Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χιλιάδες άνθρωποι, από τους πρώτους μήνες της Κατοχής, καταφεύγουν στην ύπαιθρο για να ανταλλάξουν τα υπάρχοντά τους με τρόφιμα, να εργαστούν ή, απλώς, να επιβιώσουν στο πατρικό σπίτι. Συγχρόνως, στελέχη του αριστερού χώρου συγκροτούν πατριωτικές οργανώσεις, εξοντώνουν τους ληστές της υπαίθρου και προστατεύουν το αγροτικό προϊόν από τη φορολογία των αρχών. Από την άνοιξη του 1943 ανοίγουν αποθήκες και μοιράζουν τα επιταγμένα τρόφιμα στον πληθυσμό, περιφρουρούν τις εκδηλώσεις των εθνικών επετείων και αφοπλίζουν σταθμούς Χωροφυλακής. Σύντομα δημιουργείται ένα ευρύ εθνικοαπελε...

To βιβλίο περιέχει ντοκουμέντα που περιλαμβάνονται στις διαλέξεις τις οποίες έχει δώσει ο Αργύρης Σφουντούρης στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία και στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 χρόνων, με σκοπό την ενημέρωση της κοινής γνώμης σχετικά με τις υποχρεώσεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έναντι των θυμάτων των εγκλημάτων πολέμου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την προσωπική του εμπειρία από τη Σφαγή του Διστόμου. Ζητούμε από τη Γερμανία έναν ειλικρινή διάλογο που θα οδηγήσει σε μία αληθινή συμφιλίωση. Ένας τέτοιος...

Η Αθήνα στη φρικαλεότητα της τετράχρονης γερμανοϊταλικής Κατοχής και η αναστάσιμη ημέρα της Απελευθέρωσης- η τραγωδία των Δεκεμβριανών- κοσμογονικά γεγονότα για την Ελλάδα, παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου "Περιμένοντας την Ανάσταση". Ο Χρήστος Ι. Παπαϊωάννου απ’ αυτή την περίοδο της φρίκης και του μεγαλείου, του πυρός και του σιδήρου, της πτώσης και της ανάστασης του λαού και της πατρίδας, τίποτε δεν ξέχασε. Γιατί τα γεγονότα εκείνα, ήταν τόσο καθοριστικά για όλους και τον καθένα ξεχωριστά, που σφηνώθηκαν ανεξίτηλα στην ψυχή του και φυλάγονται από τότε στην κασέλα...

[...] Ο παρών δεύτερος τόμος κυρίως καλύπτει την ιστορία του χωριού κατά την σκληρή για όλους τους Έλληνες δεκαετία 1940-195. Η συγκέντρωση του υλικού και η συγγραφή και των δύο τόμων του έργου κράτησε 45 χρόνια· άρχισε το 1957 και συμπληρώθηκε το 2002. Για τη συγγραφή μου τούτη συμβουλεύτηκα τα αυτοβιογραφικά χρονικά των συγχωριανών μου Γιώργου Περ. Θανασούλη (κατοίκου Καναδά), Νικολάου Γεωργ. Μανιάτη (εμπόρου στο Αίγιο και ένθερμου πρωτοστάτη αντιστασιακού) και Νικολάου Αθαν. Βαλαώρα (κατοίκου Ρωσίας). Το δεύτερο από αυτά είναι ανέκδοτη ακόμη, ενώ τα άλλα δύο δημοσιεύτηκ...

Μικρά περιστατικά με φόντο την κατοχή. Σαν συλλογή είναι μικρές ψηφίδες που προσθέτουν τον τόνο και το χρώμα τους στο χρονικό της εποχής, έχοντας οι περισσότερες τη χάρη της λιτότητας, της απλότητας και της αμεσότητας στην αφήγηση. Αναφέρονται κυρίως όχι στην οργανωμένη Εθνική Αντίσταση, αλλά σε πρωτοβουλίες και "αντιστασιακές" πράξεις μιας ομάδας "πιτσιρικάδων" (της περιοχής Θησείου-Πλάκας) όπου ανήκει κι ο συγγραφέας.

Ο Νικόλαος Κωστόπουλος (1913, Αλποχώρι Δωρίδος) σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στη συνέχεια δίδαξε σε δυο γυμνάσια στον Πειραιά, μέχρι την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, όπου κλήθηκε να υπηρετήσει στην πρώτη γραμμή ως έφεδρος αξιωματικός, επικεφαλής της διμοιρίας σκαπανέων του 36ου Συντάγματος. Στις 2 και 3 Μαρτίου 1941, η διμοιρία του, με επικεφαλής τον ίδιο, εκτέλεσε μία επιχείρηση στην Κλεισούρα, υπό άκρως επικίνδυνες και αντίξοες συνθήκες, ανοίγοντας μία τάφρο μέσα σε εχθρικό έδαφος. Μετά την επιστροφή του από το μέτωπο εγκαταστάθηκε στο Αγρίνιο...

Το οδοιπορικό στα βουνά της Αλβανίας και στην Ελλάδα στη διάρκεια της ελληνοϊταλικής σύρραξης και η ματιά ενός απλού στρατιώτη συνθέτουν αυτό το πολεμικό ημερολόγιο. Εικόνες που τονίζουν τις διαχρονικές ομοιότητες των πολέμων και των ανθρώπων μέσα σ' αυτούς.

Το χωριό κτυπιότανε (εβάλλετο, όπως λέμε στο πυροβολικό) απ' το Ιταλικό βαρύ Πυροβολικό, που ήταν στο Τεπελένι. Μερικά σπίτια είχαν καταστραφεί. Φαινότανε το χωριό απ' το Ιταλικό παρατηρητήριο και απαγορεύονταν τελείως τα φώτα. Ήταν βαθύ σκοτάδι και βουτηχτήκαμε στις λάσπες. Αν και κτυπιότανε το χωριό απ' το πυροβολικό, όμως απ' την κούραση κοιμήθηκα ήσυχος. Κατά τα χαράματα ακούω οβίδες να σκάζουν κοντά μου. Δεν κουνήθηκα καθόλου απ' τη θέση μου. Οι κάτοικοι του χωριού με την πρώτη οβίδα τρέχουν όλοι σε κάτι σπηλιές, που 'ναι στην άκρη του χωριού. Την ημέρα περνούσαν πολλά...

"Η σημαία του κατακτητού κυματίζει επί του Ιερού Βράχου. Και όμως δεν νικηθήκαμε... Έχουμε την συνείδησίν μας αναπαυμένη ότι εκτελέσαμε το καθήκον μας. Αντιμετωπίζουμε την καινούργια κατάστασιν με ψυχραιμία και το μέτωπο υψηλά, με την πεποίθησιν πως μία ημέρα θ'αποκτήσουμε την ελευθερία μας, βγαλμένη από τα ιερά κόκκαλα των συναδέλφων μας που λευκαίνονται εκεί επάνω στα άγρια και άξενα βουνά της Αλβανίας. Μάιος 1941" Τρία ημερολόγια δύο στρατιωτών που συνυπηρέτησαν το εθνικό καθήκον στην πρώτη γραμμή του Ελληνοϊταλικού Πολέμου του 1940-1941 περιλαμβάνονται στην παρούσα...

"Καθώς η μνήμη ταξιδεύει στο παρελθόν, επάξια της ανθρώπινης διάνοιας πραγματοποιεί τον σκοπό της (παρόν - παρελθόν). Δεν λησμονεί και θυμίζει πάσης φύσεως γεγονότα... Όσο και αν προσπάθησα, αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια, δεν κατάφερα να αντισταθώ περισσότερο γιατί οι θύμησες δεν άφησαν τους καημούς μου την λήθη να βρουν." 'Με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, τούτο το διήγημα αναφέρεται στο διάβα της κατοχής, με τα θλιβερά συμβάντα, τις κομματικές διαιρέσεις, τα εμφύλια εγκλήματα.. Και στην, εν μέρει, εξιστόρηση δύο νέων φίλων με διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις, πο...

Ο κ. Οδυσσέας - Κάρολος Κλήμης, πολιτικός επιστήμονας, είναι, από χρόνια τώρα, γνωστός ως συγγραφέας διαφόρων βιβλίων γύρω από την ιστορία, τη λαογραφία και την κοινωνιολογία του κερκυραϊκού χώρου. Με το νέο του βιβλίο "Πώς είδε ένα παιδί τον πόλεμο", ο κ. Κλήμης ξεφεύγει από τα θέματα που ως τώρα τον απασχόλησαν. Παρ' όλο που το βιβλίο αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη και κρίσιμη ιστορική στιγμή του νησιού, που την έχουν σημαδέψει γεγονότα καθοριστικά για τις επόμενες δεκαετίες, όπως οι δύο ξενικές κατοχές, οι καταστροφές που προξενήθηκαν στην πόλη της Κέρκυρας από τα πολ...

Λαέ τ' Αργοστολιού. Ύστερα από 58 χρόνια έρχομαι εγώ, ένας επιζών από εκείνη την άγρια εποχή να σου ζητήσω συγνώμη. Για τα βράδια εκείνα που με τις φωνές μας σας ξαγρυπνούσαμε στις 12 η ώρα τη νύχτα ή αργότερα όταν παίρνανε τους συντρόφους μας στις 4 το πρωί και δεν προλάβαιναν να γράψουν ούτε γράμμα στους δικούς τους. Σαράντα δύο νύχτες και πρωινά ξαγρυπνούσαμε... Σας ξαγρύπνησαν οι φωνές μας γιατί σαράντα δύο ήταν οι εκτελέσεις για 105 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Σαράντα δύο νύχτες κι άλλα τόσα πρωινά ζητούσαμε επίμονα την συμπαράστασή σου για την ολοφάνερη αδικία σ...