Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ιστορικός και μουσικός, η Ανί Μπελί, έχει αντλήσει το υλικό του έργου αυτού από τη θεωρητική της γνώση για την αρχαία μουσική και από την πείρα της, σαν διευθύντριας μουσικού συγκροτήματος. Στην αρχαιότητα καμιά δραστηριότητα δεν μπορούσε να αγνοήσει τη μουσική, που διαπότιζε τον ελληνικό πολιτισμό πέρα για πέρα· αν ήθελε να μην περνά για αμαθής ένας Αθηναίος πολίτης του αιώνα του Περικλή, έπρεπε να ξέρει να τραγουδά και να παίζει λύρα. Ρεσιτάλ, αλλά και διαγωνισμοί και αληθινές κονταρομαχίες συγκέντρωναν τους καλλιτέχνες μπροστά σε ένα πολυάριθμο και παθιασμένο κοινό. Ο ρ...

Ένα μεγάλο αφιέρωμα στις δεκαετίες 1910, 1920, 1930 & 1940 που επιχειρείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με τη σφραγίδα ποιότητας του Sonik! Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε και "τεύχος σουίνγκ", γιατί σε εκείνες τις μακρινές εποχές αυτό ένωσε τους πιο ετερόκλητους φίλους της μουσικής, αφήνοντας ανεξίτηλο ίχνος όχι μόνο στη διασκέδαση του Μεσοπολέμου, μα και στη μνήμη των επόμενων. Η Αθήνα της εποχής μας, που ζει σε έναν δικό της "πυρετό του σουίνγκ", είναι η καλύτερη απόδειξη. Όμως εδώ θα βρείτε το μεγαλύτερο τμήμα της μουσικής ζωής Ευρώπης, Αμερικής και Ελλάδας από τη...

Δε ξεπεράστηκε ούτε και στις μέρες μας ο Τεοντόρ Αντόρνο που περιγράφει τη γυναίκα στην αστική κοινωνία ως εκπρόσωπο της φύσης που έγινε το σύμβολο του ακαταμάχητου και της αδυναμίας κι έτσι την ορίζει να καθρεφτίζει το μάταιο ψέμα της εξουσίας που αντικαθιστά τη συμφιλίωση της φύσης... Σε μεγάλο ποσοστό ο Αντόρνο έχει ακόμα και σήμερα δίκιο... Η γυναικεία προσπάθεια στους τομείς της μουσικής τέχνης, η προβολή και η διαχρονική της συνέχεια στη συντηρητική ελληνική πραγματικότητα αξίζει της προσοχής των νεώτερων ερευνητών. Ένα ερώτημα τίθεται συχνά για τις συνθέτριες αλλά κ...

[...] Πρωτότυπο είναι το έργο αυτό γιατί αποτελεί την πρώτη μουσικολογική μελέτη μιας σημαντικής μερίδας του ελληνικού ρεπερτορίου. Και είναι βασικό για αυτόν τον ίδιο λόγο. Ο Γιάννης Μπελώνης έχει συλλάβει μία πολύ ελκυστική μορφή στο έργο του. Βαίνει από το γενικό στο ειδικό με μία σαφήνεια, που δίνει στον αναγνώστη την αίσθηση μιας καλά προγραμματισμένης πορείας. Εξετάζοντας αρχικά το φαινόμενο της μουσικής δωματίου στην δυτική Ευρώπη, προχωρά σε μία ευρεία, πολύπλευρη και σφαιρική πρόσληΨη των συνθηκών υπό τις οποίες έγινεη διασπορά της δυτικής εν γένει μουσικής στη...

Η ιστορία της "ευρωπαϊκής" μουσικής στην Ελλάδα ακολουθεί παράλληλη πορεία μ' αυτή των εικαστικών τεχνών. Όπως η βυζαντινή αγιογραφία και οι μεταβυζαντινές της εκδοχές υπήρξαν οι μοναδικές εκφράσεις ζωγραφικής κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, το ίδιο συνέβη και με τη μουσική, μια από τα μοναδικά μουσικά ακούσματα των ραγιάδων ήταν η βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική και το δημοτικό μας τραγούδι, που αποτέλεσαν επαρκή μέσα μουσικής έκφρασης των αισθημάτων και τη ψυχοσύνθεσης των Ελλήνων όλη αυτή τη μακρά περίοδο που και από κοινωνική άποψη δεν παρουσιάζει σημαντικές αλλαγές...

Στην εποχή μας ο άνθρωπος έχει ανάγκη από την ευεργετική προσφορά της μουσικής. Η Μαίρη Δρακάτου Τ. Καλαντζοπούλου με κατανόηση των αναγκών του σύγχρονου μουσικού αλλά και του φιλόμουσου που θέλει να ανανεώσει τις γνώσεις του σχετικά με τη μουσική και την ιστορία της, παραδίδει αυτό το βιβλίο που με συνοπτικό τρόπο αναφέρεται σε γεγονότα, πρόσωπα και έργα.

Το βιβλίο αυτό εστιάζει πολύ στενά στις ηχητικές και πρακτικές πλευρές της μουσικής, στους αρχαίους πολιτισμούς, στα μουσικά όργανα και στο πώς παίζονταν, καθώς και στους ήχους, στους φθόγγους και στους ρυθμούς, στο βαθμό που μπορούμε να αναπαράγουμε. Επίσης ασχολείται ιδιαίτερα με το ρόλο της μουσικής στις θεατρικές παραστάσεις και σε άλλα ποιητικά είδη με τα οποία δε συσχετίζουμε άμεσα τη μουσική. Περιεχόμενα: 1. Η μουσική στη ζωή, στην ποίηση και στο θέατρο των Ελλήνων 2(α). Ο αυλός 2(β). Η κιθάρα και η λύρα 2(γ). Άλλα μουσικά όργανα 3. Κλίμακες, διασ...

Η "Μουσική στην Ευρώπη του δέκατου ένατου αιώνα" είναι ένα σύνολο δοκιμίων που επικεντρώνεται φανερά στην αισθητική έννοια του ρομαντισμού, η οποία κυριαρχεί στο χώρο της μουσικής σε όλη τη διάρκεια του συγκεκριμένου αιώνα. Κύριος στόχος, επομένως, είναι η εμβάθυνση σε θέματα ιδεών, και μάλιστα αυτών του ρομαντισμού, για την τέχνη, καθώς και η εξερεύνηση της σχέσης των ιδεών αυτών με τη μουσική, με τους ποικίλους ρόλους της και τα χαρακτηριστικά της, και με τις αφηγήσεις που συνοδεύουν τους πιθανούς συμβολισμούς της την εποχή εκείνη. Κατά συνέπεια, ως προς το υλικό και τη μ...

Ως μουσικό ιδίωμα η σμυρναίικη μουσική την περίοδο της μεγάλης της άνθησης, από το 1850 και μέχρι το 1922, επηρεάζει σημαντικά τόσο τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους όσο και τις μεγάλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας. Είναι ενταγμένη στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, που εκτείνεται από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή και είναι γεγονός, ότι περιέχει σημαντικά δάνεια τόσο από την Ανατολή, όσο και από τη δυτική Ευρώπη. Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλές ομάδες μουσικών και τραγουδιστών από διάφορες εθνότητες (Έλληνες, Τούρκοι, Αρμένιοι, Εβραίοι, Άραβες, και Ευρωπαίοι) δη...

Τα μπλουζ δεν είναι αμερικανική μουσική επινόηση (ούτε και το Πυθαγόρειο Θεώρημα είναι επινόηση του Πυθαγόρα). Ήταν οι αφρικανοί σκλάβοι που έπαιζαν μπλουζ στην Αμερική - οι πρόγονοι αυτών των αφρικανών "μουσικών" χρησιμοποιούσαν, στην πρωτόγονη μουσική τους, τις ίδιες φυσικές νότες που "έπαιζαν" οι Κινέζοι, οι Ινδοί και οι αρχαίοι Έλληνες, χωρίς να έχουν την παραμικρή συνεννόηση για τις "μελωδίες" που απολάμβαναν. Η αρχέγονη μουσική δημιουργούσε ένα ευχάριστο αίσθημα - ο "μουσικός" ένιωθε την ψυχή του να αγαλλιάζει, χωρίς να σκέφτεται το πώς και το γιατί. Ο πρώτος θ...

"Η μουσική των Αράβων" είναι ένα βιβλίο γραμμένο με σαφήνεια και απλό λόγο, και ο συγγραφέας πετυχαίνει να κάνει κατανοητά, ακόμη και για τον αναγνώστη που δεν είναι μυημένος στην αντίστοιχη μουσική θεωρία και πράξη, τα ειδικά θέματα μουσικολογίας που πραγματεύεται. Πραγματεύεται αποκλειστικά την παραδοσιακή, κοσμική και θρησκευτική μουσική των αραβικών πληθυσμών και σκοπό έχει να λειτουργήσει για τον ενδιαφερόμενο αναγνώστη ως μια εισαγωγή στον αραβικό μουσικό πολιτισμό. Παρουσιάζει μια γενική επισκόπηση της μουσικής ζωής των Αράβων μέσα από την ιστορία του πολιτισμού...

Η τζαζ μπορεί να αναλυθεί με δύο, τουλάχιστον, μεθόδους, γραμμικά ως γενέτειρα της λεγόμενης σύγχρονης μουσικής και εξελικτικά ως μουσική που κατάφερε να παραμείνει ουσιωδώς τέχνη και να αναπτυχθεί κατά τρόπους ασύγκριτους. Ανάμεσα στον μουσικό της τζαζ και στον ακροατή επιτελούνται μια σειρά από δυσεξήγητα φαινόμενα τα οποία αφορούν, ως επί το πλείστον, την ακόρεστη μεταλαμπάδευση ενός μυστηρίου το οποίο ουδέποτε αναλύεται οριστικά· ο κριτικός και ο ιστορικός της τζαζ στην πραγματικότητα αυτό το μυστήριο αποπειρώνται να ερμηνεύσουν ή να σχολιάσουν.

Εάν κάνετε μια ανασκόπηση της ξένης ως επί το πλείστον βιβλιογραφίας που σχετίζεται με το θέμα της σύγχρονης μουσικής μέσα στην Εκκλησία, θα εκπλαγείτε από τον μεγάλο αριθμό των συγγραμμάτων. Το ίδιο συμβαίνει με τις ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές, τις ομιλίες σε συνέδρια, τα κηρύγματα σε εκκλησίες και άλλα. Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που μπαίνουν στον κόπο να παρουσιάσουν τεκμηριωμένες αναλύσεις, ανήκει στην κατηγορία εκείνων που αντιστέκονται στην εισβολή της σύγχρονης μουσικής στους κόλπους της εκκλησίας. Άραγε γιατί; Επειδή οι άνθρωποι αυτοί διακρίνουν (ή...