Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη της τοπικής ιστορίας φωτίζει είτε άγνωστες πτυχές είτε πλευρές που δεν έχουν επαρκώς ερευνηθεί. Αναδεικνύει πρόσωπα και καταστάσεις που συνήθως αγνοούμε ή ελάχιστα γνωρίζουμε. Τέλος, αξιολογεί σε πιο ρεαλιστική βάση τη σπουδαιότητα του τοπικού που, όχι σπάνια, χάνεται και υποτιμάται σε σύγκριση με άλλες συσσωματώσεις (περιφερειακό, εθνικό, διεθνές κ.λπ.). Στο σύγγραμμα αυτό ασχολούμαστε με το εξεγερσιακό κίνημα που είχε αναπτυχθεί στα τέλη του 19ου αιώνα στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, και συγκεκριμένα στις πόλεις της Πάτρας και του Πύργου. Στην περιοχή, ήδη από τ...

Η μονογραφία για τον Δημήτριο Μάτσαλη, προϊόν συστηματικής μελέτης στον τύπο της εποχής, δεν εξιστορεί μόνο ένα επεισόδιο του πρώιμου αναρχισμού στην Ελλάδα του ύστερου 19ου αιώνα (1896), αλλά τοποθετώντας την ενέργεια του Μάτσαλη τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή πραγματικότητα της εποχής, αποδεικνύει ότι ήταν μια τυπική περίπτωση "έμπρακτης προπαγάνδας". Εκτός από την ιστορική του αξία, το βιβλίο έχει και μια αναμφισβήτητη επικαιρότητα, καθώς αναδεικνύει τη συζήτηση γύρω από την επαναστατική βία που έγινε μετά την ενέργεια του 1896, για να καταδειχθεί, όπως επισημαίν...

Πολλά έχουν γραφτεί για την αντίσταση του ιταλικού λαού εναντίον του φασισμού, ελάχιστα όμως για τη συμβολή του αναρχικού κινήματος σε αυτήν, κάτι για το οποίο φρόντισε επιμελώς τόσο η αστική όσο και η κομμουνιστική προπαγανδιστική μηχανή, καθώς και οι κατεστημένοι ιστοριογράφοι. Στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να ανασύρει από την λήθη άγνωστες σελίδες της ιστορίας του ιταλικού αντιφασισμού. Τα κείμενα που εμπεριέχει αναφέρονται στις πρώτες αναρχικές αντιφασιστικές ομάδες κρούσης, στις απόπειρες κατά της ζωής του Μουσολίνι, στις αντάρτικες επιχειρήσεις κατά την διάρκει...

Aπό όλα τα ιδιαίτερα στοιχεία του operaismo (εργατισμού), εκείνα που παραμένουν πιο καινοτόμα και σημαντικά είναι αυτά που σχετίζονται με τη θεματική της ταξικής σύνθεσης. Ο Σέρτζιο Μπολόνια σημειώνοντας ότι για τον εργατισμό η έννοια της ταξικής σύνθεσης κατέληξε να πάρει τη θέση που είχε η ηγεμονία στη σκέψη του ΙΚΚ, εφιστά την προσοχή επισημαίνοντας πως είναι "αμφίσημη. Ένα αντικλείδι που ανοίγει όλες τις πόρτες". Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να ανακαλύψει τον τρόπο με τον οποίο σφυρηλατήθηκε αυτό το εργαλείο και να εκτιμήσει σε ποιο βαθμό μπορεί να είναι ακόμη χρήσιμο...

[...] Ο αναρχισμός, ρεύμα σκέψης ιστορικά προσδιορισμένο, πρέπει να εξεταστεί πρώτα απ’ όλα ως εκδήλωση, στους κόλπους των δυτικών κοινωνιών, μιας μορφής ριζοσπαστικής αμφισβήτησης των συνθηκών ζωής, οι οποίες προέκυψαν από τη συνδυασμένη ανάπτυξη του βιομηχανικού καπιταλισμού και των γραφειοκρατικών δομών του κράτους. Στη συζήτηση είτε περί της νομιμότητας της πολιτικής ισχύος, ή περί των συνθηκών που ευνοούν τη συμμετοχή-ενσωμάτωση των ατόμων στη ζωή της πολιτείας, ή, ακόμη, ως προς τα μέσα για την πραγμάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, τα ερωτήματα που θέτει ο αναρχισμό...

Στην αρχαία Ελλάδα οι ανατρεπτικές ιδέες βρίσκονταν μέσα στις θεωρίες των φιλοσοφικών σχολών. Στη σημερινή εποχή και μέσα από σκληρές δοκιμασίες που πέρασε η ανθρωπότητα, μεταλλάχθηκαν και προσαρμόσθηκαν ανάλογα με τα νέα δεδομένα. Όμως ένα παρέμεινε το ίδιο: Ότι ελευθερία χωρίς ισότητα είναι ανεξαρτησία μόνο για τους ισχυρούς, ενώ ισότητα χωρίς ελευθερία είναι δουλεία για τους ανίσχυρους. Γι' αυτό το λόγο δεν μπορεί κάποιος να οικοδομήσει μια καλύτερη κοινωνία, χωρίς να κατανοήσει τα προβλήματα που υπάρχουν στην παρούσα.

Τον Σεπτέμβριο του 1920, ένα κύμα απεργιών σάρωσε ολόκληρη την Ιταλία. Οι εργάτες κατέλαβαν τα εργοστάσια και δημιούργησαν συμβούλια για την διεύθυνσή τους, φθάνοντας στα πρόθυρα της κατάληψης της εξουσίας. Ήταν η κορύφωση 2 χρόνων έντονης ταξικής πάλης που θα καθόριζε την πορεία της ιταλικής πολιτικής τα επόμενα 30 χρόνια. Στο Τορίνο, το Κίνημα των Συμβουλίων βρήκε την πλέον συνεκτική θεωρητική και πρακτική του έκφραση, βρισκόμενο στην πλέον προωθημένη επιθετική του φάση. Τα αφεντικά των εργοστασίων ήταν ανίσχυρα να το εμποδίσουν, το κράτος παράλυτο μπροστά στην ορμή του....

Ο όρος "αναρχισμός" τείνει να ανακαλεί εικόνες επιθετικής αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας και, πρόσφατα, οργισμένων διαδηλώσεων εναντίον οργανισμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι, όμως, πράγματι ο αναρχισμός αναπόδραστα συνδεδεμένος με τις βίαιες ταραχές; Ακολουθούν οι οπαδοί του μια συνεκτική θεωρία; Τι ακριβώς είναι ο αναρχισμός; Ο Colin Ward εξετάζει τον αναρχισμό από ποικίλες προοπτικές: θεωρητικές, ιστορικές, διεθνείς, εξερευνώντας, παράλληλα, τη σκέψη σημαντικών θεωρητικών του αναρχισμού, από τον Κροπότκιν έως τον Τσόμσκυ. Ο Colin W...

Στην ιστορία της πολιτικής θεωρίας δεν υπάρχει, ίσως, άλλη έννοια τόσο παρεξηγημένη -εσκεμμένα ή μη- από αυτή του αναρχισμού. Ο "κακός" αναρχικός ταυτίζεται με τον βίαιο, τον τρομοκράτη, το ληστή, τον προβοκάτορα, τον αμοραλιστή, το ναρκομανή, το φρικιό κ.τλ. Από την άλλη, με την ίδια ευκολία, η εικόνα του "καλού" αναρχικού προβάλλεται πάνω στον εστέτ καλλιτέχνη, τον μποέμ διανοούμενο, τον καινοτόμο βουλευτή, τον ριζοσπάστη ιερέα, ακόμα και στον χορηγό επιχειρηματία. Σε αυτό το βιβλίο ο Μάρρεϊ Μπούκτσιν, με ενεργή παρουσία έξι δεκαετιών στο επαναστατικό κίνημα, δε μάχεται...

"Γύρω από μια ζωή. Αυτοβιογραφία ενός πρίγκιπος-επαναστάτου": Με αυτό τον τίτλο δημοσιεύτηκε στα ελληνικά, το 1930, η μετάφραση του πρώτου μέρους του ανά χείρας βιβλίου. Το βιβλίο αυτό του Πετρ Κροπότκιν (1842-1921) πρωτοεκδόθηκε στα αγγλικά το 1899. Τρία χρόνια μετά, μεταφράστηκε στα ρωσικά αλλά εκδόθηκε στο Λονδίνο, εξ αιτίας της τσαρικής λογοκρισίας. Στον πρόλογό του στη ρωσική έκδοση του 1902, ο συγγραφέας γράφει: "Άρχισα να γράφω το βιβλίο μου φυσικά στα ρωσικά. Το πρώτο μέρος, "Παιδικά χρόνια", είχε ήδη γραφεί όταν πήγα στην Αμερική το φθινόπωρο του 1897. Στην Αμερ...

Το βιβλίο αυτό μας προσφέρει μια ακριβή ιστορική περιγραφή της τάσης των "αναρχικών απαλλοτριωτών", η δράση των οποίων κορυφώθηκε τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 στην Αργεντινή, αλλά και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Ανάμεσά τους πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν προσωπικότητες όπως ο Ντουρρούτι, ο Σεβερίνο Ντι Τζιοβάνι και ο Ροσίνια, η φήμη των οποίων προσέλαβε μυθικές διαστάσεις, παραμένοντας ζωντανή πολλές δεκαετίες μετά το θάνατό τους.

Η ομάδα FOR OURSELVES είναι μια από τις ομάδες της Βορείου Αμερικής που μαζί με άλλες πολυάριθμες ομάδες της Δυτικής Ευρώπης συγκρότησαν, μετά το Μάη του '68, το ρεύμα εκείνο που έδρασε και στοχάστηκε από την ζωντανή κληρονομιά της Καταστασιακής Διεθνούς. Η ομάδα FOR OURSELVES παρά το σύντομο πέρασμά της από τον κλιματιζόμενο εφιάλτη των Ηνωμένων Πολιτειών, μας κληροδότησε ένα πυκνογραμμένο κείμενο, που θίγει ορισμένα ζητήματα ικανά να προκαλέσουν έντονες, γόνιμες και βιωφελείς συζητήσεις, οι συνέπειες των οποίων μπορούν να οδηγήσουν αρκετά μακριά. Δύο είναι οι αντίρροπε...

Η ιστορία της αναρχικής ιδέας δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ιστορία όλων των άλλων προοδευτικών εξελίξεων και όλων των βλέψεων για ελευθερία. Αυτό λοιπόν που μας απομένει να εντοπίσουμε είναι η ευνοϊκή ιστορική εκείνη στιγμή, όπου προβάλλει η συνείδηση της ελεύθερης ύπαρξης που κήρυξαν οι αναρχικοί, αυτή που εξασφαλίζεται μόνο μετά την ολική καταστροφή των θεμελίων της εξουσίας με την προϋπόθεση της ευρύτερης δυνατής ανάπτυξης των κοινωνικών συναισθημάτων της αλληλεγγύης, της αμοιβαιότητας και της αυταπάρνησης. Αυτή η συνείδηση εκδηλώθηκε με διαφορετικούς τρόπους τόσο...

[...] Το υλικό χωρίστηκε σε δύο τμήματα. Το πρώτο, παρέχει θεμελιώδεις ιστορικές πληροφορίες: η φύση της Ισπανικής Επανάστασης, η κολλεκτιβιστική παράδοση, η ανάπτυξη του αντιεξουσιαστικού εργατικού κινήματος στην Ισπανία και τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν εκεί και στη συνέχεια αποκορυφώθηκαν με την καταστροφή των κολλεκτίβων. Το δεύτερο και κύριο τμήμα ασχολείται με την πραγματική κοινωνική επανάσταση, τα γενικά χαρακτηριστικά της αγροτικής κολλεκτιβοποίησης και της βιομηχανικής κοινωνικοποίησης. [...] (απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)

[...] Ο αγώνας ανάμεσα στις δυο αντιλήψεις της Κοινωνικής Επανάστασης και, ταυτόχρονα, ανάμεσα στη μπολσεβίκικη εξουσία και σ' ορισμένα κινήματα των εργαζόμενων μαζών, πήρε μια θέση πολύ σημαντική μέσα στα γεγονότα της περιόδου 1919-1921. Ωστόσο, για λόγους εύκολα κατανοητούς, όλοι οι συγγραφείς, χωρίς εξαίρεση, από την Άκρα Δεξιά ως την Άκρα Αριστερά -δε μιλούμε για την αντιεξουσιαστική φιλολογία- αποσιωπούν αυτό το γεγονός. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να το επισημάνουμε, να του αποδόσουμε όλες του τις λεπτομέρειες, και να στρέψουμε σ' αυτό την προσοχή του αναγνώστη. [....