Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κώστας Βουτσάς αποτελεί μια "ζωντανή ιστορία" του κωμικού είδους κατά την τελευταία εξηκονταετία και συγχρόνως μια συναρπαστική απόδειξη των δημιουργικών σταδίων της εξέλιξης ενός επιτυχημένου ηθοποιού στον τόπο μας. Διέπρεψε, είτε ως εκφραστής του "σταρ σίστεμ" για τους θιασώτες του εύπεπτου θεάματος είτε ως πρωταγωνιστής που έδωσε σχήμα στους ερμηνευτικούς κώδικες της κωμωδίας και της φάρσας, διαμορφώνοντας και έναν δικό του χαρακτηριστικό τύπο. Η μελέτη, ακολουθώντας στο πρώτο μέρος («Οι παραστάσεις») την ιστοριογραφική μέθοδο και στο δεύτερο ("Οι ταινίες") τη θεωρία τ...

Συνεχίζοντας τη θεατρολογική μου έρευνα "Έλληνες ηθοποιοί", που κυκλοφόρησε σε τρεις τόμους πριν από δέκα περίπου χρόνια, αποφάσισα να τη συμπληρώσω με τους ηθοποιούς που γεννήθηκαν στη διάρκεια της δεκαετίας του '40, γεννημένους δηλαδή από το 1941 μέχρι και το 1950. Το εγχείρημα ήταν αρκετά δύσκολο δεδομένου του πλήθους των ηθοποιών που ανήκουν σε αυτήν την περίοδο (πάνω από πεντακόσιοι πενήντα). Σε ένα αρκετά σοβαρό ποσοστό έχουν φύγει δυστυχώς από τη ζωή και ένα άλλο μεγάλο ποσοστό "εξαφανίστηκε" πριν από πολλά χρόνια, επηρεασμένο από τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπ...

[set δύο τόμων] Συνεχίζοντας τη θεατρολογική μου έρευνα "Έλληνες ηθοποιοί", που κυκλοφόρησε σε τρεις τόμους πριν από δέκα περίπου χρόνια, αποφάσισα να τη συμπληρώσω με τους ηθοποιούς που γεννήθηκαν στη διάρκεια της δεκαετίας του '40, γεννημένους δηλαδή από το 1941 μέχρι και το 1950. Το εγχείρημα ήταν αρκετά δύσκολο δεδομένου του πλήθους των ηθοποιών που ανήκουν σε αυτήν την περίοδο (πάνω από πεντακόσιοι πενήντα). Σε ένα αρκετά σοβαρό ποσοστό έχουν φύγει δυστυχώς από τη ζωή και ένα άλλο μεγάλο ποσοστό "εξαφανίστηκε" πριν από πολλά χρόνια, επηρεασμένο από τις αντίξοες συν...

Σπάνια ένας καλλιτέχνης ταυτίστηκε τόσο πολύ με το κοινό και σπάνια ένα κοινό αναγνώρισε σε τόσο μεγάλο βαθμό τον εαυτό του στο πρόσωπο ενός καλλιτέχνη. Η Αλίκη, με το φωτεινό της χαμόγελο και το παιδιάστικο βλέμμα, έγινε το πρόσωπο μιας ολόκληρης εποχής. Μέσα από τους ρόλους της ενσάρκωσε τη χαρά και το δράμα, τα πάθη και τις ελπίδες του ελληνικού λαού. Πίσω από το φακό διέγραψε μια λαμπερή πορεία, κι από ονειροπόλο παιδί μεταμορφώθηκε στο πρώτο "είδωλο" της μεταπολεμικής Ελλάδας. Η Αλίκη έγινε "η Αλίκη μας"... Ένα πολύτιμο λεύκωμα που ξεδιπλώνει της πορεία της, τις πρ...

Τριάντα δύο πορτρέτα ηθοποιών του ελληνικού κινημτογράφου. Οι "δικοί μας άνθρωποι" που τους βλέπουμε σχεδόν κάθε μέρα στην τηλεόραση μέσα από τις συνήθως ασπρόμαυρες ταινίες τους, αλλά που τις πιο πολλές φορές αγνοούμε ακόμη και το όνομά τους. Πόσο μάλλον την προσωπική τους ιστορία ή την πορεία τους στην τέχνη. Πολλοί από αυτούς υπήρξαν μεγάλοι πρωταγωνιστές στο θέατρο ή τη ζωή... Πολλοί ακόμη μεσουρανούν. Αφορμή για να γίνει αυτό το βιβλίο στάθηκε η σειρά εκπομπών στην ΕΤ1 "Σαν παλιό σινεμά...". Αιτία είναι η αγάπη... Για κάποιους φίλους που τους σκέφτεσαι συχνά. Αν...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Ερωτευμένη με τη ζωή" - Γρηγόρης Ιωαννίδης, "Ενζενί 40 καρατίων" - "Ο Μιχ. Κακογιάννης θυμάται" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Οι ταινίες της" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Παντοτινή συντροφιά η φωνή της"

Το γέλιο της, το ανάστημά της, η φωνή της, η φωτεινότητα του προσώπου της, η γοητεία της, η υψωμένη της γροθιά... Στο σινεμά, στο θέατρο, στα τραγούδια, στους δρόμους των μεγαλουπόλεων όπου διαδήλωνε... [...] Στις 6 Μαρτίου 1994 μια λαοθάλασσα θαυμαστών και φίλων αποχαιρέτησαν τη φλογερή Ελληνίδα. Με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από εκείνο το ύστατο "χαίρε", ο Ε.Τ. ξεδιπλώνει το λεύκωμα της ζωής της. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες ανθρώπων που τη γνώρισαν από κοντά συνθέτουν τη μεγάλη διαδρομή και την πολύπλευρη προσωπικότητα της Μελίνας. Για τη γυναίκα Μελ...

Άκουσα τη φωνή που με καλούσε πάλι και βημάτισα προς τα εμπρός, από εκεί που νόμισα ότι ερχόταν, παραμερίζοντας με τα χέρια όλα αυτά τα αντικείμενα που αιωρούνταν και κολλούσαν πάνω μου. Σε μια θέση είδα τότε καθισμένο, μόνο του, έναν κοντό και σχετικά χοντρό άντρα, εκεί γύρω στα εξήντα πρέπει να 'ταν, που με κοιτούσε μ' ένα ύφος που σαν παραπονιάρικο μου φάνηκε, κι είχε κιόλας το δεξί του χέρι σηκωμένο προς εμένα, κάνοντάς μου νόημα να πάω κοντά του. Σαν η συνείδησή μου να ξύπνησε μέσα στον ύπνο μου, και είπα τότε στον εαυτό μου πως αυτός ήταν ο Χρήστος Ευθυμίου. Έτσι απλά...

Σαν μυθιστόρημα, η ζωή και το έργο 25 Ελλήνων που ο καθένας με τον τρόπο του σημάδεψε τη νεότερη ιστορία της χώρας: Ελευθέριος Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Μελίνα Μερκούρη, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Ανδρέας Παπανδρέου, Άρης Βελουχιώτης, Γρηγόρης Λαμπράκης, Θόδωρος Αγγελόπουλος, Μάρκος Βαμβακάρης, Νίκος Εγγονόπουλος, Οδυσσέας Ελύτης, Μίκης Θεοδωράκης, Κωνσταντίνος Καβάφης, Νίκος Καζαντζάκης, Μαρία Κάλλας, Κάρολος Κουν, Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Τσαρούχης, Μάνος Χατζηδάκις, Σπύρος Λούης, Μανώλης Ανδρόνικος, Κορνήλιος Καστοριάδης, Δημήτρης Παπανικολάου, Καλιρρόη Παρρέν, Αρ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Οι μεγάλες στιγμές, με τα μάτια του αδελφού της (ο Σπύρος Μερκούρης θυμάται)" "Ιέρεια του πολιτισμού": - Μαρία Μαραγκού, "Εσαεί παρούσα" - Γιάννης Τζεδάκις, "Το όραμα της Μελίνας" - Δημήτρης Γκιώνης, "Αντίσταση και πολιτική" - Πλάτων Μαυρομούστακος, "Παντρεμένη με το θέατρο: 36 χρόνια στο θεατρικό σανίδι" - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Στη μεγάλη οθόνη"

Η Αγνή Μουζενίδου ήταν μια περήφανη ψυχή που κρυβόταν για να μη φανεί η χαρισματική προίκα της ως έπαρση, ως αλαζονεία. Μεγαλωμένη μέσα σε ένα σπίτι λογίων, μέσα στην, ίσως, πλουσιότερη βιβλιοθήκη θεατρικής γνώσης της Ελλάδας, από νωρίς ένιωσε την ανάγκη να είναι επιφυλακτική απέναντι στην προπέτεια των πολλών και την επιδειξιομανία των ολίγων. Θησαύρισε γνώσεις και πρακτικές με τις σπουδές της στο εξωτερικό και με τα πτυχία που εκόμισε επέστρεψε τα τροφεία των κρατικών υποτροφιών με το παραπάνω. Τη σκίαζε η πληθωρική, απαιτητική προσωπικότητα του πατέρα της και με τη φόβο...

«Έκλεισα τα μάτια μου και ονειρεύτηκα όσα η ίδια, ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, πολλά βράδια μου αφηγούνταν για τη ζωή της ή μου διάβαζε από διάφορες σημειώσεις που κρατούσε. Ναι, η Αλίκη για τους ξένους ήταν η "απλησίαστη" σταρ, για μένα όμως, το γιο της, ήταν η πιο γλυκιά και συμπονετική μάνα. Και η ζωή της έμοιαζε από τη μία με αρχαίο δράμα, αλλά από την άλλη είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν παραμύθι. Όπως το παραμύθι της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων...»

[...] Για μένα το θέατρο λειτούργησε καταλυτικά. Κύλησε στο αίμα μου. Έγινε ένα με το είναι μου και την ύπαρξή μου. Θυσίασα τα πάντα γι' αυτό. Παιδικά παιχνίδια, νεανικές τρέλες και προσωπικές ευτυχισμένες στιγμές. Όλα για το σανίδι! Για το χειροκρότημα! Και έζησα μέσα απ' αυτό πολλές ζωές. Ζωές ονειρεμένες και ζηλευτές. Γεμάτες πάθος, ένταση, λάμψη, έρωτα και περιπέτεια. Γι' αυτό και αισθάνομαι πλήρης, σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος. Εμένα η οικογένειά μου υπήρξε το θέατρο και παιδιά μου οι ρόλοι μου. Χάρισα ζωή σε εκατοντάδες ρόλους και έδωσα φτερά αισιοδοξίας σε πολλού...

Από τα επικήδεια που διάβασα, περισσότερο μου εντυπώθηκαν τούτα τα λόγια του Μάριου Πλωρίτη: "Όσο οδυνηρή ήταν χτες το βράδυ η είδηση, άλλο τόσο έμοιαζε απίστευτη. Πώς να φανταστείς τον Βασίλη Λογοθετίδη ασάλευτο, σιωπηλό, ανέκφραστο; Αυτόν, που ήταν όλος ένας παλμός ζωής, ένας χείμαρρος κεφιού, μια έκφραση χαράς; Αυτόν που και μόνο η είσοδός του στη σκηνή γαλβάνιζε το κοινό, που με μια κίνηση γκρέμιζε όλα τα τείχη της σοβαροφάνειας, που με μια του μούτα ανέσυρε από μέσα του ατέλειωτα αποθέματα ιλαρότητας;"

Ένα βιβλίο γεμάτο θέατρο. Μέσα από τις σελίδες του θα παρελάσουν οι σπουδαίοι παρόντες αλλά και οι μεγάλοι απόντες, που τους αγαπήσαμε και τους αγαπάμε, που δεν τους ξεπεράσαμε και ούτε θα τους ξεπεράσουμε ποτέ. Χορν - Καρέζη - Βουγιουκλάκη - Αλεξανδράκης - Φωτόπουλος - Ηλιόπουλος - Μινωτής - Παξινού - Μελίνα - Κούρκουλος, αλλά και οι: Λάσκαρη - Καραγιάννη - Λαζόπουλος - Ζούνη - Βαλτινός - Ντασσέν κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι... Ελάτε να κάνουμε μαζί ένα μεγάλο ταξίδι στους απέραντους δρόμους του θεάτρου. Από τη φτώχεια και τις λάσπες των καφενείων της επαρχίας, με τα μπου...

«Ολόκληρη η ανθρωπότητα, καθημαγμένη, πέρασε με δέος κι ελπίδα το κατώφλι του 21ου αιώνα. »Σε μιαν εποχή που ο κόσμος έγινε μικρός, που οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί, που οι άνθρωποι μπορούν να βρίσκονται σε συνεχή επαφή και επικοινωνία, χάρη στην τεχνολογία, χάρη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το σύστημα, καταχρώμενο τις δυνατότητες που του παρέχει το κεφάλαιο και η τεχνολογία, δελεάζει το άτομο και το κατευθύνει στη μεθοδευμένη αποξένωση από τα δρώμενα της κοινωνικής ζωής, από τα ιδανικά και την πολιτική δραστηριότητα, και το καθοδηγεί στην προσαρμογή σε μια ζωή φαύλη κ...

Ο αρχαίος Έλλην ήταν ωραίος, αθλητικός, με νουν και σώμα υγιές· ο διαχρονικός Έλληνας είναι ωραίος σαν Έλληνας, σαν τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον Αθανάσιο Διάκο, σαν τον Σίμωνα Μπολιβάρ· Ο Νεοέλληνας πώς είναι; Σαν τον Θανάση Βέγγο: σκονισμένος. Ο ρόλος του Βέγγου ερμηνεύεται σε σχέση με την ανάγκη που πέρασε τον Θανάση από τη γη στην οθόνη κι εκεί τον καθιέρωσε: την ανάγκη του κόσμου να έχει απέναντί του έναν δίμορφο Θανάση. Τον ρεαλιστικό φουκαρά, μα και τον άλλο, τον υπερρεαλιστή, τον εκδικητή της πολύπαθης περιπλάνησής του. Ανάγκη τυφλή όπως αυτή που γέννησε, έπειτα από αι...

Τι άλλο θέλησα από το να με αγαπήσεις, ρε πατέρα; Και δεν το ένιωσα, δεν το ένιωσα ποτέ. Δεν σε χάρηκα και πονάω. Πονάω αφάνταστα, πίστεψέ με. Σε παρακαλώ, μη μου φύγεις τώρα. Τώρα που σε βρίσκω. Σε παρακαλώ. Σε βρίσκω. Μη μου φύγεις. Μας βρήκαν αρκετά πρωινά στη λευκή κλινική κι εσύ μόλις άνοιγες τα μάτια με φωνή αχνή, αδύναμη ρωτούσες: "Θα πάμε ξανά στο σπίτι;". "Βέβαια θα πάμε, Γιάννη μου, να γίνεις καλά πρώτα". "Πότε;" "Γρήγορα, Γιάννη, γρήγορα", απαντούσε η ψεύτρα η κόρη, η ψεύτρα η ζωή.