Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας, Βίκτορ Σόμπρα, έχοντας ως αφετηρία τη διάσημη εικόνα του άγνωστου ανθρώπου που σταματά τη φάλαγγα των τανκ, μετά τη βίαιη εκκένωση της πλατείας Τιενανμέν το 1989, γράφει ένα πολιτικό θρίλερ, στα ίχνη του Λε Καρέ και του ΝτεΛίλο. Λίγο πριν συμπληρωθούν είκοσι πέντε χρόνια από την εκκένωση της πλατείας, μια ομάδα Κινέζων αξιωματούχων οργανώνει μια συνάντηση ανάμεσα στον μυστηριώδη διαδηλωτή και τον οδηγό του τανκ. Βάζοντας τέρμα στην πολύχρονη λογοκρισία, οι κομματικοί επιδιώκουν την κοινωνική συμφιλίωση με ένα συμβολικό αγκάλιασμα των δύο πρωταγωνιστών, το οποί...

Απομονωμένος στα Πυρηναία, ο διάσημος και αινιγματικός μαθηματικός Αλεξάντερ Γκρότεντικ επεξεργάζεται με μανία το τελικό του έργο. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό το μνημειώδες, μυστηριώδες εγχείρημα; Γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, μία από τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες της εποχής του, αποφάσισε ξαφνικά να εγκαταλείψει εντελώς την κοινωνία; Καθώς ο αναγνώστης ψάχνει τις απαντήσεις, ξεδιπλώνονται δύο πολυεπίπεδες αφηγήσεις. Η πρώτη αφορά στις προσωπικότητες που ενέπνευσαν τη φαντασία του ήρωα: τη Χάνα Αμπράμοφ, που ζωγραφίζει χίλιες φορές το ίδιο ηφαίστειο, τον Βλαντίμιρ Βοστόκοφ, πο...

Απομονωμένος στα Πυρηναία, ο διάσημος και αινιγματικός μαθηματικός Αλεξάντερ Γκρότεντικ επεξεργάζεται με μανία το τελικό του έργο. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό το μνημειώδες, μυστηριώδες εγχείρημα; Γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, μία από τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες της εποχής του, αποφάσισε ξαφνικά να εγκαταλείψει εντελώς την κοινωνία; Καθώς ο αναγνώστης ψάχνει τις απαντήσεις, ξεδιπλώνονται δύο πολυεπίπεδες αφηγήσεις. Η πρώτη αφορά στις προσωπικότητες που ενέπνευσαν τη φαντασία του ήρωα: τη Χάνα Αμπράμοφ, που ζωγραφίζει χίλιες φορές το ίδιο ηφαίστειο, τον Βλαντίμιρ Βοστόκοφ, πο...

Περίμενα, κρατώντας την αναπνοή μου. Ήταν η γυναίκα που αγαπούσα, αλλά δεν άνοιγα την πόρτα. Περίμενα μέχρι που κοίταξε την Γκλέντα χωρίς να πει τίποτα. Πάτησε και πάλι την κόρνα και η Λι φώναξε το όνομά μου, μία, δύο, τρεις φορές. Παρακολούθησα το πρόσωπό της να συσπάται από συγκίνηση και έκλεισα τα μάτια μου. Όταν τα άνοιξα, την είδα να μπαίνει στο αυτοκίνητο και να επιστρέφει με ένα σημειωματάριο. Έψαξε για μια σελίδα, την έσκισε και την έβαλε στο γραμματοκιβώτιο. Κοίταξε το σπίτι για τελευταία φορά, φώναξε το όνομά μου πιο δυνατά από όλες τις προηγούμενες φορές και η Γκ...

Εναλλάσσοντας ρεπορτάζ, προσωπογραφικές βινιέτες, συνεντεύξεις, οδοιπορικά και λαϊκές αφηγήσεις, με μια γραφή που τη διαποτίζει άλλοτε ο θυμός, η οδύνη, η ειρωνεία και άλλοτε το χιούμορ, ο Γκαλεάνο αποτίει φόρο τιμής στο κουράγιο και την αποφασιστικότητα εκείνων που δεν έπαψαν να πιστεύουν στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και αγωνίστηκαν γι’ αυτήν. Οι "Mέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου" είναι ίσως το μοναδικό αυτοβιογραφικό βιβλίο του εμβληματικού Ουρουγουανού συγγραφέα, ένα είδος -συνομιλίας με τη μνήμη του- όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος.

Τα τέσσερα διηγήματα που αποτελούν τούτη τη συλλογή είναι αυτοαναφορικά, ασχολούνται, δηλαδή, με το μεγαλείο και τις πικρίες της λογοτεχνικής γραφής, εμπλέκοντας, σε κάποια από αυτά, με τρόπο εμφανή ή συγκεκαλυμμένο, τον ίδιο τον συγγραφέα· είναι όμως, ταυτόχρονα, κατά τρόπο ανησυχητικό, φαύλοι κύκλοι: περιγράφουν καταστάσεις κατά τις οποίες η επίλυση ενός προβλήματος οδηγεί στη δημιουργία άλλου το οποίο με τη σειρά του μας οδηγεί, φευ, πάλι στο αρχικό. Ο αναγνώστης αισθάνεται (απειλητικά;) την αδυναμία των "ηρώων" να εξελιχθούν. Όλα έχουν (ξανα)γίνει, όλα μοιάζουν μάταια,...

Η τριλογία μου "Μνήμη της φωτιάς" γεννήθηκε από ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη. Διαβάζοντας τον μεγάλο Έλληνα ποιητή από την Αλεξάνδρεια, ένιωσα μια πρόκληση: γιατί να μη δω τον κόσμο μέσα από την κλειδαρότρυπα; Γιατί να μη γράψω για το παρελθόν, να μην αφηγηθώ τη μεγάλη Ιστορία, μέσα από τη μικρή ιστορία; Στο ποίημα του Καβάφη, η νίκη του Μάρκου Αντώνιου στην Ελλάδα περιγράφεται από έναν φτωχό μικροπωλητή, ανεβασμένο στο γαϊδουράκι του, που διαλαλεί την πραμάτεια του, και δεν τον ακούει κανείς. Σε μια από τις περιοδείες μου ως αφηγητής ιστοριών, βρέθηκα μια βραδιά στην...

Πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα αλλά και τα πλέον μυστηριώδη και ανοιχτά σε ερμηνείες πεζογραφήματα του θρυλικού Λατινοαμερικανού δημιουργού που σημάδεψε όσο λίγοι τα ισπανόφωνα γράμματα του 20ού αιώνα. Διαδραματιζόμενη στις μακρινές αλλά παράξενα οικείες περουβιανές Άνδεις, η νουβέλα αφηγείται την ιστορία ενός απλού ανθρώπου που, αρχής γενομένης από ένα τυχαίο κοίταγμα στον καθρέφτη, κατατρύχεται από έμμονες ιδέες και βυθίζεται στην άβυσσο της τρέλας, σε μια ιλιγγιώδη πορεία δίχως επιστροφή.

Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Εδουάρδο Γκαλεάνο, οι εκδόσεις Πάπυρος τιμούν τη μνήμη του μεγάλου Ουρουγουανού συγγραφέα παρουσιάζοντας, σε μετάφραση της Ισμήνης Κανσή, ένα από τα καλύτερα έργα του, "Το ποδόσφαιρο στη σκιά και στο φως". Πρόκειται για το λυρικότερο ίσως βιβλίο που έχει γραφεί για ένα άθλημα: εδώ ο Γκαλεάνο αξιοποιεί το λογοτεχνικό του χάρισμα όχι για να μιλήσει για επαναστάτες και δικτάτορες, για τον ιμπεριαλισμό και την καταπίεση, μα για να μιλήσει, ως γνήσιος Λατινοαμερικάνος, για το πάθος του, για το ποδόσφαιρο. Γράφει ουσιαστικά την ιστορία της κουλτούρας...

"Γυναίκες"... Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Ουρουγουανού συγγραφέα Εδουάρδο Γκαλεάνο, ενός ποιητή της μνήμης, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Απρίλη του 2015, είναι ένας ύμνος στη γυναίκα. Πρόκειται για μια ανθολογία που την επεξεργάστηκε ο ίδιος ο συγγραφέας -δεν πρόλαβε να τη δει τυπωμένη- με κείμενα επιλεγμένα από έργα του που καλύπτουν ένα χρονολογικό φάσμα σαράντα περίπου χρόνων λογοτεχνικής δημιουργίας, από το "Vagamundo" (1973), τη "Μνήμη της φωτιάς" (1982), το "Βιβλίο των εναγκαλισμών" (1989), "Οι λέξεις ταξιδεύουν" (1993), "Ένας κόσμος ανάποδα" (1998), ώς τους "Καθρέφτ...

Παρ’ όλο που είχε υποταγεί εντελώς στο ασυνείδητο της ηδονής, κατάλαβε τι έμελλε να του συμβεί, αλλά δε θέλησε να σταματήσει. Συνέχισε. Συνέχισε με άκρατη ευχαρίστηση, ώσπου τίναξε από μέσα του αυτό που τον έκανε άνδρα: το σπέρμα του, την ίδια στιγμή που απ’ το λαρύγγι του άφηνε να βγει αυτό που τον έκανε άνθρωπο: η ψυχή του. Το μόνο που έμεινε μετά ήταν ένα σώμα κορεσμένο, άδειο. Ο άνδρας της κραυγής ήταν νεκρός. Ο άνδρας της κραυγής ήταν ένας άνθρωπος που βάδιζε και είχε κάνει μια στάση μετά από σχεδόν έναν αιώνα αδιάκοπο περπάτημα. Ήταν ενενήντα εννέα χρόνων και πέθανε...

Τα διηγήματα των "Τερπινοήσεων" άλλοτε απλώς "φλερτάρουν" με τη λογοτεχνία του φανταστικού και άλλοτε εντάσσονται στο cult αυτό είδος - το οποίο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, προσλαμβάνει κυρίως τη μορφή της επιστημονικής φαντασίας: της ουτοπίας ή, ενίοτε, και της δυστοπίας (η ερμηνεία, όπως συχνά συμβαίνει στα έργα τού Ουμπίδια, κορυφαίου πεζογράφου από τον Ισημερινό, εναπόκειται στον αναγνώστη). Πρόκειται για αφηγήματα που εκπλήσσουν με την ευφάνταστη πλοκή τους, καθώς μιλούν για εικονικές ψυχές, συσκευές που αναπαράγουν τις αναμνήσεις, έναν οίκο που κατασκευάζει αλήθειες,...

42 διηγηματογράφοι από την Ισπανία και την ισπανόφωνη Λατινική Αμερική συνθέτουν με 42 μικροϊστορίες μια αιρετική, τρυφερή και ευφάνταστη ματιά πάνω στον έρωτα, τον ερωτισμό και τις ερωτικές παρεκκλίσεις. Στην Ανθολογία ισπανόφωνου ερωτικού μικροδιηγήματος περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, κείμενα των Μάριο Μπενεντέτι, Αδόλφο Μπιόι Κασάρες, Χουάν Πέδρο Απαρίθιο, Χαβιέρ Τομέο, Βισέντε Ουιδόμπρο, Γκιγέρμο Καμπρέρα Ινφάντε, Χουάν Εδουάρδο Θούνιγα.

Ο μοναχός πρόσθεσε: "Θέλω να κάνετε την ακόλουθη άσκηση μέχρι να ξαναβρεθούμε: κάθε μέρα, κατά προτίμηση την ίδια ώρα, θα παίρνετε μια μεγάλη κλεψύδρα που διαρκεί πολύ, θα κάθεστε σ' ένα μέρος άνετο όπου δε θα σας ενοχλεί κανείς, θα παίρνετε μολύβι και χαρτί, και όση ώρα η άμμος πέφτει θα μένετε μόνη στο δωμάτιο, προσπαθώντας να επαναφέρετε στη μνήμη σας όλες τις σκέψεις που κάνατε γύρω από την παχυσαρκία σας. Πρέπει να θυμηθείτε όλες τις δυσάρεστες σκέψεις και να τις καταγράψετε. να σκεφτείτε τους χειρότερους φόβους σας σχετικά με το σώμα σας και τον τρόμο που σας προ...

...Στα πλαίσια της λατινοαμερικάνικης πραγματικότητας των δεκαετιών του 60-80, που χαρακτηρίζεται από κοινωνικές μεταλλαγές αλλά και πολιτικές σκληρύνσεις (πολλαπλές δικτατορίες), για να καταλήξουμε στη γενική επιστροφή της δημοκρατίας στη δεκαετία του ενενήντα, οι νέοι πεζογράφοι πολιορκούν λοιπόν την εξουσία με τη θεματογραφία, εκφραστικά μέσα και γενική στάση τους, αναπαριστώντας πιστά την κοινωνία των χωρών τους. Συμπερασματικά, η ζωντάνια, εφευρετικότητα και πετυχημένη απεικόνιση διαφόρων όψεων της ζωής των λατινοαμερικάνων, κάνει τη γενιά αυτή μια από τις σημαντικότε...