Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Πέτρος Παπαγεωργίου από την Καστανιά της Σάμου, είναι 14 χρόνων το 1940. Στα εφηβικά του χρόνια βιώνει τις τραγικές συνθήκες της ιταλικής και γερμανικής Κατοχής, αλλά και το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης. Μετά την απελευθέρωση, μετέχει ως νεαρός ΕΠΟΝίτης, στην κοινωνική και πολιτιστική αναγέννηση του νησιού του, που σύντομα θα σκιάσουν τα σύννεφα της διχόνοιας. Το καλοκαίρι του 1947 είναι κρατούμενος στο υπόγειο του Υποσταθμού Χωροφυλακής Καρλοβάσου. Λίγες εβδομάδες αργότερα, βρίσκεται εξόριστος στον Αϊ-Στράτη, όπου βιώνει το έπος της οργάνωσης, στο άγονο αυτό νησί,...

Ο Χρήστος Χριστοδουλάκης, από το χωριό Δρακαίοι της Σάμου, ήταν 17 χρονών όταν, την άνοιξη του 1941 έφυγε για τη Μέση Ανατολή. Πολέμησε στο Ελ Αλαμέιν, κλείστηκε από τους Άγγλους στα "σύρματα", επέστρεψε για λίγο στη Σάμο και από το 1947 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως μικροπωλητής και πλασιέ βιβλίων. Στη διάρκεια του εμφυλίου ανέπτυξε παράνομη πολιτική δραστηριότητα, την οποία συνέχισε, νόμιμα πλέον, μέσα απ' τις γραμμές της ΕΔΑ και, ξανά παράνομα, στη διάρκεια της δικτατορίας. Αυτή την αγωνιστική διαδρομή του, αλλά και το κοινωνικό της περιβάλλον, κα...

"...Μικρή και ταπεινή η ιστορία του. Μας την αφηγείται ο ίδιος. Το πως ξεκίνησε, τι τον φλόγιζε, και πως βήμα - βήμα έγραψε το δικό του οδοιπορικό μέσα στη βροχή, τη λάσπη, το κρύο, την πείνα, την κούραση, την νύστα, τις κακουχίες... Πως ιχνογράφησε στον δικό του χάρτη ζωής, το ματωμένο μονοπάτι της δικής του μικρής ιστορίας, ίσως αδιάφορης για τους πολλούς και τους ξένους μα τόσο πολύτιμης και οδηγητικής - σαν φάρος στην φουρτουνιασμένη νύχτα - για όσους τον γνώριζαν, για όσους συνοδοιπορούσαν μαζί του, μα περισσότερο για μας τα παιδιά και τα εγγόνια του. Το πόσο επηρέασε...

Αντίσταση 1941-44 Η Εθνική Αντίσταση καθρεφτίζει την καρδιά του Ελληνικού έθνους σε μια από τις μεγαλύτερες στιγμές των ιστορικών του ανατάσεων και όχι μόνον την καρδιά αλλά και τη μοίρα. Το ανάγνωσμα αυτό είναι εθνικό και σαν τέτοιο θα το αναγνωρίσουν οι απόγονοι εκείνων που σήμερα πιθανόν να έχουν αντιρρήσεις. Θα 'ρθει μια μέρα που οι σελίδες της Εθνικής Αντίστασης θα διδάσκονται στα σχολεία και θα θεωρούνται ισότιμες με τις σελίδες του Μεσολογγίου. Νικηφόρος Βρεττάκος

Tο 1980 είχα γράψει δώδεκα τραγούδια από τη δράση των σαλταδόρων με τον τίτλο "Nτοκουμέντα". Mερικά από αυτά τα μελοποίησε και τα τραγούδησε ο Γιώργος Zαμπέτας. Aποσπάσματα των τραγουδιών πιστεύω πως θα "φωτίσουν" άμεσα το θέμα του βιβλίου μου, που είναι καθαρά αυτοβιογραφικό. "Mε κυνηγάνε οι καιροί / το δέντρο που μαράθηκε ο Bύρωνας, η Kατοχή / κι η λευτεριά που χάθηκε". "Στα χρόνια τα κατοχικά / άφησα στο Παγκράτι σ' ένα θρανίο σχολικό / τα γράμματ' αμανάτι". "Mια σιδερένια Mερσεντές / με δυο σημαίες των Eς-Eς". "Στη Mέρλιν και στην Kοραή / χτυπάνε με ζωνάρια και πάνω στη...

Ήταν τα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς της κατοχής και της Αντίστασης, της δοκιμασίας και της δόξας. Τα παλικάρια αγωνίζονταν για τη λευτεριά και την επιβίωση του λαού. Πολεμούσαν ακόμη για το δίκιο, για ένα καλύτερο αύριο, μια καλύτερη κοινωνία. Κανένας, ιδίως στην ύπαιθρο, δεν έμεινε αμέτοχος. Άλλοι στο μόνιμο αντάρτικο, προπάντων οι νέοι κι άλλοι, εκείνοι που δεν μπορούσαν ν' αφήσουν τις φαμίλιες τους, παρέμειναν πίσω. Στρατευμένοι κι αυτοί στον αγώνα. Κανέναν υπολογισμό δεν έκαναν, όταν πήραν τα όπλα και ξεσηκώθηκαν. Δε λογάριασαν την τρομερή δύναμη του εχθρού. Τις τα...

Μια συγκλονιστική περιγραφή της Ελλάδας της Κατοχής, της Αντίστασης και του Εμφυλίου, μέσα από τις μαρτυρίες-αυτοβιογραφίες είκοσι έξι προσώπων που έζησαν την περίοδο εκείνη. Είκοσι έξι ανθρώπινες κραυγές από τη Γυάρο, το Ιτζεδίν, τον Γράμμο, την προσφυγιά, φθάνουν στα αυτιά μας, αποκαλύπτοντάς μας τις εξοντωτικές συνθήκες μέσα στις οποίες έζησαν, τη φτώχεια και την πείνα που δοκίμασαν και τους βασανισμούς που υπέστησαν. Το βιβλίο προλογίζει ο σημαντικός ιστορικός Σπ. Ι. Ασδραχάς, ο οποίος στην εισαγωγή του τονίζει επανειλημμένα την ιδιαίτερη αξία των μαρτυριών ως ιστορικώ...

Ο δημοσιογράφος Σπ. Κουζινόπουλος, μετά από έρευνα 20 και πλέον χρόνων, προσπαθεί να συνθέσει αρκετές από τις ψηφίδες στο παζλ της υπόθεσης Μπρούνερ, βοηθώντας τον αναγνώστη να σχηματίσει μια όσο το δυνατόν καλύτερη εικόνα για την προσωπικότητα αλλά και τη δράση του αρχιδήμιου των Ες-Ες, Αλόις Μπρούνερ, που οδήγησε στον πιο φριχτό θάνατο, στα ναζιστικά κρεματόρια, 50.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης και άλλες πολλές χιλιάδες Εβραίων από όλη την Ευρώπη.

Μια μέρα έγινε ένας φοβερός βομβαρδισμός. Πιστεύω πως είχαν τσατιστεί τόσο πολύ που αποφάσισαν να ισοπεδώσουν την πόλη. Τα stuka ορμούσαν και βουτούσαν ουρλιάζοντας και ολόκληρη η πόλη έμοιαζε να ανατινάζεται. Πρέπει να εντόπισαν τη θέση μας. Έπεφτε πάνω μας η μία βόμβα μετά την άλλη, χωρίς να μας χτυπήσει όμως καμιά. Μία έπεσε έξω από την πόρτα. Ποτέ μου δε θα καταλάβω πως δε σκοτώθηκε κανείς. Ο δεκανέας Πάσκοου φώναξε: "Πάμε στο καταφύγιο!" Θυμάμαι μόνο σκόνη και θόρυβο. Άκουσα να χτυπάνε τα ξυπνητήρια. Δεν ξέρω γιατί το έκανα, αλλά αν και δεν έβλεπα τίποτα με τη σκόνη κα...

Προτού ακόμη κλείσει τα δέκα του χρόνια, ένα ανήλικο παιδί θα υποστεί το μαρτύριο των βασανιστηρίων και θα υποβληθεί σε μια απάνθρωπη δοκιμασία. Τώρα, ενώ ήδη πλησιάζει τα εβδομήντα, η πληγή στο λαιμό του παραμένει ακόμη ορατή. Είναι αυτό το ίδιο φρικαλέο τραύμα που δέχτηκε από κάποιο φανατισμένο ακόλουθο του Ναζισμού και συνεργάτη της αιμοβόρας Γκεστάπο. Σ' αυτή την τρυφερή ηλικία, την ίδια εφιαλτική και φρικαλέα στιγμή κατά την οποία το κοφτερό νυστέρι χαράζει όλο πιο βαθιά το φάρυγγά του, τη μοιραία τούτη στιγμή που νιώθει τον κόσμο γύρω να σβήνει όπως η ίδια η ζωή του,...

Ο Κίμων Ζωγραφάκης ή "The Black Man", υπήρξε βασικό στέλεχος της αγγλικής Force 133 κατά τη διάρκεια της Κατοχής, με πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μάχη της Κρήτης, στα μεγάλα σαμποτάζ του αεροδρομίου Καστελίου Πεδιάδος Ηρακλείου, στη μάχη του Ελ Αλαμέιν και στην απαγωγή του γερμανού στρατηγού Κράιπε. Μέσα από έναν αφτιασίδωτο, γνήσιο και οργισμένο, μερικές φορές, λόγο, αγωνίζεται να αφαιρέσει το "αγγλικό προσωπείο" της βρετανικής αποικιοκρατίας και των πρακτόρων της απέναντι στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου. [...] Ανατριχιάζει όντως ο αναγνώστης ότα...

Στο "Φάκελο Νο 9745/Β" περιγράφονται με αμεσότητα και γλαφυρή γλώσσα όσα έζησε, είδε και άκουσε ο συγγραφέας στα μεγάλα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης και στα μετέπειτα "πέτρινα" χρόνια που σφράγισαν την πολιτική και κοινωνική ιστορία της χώρας μας την τελευταία 50ετία. Ο Μάνος Ιωαννίδης δεν γράφει ιστορία, λέει όμως τα πράγματα με το όνομά τους. Με όσα αποκαλυπτικά γράφει, αφ' ενός επιχειρεί να παρουσιάσει και να φωτίσει μερικά άγνωστα μέχρι τώρα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τα χρόνια εκείνα στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, καθώς και στην υπόλοιπη αντιστεκόμενη και μα...

Η Σαλαμίνα ένιωσε, από τη μια, και αυτή, τη βαριά μπότα των γερμανοϊταλικών ναζιστικών και φασιστικών δυνάμεων κατοχής, αλλά, από την άλλη, άνθισε, και σ' αυτό το ιστορικό νησί του Σαρωνικού, το αντιστασιακό κίνημα. Ένα από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα εκείνων των ηρωικών μα και τραγικών χρόνων είναι κι ο αντιστασιακός κι αγωνιστής (ΕΑΜίτης και ΕΛΑΣίτης) Βαγγέλης Σαλματάνης. [...] Όλο το υλικό του Βαγγέλη Σαλματάνη (αφηγήσεις- μαρτυρίες και έγγραφα-τεκμήρια) καλύπτει, με πολύτιμα στοιχεία, μια περίοδο που ξεκινά απ' τα προπολεμικά χρόνια (αρχές του '30) και φτάνει μέχρι και...

[...] Το βιβλίο αυτό δεν έχει σαν σκοπό να αναμοχλεύσει τα πάθη, να καλλιεργήσει το διχασμό και να χωρίσει τους Έλληνες σε "δικούς" μας και όχι "δικούς" μας. Οι λίγοι το επιδιώκουν, για να επιπλέουν και να επαναλαμβάνουν. Οι πολλοί μάχονται για να μην επαναληφθεί. Όλοι οι Έλληνες καλής θέλησης - ανεξάρτητα ιδεολογικής τοποθέτησης - είναι αδελφοί μας και άξιοι πατριωτικής συνείδησης. Έχουμε όμως υποχρέωση να μη κουκουλώνουμε το παρελθόν, γιατί λαοί που το ξέχασαν το ξανάζησαν. Όταν άρχισα να γράφω αυτά ξεπηδούσαν από μέσα μου θύμισες, εφιαλτικές, τραγικές και μου καταμάτω...

... χρέος τιμής στη θυσία των εκτελεσθέντων συναδέλφων μου και των μαθητών τους, που "πέθαναν όρθιοι για να μη ζήσουμε εμείς γονατιστοί"... Χρίστος Α. Φωτεινόπουλος Εκπαιδευτικός - Διευθυντής Σχολικής Βιβλιοθήκης

Χιλιάδες άνθρωποι, από τους πρώτους μήνες της Κατοχής, καταφεύγουν στην ύπαιθρο για να ανταλλάξουν τα υπάρχοντά τους με τρόφιμα, να εργαστούν ή, απλώς, να επιβιώσουν στο πατρικό σπίτι. Συγχρόνως, στελέχη του αριστερού χώρου συγκροτούν πατριωτικές οργανώσεις, εξοντώνουν τους ληστές της υπαίθρου και προστατεύουν το αγροτικό προϊόν από τη φορολογία των αρχών. Από την άνοιξη του 1943 ανοίγουν αποθήκες και μοιράζουν τα επιταγμένα τρόφιμα στον πληθυσμό, περιφρουρούν τις εκδηλώσεις των εθνικών επετείων και αφοπλίζουν σταθμούς Χωροφυλακής. Σύντομα δημιουργείται ένα ευρύ εθνικοαπελε...

Πίσω όμως από αυτή την επίσημη Ιστορία υπάρχει ένας σωρός από λεπτομέρειες για το πώς οι Έλληνες εκείνοι ξεπέρασαν τις τεράστιες δυσκολίες και στάθηκαν αντάξιοι των περιστάσεων. Αυτό το βιβλίο ακολουθεί τα βήματα τους. Άνθρωποι απλοί, που ποτέ δεν είχαν δει τους εαυτούς τους ξεχωριστούς, πολύ περισσότερο σαν ήρωες, συναντήθηκαν σε ξένη γη και έφτιαξαν ατσάλινους δεσμούς με την αγάπη για την πατρίδα και την ελπίδα για λευτεριά. Το βιβλίο "Ένας αεροπόρος θυμάται... 1941-1946" είναι μια κατάθεση ζωής του Σαράντη Αποστολίδη, για τις ημέρες εκείνες που έζησε αρχικά σαν οδηγός αυ...

Το πορτρέτο μιας από τις κορυφαίες αγωνίστριες της Κατοχής. Στην Κατοχή, πολλές Ελληνίδες αναμίχθηκαν στην Εθνική Αντίσταση, μερικές μάλιστα έδωσαν τον τόνο στον Αγώνα και άλλες θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους. Η Λέλα Καραγιάννη στην Αθήνα, μητέρα επτά παιδιών, κατεχόμενη από φλογερό πατριωτισμό άρχισε τη δράση της πολύ πρώιμα, από τον Μάιο του 1941. Στην αρχή, επικουρούμενη από τα μεγαλύτερα τέκνα της, περιέθαλψε Έλληνες φαντάρους που επέστρεφαν από το μέτωπο και εν συνεχεία ιδιαιτέρως Βρετανούς, οι οποίοι είχαν διαφύγει την αιχμαλωσία. Οργάνωσε μία εντυπωσιακή απόδραση Β...

Το χωριό κτυπιότανε (εβάλλετο, όπως λέμε στο πυροβολικό) απ' το Ιταλικό βαρύ Πυροβολικό, που ήταν στο Τεπελένι. Μερικά σπίτια είχαν καταστραφεί. Φαινότανε το χωριό απ' το Ιταλικό παρατηρητήριο και απαγορεύονταν τελείως τα φώτα. Ήταν βαθύ σκοτάδι και βουτηχτήκαμε στις λάσπες. Αν και κτυπιότανε το χωριό απ' το πυροβολικό, όμως απ' την κούραση κοιμήθηκα ήσυχος. Κατά τα χαράματα ακούω οβίδες να σκάζουν κοντά μου. Δεν κουνήθηκα καθόλου απ' τη θέση μου. Οι κάτοικοι του χωριού με την πρώτη οβίδα τρέχουν όλοι σε κάτι σπηλιές, που 'ναι στην άκρη του χωριού. Την ημέρα περνούσαν πολλά...