Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα ημερολόγιο κατοχής... Μια εκ βαθέων κραυγή... Η εξομολόγηση ενός παιδιού που πίστευε στο "Μικρό Πρίγκηπα" και μιλούσε μαζί του... Ως τη στιγμή που τον πατέρα του και τους δικούς του τους οδήγησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκεί που οι άνθρωποι γίνονται απρόσωποι αριθμοί στους θαλάμους αερίων... Λοιπόν, ένα ημερολόγιο... Κι ο "θάνατος" ενός παιδιού που κρύβονταν με τ' αδέλφια του σ' ένα σκοτεινό υπόγειο στα Εξάρχεια... Ο Πόλεμος, η Κατοχή, η Απελευθέρωση μέσα από τα μάτια του παιδιού "που πέθανε αύριο". Το τελευταίο παραμύθι μιας χαμένης εφηβείας που τη σφράγισε ανε...

Το βιβλίο μου αυτό θα ήταν απολύτως άχρηστο και τελείως άκαιρο αν, εκτός από τη μαρτυρία μου και τη γνώμη μου για τα γεγονότα που έζησα εκείνη την κρίσιμη περίοδο της Εθνικής Αντιστάσεως, δεν παρέδιδα κι ένα μήνυμα στο σύγχρονο κόσμο και ιδιαιτέρως στη σημερινή νεολαία μας. Να συγχωρήσουμε, Ναι! Με όλη μας την καρδιά και με όλη μας την αγάπη... Να μετανοήσουμε, Ναι! Με ανυπόκριτη ταπείνωση και ειλικρινή συντριβή... Να ξεχάσουμε, όμως, Όχι! Ποτέ! Η ιστορική μας μνήμη πρέπει να είναι ζωντανή, γιατί μόνον έτσι γίνεται πείρα, γίνεται βίωμα, γίνεται δίδαγμα· ώστε να μην επαναλα...

Οι σημερινές διηγήσεις μου, με τις οποίες φίλοι αναγνώστες θα γίνεται κοινωνοί, είναι κομμάτια ζωής από το πρόσφατο χθες. Αλήθειες που πονάνε, που προβληματίζουν κι ίσως φρονηματίζουν. Η καταγραφή δεν απέβλεψε σε ιδιοτέλεια και δεν εξυπηρετεί στην ουσία καμία ιδεοπολιτική σκοπιμότητα. Είναι φωνή διαμαρτυρίας, είναι φωνή καθήκοντος και είναι κραυγή αγωνίας και ελπίδας για μια άλλη, καλύτερη ζωή. Μια ζωή περισσότερο ανθρώπινη, πιο αλτρουιστική και περισσότερο συναινετική και εξωδογματική. Μέσα από τα κείμενα θα διακρίνεται το διαχρονικό Έλληνα όλων των εποχών. Τον Έλληνα πο...

Στο βιβλίο "Στα ναζιστικά στρατόπεδα" του Χρήστου Σαμουηλίδη, παρακολουθούμε, δια μέσου της αφήγησης των δεινοπαθημάτων του αντιστασιακού όμηρου Νο 114016 KR GEF -ενός 18χρονου φοιτητή των μαθηματικών από το Κιλκίς- την οδυνηρή πορεία θανάτου των 500 Ελλήνων "αιχμαλώτων" του ναζιστικού στρατοπέδου Stalag VI C, που, μετά την οδύσσειά τους, όταν βγήκαν από τη σκοτεινή σήραγγα της απάνθρωπης περιπέτειάς τους, μετρήθηκαν και είχαν απομείνει -ζωντανά ερείπια- μόνο 84. Το λιτό και πυκνό κείμενο αποτελεί μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες των Ελλήνων που έζησαν τα χιτλερικά στρατόπεδ...

Τα περιστατικά που αναφέρονται στις σελίδες του βιβλίου είναι αληθινά. Είναι γεγονότα σημαντικά ή ασήμαντα, όπως ακριβώς τα έζησε ο συγγραφέας, ή τα είδε, τα άκουσε και τα έμαθε από σίγουρη πηγή και από πρώτο χέρι. Είναι κομμάτι της ζωής. Κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας μιας ταραγμένης περιόδου. Της περιόδου που αγκαλιάζει την Εθνική μας Αντίσταση. Είναι αφήγηση με πραγματικά τοπωνύμια περιοχών, με αληθινές χρονολογίες και ονοματεπώνυμα προσώπων υπαρκτών. Περιπέτειες και συμβάντα που χαράχτηκαν στη μνήμη ανεξίτηλα. Συναισθήματα πάθους και ορμής, φόβου και αγωνίας, αμφιβολί...

Ο Θεόφιλος Στ. Παπαγεωργίου ήταν νέος φιλόλογος όταν τραυματίστηκε θανάσιμα στα σύνορα με την Αλβανία τις πρώτες μέρες του πολέμου του 1940. Ήταν ο πρώτος έφεδρος αξιωματικός που έπεσε για την ελευθερία της πατρίδας στον ελληνοιταλικό πόλεμο. Το ημερολόγιο γράφτηκε από 15 Ιουλίου 1927 έως 3 Νοεμβρίου 1928 και εμπεριέχει τις νεανικές σκέψεις και εφηβικές ανησυχίες του Θεόφιλου Στ. Παπαγεωργίου. Μέσα από τις σελίδες του ζωντανεύουν μνήμες από την Πρέβεζα του 1926-1928 και μεταδίδεται σχεδόν ακέραια η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στην επαρχιακή εκείνη πόλη την εποχή του μεσοπ...

[...] Το "ημερολόγιο" της, όπως το ονομάζει η Κωνσταντίνα Πανούση, είναι μια εκ βαθέων εξομολόγηση για όσα είδε, άκουσε και την συγκίνησαν σ' εκείνα τα κρίσιμα παιδικά κι εφηβικά χρόνια. Το αφήνει σαν κατάθεση ψυχής στα εγγόνια της και τις γενιές που θα 'ρθουν, σαν παράκληση, αφενός να γνωρίσουν, ακόμα και το συναισθηματικό μέρος της ζωής της και αφετέρου σαν επιθυμία και ξόρκι: Να μην ξαναζήσει η ανθρωπότητα τέτοια θηριωδία. Να μην θρηνήσουν στο μέλλον οι άνθρωποι. Γιατί σκοπό της ύπαρξής τους πρέπει να έχουν τον πολιτισμό για το καλύτερο αύριο. Τη σπορά της αγάπης για να...

Οι "Μνήμες της Κατοχής" αποτελούν ένα συνδυασμό χρονικού και λευκώματος. Αιτία η προσωπική γραφή του Ηλία Ν. Φέρτη και η εικαστική του δημιουργία. Αφορμή τα βιώματά του στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Ελλάδα. Το βιβλίο απαρτίζεται από δύο μέρη. Σε 231 σελίδες, όπου ο συγγραφέας παραθέτει τις δυσκολίες, την εξαθλίωση, την προδοσία, αλλά και τον αγώνα για την απελευθέρωση από τον κατακτητή και τις υπόλοιπες 60 σελίδες, όπου και παρατίθεται πλούσια εργογραφία από τις εικαστικές του δημιουργίες εκείνης της περιόδου. Πρόκειται για ένα συλλεκτικό έργο που απευθύνεται σε όλους...

Πέρασα τα πρώτα είκοσι χρόνια της ζωής μου (1935-1955) στην Ελληνική ενδοχώρα, σ' ένα χωριό της Πίνδου, και σε μια πόλη του Θεσσαλικού κάμπου. Στο χωριό όπου γεννήθηκα, στο Μαλακάσι Καλαμπάκας, έζησα τον Πόλεμο του '40, την Κατοχή και τον Εμφύλιο Σπαραγμό που ακολούθησε. Τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια τα πέρασα στα Τρίκαλα. Με εξαίρεση τα δύο τελευταία χρόνια του Γυμνασίου, μεγάλωσα παίζοντας με τον πόλεμο και με τα συντρίμμια που άφησε. Σ' αυτό το βιβλίο περιγράφω τη ζωή σ' αυτές τις περιοχές του βουνού και του κάμπου της πατρίδας μας, κατά την ταραγμένη εκείνη εικοσαετία....

"Αν -μολονότι πέρασαν τόσα χρόνια από την ημέρα που έκλεισα το ημερολόγιο τούτο, τόσα όσα και αυτά ακόμα τα υπουργεία Εξωτερικών πολλών κρατών θεωρούν παραπάνω από αρκετά για να ξεκλειδώσουν τα αρχεία και των πιο απόρρητων εγγράφων - χρειάσθηκε να υπερνικήσω πολλούς δισταγμούς, για να φθάσω στην απόφαση να το παραδώσω στη δημοσιότητα, ο μόνος λόγος των δισταγμών μου συνδέεται μ' ένα από τα κύρια γνωρίσματα του ημερολογίου μου. Ένα ημερολόγιο, ως άμεσος καθρέφτης των σκέψεων, αισθημάτων και προθέσεων του συντάκτη του, μπορεί να μην αποδίδει πάντοτε πιστά όσα σκέπτεται και αι...

Μικρά περιστατικά με φόντο την κατοχή. Σαν συλλογή είναι μικρές ψηφίδες που προσθέτουν τον τόνο και το χρώμα τους στο χρονικό της εποχής, έχοντας οι περισσότερες τη χάρη της λιτότητας, της απλότητας και της αμεσότητας στην αφήγηση. Αναφέρονται κυρίως όχι στην οργανωμένη Εθνική Αντίσταση, αλλά σε πρωτοβουλίες και "αντιστασιακές" πράξεις μιας ομάδας "πιτσιρικάδων" (της περιοχής Θησείου-Πλάκας) όπου ανήκει κι ο συγγραφέας.

Το "Διπλό βιβλίο" είναι ένα καινοτόμο βιβλίο. Η αφήγηση της Σταματίας Μπαρμπατσή περιλαμβάνει τη γραπτή και, ένθετα, την προφορική μαρτυρία της. Η ιστορική ανάγνωση γίνεται με βάση την αφήγηση της Σταματίας, μιας γυναίκας που ακολούθησε το ρυθμό της εποχής της, του χωριού της, της οικογένειά της, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι που μέχρι τώρα η ιστορία τούς παρέλειπε. Αποτελείται από τέσσερα μέρη. Το πρώτο αναφέρεται στη ζωή της στο προπολεμικό Περιβόλι, στην ΕΠΟΝ και στον Δημοκρατικό Στρατό. Το δεύτερο, για τις φυλακές, είναι πιο εκτεταμένο, γιατί η ανάγνωσή του έθεσε πολλά...

Απεφάσισα να εκδώσω τα απομνημονεύματα του πατέρα μου, ο οποίος παρ' όλο που "μόνο να γράφει τ' όνομά του, κι εκείνο το 'μάθε μισό" προσπάθησε και έγραψε όσα πέρασε και πρόσφερε ο ίδιος, οι σύντροφοί του και άλλοι Έλληνες στην Εθνική Αντίσταση. Μετά από είκοσι επτά χρόνια επανόδου στην Ελλάδα από την Τσεχοσλοβακία, όπου διέμεινε διότι οι τότε αστυνομικές αρχές αρνούνταν να βοηθήσουν τον επαναπατρισμό του, διότι όπως λέγανε ήταν επικίνδυνος για την Ελλάδα, άκουσον-άκουσον επικίνδυνος ένας αγωνιστής της δημοκρατίας, υπέρμαχος του δικαίου, αυτός που τα έδωσε όλα στην αντίσταση...

[...] Ο παρών δεύτερος τόμος κυρίως καλύπτει την ιστορία του χωριού κατά την σκληρή για όλους τους Έλληνες δεκαετία 1940-195. Η συγκέντρωση του υλικού και η συγγραφή και των δύο τόμων του έργου κράτησε 45 χρόνια· άρχισε το 1957 και συμπληρώθηκε το 2002. Για τη συγγραφή μου τούτη συμβουλεύτηκα τα αυτοβιογραφικά χρονικά των συγχωριανών μου Γιώργου Περ. Θανασούλη (κατοίκου Καναδά), Νικολάου Γεωργ. Μανιάτη (εμπόρου στο Αίγιο και ένθερμου πρωτοστάτη αντιστασιακού) και Νικολάου Αθαν. Βαλαώρα (κατοίκου Ρωσίας). Το δεύτερο από αυτά είναι ανέκδοτη ακόμη, ενώ τα άλλα δύο δημοσιεύτηκ...

Ο Νίκος και η Αργυρώ ζωντανεύουν σ' αυτό το βιβλίο την περιπετειώδη ζωή τους. Μέσα από τα προσωπικά τους βιώματα αναδεικνύονται οι βασικές πτυχές της ζωής στη χώρα μας, και ιδιαίτερα στην Κρήτη, σε μια περίοδο η οποία καλύπτει περίπου ογδόντα χρόνια. Πολλές φορές τα γεγονότα είναι τόσο απίστευτα που φαίνονται μυθιστορηματικά: Μέσα στις συνθήκες του φοβερού ψυχρού πολέμου με περιπλανήσεις σε φουρτουνιασμένες θάλασσες και σε χώρες άγνωστες, καταφέρνουν να φθάσουν στη χώρα των ονείρων τους, την πρώην Σοβιετική Ένωση. Που κι εκεί θα ποτιστούν με πίκρες, όταν θα διαπιστώσουν ότι...

Αύγουστος 40 - Απρίλιος 1941. Αλβανία! Η δύναμη του παρόντος ημερολογίου έγκειται στο γεγονός ότι σε καθιστά μέτοχο της συνολικής εμπειρίας του στρατιώτη, των σκέψεων και των συναισθημάτων του, και όχι απλώς γνώστη των γεγονότων, που και αυτά είναι καταγεγραμμένα με αρτιότητα... Όσοι έζησαν τον πόλεμο, θα θυμηθούν, θα συγκινηθούν, θα συγκρίνουν τις εμπειρίες τους με εκείνες του γραφόντος. Όσοι δεν τον έζησαν, θα έχουν την ευκαιρία μέσα από την ζωντάνια και την αμεσότητα της γραφής να καταδυθούν για λίγο στις εμπειρίες της εποχής εκείνης...