερο ούτε και η αρχαία. Θα ήταν άραγε παράλογο να περιμένει κανείς από τους αρμοδίους να αντιμετωπίσουν και με διαφορετικούς όρους το θέμα της γλώσσας και όχι μόνο ως μέσον συνεννόησης μεταξύ των ανθρώπων; Γιατί κάθε λέξη έχει μια ιδιαίτερη θέση στο λόγο και ίσως δεν μπορεί κανείς να την αντικαταστήσει χωρίς να αλλοιώσει την έννοια αλλά και την ομορφιά του... Τέλος θα πρέπει να θεωρηθούν τα γραφόμενα γλωσσι...

[...] Στο ανά χείρας εμπεριέχονται μερικές αναδημοσιεύσεις, όπως μια συνέντευξη, μια ομιλία, ένα άρθρο, καθώς και μερικές επιστολές με αναγκαία σχόλια για τις αντιδράσεις μερικών εκ των θορυβηθέντων και δυσανασχετησάντων μονοτονικών. Ή, μάλλον ανιαρή, επανάληψη των ευρημάτων της έρευνας διατηρείται εδώ προς χάριν εκείνων που αντιπαρήλθαν καλοπίστως τα στατιστικά, ενώ οι ανίδεοι και οι κακόπιστοι εξακολουθούν να μη μας ενδιαφέρουν! Στο βιβλίο απαριθμούνται οι περισσότερες από τις ανά την επικράτειαν, αντιδράσεις του Τύπου καθώς και ιδιωτών με πολλές επιδοκιμαστικές επιστολέ...

[set δύο τόμων] "Σταθήτε, κύριοι Νομοθέται· η γλώσσα είανι δημοκρατικόν πράγμα, είναι κτήμα όλου του ΄Εθνους και πρέπει να ανακαινίζεται με ευλάβειαν και ησυχίαν, καθώς ανακαινίζονται τα ιερά των θεών, και όχι με την θορυβώδη και τυραννικήν αυθάδειαν, με την οποίαν υψώθη της Βαβέλ ο Πύργος"... "Ούτε την αρχαίαν γλώσσαν δυνάμεθα να παραλάβωμεν ως εθνικήν, διότι δεν ανίστανται οι νεκροί· ούτε κράμα παλαιού και νέου ιδιώματος πρέπει να διαπλάσωμεν, οποία ήσαν της Λιβύης τα τέρατα· ούτε όλως ταπεινόν και χαμαίζηλον κατά την γλώσσαν των αχθοφόρων και κωπηλατών του Πειραιώς"....

[set δύο τόμων]

Το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη) του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης παραδίδει σήμερα στη δημοσιότητα το βιβλίο του αείμνηστου καθηγητή της Γλωσσολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή και για πολλά χρόνια μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Νικολάου Π. Ανδριώτη "Ιστορία της ελληνικής γλώσσας". Από τα τέσσερα μέρη του έργου τα δύο πρώτα, που αναφέρονται στην αρχαία και στη μεταγενέστερη ιστορία της ελληνικής γλώσσας, είχαν δημοσιευθεί στο συνθετικό έργο "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" της Εκδοτικής Αθηνών (τομ. Γ2, σελ. 566-570 και τομ. Ε, σ...

Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μοναδικές ομιλούμενες γλώσσες, ακόμη και σήμερα, των οποίων η ύπαρξη είναι γνωστή εδώ και 3.500 χρόνια. Δεν είναι οι μοναδικές γλώσσες του πολιτισμού που ομιλούνταν και γράφονταν επί αιώνες, όπως τα Σουμερικά, τα Αιγυπτιακά, τα Εβραϊκά ή τα Αραβικά κ.λπ., αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως, αν κρίνουμε από την επίδραση που άσκησαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, ακόμα και σήμερα σε όλες τις γλώσσες, η Ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου. Τα ελληνικά δεν εξακολουθούν να ζουν σήμερα μόνο στην Ελλάδα, αλλά έχουν μία δεύτερη ζωή: το αλφάβητό...

Κυκλοφορεί σε τέταρτη έκδοση από το ΜΙΕΤ η "Ιστορία της ελληνικής γλώσσας" (α΄ έκδοση ΕΛΙΑ, 1999), συλλογικό έργο με την επιμέλεια του καθηγητή Μιχάλη Κοπιδάκη. Το έργο αυτό είναι καρπός συλλογικής προσπάθειας μιας πλειάδας ερευνητών. Φιλοδοξία του είναι να κεντρίσει το ενδιαφέρον του ευρύτατου κοινού για το μέγιστο και αειθαλές επίτευγμα του ελληνισμού, τη γλώσσα του. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο επιμελητής: "Οι βαθιές τομές στη ζωή ενός έθνους ασφαλώς επηρεάζουν και την εξέλιξη της γλώσσας του, αλλά πάντως οι μεταβολές που οφείλονται σε πολιτικοκοινωνικές ανακατατάξ...

Η "Ιστορία της ελληνικής γλώσσας: από τις αρχές έως την ύστερη αρχαιότητα" σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και εκδόθηκε από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Την ευθύνη του σχεδιασμού είχε ο καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Α.-Φ. Χριστίδης. Πρόκειται για συλλογικό έργο που αποτελείται από 127 κείμενα, συμβολές 80 περίπου Ελλήνων και ξένων ερευνητών. Εξετάζει την ιστορική πορεία της αρχαίας ελληνικής από την ινδοευρωπαϊκή ως την ύστερη αρχαιότητα, εντάσσοντάς την στο τρίπτυχο γλώσσα-ιστορία-πολιτισμός. Στο έργο προτάσσετα...

Σύμφωνα με την επίσημη επιστήμη η γλώσσα είναι συμβατικό κατασκεύασμα κατά τι κρατούσες απόψεις δηλαδή δεν υπάρχει ουδεμία σχέση των γλωσσικών φθόγγων και των τριών γραμμάτων με το φυσικό περιβάλλον. Το βιβλίο αυτό, που πλέον έχει γίνει κλασικό, είναι η πρώτη σοβαρή και επιστημονικά εμπεριστατωμένη διερεύνηση της μη συμβατικότητας της γλώσσας. Με αυστηρά αποδεικτική μέθοδο αναδεικνύεται ως κύριο γενεσιουργό στοιχείο της ελληνικής γλώσσας η ελληνική φύση, την οποία η γλώσσα αυτή μιμείται κατά τρόπο μαθηματικό. Επίσης, εκ του γεγονότος ότι η ελληνική γη είναι η πρώτη που αναδ...

Ο τόμος περιέχει 40 συμβολές Ελλήνων και ξένων γλωσσολόγων και μη, που γράφουν στη γλώσσα επιλογής τους (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά). Οι περιλήψεις των κειμένων αυτών παρατίθενται μεταφρασμένες στο τέλος του τόμου.

Η συγγραφέας επιχειρεί να αποδείξει με τρόπο επιστημονικό τη γενετική σύνδεση της ελληνικής γλώσσας με τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες και πώς αυτή αποτέλεσε το υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίχτηκαν και εξελίχτηκαν όλες οι ευρωπαϊκές γλώσσες.

Η βασική ιδέα πάνω στην οποία εδράζεται το παρόν βιβλίο είναι η αμφισβήτηση της μηχανιστικής δυτικής αντίληψης για την εξέλιξη. Εφ' όσον εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι η εξέλιξη ενός λεξιλογικού τύπου δεν συνεπάγεται την εξαφάνιση αυτού από τον οποίο προήλθε (πρβλ. την συνύπαρξη του "θέλω να" και του "θα") είναι καθ' όλα δυνατό και αναμενόμενο η νεοελληνική να διατηρεί πρωτογενείς τύπους, παλαιότερους των αττικών ή και των ομηρικών. Ανοίγει, επομένως, ο δρόμος για αναθεώρηση των θεσφάτων που έχουν καθορίσει την εθνική και πολιτισμική μας συνείδηση, και για την ανάδει...

Σας ενοχλούν οι τύποι 'από ανέκαθεν', 'ο ψήφος', 'το κουμπιούτερ'; Τι θα λέγατε όμως αν μαθαίνατε ότι υπήρχε 'εξ ουρανόθεν' στον Όμηρο, ότι οι λέξεις 'βουνό' και 'βράχος' γεννήθηκαν ως 'βουνός' στην αρχαία ελληνική και 'το βράχος' στην ελληνιστική κοινή, και ότι η 'νεράιδα' προέρχεται ετυμολογικά από τη 'Νηρηίδα' με παρετυμολογία; Το παρόν βιβλίο επικεντρώνεται σε μια βασική κατηγορία γλωσσικής αλλαγής στην ελληνική γλώσσα, στη μορφολογική αλλαγή (και κατ’ επέκταση στη λεξιλογική αλλαγή), με στόχο να αποτυπώσει με τρόπο συνοπτικό το τι, το πώς και το γιατί των μεταβολών....