Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"O Μαύρος Άγγελος", η σκοτεινή απειλή του κακού, παρουσίες ανησυχητικές, φαντάσματα κοινά και ατομικά. Ένα βιβλίο γοτθικό και σεληνιακό, άγριας και μυστήριας ομορφιάς.

Το 1984 οι αδελφοί Ταβιάνοι γύρισαν την ωραιότερη ίσως κινηματογραφική ταινία τους, το σενάριο της οποίας βασίστηκε σε έξι διηγήματα του Λουΐτζι Πιραντέλλο. Από την πλούσια διηγηματική παραγωγή του νομπελίστα Ιταλού συγγραφέα, η οποία, καθώς έλεγε ο ίδιος, «αποτελείται από πολλούς μικρούς καθρέφτες», οι Ταβιάνοι επέλεξαν μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές. Με φόντο τη Σικελία των αρχών του αιώνα, εκεί που ο θρύλος σμίγει με την Ιστορία και η ποίηση με το δράμα της καθημερινής ζωής, ο Πιραντέλλο εξερευνά το χάος της ανθρώπινης ύπαρξης, τα βάθη της ανθρώπινης ψυχ...

Η "Λίγεια" πραγματεύεται το θέμα της "αιώνιας Σικελίας", μέσα από τη θαμβωτική ιστορία του γηραιού καθηγητή Ροζάριο Λα Τσιούρα, που γνώρισε στη νεότητά του τον θεϊκό έρωτα της Σειρήνας. Πέρα από την Ιστορία, ο Λαμπεντούζα οραματίζεται την ιδανική χώρα της αρχαίας ελληνικής πραγματικότητας, στην οποία, περισσότερο από ό,τι με την καλλιέργεια, εισδύει κανείς με το "ζωώδες ένστικτο"· σύλληψη που αγγίζει το βάθος του πλέον καθαρού κλασικισμού μ' ένα πνεύμα ακόμα θερμά ρομαντικό.

Ο Τσέζαρε Παβέζε γεννήθηκε στο Τορίνο το 1908. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την κριτική, το μυθιστόρημα και το δοκίμιο. Μέσα από μια γραφή σε τόνους λυρικούς και με στοιχεία κλασικισμού, στο έργο του απηχούνται ο μύθος και η μοναξιά. Το 1950 τα προσωπικά του αδιέξοδα τον οδηγούν στην αυτοκτονία, ενώ το 1957 καθιερώνεται προς τιμήν του το λογοτεχνικό βραβείο "Παβέζε". Ο μικρός αυτός τόμος περιέχει τα διηγήματα "Νύχτα γιορτής" (1937), "Γαμήλιο ταξίδι" (1936) και "Καθημερινή πισίνα" (1941).

O Λουίτζι Πιραντέλλο είναι ο σημαντικότερος Ιταλός θεατρικός συγγραφέας με σπουδαίες όμως καταθέσεις στο μικρό αφήγημα και το διήγημα, όπως φαίνεται στο βιβλίο "Η πρώτη νύχτα και άλλα διηγήματα". Με την οικονομική καταστροφή του πατέρα του (το 1903) να τον αναγκάζει σε πάσης φύσεως απασχόληση και με το νου του συνεχώς να περιέρχεται την παραδοξότητα του ανθρώπινου, την απελπιστική απεραντοσύνη του ειρωνικού και την εξίσου απελπιστική στενότητα των "επικοινωνιακών τύπων", ο Πιραντέλλο καταστρατήγησε πάσαν ομαλότητα θεάτρου και καθόρισε την ιστορία του δράματος αλλά και του π...

Αυτό το γοητευτικό και αξέχαστο, στον αναγνώστη, βιβλίο είναι η φανταστική και ταυτόχρονα ρεαλιστική αφήγηση ενός ταξιδιού στις Αζόρες, σε αναζήτηση δύο ειδών που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν: της φάλαινας αλλά και των διωκτών της, των παλιών, κλασικών φαλαινοθηρών. Οι θάλασσες και τα νησιά του Ταμπούκι, όχι μόνο φέρνουν στο νου τις θάλασσες και τα νησιά του Κόνραντ και του Μέλβιλ, αλλά εύκολα ενδίδουν σε μια μεταφυσική ερμηνεία: τα τοπία του αναθυμούνται και ανανεώνουν παλιούς θρύλους, οι φαλαινοθηρικές εξορμήσεις αποκτούν ως μόνιμο σκηνικό τους το μαγνητισμό και τη μυστ...

Μια συλλογή του Σικελού συγγραφέα που περιλαμβάνει τη Νέντα, το σικελικό σχεδίασμα, όπως ονομάζει αυτή τη νουβέλα ο ίδιος ο δημιουργός της, το Νάνι Βόλπε, τη Μαλάρια και τον Βίο. Η Νέντα ξεκινάει τον κύκλος των ηττημένων ηρώων και μαζί ξεκινάει η πιο αξιοσημείωτη φάση στη λογοτεχνική παραγωγή του Βέγκα, ο οποίος εγκαταλείπει τους αριστοκράτες πρωταγωνιστές των προηγούμενων μυθιστορημάτων του για να σκύψει με αληθινή αγάπη και συμπόνια πάνω από τα βάσανα των φτωχών Σικελών.

Τα κείμενα που συγκεντρώνονται σε αυτό τον τόμο καταγράφουν όλη τη λογοτεχνική πορεία του Ιταλο Καλβίνο. Ενα βιβλίο όπου βρίσκουμε συγκεντρωμένη την εκπληκτική ικανότητα του συγγραφέα να δημιουργεί το δικό του φανταστικό όσο και ρεαλιστικό κόσμο, πράγμα που τον έκανε διάσημο σε όλο τον πλανήτη.

Ένας φόνος, και η ψυχολογική διεργασία που οδηγεί σταδιακά τον δράστη στην ομολογία του εγκλήματός του -Τα γηρατειά, η ασθένεια και η λειτουργία του ονείρου ως αποκαλυπτικού μηχανισμού- Η προσπάθεια να παραταθεί η ζωή χάρη σε ένα φάρμακο που τελικά προκαλεί την επιθυμία για ήρεμο θάνατο. Αυτά είναι τα θέματα των διηγημάτων του Ίταλο Σβέβο: "Ο φόνος της οδού Μπελπότζο", "Δυνατό κρασί" και "Το ιδιοσκεύασμα του δόκτορος Μένγκι". Τρία διηγήματα που προαναγγέλλουν τα τρία του μυθιστορήματα-σταθμούς της σύγχρονης λογοτεχνίας.

Τα "Δύο ελληνικά διηγήματα" γράφτηκαν από τον Αντόνιο Ταμπούκι σε κάποιο από τα πρόσφατα ταξίδια του στην Ελλάδα κι έχουν έντονο το ελληνικό χρώμα - γι' αυτό και ο συγγραφέας τους ζήτησε να κυκλοφορήσουν πρώτα στην ελληνική γλώσσα, πριν ακόμα εκδοθούν στην πατρίδα του την Ιταλία. Και τα δύο διηγήματα έχουν τη μορφή μιας επιστολής, επιστολής σε μια αγαπημένη γυναίκα. Στο πρώτο, στο δαιδαλώδες Ποτάμι, ο ήρωας περιγράφει πώς προσπάθησε να διαβεί την πόρτα που θα τον οδηγούσε σε μια "άλλη ζωή". Στο δεύτερο, στο φαινομενικά γαλήνιο "Εισιτήριο στη θάλασσα", ο ήρωας γράφει σε μια...

Μια μέρα που φυσούσε πολύ, όταν τα ίχνη των δύο ερωτευμένων είχαν χαθεί, μια γυναίκα που υπέφερε κι αυτή από αγάπη βρήκε τυχαία την πέτρα της Τζούλια. Επάνω ήταν χαραγμένο: «Αγάπα με». Η γυναίκα είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από τις λέξεις, σαν να τις διάβαζε για πρώτη φορά. Ίσως να τις ξεστόμισε ο Θεός τη στιγμή που βάφτιζε το αρχιπέλαγος, σκέφτηκε και αποφάσισε να την πάρει μαζί της στο σπίτι. Ακούμπησε την πέτρα στο μέρος της καρδιάς, την έσφιξε με τα δυο της χέρια και παρακάλεσε να επιστρέψει ο αγαπημένος της. Το πρωί ξύπνησε κλαίγοντας από χαρά. Ο σύντροφός της είχε...

Ο Χολμς είχε μπαφιάσει από τον καύσωνα της Κατόλικα. Νοσταλγούσε τις ομίχλες και τις βροχές, κι εκείνες οι σύντομες διακοπές τον έκαναν να πλήττει θανάσιμα. Ώσπου συνέβη το κακό: ένας διεθνούς φήμης σημειολόγος, ο καθηγητής Ουμπέρτο Έκο, βρέθηκε νεκρός σ' ένα δωμάτιο του πιο φημισμένου ξενοδοχείου των ακτών της Αδριατικής. Οσμή πικραμύγδαλου. Πόρτα αμπαρωμένη από μέσα. Παράθυρο απρόσιτο. Όλα έδιναν την εντύπωση ότι επρόκειτο για αυτοκτονία. "Υπόθεση κλεισμένη", είχε δηλώσει επιγραμματικά ο Ουάτσον. Όμως του Χολμς κάτι δεν του πήγαινε καλά. "Πώς;" αναφώνησε. Πώς λοιπόν δολοφ...

Διαβάζοντας τον Σβέβο σε γοητεύει η απλότητα του ύφους, η ειρωνεία, και μαζί το πάθος μιας ιδιοσυγκρασίας, μιας διάνοιας που δεν έχει ανάγκη ούτε επιθυμεί να μεταμφιέζεται σε συγγραφέα. Μου φάνηκε γνώστης της ζωής, όχι της λογοτεχνίας, μελετητής, πάνω απ' όλα, του ίδιου του εαυτού του. Η πρωτοτυπία της παρατήρησης, που εκφράζεται με συνηθισμένα λόγια της καθημερινής ομιλίας, με λεξιλόγιο μάλλον περιορισμένο, δίχως εξεζητημένη διατύπωση ή στόμφο, η οξύτητα της ματιάς, που πηγάζει από την προσοχή, την προσήλωση στα καθημερινά ασήμαντα, που περνούν απαρατήρητα, η ιδιότυπη ειλι...