Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Άγγλος δημοσιογράφος F. A. Voigt στο βιβλίο του "Ελληνική Ανταρσία" γράφει: "Είναι αδύνατο να πη κανείς με βεβαιότητα πόσα παιδιά έχουν απαχθεί. Μερικά -ίσως πολλά- έχουν χαθεί στον δρόμο, γιατί η μεταφορά τους ανάμεσα σε βουνά περπατώντας, δεν ήταν εύκολη, ιδίως το χειμώνα. Για τους γονείς η απαγωγή ενός παιδιού από τους κομμουνιστάς είναι χειρότερο κακό κι' από τον θάνατο ακόμη του παιδιού. Η γενική εικόνα ήταν αφάνταστα τραγική. Όταν τα παιδιά τα συγκέντρωναν τζίριζαν και αι μητέρες θρηνούσαν κι ικέτευαν. Κάθε προσπάθειά τους να κρατήσουν τα παιδιά βάναυσα αποκρο...

Τούτο το βιβλίο είναι ένα σημαντικό ντοκουμέντο για τις ναζιστικές θηριωδίες, εκτελέσεις και βαρβαρότητες που διέπραξε στην περιοχή της Κατερίνης και στο χωριό Τρίλοφος, ένας ιερωμένος, ο ευαγγελικός ιερέας Benjamin G. Locher, υπαξιωματικός της γερμανικής Μυστικής Στρατιωτικής Αστυνομίας (GFP) και διοικητής της Γκεστάπο Κατερίνης το 1943-1944 επικεφαλής ναζιστικών ορδών και ελλήνων ταγματασφαλιτών συνεργατών τους. Το απόσπασμα του κειμένου που ακολουθεί, από ένορκη εξέταση του τότε διοικητή Χωροφυλακής Κατερίνης, δίνει μια ζοφερή εικόνα της τότε πραγματικότητας: ... "...

[...] Τα κείμενα (μελέτες δημοσιευμένες και αδημοσίευτες), που έχει συγκεντρώσει ο Β. Βενετσανόπουλος, αποτελούν στο σύνολό τους, ενδιαφέρουσα και σε πολλές περιπτώσεις πρωτότυπη πηγή μελέτης προβλημάτων και καταστάσεων της ιστορίας του Λαϊκού μας κινήματος. Στο βιβλίο, μαζί με τα γεγονότα και την εξέλιξή τους, που διαδραματίζονται παράλληλα με την πορεία του συγγραφέα, διαγράφεται και μια άλλη πορεία του, αδιαχώριστη. Αυτή που αφορά την προσωπική του διαδρομή στο ΚΚΕ. Το Κόμμα, που του πρόσφερε την πραγματική έννοια της Τιμής, της Αξιοπρέπειας, της αγάπης στο λαό, του α...

[set δύο τόμων] Όταν το 1864 ο πρίγκιπας Χριστιανός Θ΄ της Δανίας ήρθε στην Ελλάδα, ως ο νέος Βασιλεύς στην θέση του Όθωνα που είχε απομακρυνθεί από τούς Άγγλους το 1862 δεν θα μπορούσε ασφαλώς, εκείνη την στιγμή, να προεξοφλήσει ότι η νέα δυναστεία θα διαρκούσε τουλάχιστον εκατό χρόνια, μέχρι τον θάνατο του Βασιλέως Παύλου Α΄ το 1964. Αφού έλαβε το όνομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄ ο νέος Βασιλιάς ασπάσθηκε από την αρχή το Ορθόδοξο δόγμα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις με τις οποίες επιθυμούσε να α-σκήσει τα καθήκοντά του, αντικαθιστώντας το επίγραμμα: "ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"...

[set δύο τόμων] Όταν το 1864 ο πρίγκιπας Χριστιανός Θ΄ της Δανίας ήρθε στην Ελλάδα, ως ο νέος Βασιλεύς στην θέση του Όθωνα που είχε απομακρυνθεί από τούς Άγγλους το 1862 δεν θα μπορούσε ασφαλώς, εκείνη την στιγμή, να προεξοφλήσει ότι η νέα δυναστεία θα διαρκούσε τουλάχιστον εκατό χρόνια, μέχρι τον θάνατο του Βασιλέως Παύλου Α΄ το 1964. Αφού έλαβε το όνομα ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄ ο νέος Βασιλιάς ασπάσθηκε από την αρχή το Ορθόδοξο δόγμα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις με τις οποίες επιθυμούσε να α-σκήσει τα καθήκοντά του, αντικαθιστώντας το επίγραμμα: "ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ"...

Χιλιάδες άνθρωποι, από τους πρώτους μήνες της Κατοχής, καταφεύγουν στην ύπαιθρο για να ανταλλάξουν τα υπάρχοντά τους με τρόφιμα, να εργαστούν ή, απλώς, να επιβιώσουν στο πατρικό σπίτι. Συγχρόνως, στελέχη του αριστερού χώρου συγκροτούν πατριωτικές οργανώσεις, εξοντώνουν τους ληστές της υπαίθρου και προστατεύουν το αγροτικό προϊόν από τη φορολογία των αρχών. Από την άνοιξη του 1943 ανοίγουν αποθήκες και μοιράζουν τα επιταγμένα τρόφιμα στον πληθυσμό, περιφρουρούν τις εκδηλώσεις των εθνικών επετείων και αφοπλίζουν σταθμούς Χωροφυλακής. Σύντομα δημιουργείται ένα ευρύ εθνικοαπελε...

"Όρμησε στη σκηνή τους ένας ψηλός γεροδεμένος αλφαμίτης, βιτσίζοντας τον αέρα μ' ένα συρματόσχοινο. Περίφερε τα ξεπλυμένα γαλανά του μάτια πάνω στις εξόριστες, τα κάρφωσε στη Χρυσούλα και τη διέταξε: "Για έλα δω, σύ!". Κίνησε η εξόριστη, έφτασε στο κέντρο της σκηνής, που την περίμενε το τέρας. Σήκωσε κείνος το συρματόσχοινο κι άρχισε να τη χτυπάει στα πόδια με δύναμη. Η εξόριστη ένιωσε να την καίνε φωτιές. Το πρόσωπό της συσπόταν φριχτά κι άλλαζε χρώματα. Κρύος ιδρώτας την περίχυνε. Τα σύρματα μασάγανε την τρυφερή της σάρκα και την ξέσκιζαν. Τα αίματα τρέχαν από τα πόδιά τη...

Χρειάστηκε προσπάθεια δώδεκα μηνών για να πληροφορηθεί η Ελληνική και η Διεθνής Κοινή Γνώμη τα φρικιαστικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Μακρόνησο από συμμορίες βασανιστών που είχαν περιβληθεί στρατιωτική στολή και είχαν αποκτήσει φοβερή δύναμη. Μία μόνον εφημερίδα (η "Μάχη") τόλμησε να τα καταγγείλει και να τα περιγράψει με λεπτομέρειες. Όλες οι άλλες ή εξυμνούσαν το έργο των εγκληματιών ή σιωπούσαν. Ευτυχώς που οι απειλές και οι δικαστικές διώξεις, δεν έκαμψαν τους εκδότες και τους δημοσιογράφους της "Μάχης" και η αλήθεια έλαμψε, οι βασανιστές ξευτελίστηκαν και το κολαστ...

Παρά τα χιλιάδες κείμενα που έχουν γραφεί και εξακολουθούν να γράφονται για τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, υπάρχουν γεγονότα και συμβάντα τα οποία δεν έχουν αναλυθεί επαρκώς από την ελληνική ιστοριογραφία. Η Ιταλία είχε εκδηλώσει επεκτατικές διαθέσεις εναντίον της Ελλάδας και πριν την άνοδο στην εξουσία του Μουσολίνι; Πόσο καλά προετοιμασμένη ήταν η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει στο πολεμικό πεδίο τον ισχυρό της αντίπαλο; Με ποιά ψυχολογία και ποιό μαχητικό πνεύμα αντιμετώπισε ο Ιταλός στρατιώτης τον Ελληνα στα βουνά της Βορείου Ηπείρου; Ποιά ήταν η συμβολή της Ε...

Μια συνθετική εργασία, που φωτίζει με αναπάντεχο τρόπο το Αλβανικό έπος, αποκαθηλώνοντας την εθνοκάπηλη ρητορική, δείχνοντας τους πραγματικούς συσχετισμούς δυνάμεων και τη στρατιωτική ισχύ των αντιπάλων. Μια επίσης αποκαλυπτική και αναλυτική προσέγγιση της κοινωνίας του 1940-1942, όπου αποκαθηλώνεται η από τα πάνω εικόνα των κοινωνικών δεδομένων (πείνα, παραγωγή, μαύρη αγορά κλπ) και αναδεικνύεται μια πρωτοφανής, παράλληλη, λαϊκή, παραγωγική και οικονομική πραγματικότητα, που θα αποτελέσει τη βάση του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Αθήνα - 28η Οκτωβρίου του 1940. Εκείνη...

Μοιάζει ατελείωτη η δημοσιογραφική -και η άλλη- πορεία του ανθρώπου που έγραψε αυτό το βιβλίο. Η «άλλη» που ξεκίνησε, στη σκοτεινή και φοβερή καταχνιά της Κατοχής, από το Σανατόριο-Φυλακή «Σωτηρία» και η δημοσιογραφική που ξεκίνησε πριν από 786 μήνες περίπου, την Άνοιξη του 1947, από το «Ριζοσπάστη» του Κ. Καραγεώργη. Ότι αυτή η πορεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απλώς δείχνει ότι υπήρξε χαλκέντερη η μανιάτικη και μακεδονική φύτρα του. Ότι η δημοσιογραφική πορεία του, συνεχίζεται χωρίς διακοπή, χωρίς «ταξίδια» σε άλλους γειτονικούς χώρους, με παράδοξα, ενίοτε και δύσκολ...