Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τις πολλές πτυχές του φροϋδικού έργου (θεραπευτική, πολιτισμική, μεταψυχολογική κ.ά.) αυτή που εκπροσωπείται σε τούτο το βιβλίο είναι, σίγουρα, η πιο προσιτή, η πιο δημοφιλής, η πιο διασκεδαστική και η πιο φαινομενικά αθώα. Διότι ο συγγραφέας εστιάζει στην καθημερινή ζωή όλων μας, τόσο των ασθενών όσο και των λεγόμενων υγιών. Μετά τον Φρόυντ όμως, λάθη, παραλείψεις, παραγραμματισμοί, άστοχες κινήσεις, ακόμη και παραπατήματα, δεν θα είναι πια όσο αθώα πιστευόταν. Δεν είναι απλώς αποτελέσματα απροσεξίας και χαλαρότητας. Τα βαθύτερα κίνητρά μας δείχνουν ότι το ασυνείδητο κ...

Η εξωτερική βιογραφία του Sigmund Freud - σε αντίθεση με την εσωτερική του, η οποία φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του τραγικού - δεν ήταν, αν τη δει κανείς συνολικά, ούτε πολύ ασυνήθιστη ούτε πολύ θεαματική. Δέκα χρόνια πριν από τον θάνατο του εξήγησε ενώπιον του Edward Bernay ότι η ζωή του "κύλησε εξαιρετικά ήσυχα και χωρίς περιεχόμενο, και με λίγα στοιχεία προς ταξινόμηση". Ο βιογράφος του Freud, ο Peter Gay, συμπλήρωσε αυτή τη δήλωση με τρόπο λακωνικό: "Γεννήθηκε, σπούδασε, ταξίδεψε, παντρεύτηκε, άσκησε την ιατρική, έκανε τις διαλέξεις του, δημοσίευσε, συγκρούστηκε, γέρασε...

Ονομάζομαι Σίγκμουντ Φρόυντ. Γεννήθηκα σε μια μικρή πόλη της Αυστροουγγαρίας, έζησα στη Βιέννη και πέθανα το 1939 στο Λονδίνο. Αλλά δεν είμαι πραγματικά νεκρός... Ποιος ήταν ο Σίγκμουντ Φρόυντ; Εφηύρε την ψυχανάλυση, θέλησε να απελευθερώσει την ανθρωπότητα. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους του εικοστού αιώνα.

"Έχω περάσει πράγματι μεγάλο μέρος της ζωής μου προσπαθώντας να διαλύσω και τις δικές μου αυταπάτες κι εκείνες της ανθρωπότητας". Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντι...

Η ψυχανάλυση είναι πολιτική. Πολιτική της απελευθέρωσης από τα δεινά που υποδουλώνουν τον εαυτό μας, τον άλλο, τον κόσμο. Τα πολιτικά καθεστώτα το γνώριζαν αυτό πάντοτε. Η ζωή και το έργο του Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1936) το μαρτυρούν. Πρέπει τότε να κάψουμε τον Φρόυντ και να τελειώνουμε με την ψυχανάλυση; Από την "Ερμηνεία των ονείρων" μέχρι το έργο "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία", η φροϋδική σκέψη συνεχίζει να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. Αυτή η βιογραφία του ανθρώπου Φρόυντ είναι "αναλυτική" με την έννοια ότι η φροϋδική μέθοδος αλλάζει όχι μόνο τον τρόπο γρα...

Ως ο πατέρας της ψυχανάλυσης και ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα του 20ού αιώνα, ο Φρόιντ εξακολουθεί ως τις μέρες μας να είναι ένας από τους πλέον αμφιλεγόμενους και επιδραστικούς διανοητές της εποχής μας. Το βιβλίο προσφέρει την πιο ξεκάθαρη και ολοκληρωμένη άποψη στην προσωπικότητα, την κληρονομιά και τη θέση του Σίγκμουντ Φρόιντ στον κόσμο και απευθύνεται σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να κατανοήσουν τη ζωή και το έργο του καθώς και τις ανοιχτές συζητήσεις σχετικά μ' αυτό. "Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας απευθύνεται σε όλους τους επαρκώς ανοιχτόμυαλους και αντικειμε...

Μέχρι σήμερα είχαμε αφήσει τους ποιητές να περιγράψουν "τις συνθήκες του ερωτεύεσθαι", με βάση τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν το ερωτικό αντικείμενο, και τον τρόπο που εναρμονίζουν τις απαιτήσεις της φαντασίας τους με την πραγματικότητα... ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ Όταν ερωτάται ο ψυχαναλυτής ποια είναι η πάθηση για την οποία του ζητούν συχνότερα τη βοήθειά του, μια απάντηση έχει να δώσει, αν εξαιρέσει το άγχος στις διάφορες μορφές του: η ψυχική ανικανότητα... ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΟΥ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ Όπου...

Γράφοντας τη βιογραφία του Φρόυντ ο Ernest Jones, ένας από τους πιο σημαντικούς οπαδούς του πατέρα της ψυχανάλυσης, μαθητής και φίλος του για σαράντα περίπου χρόνια, επιχείρησε και πέτυχε να χαρτογραφήσει όχι μόνο τη ζωή του δασκάλου του, αλλά και την ψυχανάλυση, η εξέλιξη της οποίας είναι συνυφασμένη με την πνευματική, επαγγελματική και κοινωνική πορεία του δημιουργού της. Εκείνο που κάνει μοναδική τη βιογραφία του Φρόυντ από τον Jones είναι η έγκυρη και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της ψυχαναλυτικής θεωρίας έτσι όπως την ανέπτυξε ο Φρόυντ κατά τη διάρκεια της δημιουργικής...

Η σύλληψη για το πρωτότυπο αυτό έργο ανήκει στον νεότερο γιο του Sigmund Freud, τον Ernst. Η Lucie, σύζυγος του Ernst, δεν μπόρεσε, λόγω ασθένειας, να συνεχίσει την προσπάθεια και έτσι το έργο υλοποιήθηκε εξαρχής, με φαντασία και τρόπο πρωτότυπο, από την ψυχαναλύτρια Ilse Grubrich-Simitis. Πρόκειται για ένα έργο που απευθύνεται προς όλους, ειδικούς και μη, και τους καλεί να γνωρίσουν από τα "μέσα" έναν δημιουργικό επιστήμονα και έναν σπάνιο και τολμηρό άνθρωπο. Στην αρχή, το μεστό βιογραφικό σχεδίασμα του K. R. Eissler συνοψίζει τη ζωή του Freud και την παραγωγή του έργου τ...

Το βιβλίο αποτελεί μια γνωριμία με το ψυχαναλυτικό έργο του Φρόιντ. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τα κύρια φροϊδικά κείμενα με χρονολογική σειρά, τα τοποθετεί στο πλαίσιο της ζωής του Φρόιντ τη στιγμή της δημιουργίας τους και κατόπιν αναλύει την πρόσληψη και τις προεκτάσεις των ανακαλύψεών του από τους μεταφροϊδικούς ψυχαναλυτές. Όλα τα κεφάλαια ακολουθούν την ίδια ακριβώς δομή: παρουσίαση του εκάστοτε έργου, και μέσα σε ειδικά πλαίσια, άμεσα διακριτά χάρη στη μορφή τους, τα σχόλια, χωρισμένα σε ενότητες: "Βιογραφία και Ιστορία", "Εξέλιξη των φροϊδικών εννοιών", "Μεταφροϊδικο...

Το 1935, τρία χρόνια πριν από τον θάνατό του, ο Φρόυντ δημοσιεύει ένα σύντομο κείμενο για την επίσκεψή του στην Ακρόπολη. Εκείνη η επίσκεψη τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια νωρίτερα του είχε προξενήσει μια παράξενη διαταραχή που τον απασχόλησε κατόπιν για καιρό και τώρα επιστρέφει σε αυτήν για να δώσει την απάντηση στα πιεστικά ερωτήματα που του προκάλεσε, τόσο θεωρητικά όσο και βαθύτατα προσωπικά. Όμως, αντί να κλείνει το ζήτημα, η φροϋδική απάντηση συγκροτεί απεναντίας μια ιλιγγιώδη κειμενική μηχανή που πολλαπλασιάζει τους ιριδισμούς της αθηναϊκής εμπειρίας, εξωθώντας τη σκέψη...

Ο Φρόυντ τοποθετείται συστηματικά απέναντι στο κοινωνικό ζήτημα δύο φορές: Το 1918, προτείνοντας τη δημιουργία Δωρεάν Ψυχαναλυτικών Κλινικών, οι οποίες θα κάλυπταν, όσο γινόταν, τις ανάγκες των φτωχών για ψυχική φροντίδα. Και στα έτη 1927033, με μια σειρά κειμένων σχετικών με το Σοβιετικό πείραμα. Το παρόν δοκίμιο έχει τις καταβολές του στη δραματική έως και τραγική επικαιρότητα των ζητημάτων που απασχόλησαν τον Φρόυντ με κύρια αφετηρία την ανέκδοτη ιστορική εμπειρία του Σοβιετικού πειράματος: Θέση και δύναμη της αυταπάτης στην ιστορία και την πολιτική. Κοινωνική ανισότη...

Η αμφιθυμία του Φρόιντ σχετικά με τον μυστικισμό και τα αποκρυφιστικά φαινόμενα είναι εμφατικά δηλωμένη από τον ίδιο, και για τον λόγο αυτόν πιθανώς διανοίγεται ένας σημαίνων χώρος αντιφάσεων μέσα στην ψυχαναλυτική θεωρία και τα προτάγματά της. Στην προσπάθειά του, αίφνης, να προσεγγίσει αποκρυφιστικά φαινόμενα, όπως η τηλεπάθεια και η μεταβίβαση της σκέψης, ο Φρόιντ παραδέχεται ότι τα φαινόμενα αυτά "είναι ένα είδος άλλου κόσμου, πέρα από τον δικό μας γνωστό κόσμο που έφτιαξε για μας η επιστήμη και τον κυβερνούν αδυσώπητοι νόμοι" και ότι "μολονότι ισχυριζόμαστε ότι [τα απο...

"Ένας άνθρωπος πεθαίνει πραγματικά, έλεγε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μόνον όταν πεθάνει με τη σειρά του και ο τελευταίος άνθρωπος που τον έχει γνωρίσει. Αυτή είναι σήμερα η περίπτωση του Φρόυντ, αν και υπάρχουν ακόμη κάποια ελάχιστα άτομα που, στην παιδική τους ηλικία, είχε τύχει να τον πλησιάσουν. Ο Φρόυντ πέρασε τη ζωή του γράφοντας και, παρόλο που μια μέρα κατέστρεψε κείμενα και επιστολές για να περιπλέξει το έργο των μελλοντικών του βιογράφων, έτρεφε τόσο μεγάλο πάθος για το ίχνος, την αρχαιολογία και τη μνήμη, ώστε ό,τι έχει χαθεί δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που έχει...

Το βιβλίο του Μαρκ Έντμουντσον "Ο θάνατος του Σίγκμουντ Φρόιντ" αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο τα ταραγμένα τελευταία χρόνια της ζωής του Σίγκμουντ Φρόυντ στη Βιέννη και στο Λονδίνο και συγχρόνως τη ραγδαία ανάδυση της ναζιστικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Εξιστορούνται οι παράλληλοι βίοι του Φρόυντ και του Χίτλερ, δύο Αυστριακών που άσκησαν, ο καθένας στον τομέα του, τη μεγαλύτερη επίδραση στον κόσμο κατά τον 20ό αιώνα, μια επίδραση που εξακολουθεί κατά πολλούς τρόπους να υφίσταται και στον τρέχοντα αιώνα. Η μελέτη αυτή μπορεί να διαβαστεί και ως μια συνοπτική, μα αρκούντως...

Ποια ήταν η εφηβεία του Σίγκμουντ Φρόιντ; Πώς αυτή επηρέασε τη γέννηση της ψυχανάλυσης; Παρά τις ποικίλες αναμνήσεις που φανερώθηκαν στο έργο του, η εφηβεία του αποτελεί τη λιγότερο γνωστή περίοδο της ζωής του. Χρόνια συναισθηματικής μοναξιάς και φαντασιωσικής ζωής που συνοδεύονται από χαρά και αναστάτωση, συγκρούσεις και αντιφάσεις. Γιος πολλά υποσχόμενος, με προσδοκίες κυρίως εκ μητρός να εξελιχθεί σε έναν σπουδαίο άνδρα, επιτρέπει στις φαντασιώσεις του, οι οποίες έχουν αιμομικτικό και πατροκτονικό χαρακτήρα, να διεισδύσουν στις διαπροσωπικές του σχέσεις και στα όνειρά τ...

Αριστούργημα του διακειμενικού είδους που θα ονομάζαμε "περίληψη", το βιβλίο αυτό γράφεται στα 1938, χρονιά που πεθαίνει ο Ζίγκμουντ Φρόυντ. Δεν τελειώνει απότομα, αλλά ενδέχεται ο συγγραφέας του να το συνέχιζε με κάποιον τρόπο. Με την περίφημη ευθυβολία της σκέψης του, με μιαν απαράμιλλη συμπυκνωτική ικανότητα, ο Φρόυντ "ψηλαφεί" τις βασικές αρθρώσεις της θεωρίας που ο ίδιος θεμελίωσε, και που ήδη είχε απλωθεί σε μια πληθωρική φιλολογία. Πλάθει ένα κείμενο που δεν χάνει τίποτα από το πειστικό σφρίγος των άλλων έργων του, όπως και τίποτα από τη φινέτσα του προσωπικού του ύφ...

Τα χρόνια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου αποδείχθηκαν από τα πιο παραγωγικά στη ζωή του Φρόυντ, και ειδικά το 1915 είναι η χρονιά που έγραψε μερικά από τα πλέον βαθυστόχαστα κείμενά του. Είναι τα λεγόμενα "Μεταψυχολογικά κείμενα του 1915", με τα οποία ο Φρόυντ πραγματοποίησε το παλαιό σχέδιό του να δώσει το όνομα "μεταψυχολογία" στην ψυχολογία που οδηγεί πέρα από τη συνείδηση και θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της το ασυνείδητο. Ουσιαστικά ήταν όμως η εισαγωγή ενός νέου τρόπου θεώρησης, μια περιγραφή του συνόλου της ψυχικής λειτουργίας με τρεις νέες συνιστώσες...

To 1896 ο Σίγκµουντ Φρόυντ (1856-1939) εισάγει τον όρο ψυχανάλυση ("psycho-analyse") για πρώτη φορά, στα γαλλικά, ενώ το 1899 εκδίδεται η "Ερµηνεία των ονείρων", βιβλίο εµβληµατικό που δεν αποκάλυψε απλώς τους καρπούς από την εµβριθή µελέτη που διεξήγαγε ο Φρόυντ πάνω στο όνειρο ως ένα γεµάτονόηµα µέρος της ψυχοπνευµατικής ζωής ενός ατόµου, αλλά πρόσφερε και ένα εµπεριστατωµένο, πολύπλοκα διατυπωµένο µοντέλο για τη λειτουργία της ανθρώπινης ψυχής. Σύµφωνα µε αυτό, υπάρχει ένας συνειδητός νους, κάπως περιορισµένος, καθώς και ένας ασυνείδητος νους, συγκριτικά σπηλαιώδης, ο οπ...