Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μονογραφία αυτή είναι μια πρωτότυπη εργασία που όμοιά της φαντάζομαι δεν έχει εκδοθεί. Δεν τη θεωρώ δημιούργημα απόλυτα δικό μου. Εγώ απλώς συγκέντρωσα τα στοιχεία και σκέφθηκα να τα αξιοποιήσω με βάση τις γνώσεις και τις εμπειρίες που διέθετα. Περισσότερο ανήκει σε όσους ανταποκρίθηκαν στην προσπάθειά μου να δημιουργήσω μια βιβλιοθήκη φωτογραφιών των συντοπιτών μου, παλιών και νέων. Η προθυμία τους να βοηθήσουν ήταν έκδηλη. Εκείνο όμως που με εξέπληξε και ιδιαίτερα με συγκίνησε ήταν το γεγονός ότι κάποιοι με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν τα κλειδιά να ανοίξω μόνος μου το...

... στους Οθωνούς βρήκαν καταφύγιο κάποιες οικογένειες από το εξαφανισμένο πια Ντερζιό. Ο Ανέστης από τη Δίβρη, οδηγός στο επάγγελμα και κοντά στα εβδομήντα του, αφηγείται μια ιστορία, που την είχε ακούσει από τον πατέρα του. Ο πατέρας του, νεαρό παιδί τότε, πήγε στην Κέρκυρα να μάθει την τέχνη του ράφτη. Μια Κυριακή το αφεντικό τον πήρε στη βάρκα και φτάσανε στους Οθωνούς. Στο λιμανάκι συναντήσανε μια γριά άνω των 90 ετών. Λέει το αφεντικό στη γριά, που ήταν γνωστή του: "Γιαγιά, σου έφερα ένα πατριωτάκι σου". Η κουβέντα γύρισε στους πικρούς καιρούς της καταστροφής του Ντερ...

Με ζήλο και μεράκι ο φυσιολάτρης Στ.εφανος Χρηστογούλας παρουσιάζει, μέσα από αναδρομές στο χρόνο αλλά και μέσα από διαδρομές εφικτές σε ολόκληρη την διάρκεια του έτους, το ψηλότερο υψομετρικά δημοτικό διαμέρισμα του Ζαγορίου! Ανατρέχοντας στο παρελθόν, δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει την θέση του Βραδέτου στην ιστορία του τόπου αυτού που ονομάζεται Ζαγόρι!

[...] Η αναζήτηση πληροφοριών ποικίλου περιεχομένου, που ήταν απαραίτητες για το βιβλίο, στάθηκε για μένα ένα ταξίδι με πολλές συγκινήσεις. Ο λόγος δεν ήταν μόνο ότι στρεφόμουν στο παρελθόν του χωριού μου και έφερνα στο παρόν πράγματα με τα οποία έζησαν γενιές και γενιές ανθρώπων. Εκείνο που εδώ και χρόνια με συγκινούσε ήταν η διαπίστωση στην οποία κατέληγα κάθε φορά που μελετούσα κείμενα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων ή μελέτες πάνω σ' αυτά τα κείμενα. Κάθε φορά που εντρυφούσα σ' αυτά, συνειδητοποιούσα πως πολλές από τις δραστηριότητες των κατοίκων του χωριού ήταν κοινές με αν...

Η Ηπειρωτική Λιθογλυπτική Τέχνη στο πλαίσιο της παραδοσιακής,κυρίως, κοινωνίας αποτελεί ένα ενδιαφέρον αλλά αγνοημένο μέχρι τώρα κεφάλαιο της τοπικής έρευνας. Το παρόν βιβλίο είναι μία ειδική μελέτη που αναδεικνύει τους δημιουργούς της τέχνης αυτής, τους Ηπειρώτες πελεκάνους-μαστόρους, όσο και το έργο τους. Ειδικότερα, πρόκειται όχι μόνο για μία καταγραφή λιθόγλυπτων παραστάσεων ανά την Ήπειρο - και κυρίως το Ζαγόρι - αλλά και για μία ερμηνεία της παρουσίας τους. Περιλαμβάνει ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό με λιθόγλυπτες απεικονίσεις εντοιχισμένες στην εξωτερική τοιχοποιία...

Σαράντα έξι είναι σήμερα τα χωρία του Ζαγορίου, μοιρασμένα στο Κεντρικό, το Δυτικό και το Ανατολικό Ζαγόρι. Η Βίτσα, χωριό του Κεντρικού Ζαγορίου, χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, με ιδιαίτερο ιστορικό, αρχιτεκτονικό και οικολογικό ενδιαφέρον, είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά χωριά του Ζαγορίου, περιοχή μοναδική στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη φύση της. Βρίσκεται σε απόσταση 36 χιλιομέτρων από την πόλη των Ιωαννίνων, πάνω στον οδικό άξονα του Κεντρικού Ζαγορίου, στα όρια του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου και στην αρχή της περίφη...

Peter Oluf Brondsted: Οι συνομιλίες του συγγραφέα με τον Αλή πασά των Ιωαννίνων το φθινόπωρο του 1812, με ορισμένα λεπτομερή στοιχεία για την Ήπειρο και τους Αλβανούς του τωρινού καιρού. Teodore Lyman. Επίσκεψη στα Ιωάννινα και στον Αλή πασά. Ποιος ήταν ο Αλή πασάς, το λιοντάρι της Ηπείρου; Ένας φιλήδονος, βάναυσος και φιλάργυρος σατράπης της Ανατολής; Ή μήπως ένας μοντέρνος και δίκαιος ηγέτης ενός κράτους που θα "έπρεπε" να ανήκει στη Δύση; Το δίπολο Ανατολή-Δύση που ταλάνιζε όλες τις επαρχίες της παρακμάζουσας Οθωμανικής αυτοκρατορίας και κληροδότησε ένα διάλογο που συν...

Η έκδοση αυτή περιέχει φωτογραφίες προσώπων και είναι μέρος συλλογής φωτογραφιών συντοπιτών μου, όσων κατάγονται από το Περιστέρι Πωγωνίου ή παλιότερα Μέγγουλη. Αποτελεί συνέχεια το βιβλίου "Το Περιστέρι Πωγωνίου: Ιστορία, παράδοση, γενεαλογία" που εκδόθηκε το 1998 από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. Σε αυτό εκτός από τα ιστορικά στοιχεία του χωριού παρουσιάζονται τα γενεαλογικά δέντρα των οικογενειών σε μεγάλη χρονική περίοδο. Με το σχηματισμό των δέντρων προέκυψε ένα κωδικός αριθμός χρήσιμος στην ταυτοποίηση και στην ηλεκτρονική καταχώριση κάθε ατόμου. Αν και συλλογή ήταν ιδέα που...

Νομίζω πως είναι περιττό να γράψω, τι μ' έκανε να γράψω ό,τι διαβάζετε, μα να, σαν βγήκα στη σύνταξη, τσαγκάρης καθώς ήμουν απ' τα δώδεκά μου χρόνια, ένιωθα ένα κενό. Ήθελα κάτι να κάνω. Ν' ασχολούμαι. Να περνά η ώρα, γιατί ούτε καφενεία μου άρεσαν ούτε να χάνω άσκοπα το χρόνο μου. Και σκέφτομαι να γράψω, για τη ζωή μου. Ό,τι θυμόμουν απ' τα παιδικά μου χρόνια, για τη δύσκολη ζωή που περνούσαμε, καθώς τύχαμε επάνω στην κατοχή, στην πείνα και στον εμφύλιο πόλεμο. Και μετά τα της ζωής μου. Θα πείτε "χιλιοειπωμένα πράγματα". Ίσως, μα ήταν μια διέξοδος κι ούτε ξεκίνησα για α...

Η παρούσα ιστορική αναδρομή στα χρόνια που ακολούθησαν μετά την κατάλυση του κράτους του Αλή Πασά εστιάζει το ενδιαφέρον της σε δύο βασικά θέματα: α) στη διαμορφωθείσα στο ορεινό Πωγώνι της Ηπείρου κτηματική κατάστάση και την εξέλιξή της μέχρι τις μέρες μας και β) στο δικαιοδοτικό καθεστώς που στην ίδια περιοχή ίσχυσε και υπηρέτησε το τρίδυμο: Τουρκική Δικαστική Αρχή, Ορθόδοξη Εκκλησία και δημογέροντες των αυτοδιοικουμένων Κοινοτήτων. Ήταν και είναι τόσο ίδιες οι συνθήκες των ορεινών χωριών στη χώρα μας, που μέσα από τούτη την προσπάθεια κάθε Ηπειρώτης και μη θα δει περίπο...

Αγαπητέ φίλε αναγνώστη, Με το βιβλίο-λεύκωμα αυτό θα κάνουμε μαζί ένα οδοιπορικό λόγου και εικόνας για τους ξενιτεμένους μας, από τα χρόνια εκείνα τα παλιά. Θα ανιχνεύσουμε την ιστορία των καραβανιών και των πραματευτάδων που άνοιξαν τα μονοπάτια της επικοινωνίας με το Βαλκανικό Βορρά, την Κεντρική και Ασιατική Ευρώπη, την Αμερική και την Αφρική. Θα ξετυλίξουμε το κουβάρι της μνήμης και θα μπούμε βαθιά μέσα στις ρίζες του χρόνου και του χώρου για να ανασκαλέψουμε το ανταριασμένο παρελθόν της πρώτης κυρίως γενιάς που άνοιξε τη στράτα της μακρινής ξενιτιάς. Ένα παρελθόν π...

Σε μια περίοδο κατά την οποία η Ήπειρος μεταβάλλει τα άλλοτε μειονεκτήματα της γεωγραφικής θέσης και μορφολογίας της σε σημερινά στρατηγικά πλεονεκτήματα ανάπτυξης, η έκδοση "Ήπειρος: καταφύγιο ζωής και ανάπτυξης" επιχειρεί μια πρωτότυπη καταγραφή των στοιχείων που συντελούν στον επανακαθορισμό της σχέσης του ανθρώπου με το φυσικό, το πολιτισμικό και το κοινωνικό του περιβάλλον. Των στοιχείων που συνθέτουν ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης, προσαρμοσμένο στις ιδιαιτερότητες της περιοχής και αναβαθμίζουν σταδιακά τον άλλοτε "φτωχό συγγενή" των πλούσιων περιφερειών της Ελλά...

[...] Το βιβλίο αυτό περιέχει διηγήματα που έχουν το χαρακτηρισμό της γνώσης, του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης του αλτρουισμού, της μαχητικότητας, μέσα από έναν τρόπο αφήγησης περιγραφικό με συγκινησιακή φόρτιση, που την μεταδίδει στον αναγνώστη. Επίσης σ' αυτό το έργο, εμπεριέχονται φιλοσοφικά γνωμικά του συγγραφέα επιτυχημένα, όπως λαϊκές παροιμίες, αλλά και γνωμικά πολλών μεγάλων συγγραφέων, φιλοσόφων, όπως του Τζων Φ. Κέννεντυ, Λακορνταίρ, Έμερσον, Μπαλζάκ, Καμπούρογλου, Ντιφόρ, Φώτη Φωτεινέα, Αριστοτέλη, Σίλλερ, Α. Άνταμς. Όμως το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο μέρο...

Οι Μαχαλιώτες έφυγαν από το χωριό τους την Μεγάλη Παρασκευή του 1732. Το Πάσχα το πέρασαν στο μοναστήρι της Παναγιάς, στη Ρίπεση. Εκεί οι γυναίκες, υποσχέθηκαν στην Παναγιά της Ρίπεσης, ότι εάν πάει καλά το ταξίδι τους, θα έρχονταν κάθε χρόνο να την προσκυνούν ξυπόλητες. Το έθιμο αυτό τηρήθηκε, όπως αναφέρει η παράδοση, μέχρι τα πρώτα χρόνια του προηγούμενου αιώνα. Φεύγοντας οι Μαχαλιώτες άφησαν τα χωράφια τους σπαρμένα. Σε δύο-τρεις μήνες, που ήλθε η εποχή του θερισμού, ξεκίνησαν από τον Λια να πάνε στο χωριό τους, τον Μαχαλά, να θερίσουν τα χωράφια τους. Τους αντιλήφθηκα...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί ανασύνταξη της μελέτης που εκπονήθηκε μεταξύ των ετών 1979-1982 και υποστηρίχτηκε το 1983 ως διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Η σχετική αναδιάρθρωση των κεφαλαίων δεν αλλοίωσε το χαρακτήρα και το ύφος της πρώτης γραφής. Διατηρήθηκε η βιβλιογραφία της πρώτης έκδοσης με μικρές εξαιρέσεις. Στην πρώτη της μορφή η εργασία φάνηκε χρήσιμη στους νεότερους ερευνητές, που αξιοποίησαν τα συμπεράσματα της μελέτης, όταν αναζήτησαν τη διαμόρφωση του μοντέλου του κτηνοτροφικού χωρίου την περίοδο της Τουρκοκρατίας, στις παραμέτρους της οικονομίας κ...