Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου περιλαμβάνει δύο κείμενα, μία σύντομη διάλεξη και μία εκτενέστερη πραγματεία, που συντάχθηκαν το 1924. Πρόκειται για τα πρώτα κείμενα στα οποία παρουσιάζεται η φιλοσοφική θέση τού Είναι και χρόνος (1927), του έργου του Χάιντεγκερ που σημάδεψε την πορεία της φιλοσοφικής σκέψεως στον 20ό αιώνα. Η διάλεξη εκθέτει εν συντομία τις βασικές θέσεις του φιλοσοφικού προγράμματος, ενώ η πραγματεία προσφέρει μια ολοκληρωμένη και συνοπτική παρουσίαση των περισσότερων από τις αναλύσεις του "Είναι και χρόνος". Κεντρικό στοιχείο του εν λόγω...

Η αιωνιότητα προηγείται του χρόνου με το "πριν" και το "μετά". Στον χρόνο τα πάντα περνούν, ενώ στην αιωνιότητα τα πάντα είναι μονίμως παρόντα χωρίς μέλλον και παρελθόν. Πως όμως να μετάσχουμε στην αιωνιότητα αφού είμαστε στο χρόνο; Οι σημερινοί άνθρωποι βρισκόμαστε πολύ μακριά από τον Πλωτίνο, όμως κάτι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε εκείνον και σε εμάς : Σκεπτόμαστε τον χρόνο εν χρόνω .

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στον Κύπριο φιλόσοφο Εύδημο, συμμαθητή του Αριστοτέλη στην Ακαδημία του Πλάτωνα, και στο όνειρο που είδε το τελευταίο βράδυ της επίγειας ζωής του. Μέσα στο όνειρο αυτό, ταξιδεύει στο μέσα χρόνο και επισκέπτεται τη σύγχρονη Κύπρο, όπου σε μία στοά της παλαιάς Λευκωσίας, σε ένα καφενείο όπου συχνάζουν νέοι και φοιτητές, ξεκινάει μία φιλοσοφική συζήτηση περί χρόνου. Το καθένα από τα πέντε πρόσωπα του έργου, που συμμετέχουν στην φιλοσοφική συζήτηση, εκπροσωπεί κάτι διαφορετικό ιδεολογικά. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μία εύληπτη μελέτη για την έννοια του χρ...

[...] Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να σκιαγραφήσουμε, στον βαθμό που μας είναι δυνατό, τις «μεγάλες στιγμές» στην εξέλιξη της έννοιας του χρόνου. Η προσέγγιση μας είναι από τη σκοπιά της φυσικής και της συνυφασμένης μ' αυτή φιλοσοφίας. Άλλες προσεγγίσεις του ζητήματος, π.χ. ο ψυχολογικός χρόνος, ο ιστορικός χρόνος κ.λπ., δεν εμπίπτουν στους στόχους της παρούσας μελέτης και μόνο περιστασιακά θίγονται όταν το απαιτεί η περίπτωση. Ξεκινάμε λοιπόν ένα ταξίδι στις φιλοσοφικές και επιστημονικές αντιλήψεις του χρόνου. Με αφετηρία τις πρώτες, μυθολογικές, ερμηνείες του κόσμου...

Η βαθιά φιλία του Άλμπερτ Αϊνστάιν με τον Κουρτ Γκέντελ "άφησε εποχή". Αποδείχθηκε πολύ σημαντική, τόσο για την ίδια την επιστήμη όσο και για τους δύο κορυφαίους επιστήμονες. Οι ανακαλύψεις τους -στο πλαίσιο των συγκλονιστικών ρευμάτων της φυσικής, της φιλοσοφίας της λογικής, των μαθηματικών και της τέχνης που κατέκλυσαν τον εικοστό αιώνα- ήταν κοσμοϊστορικές. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες που βρέθηκαν στην Αμερική, στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Μελετών του Πρίνστον, αχώριστοι, επέστρεφαν κάθε μέρα μαζί στα σπίτια τους. Μοιράζονταν τις ιδέες τους για τη φυσική, τη φιλοσοφία, την...

Ο ανθρώπινος βίος ορίζει την παρουσία και την διάρκειά του "εντός" ενός πλαισίου παρελθόντος, παράδοσης και κληρονομιάς, σε μια βραδύτητα αιώνων. Η φρενήρης επιτάχυνση του χρόνου και η πλημμυρίδα δεδομένων εκ μέρους της σύγχρονης επιστήμης, τεχνολογίας, οικονομικής πρωτοκαθεδρίας, πολιτικής αδράνειας, διαμορφώνουν ένα ογκώδες "εκτός", που εισβάλλει στο "εντός" για να το ανασκευάσει, όταν δεν το καταργεί. Έχοντας χαρτογραφήσει και δεσμεύσει τα ανθρώπινα, κάθε ατόμου ξεχωριστά, διαχειρίζεται και παγιώνει ένα προκαθορισμένου μέλλοντος "εντός". Ο άνθρωπος, υποκείμενο υποχρεώσεω...

Το βιβλίο "Άνθρωπος και Χρόνος" είναι ένας διάλογος μεταξύ των δύο ποιητών, στον οποίο η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ εκπροσωπεί τον Άνθρωπο, ενώ ο Δημήτρης Βίκτωρ υποδύεται τον Χρόνο. Εδώ οι δύο ποιητές ανακεφαλαιώνουν, με μεστό και συμπυκνωμένο τρόπο, τα πορίσματά τους από τις μακροχρόνιες εμπειρίες τους από την ζωή μέσα στον Χρόνο. Ο διάλογος διεξάγεται σε πεζό λόγο, στον οποίο όμως εγκιβωτίζονται ποιήματα και θραύσματα ποιημάτων. Έτσι η λογική ανάλυση τρέφεται γόνιμα και υποβλητικά από την αίσθηση, το αίσθημα και τη διόραση.

Το κείμενο τούτο αποτελεί ανεπτυγμένη μορφή της ομιλίας μου στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (Μέγαρον-Plus). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Πρόθεσή μου ήταν και είναι να προχωρήσω σε συστηματικότερη κατανόηση του νεοελληνικού πνευματικού πολιτισμού υπό το πρίσμα της συμβολικής του χρόνου του, ώστε να φωτισθούν καλύτερα κάποιες συστατικές δυσχέρειες της παραγωγικής μας συνυπάρξεως με το σημερινό ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτισμικό περιβάλλον, παροξυστική φανέρωση των οποίων βιώνουμε οδυνηρά κατά την παρούσα κρίση.

Αν υπάρχει κάτι που καθορίζει τη σύγχρονη, τεχνοκρατική εποχή μας είναι η επιτάχυνση. Είμαστε συνεχώς βιαστικοί. Οι υπολογιστές, οι ταινίες, η σεξουαλική ζωή, οι προσευχές γίνονται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με το παρελθόν. Και όσο περισσότερο γεμίζουμε τη ζωή μας με συσκευές και στρατηγικές εξοικονόμησης χρόνου τόσο πιο πιεσμένοι νιώθουμε. Στο "Faster" ο James Gleick εξερευνά την ανθρώπινη κατάσταση στο τέλος της χιλιετίας. Φωτίζει με κριτικό πνεύμα -αλλά και με χιούμορ- τα πιο πρόσφατα παράδοξα του χρόνου. Το ταξίδι του μας οδηγεί στα χαρακώματα ενός πολέμου που σχεδόν δε...