Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ρομαντισμός δεν αποτελεί απλώς μια καλλιτεχνική τάση, όπως νομίζουμε οι περισσότεροι. Συνιστά πρωτίστως μια κοσμοαντίληψη η οποία αναδύεται σταδιακά στη δυτική Ευρώπη μεταξύ του 1755 και του 1825 περίπου και αντικατοπτρίζει μια "κρίση" στην ευρωπαϊκή συνείδηση, ένα ευρύτερο κοινωνικό, ανθρωπολογικό, ηθικό και πολιτιστικό φαινόμενο. Οι συγγραφείς παρουσιάζουν το κίνημα του Ρομαντισμού αναλύοντας το συγκείμενό του, τη θεματολογία του, τους κώδικές του. Το βιβλίο περιέχει μεταφράσεις ολόκληρων έργων καθώς και πληθώρα αποσπασμάτων από έργα των κορυφαίων εκφραστών του Ρο...

Ζει κανείς ποιητικά σ' αυτόν τον κόσμο όταν πάρει μια θέση υπεύθυνη απέναντι στον κόσμο του τον εξωτερικό και εσωτερικό. Η υπεύθυνη θέση και στάση προϋποθέτει εσωτερική ζωή. Ο ποιητής δεν ζει μόνο στον έξω κόσμο αλλά και στον εσωτερικό, στην "ένδον ζωή", που είναι η ζωή της φαντασίας και του ονείρου. Φαντασία μαζί και πραγματικότητα οδηγούν στη δημιουργική ζωή... Για τον ποιητή ο κόσμος έχει μια σκοτεινή πλευρά που τείνει να βγει στο φως και να φανερωθεί και μια ορατή πλευρά που τείνει να εισέλθει να γίνει κρυφό και να εμψυχωθεί. Το φανερό που θέλει να γίνει κρυφό και το...

Περιπλανήθηκα μονάχος μου στην καρδιά του Γιοσίνο. Πραγματικά, τα βουνά ξετυλίγονταν σ' ένα ατέλειωτο βάθος. Λευκά σύννεφα σωρεύονταν στις κορυφές τους κι οι κοιλάδες χάνονταν στην ομίχλη της βροχής. Σκόρπια εδώ κι εκεί τα σπιτάκια των ορεσίβιων, τόσο δα μικρά. Στα δυτικά, ήχοι από κόψιμο δέντρων· στ' ανατολικά, οι απόηχοι. Ο χτύπος απ' τις καμπάνες των ναών δονούσε τα κατάβαθα του είναι μου. Πολλοί άνθρωποι που ήρθαν σε τούτα τα βουνά απ' τα παλιά χρόνια, αναζητώντας λησμονιά απ' τα εγκόσμια, βρήκαν καταφυγή στη ποίηση της Κίνας και της Ιαπωνίας. Μήπως δε στέκει στη σύγκρι...

"Το τελευταίο, και σίγουρα το πιο ενδιαφέρον στην ιστορία των γαλλικών γραμμάτων στον 20ό αιώνα σχέδιο του Βαλερύ, το οποίο όμως από τη φύση του δεν μπορούσε παρά να μείνει ημιτελές, ήταν το σχεδίασμα μιας ποιητικής. Ένα από τα πιο παλιά σχέδια του Βαλερύ αφού ανάγεται στην εποχή που ανακάλυψε τον Πόε, δηλαδή το 1892 που έμελλε να βρει την οριστική του διατύπωση το 1936. Ήταν τότε υποψήφιος καθηγητής στο College de France. Κέρδισε την εκλογή χάρη στη φήμη του αλλά και στο πρόγραμμά του, και η έδρα πήρε το όνομα που ο ίδιος είχε προτείνει: έδρα Ποιητικής. Με τη μορφή μαθ...

Το να ταχθείς υπέρ ενός δόγματος τόσο απόμακρου, σ' αυτό το στάδιο της ιστορίας, όσο ο αναρχισμός θα θεωρηθεί από ορισμένους κριτικούς ως δείγμα πνευματικής χρεοκοπίας· από άλλους, ένα είδος εσχάτης προδοσίας, μια λιποταξία από το δημοκρατικό μέτωπο πάνω στην πιο οξεία κρίση του· άλλοι πάλι θα το θεωρήσουν απλή ποιητική ανοησία. Για μένα, δεν είναι απλώς μια επιστροφή στον Προυντόν, στον Τολστόι και στον Κροπότκιν, στις προτιμήσεις δηλαδή της νιότης μου, αλλά η ώριμη συνειδητοποίηση ότι οι συγκεκριμένοι στοχαστές είχαν ουσιαστικά δίκιο, καθώς και ότι η έντιμη και αναγκαία σ...

Ο Τάχα Χουσέϊν υπήρξεν ο δεύτερος κατά σειράν αιγύπτιος, ο οποίος ανεκηρύχθη επίτιμος διδάκτωρ του Αθήνησι Πανεπιστημίου μεσούντος του παρελθόντος αιώνος, όταν η Αίγυπτος ελάμβανε τον σοσιαλιστικόν προσανατολισμόν της. Είχε προηγηθή η εις επίτιμον διδάκτορα αναγόρευσις του φιλελευθέρου στοχαστού Άχμαντ Λότφη Αλ-Σάηεντ, αρχομένου του ιδίου αιώνος, όταν η Αίγυπτος προσεπάθει ν' αρθρώση συνταγματικήν μορφήν κράτους και τέλος, τω 2012, τη προτάσει μου προς την Σύγκλητον του αυτού πανεπιστημίου, η του γνωστού θεωρητικού και αγωνιστού της αραβικής Αριστεράς καθηγητού Ρέφαατ αλ-Σα...

Oι Mοντάλε, Oυνγκαρέττι, Kουαζίμοντο και Σάμπα είναι εκείνοι που θα αλλάξουν, στον εικοστό αιώνα, το τοπίο της ιταλικής ποίησης. Aν και μέλη του ίδιου κινήματος, που θα συγκρουστεί μετωπικά με την παραδοσιακή ρητορεία, συχνά πρεσβεύουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για σημαντικά πνευματικά ζητήματα, τα οποία απασχολούν την εποχή ή την τέχνη. H ρητορεία, ο ερμητισμός, η σχέση ποιήσεως και ιστορίας, η στρατευμένη τέχνη, το ανορθολογικό στοιχείο στην ποίηση, το ποίημα αντικείμενο: τα βασικά ζητήματα που πραγματεύονται τα κείμενα του παρόντος τόμου, τα οποία διαδραμάτισαν οπ...

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 συχνά έκανα τη σκέψη για μια συστηματική προσέγγιση στα φαινόμενα που επηρεάζουν και συντελούν στη δημιουργία της ποίησης· για το πώς αντιλαμβανόμουν εγώ, "ένας γραφιάς ποιημάτων", ορισμένες θεμελιακές αρχές και σχέσεις που ορίζουν την ποιητική. Πράγματα που βέβαια προϋπήρξαν, αλλά μέσα από τη διεύρυνση της προσωπικής μου αντίληψης, αντανακλούν το πιστεύω μου για την αυθεντική πληρότητα του ποιητικού λόγου. Ο αγώνας του ποιητή πρωτίστως -πάνω από τεχνικές, ρεύματα, σχολές και γενιές- είναι δαιμονικός αγώνας μελέτης και κάθαρσης του εα...

Με το βιβλίο τούτο, επιχειρείται ο διαχωρισμός των στοιχείων που διαφοροποιούν την παραδοσιακή από τη μοντέρνα ποίηση. Ο μελετητής και ο ταγός της Παιδείας θα βρουν στις σελίδες του ό,τι χρειάζονται για μια πιο αποτελεσματική και πιο ουσιώδη διείσδυση στο χώρο αυτό, που τόσο ξεφεύγει από τα χέρια τους. Θα δουν τι είναι ρυθμός, μέτρο, ομοιοκαταληξία, χασμωδία κτλ. και ποια στοιχεία συνθέτουν την αληθινή ποίηση. Βιβλίο σπάνιο, χρησιμότατο για κάθε μελετητή της ποίησης ή ασχολούμενο με αυτή.

[...]Τα κείμενα του τόμου αυτού συγκροτούν την ποιητική θεωρία του Χουρμούζιου. Όχι τόσο για τον θεωρητικό τους χαρακτήρα -δεν διατυπώνει ο ίδιος μια δική του προσωπική θεωρία για την ποίηση, όσο θεωρεί την ποίηση, κι από την θέση του θεωρού τη συνάπτει ως πνευματικό φαινόμενο με την εποχή μας και τη διερευνά κάτω από το δικό της, ανήσυχο φως των αναθεωρήσεων. [...] (από τον πρόλογο του Κώστα Ε. Τσιρόπουλου)

"Αυτό που δυσκολεύει τον ποιητή να μην πει ψέματα είναι ότι στην ποίηση όλα τα γεγονότα και τα πιστεύω παύουν να είναι αληθινά ή ψεύτικα και γίνονται δυνάμει ποιητικά θέματα. Ο αναγνώστης δεν είναι απαραίτητο να συμμερίζεται τα πιστεύω που εκφράζονται στο ποίημα για να το απολαύσει. Επειδή ακριβώς ο ποιητής έχει συνείδηση του παραπάνω, βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπος με τον πειρασμό να χρησιμοποιήσει μιαν ιδέα ή ένα πιστεύω, όχι γιατί ο ίδιος πιστεύει ότι είναι αληθινό, αλλά επειδή θεωρεί ότι προσφέρεται για ποιητική εκμετάλλευση. Πολλές φορές μπορεί να μην είναι εντελώς απαρ...

"Η γνήσια ποίηση είναι αντιβιογραφική. Η πατρίδα του ποιητή είναι το ποίημά του· αλλάζει από το ένα ποίημα στο άλλο. Οι αποστάσεις είναι οι παλιές, οι αιώνιες: άπειρες όπως το σύμπαν των κόσμων, όπου το κάθε ποίημα προσπαθεί να επιβιώσει και να επιβληθεί ως -μικροσκοπικό- άστρο. Άπειρες όπως και η απόσταση ανάμεσα στο εγώ και το εσύ του ποιητή: κι από τις δύο πλευρές, κι από τους δύο πόλους ρίχνεται γέφυρα. Διότι ο τόπος του ποιήματος είναι στη μέση, στα μισά του δρόμου, εκεί όπου προσδοκάται η κολόνα της στήριξης, από πάνω ή από κάτω. Από πάνω: αόρατα και αβέβαια. Από κάτω...